Zacznę od tego, że bardzo cieszę się, że ukazała się ta książka. Czekałam na nią:) Brakowało mi tekstów Muzoniusza przetłumaczonych na polski.
We wstępie nieźle, ale ciut chaotycznie przedstawiane są podstawy stoicyzmu wyłożone przez tłumacza.
Dalej w zasadniczej części znajdziemy wykłady Muzoniusza i to one były dla mnie najciekawsze. Wykłady opisują główne idee stoickie (podział na zależne niezależne, wyobrażenia, śmierć, życiowe trudności itd.),ale pojawiają się także takie ciekawostki jak poglądy o jedzeniu, ubiorze, małzeństwie i kobietach. Ten ostatni temat najbardziej mnie ucieszył, bo interesuje mnie protofemminizm, którego przedstawicielem zdecydowanie był Muzoniusz Rufus. Jego poglądy przypominają mi Platona i jego wypowiedzi. kobietach zawarte w "Państwie". Każdy wykład opatrzony jest dużą ilością przypisów z wyjaśnieniami filozofii stoickiej i odniesieniami do filozofii starożytnej. Każdy mini wykład poprzedzony jest wstępem. Widać tu dużą wiedzę i pracę tłumacza. Myślę, że można w ten sposób powtórzyć sobie teorię stoicką. Dla początkujących książka może okazać się trudna w odbiorze (skakanie miedzy przypisami a tekstem głównym) i przez to zniechęcającą. Wydaje mi się, że jest natomiast wspaniałą propozycją pierwszej lektury tekstu źródłowego, stoickiego dla osoby, która czytała książki popularyzujące stoicyzm i zna podstawy. No i oczywiście jeśli ktoś praktykuje stoicyzm, to warto czytać Muzoniusza tak jak innych stoików, by przypomnieć sobie zasady tej pięknej postawy życiowej.

Zacznę od tego, że bardzo cieszę się, że ukazała się ta książka. Czekałam na nią:) Brakowało mi tekstów Muzoniusza przetłumaczonych na polski.
We wstępie nieźle, ale ciut chaotycznie przedstawiane są podstawy stoicyzmu wyłożone przez tłumacza.
Dalej w zasadniczej części znajdziemy wykłady Muzoniusza i to one były dla mnie najciekawsze. Wykłady opisują główne idee stoickie...