Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"(...)zapowiedział falę znużenia, która niedługo ogarnie wszystkie kraje rozwinięte: brak wartości wyższych i powszechne rozgoryczenie doprowadzą do prawdziwej epidemii depresji i eksplozji wskaźnika samobójstw. Jak burżuje pod koniec życia, zachodnie społeczeństwa będą się miotały między rozleniwieniem a niepokojem. Niezdolne do rozwiązania jakiegokolwiek problemu zewnętrznego, sparaliżowane najbardziej nieistotnymi zagrożeniami, będą się zamykały w sobie przy każdym kolejnym kryzysie - rzeczywistym lub wyobrażonym(...) Za dwadzieścia lub trzydzieści lat media społecznościowe znikną. Ludzie nie bedą mieli siły, by tam pokazywać sceny ze swojego życia codziennego, wyrażać opinie lub się spierać. Przestaną sobie pozwalać na głośne myślenie(...) Jeden po drugim, miliard po miliardzie, ludzie zrezygnują ze świata i dadzą się przerobić na antyludzi. Na koniec zapanuje wszechogarniająca nicość." Wizja świata jak z Black Mirror. Dystopia w metawersum. Julien po rozstaniu z dziewczyną, rozczarowaniu swoim życiem, pracą i zarobkami zanurza się w Antyświat. Tworzy Vangela i stara się znaleźć pocieszenie i sens życia w wirtualnym świecie. Z Adrienem - twórcą Antyświata, poznajemy proces powstawania gry oraz jego wizję. Odnajdziecie w niej też nawiązania do kultury i popkultury francuskiej, Biblii, a nawet polityki. Świetny rozdział, w którym najwięksi intelektualiści Antyświata interpretują wiersz Vangela, który ten napisał "w stanie upojenia" przy okazji gubiąc literki w kilku słowach. To do jakich wniosków doszli, musicie sprawdzić sami, mistrzostwo! Autor doskonale punktuje bolączki naszego świata, zanikające relacje z innymi ludźmi, naszą obojętność, wyczerpanie posiadaniem wszystkiego i przez to nie docenianiem niczego. To też trochę ostrzeżenie przed zbyt dużym zaangażowaniem w wirtualną rzeczywistość i wpływem jaki wywiera to na nasze życie. Jest to debiut Nathana Deversa, we Francji powieść ukazała się gdy autor miał 24lata.