Jak tylko ta książka się ukazała wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Nie traktowałam jej jak powieść, którą zaczyna się czytać rano, a kończy późną nocą. Chciałam sobie ją dawkować. Czytać i na moment się zatrzymać i przemyśleć to, czego się dowiedziałam. To dlatego ta recenzja pojawia się dopiero teraz.

Ta książka podąża drogą podkreślającą, że każdy Na100 będzie dorosłym, rodzic nie jest wrogiem, a sam nastolatek często stwarza sytuacje, które zmierzają w złym kierunku. Przyznanie się później do winy i przeproszenie nie jest łatwe.
Poradnik pokazuje siłę rozmowy. Dzięki niemu nastolatek dowie się jak bez krzyków można walczyć o swoje prawa. Ukazuje on moc rozmowy popartej mądrymi argumentami.
Autor zachęca do podejmowania decyzji zgodnych z tym co myślimy my, a nie sugeruje grupa rówieśnicza. Poruszane problemy są dokładnie opisane, a zakres tematów duży m.in. używki, hejt, dojrzewanie, pierwsza miłość, sex, gwałt, przykre zapachy, organizacja czasu wolnego i zasady savoir vivre. Uświadamia on jak zachowanie nastolatka jest postrzegane przez dorosłego i tłumaczy dlaczego tak się dzieje. Są tematy, które nastolatkowi trudno podjąć z rodzicami, ale wskazane jest jak taką rozmowę rozpocząć.

Obiecuję, że każdy nastolatek odnajdzie w nim coś dla siebie. Poradnik otworzy mu oczy na wiele spraw. Wyjaśni je i wskaże rozwiązanie. To od niego będzie zależało, czy z niego skorzysta.
Jest idealny dla każdego nastolatka, ale również dla rodzica. Na100 przekona się, że w swoich emocjach i problemach nie jest odosobniony, zrozumie je i dowie się jak sobie z nimi radzić. Zaś rodzic dowie się co nurtuje współczesnego nastolatka i pozna jak może pomóc przejść przez ten trudny czas swojemu dziecku.
Super pomysłem jest komiks paragrafowy. Nastolatek podejmując decyzje trafia na określone karty.
Poradnik skierowany jest do Na100, nie chłopaka czy dziewczyny. Ilustracje, komiksy, ramki, różna czcionka, nagłówki przykuwające uwagę i podział na części też zachęcają do sięgnięcia po nią.

Jeśli jesteś nastolatkiem, rodzicem nastolatka albo znasz jakiegoś nastolatka, to bardzo polecam tę książkę.

Jak tylko ta książka się ukazała wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Nie traktowałam jej jak powieść, którą zaczyna się czytać rano, a kończy późną nocą. Chciałam sobie ją dawkować. Czytać i na moment się zatrzymać i przemyśleć to, czego się dowiedziałam. To dlatego ta recenzja pojawia się dopiero teraz.

Ta książka podąża drogą podkreślającą, że każdy Na100 będzie...

Książka o nastolatkach? Ale że jak? I po co? Wydawać by się mogło, że ten etap już jednak dawno za mną i chyba (z naciskiem na CHYBA) dorosłam. Dzieci też jakby ciut za małe. Więc o co chodzi? Po co mi to?

Kto z Was ma dzieci, wie jak to działa. Wczoraj się urodziły, dziś poszły do przedszkola, a jutro zaczynają studia. Żyjemy sobie spokojnie aż nagle, pewnego dnia okazuje się, że mamy w domu zrzędliwego nastolatka. I co teraz?😵 Dlatego lepiej przygotować się zawczasu i odświeżyć pamięć jak to było, w imię zasady "nie pamięta wół jak cielęciem był".

A jakże warto!

***

"Na100latki, czyli jak przetrwać, mając naście lat" to książka absolutnie GE-NIAL-NA. To rewelacyjny przewodnik po czekających na100latka wyzwaniach, napisany na luzie, z humorem i dystansem, a jednocześnie nie owijający w bawełnę.

Co więcej, to pozycja napisana przez dorosłego, którzy naprawdę pamięta jak to było mieć to naście lat! Czytając każdy rozdział wspominałam moje szczenięce lata i co rusz łapałam się na myśli, że tak faktycznie było.

