IM OBSESSED przeczytane i niech mi ktoś powie co ja mam teraz zrobić ze swoim życiem😭 ta dylogia ma w sobie super fabułę i klimat, ale skupia się też na rozwoju postaci i relacjach między nimi!! absolutnie u-wiel-biam kiedy postacie mają więcej niż jeden love interest 💗 w dodatku jest jedną z tych fantastyk, które nie dążą do nawalania się na miecze, a połączenie tego wszystkiego daje świetna zabawę jak i zaangażowanie w historie. ostatnie zdanie - klasa sama w sobie

IM OBSESSED przeczytane i niech mi ktoś powie co ja mam teraz zrobić ze swoim życiem😭 ta dylogia ma w sobie super fabułę i klimat, ale skupia się też na rozwoju postaci i relacjach między nimi!! absolutnie u-wiel-biam kiedy postacie mają więcej niż jeden love interest 💗 w dodatku jest jedną z tych fantastyk, które nie dążą do nawalania się na miecze, a połączenie tego...

Pierwsza część podobała mi się bardziej ale to może kwestia tego, że tutaj akcja znacznie przyspieszyła i dużo się działo. Jednak samo zakończenie wydało mi się napisane na szybko. Jest aż za bardzo nierzeczywiste. Ale mimo wszystko wciąż utrzymuję zdanie, że to bardzo dobra pozycja na początek przygody z fantastyką.

Pierwsza część podobała mi się bardziej ale to może kwestia tego, że tutaj akcja znacznie przyspieszyła i dużo się działo. Jednak samo zakończenie wydało mi się napisane na szybko. Jest aż za bardzo nierzeczywiste. Ale mimo wszystko wciąż utrzymuję zdanie, że to bardzo dobra pozycja na początek przygody z fantastyką.

Niestety ta część wypada jeszcze gorzej niż pierwsza, jest też dłuższa co wpływa na jej niekorzyść. Moim zdaniem tą historię można by na spokojnie zamknąć w jednym, czterystustronicowym tomie, a nie w dwóch o łącznej objętości ponad tysiąca stron. Przez to mimo, że sama fabuła nie jest jakaś zła, to jest strasznie rozwleczona przez co okropnie nudzi. Nie pomagają też nijacy bohaterowie, z którymi ani się nie mogłam utożsamić ani nawet nie polubiłam. Szkoda, uważam że ta historia miała trochę lepszy potencjał.

Niestety ta część wypada jeszcze gorzej niż pierwsza, jest też dłuższa co wpływa na jej niekorzyść. Moim zdaniem tą historię można by na spokojnie zamknąć w jednym, czterystustronicowym tomie, a nie w dwóch o łącznej objętości ponad tysiąca stron. Przez to mimo, że sama fabuła nie jest jakaś zła, to jest strasznie rozwleczona przez co okropnie nudzi. Nie pomagają też nijacy...

Książka gorsza od pierwszej części, chociaż naprawdę dużo się tu działo. Sojusze nieustannie zmieniały się na przestrzeni tej historii, ale jeśli mam być szczera - podobało mi się tylko zakończenie (i nie jestem w stanie określić w jakim stopniu dlatego, że to się po prostu SKOŃCZYŁO). Drogi jakimi ta książka do niego dążyła - zupełnie nie.

Ciekawym pomysłem było wciągnięcie do centrum akcji wytwórcy zaklęć, który namieszał najwięcej - Reida McTavisha. Tu też wszyscy bohaterowie dowiadują się, że to całe zamieszanie jest głównie jego sprawką. Ten wątek naprawdę coś dobrego wprowadzał do fabuły.

Doceniam też kreację Hendry'ego i jego udział w tej historii. Na tym jednak plusy się kończą - Briony przez całą książkę gra bohaterkę, Finley to uosobienie wewnętrznego rozdarcia, Gavin jest rozsądny, Alistair niezdarny i porywczy, a Isobel - no na nią brak mi słów. I tak w kółko. I tak ciągle, w każdej sytuacji.

