Bardzo lubię krótkie formy prozatorskie, toteż chętnie śledzę ich pojawianie się w wydawnictwach. Niestety, rzadko się to zdarza, bo wydawnictwa stronią od krótkiej prozy i nie wiem dlaczego. Ale jakiś czas temu wpadł mi w ręce drugi tom "Opowieści naszych dni" i mój głód małych form został poniekąd zaspokojony. Poniekąd, bo bardzo nierówny pod względem tematycznym i literackim jest ten zbiorek, no i autorzy prawie nieznani. O ile nieporozumieniem wydaje mi się opublikowanie w tym tomie "Bardzo rzadkiego nieporozumienia" , to sporo satysfakcji dostarczyły opowiadania "Adam mimo woli" (rewelacja tego tomu!),"Pod różem i błękitem" oraz intrygująca opowiastka Michała Karpowicza (choć trąci historyzmem). Generalnie jest dobrze. I nadzieja, że autorzy z tego tomu staną się niebawem mistrzami na miarę Etgara Kereta czy Zofii Nałkowskiej. Zachęcam do lektury.

Bardzo lubię krótkie formy prozatorskie, toteż chętnie śledzę ich pojawianie się w wydawnictwach. Niestety, rzadko się to zdarza, bo wydawnictwa stronią od krótkiej prozy i nie wiem dlaczego. Ale jakiś czas temu wpadł mi w ręce drugi tom "Opowieści naszych dni" i mój głód małych form został poniekąd zaspokojony. Poniekąd, bo bardzo nierówny pod względem tematycznym i...