Dzień Dobry Wszystkim. Kochani. Tym razem muszę polecić Wam kolejną książkę, w której historia opisana w niej jest naprawdę pasjonująca i świetna.

Autorka: Joanna Denko.
Tytuł: Jak Jesienne Liście.
Wydawnictwo: Magia Słów.

Opis:

Co tutaj się działo. Tyle emocji, cierpienia, a przede wszystkim prawdziwej miłości, to rzadko kto na tym świecie przeżywa.
Łucja była załamana po wypadku mężczyzny, którego pokochała ponad życie i został jej mężem. Jej mąż cały czas przebywał w klinice i był w śpiączce. Kobieta miała nadzieję, że się wybudzi i wyzdrowieje. Czy tak się stało? W tej historii wiele się dzieje. Są też inni bohaterowie. Nie mogę wszystkiego opisać, bo inaczej zdradziłbym całość historii. Ale z całą pewnością Wam tą książkę polecam.

Moja ocena to: 1000 /1000.
Książka liczy 282 stron.
Raz jeszcze polecam i wyczekujcie następnych książek.
Pozdrawiam Wszystkich Serdecznie.

Dzień Dobry Wszystkim. Kochani. Tym razem muszę polecić Wam kolejną książkę, w której historia opisana w niej jest naprawdę pasjonująca i świetna.

Autorka: Joanna Denko.
Tytuł: Jak Jesienne Liście.
Wydawnictwo: Magia Słów.

Opis:

Co tutaj się działo. Tyle emocji, cierpienia, a przede wszystkim prawdziwej miłości, to rzadko kto na tym świecie przeżywa.
Łucja była załamana...

Łucja czeka na męża przed domem, pijąc herbatę i podziwiając jesienną aurę. Własny wymarzony dom i on... Tomek... jej miłość. Nikt by się nie spodziewał, że ten jakże idealny dzień zmieni życie młodego małżeństwa w tragedię. Wystarczyła chwila, kiedy Tomek szedł do czekającej na niego żony, poślizgnął się na mokrych liściach i uderzył głową o chodnik...
Diagnoza sprawiła, że Łucja się załamała, chociaż wierzyła, że Tomek wybudzi się ze śpiączki...

Marcel dopiero co wydał swoją debiutancką książkę, a jego życie zmieniło się nie do poznania. Wena go opuściła i nie może pisać dalej, jego żona Pola zamieniła jego na towarzystwo nowych, bogatych znajomych. Mężczyzna nie spostrzegł kiedy oddalili się od siebie. Organizując przyjęcie urodzinowe dla żony miał nadzieję, że przybliżą się do siebie, jednak prawda była zupełnie inna...

Co łączy te dwie historie?
Przekonajcie się sami 😉

Przyznaję, że już na samym początku czytania moje serce i myśli się zatrzymały. Nie chciałam wierzyć w to co przeczytałam, ale przewracając kartki wiedziałam, że to nie może się tak zakończyć i to na samym początku... Historia napisana przez Joannę Denko jest niezwykle wzruszająca, poruszająca ważny temat, temat straty, ale i pogodzenie się z nią. Chociaż Marcel również był zraniony to przyznaję, że strata Łucji bardziej mnie zabolała, więcej emocji mi towarzyszyło przy jej historii, ponieważ ja również jesienią straciłam kogoś bardzo bliskiego... Mimo wszystko uważam, że każda strata boli nieważne jaka by była. Przez większość czytanych stron towarzyszyła mi n a d z i e j a, ale w pewnym momencie moje serce pękło, musiałam dołożyć książkę, ponieważ moje oczy zapełniły się łzami. Ta historia mnie rozbiła by dać n a d z i e j ę na lepsze zakończenie.
Z niecierpliwością czekam na kontynuację 💙

Łucja czeka na męża przed domem, pijąc herbatę i podziwiając jesienną aurę. Własny wymarzony dom i on... Tomek... jej miłość. Nikt by się nie spodziewał, że ten jakże idealny dzień zmieni życie młodego małżeństwa w tragedię. Wystarczyła chwila, kiedy Tomek szedł do czekającej na niego żony, poślizgnął się na mokrych liściach i uderzył głową o chodnik...
Diagnoza sprawiła,...