Marcin Przewoźniak wręczył na100latkom oraz ich rodzicom (bo zachęca, by i oni sięgnęli po tę pozycję) przepis na to jak przetrwać ten trudny nastoletni okres, wyjść z niego z twarzą i nie zgubić się po drodze.

Te książkę czyta się jednym tchem!❤️

Książka o nastolatkach? Ale że jak? I po co? Wydawać by się mogło, że ten etap już jednak dawno za mną i chyba (z naciskiem na CHYBA) dorosłam. Dzieci też jakby ciut za małe. Więc o co chodzi? Po co mi to?

Kto z Was ma dzieci, wie jak to działa. Wczoraj się urodziły, dziś poszły do przedszkola, a jutro zaczynają studia. Żyjemy sobie spokojnie aż nagle, pewnego dnia okazuje...

Muszę przyznać, że byłam bardzo ciekawa tej pozycji. Mojej córce co prawda jeszcze daleko do nastoletniego wieku, jednak książkę na pewno zachowam na późniejszy okres.
Wielu rodziców obawia się tego czasu, ale faktem jest to, że możemy się, chociaż postarać w miarę możliwości temu zaradzić, bądź przynajmniej złagodzić sytuację.
Jednym z przykładów jest podsuwanie dzieciom tego typu cennych książek.
Ciekawie wydana, niestandardowa i cudowna pozycja, która aż prosi, aby po nią sięgnąć.
Poradnik idealny zarówno dla rodzica, jak i jego dziecka. Dorosły człowiek może zrozumieć, co siedzi w głowie nastolatka.
Młody człowiek zrozumie, co nim targa i jak się tego pozbyć. Wielu nastolatków nie rozumie emocji, które nimi kierują. Dla nich tak samo jak i dla dorosłych nie jest to łatwa sytuacja. Dzięki tej książce młodzi ludzie nauczą się jak nie kłócić się z rodzicami i innymi osobami. Powinni dzięki niej zrozumieć jak bez zbędnego unoszenia się walczyć o własne prawa. Zdecydowanie pokazuje, że najważniejsza w życiu jest rozmowa i zrozumienie obu stron.
Bardzo ciekawy okazał się wpleciony w tekst komiks paragrafowy, w którym to czytająca osoba dokonuje określonych przez siebie wyborów.
Przypadło mi do gustu to ciekawe wydanie i połączenie komiksu paragrafowego z poradnikiem.
Jeśli macie w domu nastoletnie dzieci, wnuki lub rodzeństwo to bardzo polecam.

Muszę przyznać, że byłam bardzo ciekawa tej pozycji. Mojej córce co prawda jeszcze daleko do nastoletniego wieku, jednak książkę na pewno zachowam na późniejszy okres.
Wielu rodziców obawia się tego czasu, ale faktem jest to, że możemy się, chociaż postarać w miarę możliwości temu zaradzić, bądź przynajmniej złagodzić sytuację.
Jednym z przykładów jest podsuwanie dzieciom...

Zaintrygowana okładką książki i samym jej tytułem „Nastolatki, czyli jak przetrwać mając naście lat” postanowiłam sprawdzić co kryje się w środku. Ku mojemu zdumieniu autor na jej kartach zachęca młodego czytelnika do rozważnego zachowania, do podejmowania decyzji zgodnych z samym sobą, a nie z grupą rówieśników i co ważne dla mnie jako rodzica - żadne treści nie zachęcają do szeroko rozumianego buntu. Poruszane problemy tego wieku zostają bardzo dokładnie opisane, autor nie unika tematów trudnych i poważnych, ale z ogromnym zaangażowaniem podejmuje próbę rozwiązania części nastoletnich problemów. Co jeszcze nasuwa mi się po lekturze tej książki? To, że skierowana jest zarówno dla dziewczyn jak i dla chłopaków.
Fajnym pomysłem i myślę, że atrakcyjnym dla grupy odbiorców jest pojawienie się wewnątrz książki komiksu interaktywnego, w którym to odbiorca musi dokonywać wyborów i właśnie od jego decyzji zależy o czym przeczyta w dalszej kolejności.
Do tego ciekawa grafika, ilustracje Elki Grądziel, ramki, pogrubiony tekst i podział na rozdziały sprawią, że książka zaciekawi niejednego młodego czytelnika. Ale książkę polecam także rodzicom, którzy mają w domu nastolatka czy nastolatkę tak, żeby jak nazwał to autor - złapać ze sobą kontakt…

