Lena Piasecka mieszka u Pana Doktora Henryka Wysockiego i wszystko zaczyna być skomplikowane.
Lena zaczyna żywić uczucia do doktora które tli w sobie i na każdym kroku potrafi łamać się jej serduszko.
Henryk staje się marionetką w rękach rodziców i musi przystawać na ich polecenia, mimo jego słów zaprzeczenia musi przytakiwać rodzicom.
Zmuszają go do zaręczyn z Alicją Zawadzką słynną panią kardiolog do której nic nie czuje.

Przeczytałam i jestem w szoku tym co się tu wydarzyło..
Pojawiły się łzy w oczach nie powiem czy radości czy smutku bo musicie zajrzeć do tej książki...
Ale jeśli chodzi o wydarzenia tego bym się nie spodziewała że coś takiego tu mnie zaskoczy.
Czy polecam?
Oczywiście ❤️

Lena Piasecka mieszka u Pana Doktora Henryka Wysockiego i wszystko zaczyna być skomplikowane.
Lena zaczyna żywić uczucia do doktora które tli w sobie i na każdym kroku potrafi łamać się jej serduszko.
Henryk staje się marionetką w rękach rodziców i musi przystawać na ich polecenia, mimo jego słów zaprzeczenia musi przytakiwać rodzicom.
Zmuszają go do zaręczyn z Alicją...

Dawno mnie tak wybitnie nie wkurzali bohaterowie książki, a już zwłaszcza Henryk. Ich relacje ze sobą są naciągane, w ogóle nie czuć żadnej chemii. Jak mam uwierzyć, że Henrykowi zależy na Lenie, podczas gdy non stop ogląda się za innymi babami i do każdej mu staje? Z jednej strony to plus, że autorka odchodzi takim zachowaniem od utartych schematów, i może by to nie przeszkadzało, gdyby faktycznie czuć było między nimi te emocje gwałtowne... A oni dużo myślą, zresztą często zupełnie niepotrzebnych rzeczy... A do tego zupełnie nie potrafią ze sobą gadać. Lena w ogóle przestała nawet szukać nowego mieszkania, bo Henryk kazał jej zostać. A jej typ bohaterki też mnie wkurza - niby umie się czasem postawić, ale tak naprawdę bardzo łatwo ją stłamsić. No niby też są tacy ludzie na świecie, jednak jeśli połączyć to wszystko, to wychodzi coś naprawdę dziwnego i przede wszystkim - mało szczerego. A szkoda. Bo widać, że autorka umie pisać, niektóre dialogi są naprawdę inteligentne i fajne. A potem nagle wkraczają jakieś dziwne opisy różnych mało interesujących rzeczy... Mialam dać ocenę 6, ale zmieniłam na 7 ze względu właśnie na te dialogi. Po czym znów obniżyłam na 6, bo przypomniało mi się jak mało w tym było emocji. Czytam dalej tylko dlatego, bo chce zobaczyć jak zakończy się relacja Henryka z rodzicami i Alicją. Chcę emocji, awantury, i żeby facet przestał się wreszcie zachowywać jak sierotek...

Dawno mnie tak wybitnie nie wkurzali bohaterowie książki, a już zwłaszcza Henryk. Ich relacje ze sobą są naciągane, w ogóle nie czuć żadnej chemii. Jak mam uwierzyć, że Henrykowi zależy na Lenie, podczas gdy non stop ogląda się za innymi babami i do każdej mu staje? Z jednej strony to plus, że autorka odchodzi takim zachowaniem od utartych schematów, i może by to nie...

Lena mieszka u doktorka, a jej uczucia pogłębia się wobec niego, lecz nie wie, co ma z tym zrobić. Życie daje im powolutku w kość, gdyż Henryk musi dotrzymać słowa danego rodzicom, a Lena zmierzyć się z kimś o kim wolałaby zapomnieć i już więcej nie wracaj do tego rozdziału w życiu. Najgorsze niestety było jeszcze przed, a mianowicie gdy widzi jak najukochańsza istota, na jej oczach potrzebuję pomocy specjalistów. A sama Lena była w tym wszystkim bezradna i mogła tylko czekać.
Henryk nie wie, co ma zrobić z całą tą sytuacją, doskonale zdaję sobie sprawę z tego, jak to wygląda. Uczucia Leny, a to jakim Henryk jest człowiekiem i co może jej zaoferować ,a to czego ona chce ,lecz on nie będzie jej w stanie dać . Lena będzie miał nie jeden problem przed sobą ,który będzie musiała rozwiązać i podjąć ciężką decyzję.

