Metoda, którą przedstawia Stephen Guise, autor „Elastycznych nawyków” nie jest zła. Z pewnością warta przetestowania, jednak to, w jaki sposób została przedstawiona woła o pomstę do nieba.

Podchodziłam do tej książki wiele razy. Za każdym razem zdołałam przebrnąć przez kilka stron i na tym koniec.
Autor rozwleka temat w nieskończoność, stosuje porównania do Sztuki Wojny Sun Tzu, usiłując podciągnąć swoją teorię do zasad jakimi kierował się wielki strateg.

Naprawdę lepiej by było, gdyby po prostu wyłożył kawę na ławę, a nie owijał w bawełnę, zamęczając i zniechęcając swojego czytelnika.

Co do samej metody, jest bardzo prosta (co bynajmniej nie jest oskarżeniem, proste rozwiązania są często najbardziej skuteczne).
Wyobraźcie sobie, że chcecie np. uprawiać więcej sportu. Według autora typowe „noworoczne” postanowienia z góry skazane są na niepowodzenie. Proponuje prostą metodę, by rozpisać sobie w tabelce trzy wersje aktywności, od najprostszej np. 1 brzuszek dziennie, po bardziej wymagające np. 5 tys. kroków, aż po najtrudniejsze np. 20min trening cardio.
Elastyczność jego metody polega na tym, że codziennie, w zależności od humoru wybieramy opcję, która nam odpowiada. W ten sposób nie jest to wybór wygrana-przegrana, tylko każdorazowo krok do przodu, nawet jeśli jest to wciąż tylko 1 brzuszek.
Według autora, nawet niewielki postęp motywuje, powoduje, że lepiej o sobie myślimy, a co najważniejsze chroni nas od porażki, która tworzy w głowie przeświadczenie, że „znów mi się nie udało”.
Mały sukces i zrobienie tego pierwszego kroku motywuje do kolejnego, budując efekt kuli śnieżnej. Co jest tu też istotne? To, że te działania stają się nawykiem, rutyną.

Choć książka sama w sobie jest niezbyt zachęcająco napisana, nie mogę się doczekać, by przetestować tę metodę.
Do tego i Was zachęcam, tym bardziej, że zbliża się nowy rok :D
Za książkę dziękuję @wydawnictwo_sensus
Materiał reklamowy, barter

Metoda, którą przedstawia Stephen Guise, autor „Elastycznych nawyków” nie jest zła. Z pewnością warta przetestowania, jednak to, w jaki sposób została przedstawiona woła o pomstę do nieba.

Podchodziłam do tej książki wiele razy. Za każdym razem zdołałam przebrnąć przez kilka stron i na tym koniec.
Autor rozwleka temat w nieskończoność, stosuje porównania do Sztuki Wojny...

Ciężko się tę książkę czytało. Język był niepasujący do treści. Autor opisuje proste rozwiązanie i prosty system, ale używa trudnych słów i naukowego kontekstu.
Sama koncepcja fajna, raczej przetestuję.
Książka - bardzo niefajna pozycja. Przebrnięcie przez nią to była męka.
Sporo odwołań do wcześniejszej ksiażki autora (nie czytałam, mało mnie to obchodziło),dużo do szukania analogii ze sztuką wojny - która też dla mnie była nietrafioną lekturą. A ostatnia część, czyli jakaś 1/5 to promowanie własnych produktów i sklepu z nimi.

Ciężko się tę książkę czytało. Język był niepasujący do treści. Autor opisuje proste rozwiązanie i prosty system, ale używa trudnych słów i naukowego kontekstu.
Sama koncepcja fajna, raczej przetestuję.
Książka - bardzo niefajna pozycja. Przebrnięcie przez nią to była męka.
Sporo odwołań do wcześniejszej ksiażki autora (nie czytałam, mało mnie to obchodziło),dużo do...

Przyznaję, że podchodziłam do tej książki kilkukrotnie i odkładałam ją na bok. Wbrew pozorom (bo niby co można napisać o kształtowaniu dobrych nawyków) pozycja nie jest lekka i trzeba być wypoczętym, by do niej usiąść.
O motywacji do działania
To nie jest luźna paplanina o motywacji. Autor skupia się m.in. na drodze w ustaleniu motywacji celu oraz wybieraniu nawyków i ich kształtowaniu.
Stephen Guise i jego "Elastyczne nawyki..."
Mimo wielkich chęci nie udało mi się przebrnąć przez całą książkę, dlatego jej recenzja jest tak uboga. Być może wrócę do niej, gdy będę w lepszej formie.

Przyznaję, że podchodziłam do tej książki kilkukrotnie i odkładałam ją na bok. Wbrew pozorom (bo niby co można napisać o kształtowaniu dobrych nawyków) pozycja nie jest lekka i trzeba być wypoczętym, by do niej usiąść.
O motywacji do działania
To nie jest luźna paplanina o motywacji. Autor skupia się m.in. na drodze w ustaleniu motywacji celu oraz wybieraniu nawyków i ich...

Dobry Jezu, takiego bełkotu dawno nie czytałem.
Nawet nie wiem gdzie zacząć krytykę, więc będzie chaotycznie.

Wyobraź sobie, że próbujesz przygotować sobie plan treningowy, w którym twoje samopoczucie decyduje, jak ciężko będziesz trenować danego dnia, a potem robisz go codziennie. To jest główna myśl przewodnia tej książki. Rozwleczona, rozwodniona pomiędzy bełkotem autora.

Sama idea nie jest ani odkrywcza, ani przełomowa. Autor w pierwszych rozdziałach najpierw dyskredytuje swoją poprzednią książkę, bo elastyczne nawyki mają wywrócić wszystko do góry nogami. Potem stawia tezę, że elastyczne nawyki są lepsze niż Getting Things Done, przy czym robi to tak nieudolnie, że mam wrażenie że gdyby poświęcił 15 minut dłużej na reaserch to by się tak nie kompromitował.
I nie chodzi o to, który system jest lepszy, to jest jak porównanie młotka i samochodu. Dwa różne światy, jak je porównywać?

Kolejny problem? przypowieści... Cały rozdział porównywania elastycznych nawyków do Sztuki Wojny autorstwa Sun Tzu...
Próba szukania analogii pomiędzy regułami wygrania bitwy a robieniem pompek albo pisania pamiętnika. Nie wiem, jak wytrzymał to lektor, który to czytał. Ja miałem ochotę skręcić autem do rowu. Obaj mamy coś z masochisty.

Jak ktoś się chce wyleczyć z czytania marnego self-helpu to polecam. Drugie zastosowanie, jakie widzę to puszczanie w Guantanamo.

Dobry Jezu, takiego bełkotu dawno nie czytałem.
Nawet nie wiem gdzie zacząć krytykę, więc będzie chaotycznie.

Wyobraź sobie, że próbujesz przygotować sobie plan treningowy, w którym twoje samopoczucie decyduje, jak ciężko będziesz trenować danego dnia, a potem robisz go codziennie. To jest główna myśl przewodnia tej książki. Rozwleczona, rozwodniona pomiędzy bełkotem...