Zaintrygowana okładką książki i samym jej tytułem „Nastolatki, czyli jak przetrwać mając naście lat” postanowiłam sprawdzić co kryje się w środku. Ku mojemu zdumieniu autor na jej kartach zachęca młodego czytelnika do rozważnego zachowania, do podejmowania decyzji zgodnych z samym sobą, a nie z grupą rówieśników i co ważne dla mnie jako rodzica - żadne treści nie zachęcają...

Życie nastolatka nie jest łatwe, co prawda, kiedy już to przebrniemy, tamte problemy nas śmieszą, jednak kiedyś były dla nas straszne. Pierwsza miłość, narkotyki, przyjaźnie, dorastanie w „stadzie”, zmiany, jakie zachodzą w naszym ciele i wiele więcej. Książka jest bardzo bogata w informacje, a jednocześnie napisana ciekawie i z dużą dawką humoru. Pokazuje, że dojrzewanie może być proste i przyjemne.

Format jest mniejszy, dzięki temu książkę można zabrać poza dom i czytać praktycznie w każdym miejscu, kiedy tylko znajdziemy chwilę czasu.

Wizualnie jest ciekawa. Różna czcionka o różnej wielkości, ramki, komiksy – to wszystko sprawia, że z chęcią się po nią sięga.

Książka jest podzielona na aż osiemnaście części. Dzięki temu dużo łatwiej coś w niej znaleźć.

„Na100latki, czyli jak przetrwać mając naście lat” to poradnik, który warto podarować nastoletniemu dziecku, a także samemu przeczytać, żeby przypomnieć sobie jak to było i spojrzeć na dziecko łagodniejszym okiem. Polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/11/wydawnictwo-wilga-ksiazka-pt-na100latki.html

Życie nastolatka nie jest łatwe, co prawda, kiedy już to przebrniemy, tamte problemy nas śmieszą, jednak kiedyś były dla nas straszne. Pierwsza miłość, narkotyki, przyjaźnie, dorastanie w „stadzie”, zmiany, jakie zachodzą w naszym ciele i wiele więcej. Książka jest bardzo bogata w informacje, a jednocześnie napisana ciekawie i z dużą dawką humoru. Pokazuje, że dojrzewanie...

Czym wyróżnia się ten poradnik?
Na100latki to przede wszystkim tytuł, który jest ogormnie życiowy i od razu możecie zauważyć, że autor ma genialne, luźne podejście do tematu dorostania, ale w tym wszystkim przekazuje masę ważnych wartości i porusza problemy, z którymi aktualnie mierzy się niejeden nastolatek. Nie będzie to też poradnik, który do A do Z nauczy Was jak zachować się w danym momencie i to jest Jego największy atut. Autor zwraca uwagę na wiele problemów czy sytuacji, które często spotykają nastolatków i w sposób zrozumiały stara się ukazać jak można sobie z tym poradzić, jakich błędów możemy uniknąć.
Ja już nastolatką nie jestem, więc nie chce za bardzo oceniać tej pozycji, ale moim zdaniem została napisana w taki sposób, że każdy nastolatek chętnie ją przeczyta. Podzielona jest na rozdziały, które poruszają różne tematy, dodatkowo zawiera różne komiksy, które graficznie przedstawiają niektóre sytuacje, a także całą masę pytań nad którymi można pogłówkować. W ciekawy sposób są oddzielone i zaznaczone również te trudniejsze tematy czy informacje naprawdę ważne. Jeśli chodzi o wydanie- jest niesamowite! Poradnik porusza problem hejtu, pomaga sobie z nim poradzić, temat dojrzewania czy pierwszej miłości. Pomaga też skupić się na organizacji swojego czasu, porusza ważne zasady savoir- vivre, o których część nastolatków wciąż zapomina, ale skuteczne przypominanie utrwala przecież dobre nawyki! Lista tematów jest naprawdę długa, dlatego gwarantuję, że raczej każdy nastolatek odnajdzie tu coś dla siebie- czy to problemy z dorastaniem i nawet przykrymi zapachami (jak sobie z tym poradzić?) czy wskazówki w jaką stronę kierować swoją przyszłość. Polecam ogromnie! Może będzie to fajny pomysł na świąteczny prezent dla nastolatków w Waszych rodzinach?