Mamy sobotę więc ta książka jest idealna na weekend do przeczytania. Pierwszy tom był bardzo ciekawy, ale tu autorka rozwaliła system, tyle się dzieje między bohaterami, a osoby trzecie dodają tylko smaczek całej tej historii. Powiem szczerze, że jak czytałam recenzję  lub opinie książki opisywane było brak zrozumia tego, jak zachowuje się Henryk, lecz ja myślę, że Lena niejednokrotnie go prowokowała swoim zachowaniem czy tym, co powiedziała. Koniec książki nie oznacza końca tej historii, a czytając ostatnie strony, już teraz wiem, że będzie się działo, jestem bardzo ciekawa tego, co stanie się z Leną oraz Henrykiem i ich miłością.

Czy Henryk dotrzyma słowo dane rodzicom?
Co wydarzyło się, że Henryk stracił kontrolę nad sobą?
Jakie zaskakujące zakończenie czekają na czytelnika?

Tego dowiecie się czytając książkę

💕

Lena mieszka u doktorka, a jej uczucia pogłębia się wobec niego, lecz nie wie, co ma z tym zrobić. Życie daje im powolutku w kość, gdyż Henryk musi dotrzymać słowa danego rodzicom, a Lena zmierzyć się z kimś o kim wolałaby zapomnieć i już więcej nie wracaj do tego rozdziału w życiu. Najgorsze niestety było jeszcze przed, a mianowicie gdy widzi jak najukochańsza istota, na...

Naciagana

Naciagana

Jak on mnie denerwuje. Wiadomo, nie ma wzorca miłości, ale bez przesady, że jajca mu się gotują na każda blondyneczkę i celowo rani ta która go kocha. Historia jest dobra, ale myślałam, że wątek ojca alkoholika będzie trochę rozbudowany.

Jak on mnie denerwuje. Wiadomo, nie ma wzorca miłości, ale bez przesady, że jajca mu się gotują na każda blondyneczkę i celowo rani ta która go kocha. Historia jest dobra, ale myślałam, że wątek ojca alkoholika będzie trochę rozbudowany.

Wydaje mi się, że była lepsza od części pierwszej. Czytało się szybko, lekko i przyjemnie, pomimo często nieprzyjemnych wątków. Zdecydowanie wywoływała więcej emocji.
Podobają mi się postacie, mają swój unikalny i niepowtarzalny charakter.

Wydaje mi się, że była lepsza od części pierwszej. Czytało się szybko, lekko i przyjemnie, pomimo często nieprzyjemnych wątków. Zdecydowanie wywoływała więcej emocji.
Podobają mi się postacie, mają swój unikalny i niepowtarzalny charakter.

Dalsza przygoda losów Leny i Henia... Oj życie nie jest usłane różami. Książka wciąga, szybko się czyta. Polecam

Dalsza przygoda losów Leny i Henia... Oj życie nie jest usłane różami. Książka wciąga, szybko się czyta. Polecam

"Dlaczego wszystko się tak bardzo skomplikowało? Dlaczego nie mogliśmy wrócić do tego momentu, w którym mokliśmy w deszczu, a świat wokół przestał istnieć? Dlaczego musieliśmy wrócić do rzeczywistości? Dlaczego się nie zatrzymaliśmy?"- fragment książki

Czy dwoje ludzi z zupełnie różnych światów może być razem?
"Tracąc ciebie" to kontynuacja losów Lenki i Henryka. Mamy duży wgląd w ich życie prywatne, jak i zawodowe. Ona próbuje ratować i uszczęśliwiać swoich podopiecznych, on opiekuje się swoimi pacjentami, odczuwając satysfakcję z wykonywanego zawodu.
Ich relacja cały czas ewoluuje. To stopniowe budowanie szczerości, zaufania i uczuć. Krok po kroku łamią się ich blokady, ograniczenia wynikające z trudnych lat dzieciństwa. Ilość emocji, które funduje Autorka to istny rollercoaster. Przeplatające się ze sobą zafascynowanie, smutek, radość, żal, a i momentami wściekłość, powodowały, że nie mogłam się oderwać. Ten drugi tom zdecydowanie jeszcze bardziej namieszał mi w głowie i w serduchu ♥️ Tym bardziej, że zakończenie tego tomu wyrwało z moich ust niekontrolowane "o kur***a" 😲
Ja biorę się za tom trzeci, a Wam polecam zapoznanie się z Leną i Henrykiem. Nie pożałujecie!!!