Tragedia w życiu człowieka może wiele zmienić i to przeważnie na
gorsze. Czy w tym przypadku, gdy główna bohaterka, Łucja, zmaga się ze śpiączką męża, może być inaczej? Czy Łucja odnajdzie jakąś
iskierkę nadziei? Jaką rolę w jej życiu odegra Marcel i ... Tinder, który ma łączyć ludzi?
Smutek i nadzieja, miłość, wsparcie drugiego człowieka, dobre słowo i
po prostu emocje, te dobre i złe, te, które mogą zniszczyć
optymistyczne spojrzenie na świat i te pozytywne, co otwierają serce na drugiego człowieka.
Autorka tak wykreowała postaci, by nie można było przejść obok nich
obojętnie, by zapadły w pamięć, by ich troski czy marzenia dały do
myślenia, może wysnucia jakiś wniosków.
Co tak naprawdę kryje w sobie tytuł tej książki? Jaką rolę odgrywają
tu jesienne liście? Czy są tu jakąś metaforą, czy grają jednak jedną z głównych ról?
Przeczytajcie, poznajcie osoby, które stanęły na rozstaju dróg, które
pragną zrozumienia i nadziei, bo choć każda z tych osób zmaga się z
innym bólem, to jednak gdzieś tam tli się iskierka nadziei, ze jest inna
osoba, która słowem czy obecnością ukoi serce i umysł.
Za chwilę będzie podobno ciąg dalszy, więc warto poznać losy
bohaterów by potem podążyć razem z nimi w dalsza drogę...

Tragedia w życiu człowieka może wiele zmienić i to przeważnie na
gorsze. Czy w tym przypadku, gdy główna bohaterka, Łucja, zmaga się ze śpiączką męża, może być inaczej? Czy Łucja odnajdzie jakąś
iskierkę nadziei? Jaką rolę w jej życiu odegra Marcel i ... Tinder, który ma łączyć ludzi?
Smutek i nadzieja, miłość, wsparcie drugiego człowieka, dobre słowo i
po prostu emocje,...

"Jak jesienne liście" Joanny Denko, moim zdaniem, to fenomenalna powieść obyczajowa. Książka wywołuje w czytelniku wiele emocji. Skłania do przemyśleń nad własnym życiem. Jesienna pora dla Łucji to czas w którym spotkała ją tragedia. Jej ukochany mąż Tomek jest w śpiączce i nie ma najmniejszych szans na wybudzenie. Kobieta jednak żyje nadzieją, choć jest pogrążona w rozpaczy i bólu. Historia bohaterów chwyta za serca a ich zmagania potrafią doprowadzić czytelnika do łez. Tak przy tej powieści można się popłakać.
Zdecydowanie przeczytajcie te piękną książke. A Ja dziękuję za swój egzemplarz autorce @joanna.denko_j.d.russo.autorka za możliwość poznania tak pięknej twórczości. Czekam na kontynuację.

"Jak jesienne liście" Joanny Denko, moim zdaniem, to fenomenalna powieść obyczajowa. Książka wywołuje w czytelniku wiele emocji. Skłania do przemyśleń nad własnym życiem. Jesienna pora dla Łucji to czas w którym spotkała ją tragedia. Jej ukochany mąż Tomek jest w śpiączce i nie ma najmniejszych szans na wybudzenie. Kobieta jednak żyje nadzieją, choć jest pogrążona w...

To jedna z tych książek, które ściskają za serducho i wywołują w czytelniku mnóstwo emocji. Gdybyście pytali - tak, płakałam…🥺

Głównymi bohaterami powieści są Łucja i Marcel. Ona zmaga się z cierpieniem wywołanym przez śpiączkę męża. On odnosi wielki sukces, jednak ma to zły wpływ na jego małżeństwo. Oboje pod wpływem impulsu zakładają konta na tinderze. To właśnie dzięki temu odkrywają, jakie wsparcie może dać człowiekowi druga osoba.

Cieżko mi podsumować, jak ogromny emocjonalny rollercoaster zafundowała mi autorka. Po przeczytaniu ostatniej strony potrzebowałam chwili, aby dość do siebie i przetrawić wszystko to, co wydarzyło się w książce.

Urzekła mnie przede wszystkim historia bohaterów, która pokazuje, że czasami nawet w najgorszych momentach naszego życia możemy znaleźć wsparcie wsród innych osób, chociażby kompletnie nam obcych.

Pani Joanna stworzyła bohaterów, którym kibicowałam od pierwszych stron. Byłam niezwykle ciekawa, jak potoczą się ich losy, dlatego książkę przeczytałam bardzo szybko.

Mam cichą nadzieję, że powstanie kontynuacja powieści, ponieważ z wielką chęcią bym po nią sięgnęła.