Czym wyróżnia się ten poradnik?
Na100latki to przede wszystkim tytuł, który jest ogormnie życiowy i od razu możecie zauważyć, że autor ma genialne, luźne podejście do tematu dorostania, ale w tym wszystkim przekazuje masę ważnych wartości i porusza problemy, z którymi aktualnie mierzy się niejeden nastolatek. Nie będzie to też poradnik, który do A do Z nauczy Was jak...

Przyznać muszę, że na100latki to dla mnie znak zapytania. Głównie dlatego, że po pierwsze, sama tego okresu w życiu jakoś specjalnie nie pamiętam, lecz wiem, że nie był tak burzliwy, jak u innych, a przynajmniej nie tak burzliwy, jak to się o tym mówi. Pod drugie, nie mam dzieci w tym wieku i nie muszę na tę chwilę się przejmować nastoletnimi bolączkami. Po trzecie... nie specjalnie mnie to interesuje... ale postanowiła się wyedukować, bo nigdy nic nie wiadomo.
"Na100latki, czyli jak przerwać, mając naście lat" jest książką ciekawą i zawierającą bardzo dużo tematów. Autor poruszył moc problemów, z którym zmaga się młody człowiek i mam wrażenie, że przynajmniej niektóre wyjaśnił w przejrzysty i odpowiedni sposób.
Cieszę się, że Marcin Przewoźniak nie boi się trudnych tematów, typu: używki, dojrzewanie, seks i gwałt. To tylko przykłady, ale myślę, że dają do myślenia i nakierowują, co też młodzież może w tej pozycji odnaleźć.
Podoba mi się też sposób przechodzenia z tematu na temat i to, że pisarz wplótł w tę opowieść o dorastaniu komiks interaktywny, w którym czytelnik musi sam dokonywać wyborów i od tego, co wybierze, zależy, co go spotka na następnej stronie.
Nie do końca jednak kupuję np. uporczywe nazywanie rodziców, nauczycieli "kosmitami". Sądzę, że to trochę uogólnia i jedzie na pewnych słownych stereotypach, które przylgnęły do nastolatków. Także wymowny opis nastolatka z kompleksami i pryszczami trochę mi się kłóci z rzeczywistością. Może to wynika z tego, że jak już wspomniałam nastoletnie życie jawi mi się jako czarna dziura. Czasem też zastanawiałam się, czy docelowi młodzi odbiorcy tej książki nie poczują się stygmatyzowani... ale naprawdę nie wiem, bo to dla mnie trudny temat - magia i właśnie dlatego sięgnęłam po tę książkę i wyszłam poza swą strefę komfortu.
Uważam, że jeśli macie nastoletnie dzieciaki, lub sami jesteście nastolatkami, to śmiało możecie sięgnąć po tę pozycję. Jej wartość jest mimo wszystko niezaprzeczalna. Marcin Przewoźniak porusza trudne tematy, o których czasem nie da się rozmawiać tak po prostu z rodzicami - autor jednak pokazuje drogę do tej rozmowy i pokazuje przede wszystkim wartość takiej rozmowy. To faktycznie jest wyciągnięcie pomocnej dłoni - a tylko głupiec, by nie skorzystał.
Podoba mi się też sposób, w jaki książka została wydana. Ciekawy format, ilustracje Elki Grądziel i ciekawe ramki, nagłówki przykuwające uwagę - wszystko na plus. Spróbować można, bo książka nie zaszkodzi a może pomóc.

na100latki - czarna magia
6/10
Wydawnictwo Wilga

Przyznać muszę, że na100latki to dla mnie znak zapytania. Głównie dlatego, że po pierwsze, sama tego okresu w życiu jakoś specjalnie nie pamiętam, lecz wiem, że nie był tak burzliwy, jak u innych, a przynajmniej nie tak burzliwy, jak to się o tym mówi. Pod drugie, nie mam dzieci w tym wieku i nie muszę na tę chwilę się przejmować nastoletnimi bolączkami. Po trzecie... nie...