"Dlaczego wszystko się tak bardzo skomplikowało? Dlaczego nie mogliśmy wrócić do tego momentu, w którym mokliśmy w deszczu, a świat wokół przestał istnieć? Dlaczego musieliśmy wrócić do rzeczywistości? Dlaczego się nie zatrzymaliśmy?"- fragment książki

Czy dwoje ludzi z zupełnie różnych światów może być razem?
"Tracąc ciebie" to kontynuacja losów Lenki i Henryka. Mamy duży...

Mimo, że tom jest grubszy to leciałam z tą historią niczym rajdowiec. Lena nadal jest trochę naiwną duszą, choć momentami pokazuje prawdziwy babski pazur a nasz Henio zazdrosny jak cholera to jednak nie siedzi pod pantoflem Leny a innej kobiety w swoim życiu. Niby są parą, ale brak rozmowy między nimi, kłamstwa i manipulacje i zazdrość to dość duży misz masz tej pary. Choć wydaje się, że ta historia jest lekka i przyjemna az do przesady to można się pomylić bo przecież życie nie jest takie kolorowe. Zakończenie II tomu mógłby się pewnie zakończyć inaczej ale tego co było dalej dowiem się z ostatniego tomu który opiszę Wam później. Seria jest naprawdę ciekawa, więc jeśli ktoś z Was jeszcze się zastanawia to bardzo zachęcam.

Mimo, że tom jest grubszy to leciałam z tą historią niczym rajdowiec. Lena nadal jest trochę naiwną duszą, choć momentami pokazuje prawdziwy babski pazur a nasz Henio zazdrosny jak cholera to jednak nie siedzi pod pantoflem Leny a innej kobiety w swoim życiu. Niby są parą, ale brak rozmowy między nimi, kłamstwa i manipulacje i zazdrość to dość duży misz masz tej pary. Choć...

Pierwsze dwa rozdziały sprawiły że uśmiałam się okrutnie, czytając przekomarzania dwójki bohaterów. Zresztą cała książka wypełniona jest tym samym humorem.
Ale jestem też zła. Jestem zła na Lenę za jej naiwność, i taką wręcz dziecięcą ufność. Choć chwilami pokazywała pazury i pokazywała niewielką zmianę, to nadal jest przerażoną kobietką. Jestem zła na Henryka, który tylko pozornie przeciwstawia się rodzicom a tak naprawdę robi wszystko pod ich dyktando. Jestem wściekła na matkę Henia, nosz jak można być taką suczą..? grrr…

Bohaterowie choć niby są razem, to są osobno, ciągłe kłamstwa i brak rozmowy jakieś dziwne przepychanki i zazdrość. Najzabawniejsza jest ta od strony Henryka, kurde Lenie nie wolno nawet pogadać z innym facetem, a jemu laski wysyłają… eeee… no wiecie… 😂 i Lena ma to olać… no litości…

Mega podoba mi się ta seria, no sami widzicie jak wiele skrajnych uczuć we mnie wyzwala. Niewiele autorek potrafi mnie tak zagotować swoją twórczością i jednocześnie tak mocno rozkochać. Strasznie żal mi seniorów z domu opieki, liczę że i dla nich w trzeciej części szykuje się jakiś happyend.

Pierwsze dwa rozdziały sprawiły że uśmiałam się okrutnie, czytając przekomarzania dwójki bohaterów. Zresztą cała książka wypełniona jest tym samym humorem.
Ale jestem też zła. Jestem zła na Lenę za jej naiwność, i taką wręcz dziecięcą ufność. Choć chwilami pokazywała pazury i pokazywała niewielką zmianę, to nadal jest przerażoną kobietką. Jestem zła na Henryka, który tylko...