To jedna z tych książek, które ściskają za serducho i wywołują w czytelniku mnóstwo emocji. Gdybyście pytali - tak, płakałam…🥺

Głównymi bohaterami powieści są Łucja i Marcel. Ona zmaga się z cierpieniem wywołanym przez śpiączkę męża. On odnosi wielki sukces, jednak ma to zły wpływ na jego małżeństwo. Oboje pod wpływem impulsu zakładają konta na tinderze. To właśnie dzięki...

Czy smutek można zmierzyć?

Jeśli tak, to w jaki sposób?

Jak pocieszać osobę, której smutek ma ogromną głębię?

Łatwo czy trudno jest pocieszać?

Dla kogo: dla pocieszanego czy pocieszającego?

Czy można pocieszać mając w sobie pokłady smutku?

A co jeżeli ten smutek jest współdzielony?

Czy można nieść ukojenie, troskę i nadzieję, gdy samemu potrzebuje się tego?

Czy można pomóc drugiej osobie i równocześnie pomagać sobie?

A co się stanie jeśli wsparcie, które niesiemy zacznie oddziaływać na nas samych?

Czy będzie ukojeniem?

Nadzieją?

Czy wtedy nasz smutek i rozpacz zmienią swój rozmiar?

Łucja i Marcel to zupełnie obce sobie osoby.

Nigdy nie spotkali się. Nie mieli ze sobą żadnego kontaktu.

Mają swoje rodziny. Swoje poukładane życie. Szczęście.

Ale jest coś co ich łączy.

Głęboka miłość...

Smutek...

i czas...

Kiedy ich poukładany świat zaczyna się chwiać, a każde pęknięcie prowadzi do coraz większego zawalenia, niespodziewanie i nieśpiesznie przychodzi ona: Nadzieja.


"Jak jesienne liście" Joanny Denko jest właśnie o tym.

O przepięknej i głębokiej miłości.

O smutku. Tak różnym smutku, ale jakże głębokim.

I o nadziei.

Te trzy stany w niezwykły sposób przeplatają się ze sobą i równocześnie łączą. Wsiąkają w serce czytelnika niemal z każdej ze stron. Podczas czytania nie sposób nie uronić łez i nie doświadczyć tych emocji.

Tak właściwie powinnam napisać tylko jedno zdanie: Proszę przeczytajcie tę piękną książkę.


Na końcu, już po wszystkim odczułam ogromną radość. Radość z wiadomości, że będzie kontynuacja, ponieważ ta historia zasługuje na swoją dalszą część.

Czy smutek można zmierzyć?

Jeśli tak, to w jaki sposób?

Jak pocieszać osobę, której smutek ma ogromną głębię?

Łatwo czy trudno jest pocieszać?

Dla kogo: dla pocieszanego czy pocieszającego?

Czy można pocieszać mając w sobie pokłady smutku?

A co jeżeli ten smutek jest współdzielony?

Czy można nieść ukojenie, troskę i nadzieję, gdy samemu potrzebuje się tego?...

Życie Łucji zmienia się w jednej sekundzie. A to wszystko za sprawą kilku jesiennych liści. Tomek, jej mąż zapada w śpiączkę, a ona nie może się z tym pogodzić. Mężczyzna coraz częściej odwiedza swoją żonę w snach i pomaga przejść jej przez najtrudniejsze chwile.

Marcel po napisaniu swojej debiutanckiej powieści staje się bardzo sławny. Jednak nagłe zmiany w życiu autora powoli niszczą jego małżeństwo. Pola oddala się od mężczyzny , a ten nie wie, jak ma ratować swój związek. Nieoczekiwanie pisarz otrzymuje wsparcie od zupełnie obcej osoby.
Popularny TINDER łączy dwie obce sobie osoby, które dzięki rozmowom ze sobą, są w stanie przetrwać gorszy czas.

Mimo kilku literówek, książka pochłonęła mnie bez reszty. Te dwie smutne opowieści są bardzo życiowe, dzięki nim, człowiek zaczyna doceniać swoje życie. Polecam :)

Życie Łucji zmienia się w jednej sekundzie. A to wszystko za sprawą kilku jesiennych liści. Tomek, jej mąż zapada w śpiączkę, a ona nie może się z tym pogodzić. Mężczyzna coraz częściej odwiedza swoją żonę w snach i pomaga przejść jej przez najtrudniejsze chwile.