Pojawiło się dużo naiwności, większość niemożliwości została przełamana i odczarowana, ale najbardziej raziła mnie niekonsekwencja, jeśli chodzi o relacje pomiędzy mistrzami turnieju (przypominam - śmiertelnymi wrogami, którzy nawzajem ciągle siebie zdradzali i wykorzystywali).

Spoiler - mniej niż o walce z systemem jest tu rozgrzebywania mniejszych i większych miłostek, zupełnie jakby celem autorek bylo nie doprowadzenie fabuły do końca, a sparowanie wszystkich uczestników klątwy.

Książka gorsza od pierwszej części, chociaż naprawdę dużo się tu działo. Sojusze nieustannie zmieniały się na przestrzeni tej historii, ale jeśli mam być szczera - podobało mi się tylko zakończenie (i nie jestem w stanie określić w jakim stopniu dlatego, że to się po prostu SKOŃCZYŁO). Drogi jakimi ta książka do niego dążyła - zupełnie nie.

Ciekawym pomysłem było...

Świetna

Świetna

Jestem zła, autentycznie zła. Część pierwsza miała swoje wady, ale nadal była dla mnie czymś ciekawym w kwestii czarów i magii. Tutaj wszystkie wątki są na siłę, ciągną się, turniej paradoksalnie przestał być najważniejszy, w imię obsesyjnej myśli wszystkich mistrzów "nie jestem taki zły jak się wszystkim wydaje". Szkoda, bo potencjał był ogromny.

Jestem zła, autentycznie zła. Część pierwsza miała swoje wady, ale nadal była dla mnie czymś ciekawym w kwestii czarów i magii. Tutaj wszystkie wątki są na siłę, ciągną się, turniej paradoksalnie przestał być najważniejszy, w imię obsesyjnej myśli wszystkich mistrzów "nie jestem taki zły jak się wszystkim wydaje". Szkoda, bo potencjał był ogromny.

Ogromna przepaść między pierwszym tomem, a drugim. To było tak nudne. Bohaterowie popełnieli takie głupie błędy i cały czas powtarzali jakimi to są potworami, ale przecież nie chcą niemi być…serio jak tak walczyłam ze sobą żeby to skończyć. Myślę, że gapienie się w ścianę byłoby ciekawsze niż czytanie drugiego tomu. Zakończenie też nudne.

Ogromna przepaść między pierwszym tomem, a drugim. To było tak nudne. Bohaterowie popełnieli takie głupie błędy i cały czas powtarzali jakimi to są potworami, ale przecież nie chcą niemi być…serio jak tak walczyłam ze sobą żeby to skończyć. Myślę, że gapienie się w ścianę byłoby ciekawsze niż czytanie drugiego tomu. Zakończenie też nudne.

Bardzo dobre zakończenie tej historii.

Bardzo dobre zakończenie tej historii.

Na pewno gorsza niż pierwszy tom. Zamknięcie serii, dość przewidywalne.

Na pewno gorsza niż pierwszy tom. Zamknięcie serii, dość przewidywalne.

Oh co to za totalnie niepotrzebna część. Nic mi się tak ostatnio nie dłużyło jak ta książka. Tyle się działo, że gdyby przewinąć połowę tych zdarzeń to i tak moim zdaniem nic by się nie stało strasznego. Wiadomo od początku do czego dążą, wiadomo też od pierwszej części, że no raczej się nie pozabijają. Wątki romantyczne musiały być i były one okropne. Szkoda tylko czasu na czytanie tego.

Oh co to za totalnie niepotrzebna część. Nic mi się tak ostatnio nie dłużyło jak ta książka. Tyle się działo, że gdyby przewinąć połowę tych zdarzeń to i tak moim zdaniem nic by się nie stało strasznego. Wiadomo od początku do czego dążą, wiadomo też od pierwszej części, że no raczej się nie pozabijają. Wątki romantyczne musiały być i były one okropne. Szkoda tylko czasu na...