Marcel po napisaniu swojej debiutanckiej powieści staje się bardzo sławny. Jednak nagłe zmiany w życiu autora...

Jest to książka o dwóch osobach, które w swoim życiu muszą zmierzyć się z rzeczywistością, która nagle ich dosięga. Życie Łucji niespodziewanie zamienia się w koszmar. Kobieta nie potrafi pogodzić się z tym, że przez jesienne liście jej mąż leży w śpiączce. Natomiast Marcel po napisanu swojej pierwszej książki staje się bardzo znanym pisarzem w Polsce. Nagła zmiana w jego karierze sprawia, że w jego małżeństwie dzieje się źle. Zdruzgotany tym zaczyna szukać wsparcia, które nieoczekiwanie dostaje od zupełnej obcej osoby.

Książka pełna bólu, wzruszenia i chwili refleksji - tak bym mogła tą książkę podsumować. Śmiało mogę stwierdzić, że jest to kolejny rollercoaster, który zafundowała mi autorka. Jest to coś, co naprawdę przypomina nam o jesieni. Ta historia ma doskonałe cechy, które w idealny sposób ukazują tę porę roku.

Przy tej książce naprawdę spędziłam dobry czas. Była to dla mnie emocjonalna lektura, gdyż przypomniała mi o pewnych wydarzeniach, przez które sama musiałam przejść. Jak dla mnie jest to kolejna udana świetnie premiera autorki. Jestem pewna, że będę bardzo dobrze tą książkę wspominać. Polecam ją wam z całego serduszka. 😘

Ocena: 9/10.

Jest to książka o dwóch osobach, które w swoim życiu muszą zmierzyć się z rzeczywistością, która nagle ich dosięga. Życie Łucji niespodziewanie zamienia się w koszmar. Kobieta nie potrafi pogodzić się z tym, że przez jesienne liście jej mąż leży w śpiączce. Natomiast Marcel po napisanu swojej pierwszej książki staje się bardzo znanym pisarzem w Polsce. Nagła zmiana w jego...

Ta książka doprowadziła mnie do rozpaczy. Wzruszająca historia, niestety łamiąca serce. Bardzo polecam.

Ta książka doprowadziła mnie do rozpaczy. Wzruszająca historia, niestety łamiąca serce. Bardzo polecam.

„Jak jesienne liście” to historia dwóch małżeństw,które borykają się z trudnymi kłopotami.
Łucja cierpi w samotności po wypadku męża Tomka,który zapadł w śpiączkę.
Marcel i Pola coraz bardziej się oddalają od siebie…Dwójka dotąd nieznanych osób pozna się przez Tindera.Co los szykuje naszym bohaterom?

🍁🍂Poznana historia bohaterów sprawia,że serce łamie się na wiele kawałków.Walczą z losem,który wcale nie jest łaskawy.Przynosi im niezrozumienie,ból i samotność.Przez to nie potrafią znaleźć odpowiedzi na nurtujące ich pytania.Emocje towarzyszą nam od samego poczatku.Są nasycone ogromnym bólem przez stratą ukochanej osoby.

Nie jest łatwo zrozumieć niektóre wydarzenia,które dzieją się w naszym życiu.Dlatego pogrążamy się w rozpaczy i zapomnieniu.W takich chwilach poznajemy kto jest prawdziwym przyjacielem,który wesprze w kryzysowych momentach.Znadzie chwilę,by porozmawiać i wysłuchać.Bo „prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie”
Dowiemy się również,czy duże pieniądze dają szczęście i miłość.

Gwarantuje,że powieść skłoni do nostalgii nad swoim życiem.Pomyślimy o tym kogo mamy obok siebie i jak bardzo trzeba to docenić.Bo nic w naszym życiu nie jest na zawsze.

Książka jest idealna nie tylko na jesienne dni,ale także na każda porę roku,by znaleźć ukojenie w chwilach słabości i niemocy.
Gorąco Wam ją polecam🍁🍂

Ja już zaczynam czytać kontynuacje losów bohaterów w powieści „Jak wiosenne kwiaty”💐

„Jak jesienne liście” to historia dwóch małżeństw,które borykają się z trudnymi kłopotami.
Łucja cierpi w samotności po wypadku męża Tomka,który zapadł w śpiączkę.
Marcel i Pola coraz bardziej się oddalają od siebie…Dwójka dotąd nieznanych osób pozna się przez Tindera.Co los szykuje naszym bohaterom?

🍁🍂Poznana historia bohaterów sprawia,że serce łamie się na wiele...