Książka Wojciecha Sobina przedstawia jak potoczyło się burzliwe życie zawodowe autora. Jednak nie tylko o tym jest to opowieść. Autor dzieli się w swojej książce wieloma życiowymi przemyśleniami. Przedstawia swojego spostrzeżenia, czym warto się kierować w życiu i pracy. Wszystko jest opisane na podstawie jego doświadczeń. Ta książka może inspirować. Autor pokazuje jak ważny jest każdy pracownik, aby cel danej firmy został osiągnięty. W książce są opisane trudne początki życia zawodowego autora. Jako młody kierownik, nie był traktowany na równych warunkach. W tle tych wydarzeń przedstawiane są realia jakie panowały w latach osiemdziesiątych w Polsce. Widać jakie ograniczenia narzucał ustrój komunistyczny, co miało też wpływ na kulturę pracy. Jednak wkrótce zaczynają się zmiany w naszym kraju. Nadchodzi przemiana warunków i kultury pracy. Autor wspomina ten czas. Opisuje jakie widzi zmiany na lepsze zbiegiem lat dziewięćdziesiątych i na początku XXI wieku. Dowiadujemy się jak nasz kraj z biegiem lat się zmieniał. Jest to bardzo sentymentalna podróż o kilkadziesiąt lat wstecz.

W książce są również opisane podróże zagraniczne Pana Wojciecha, gdzie jako ekspert Organizacji Narodów Zjednoczonych pomagał znaleźć rozwiązania w usprawnieniu przemysłowe w wielu zagranicznych firmach. Podróżował z misją ekspercką między innymi do Kuby, Zambii, Sri Lanki, Kambodży. Poznajemy różne kultury i narodowości oczami autora. Przenosimy się razem z nim w odległą podróż. Pan Wojciech opisuje swoje pozytywne wrażenia po spotkaniu pracowników z danego kraju. Poznaje w tych podróżach wielu przyjaciół. Pokazuje jakie mocne i słabe strony charakteryzującą każdy naród. Dostrzega główne problemy, z którymi muszą zmagać się ludzie. Dostrzega np. w Afryce problemy ekonomiczne. Gdzie ludzie zmagają się z głodem i walczą o przetrwanie. Innym razem będąc w Syrii, widzi dużą odmienność jeśli chodzi kulturę tego narodu. Przez tą sytuację jest tam obecny ciągły konflikt kulturowy. Ludzie nie czują się w tym kraju bezpiecznie. Każda opisana podróż jest dla czytelnika bardzo pouczającą lekcją historii.

Podsumowując, chciałabym Wam bardzo polecić tą książkę. Ja przy tej książce odpoczywałam. Przenosiłam się myślami do odległych krajów. Wspominałam jak wyglądały realia w Polsce kilkadziesiąt lat temu. W myślach odbywałam podróż w czasie. Ta książka może być z powodzeniem dużą inspiracją dla młodych ludzi. Autor pokazuje jakie cechy warto w sobie pielęgnować. Moim zdaniem jest to bardzo mądra opowieść o życiu. Książka jest napisana lekkim i przyjemnym stylem. Dla mnie była to bardzo pouczająca i przyjemna lektura. Jeśli szukacie fajnej inspirującej książki o życiu i podróżach to koniecznie sięgnijcie po tę lekturę.

http://klub-tworczych-mam.blogspot.com/2021/11/sercem-i-rozumem-wojciech-sobina-wyd.html

Książka Wojciecha Sobina przedstawia jak potoczyło się burzliwe życie zawodowe autora. Jednak nie tylko o tym jest to opowieść. Autor dzieli się w swojej książce wieloma życiowymi przemyśleniami. Przedstawia swojego spostrzeżenia, czym warto się kierować w życiu i pracy. Wszystko jest opisane na podstawie jego doświadczeń. Ta książka może inspirować. Autor pokazuje jak...

Książka Wojciecha Sobina przedstawia jak potoczyło się burzliwe życie zawodowe autora. Jednak nie tylko o tym jest to opowieść. Autor dzieli się w swojej książce wieloma życiowymi przemyśleniami. Przedstawia swojego spostrzeżenia, czym warto się kierować w życiu i pracy. Wszystko jest opisane na podstawie jego doświadczeń. Ta książka może inspirować. Autor pokazuje jak ważny jest każdy pracownik, aby cel danej firmy został osiągnięty. W książce są opisane trudne początki życia zawodowego autora. Jako młody kierownik, nie był traktowany na równych warunkach. W tle tych wydarzeń przedstawiane są realia jakie panowały w latach osiemdziesiątych w Polsce. Widać jakie ograniczenia narzucał ustrój komunistyczny, co miało też wpływ na kulturę pracy. Jednak wkrótce zaczynają się zmiany w naszym kraju. Nadchodzi przemiana warunków i kultury pracy. Autor wspomina ten czas. Opisuje jakie widzi zmiany na lepsze zbiegiem lat dziewięćdziesiątych i na początku XXI wieku. Dowiadujemy się jak nasz kraj z biegiem lat się zmieniał. Jest to bardzo sentymentalna podróż o kilkadziesiąt lat wstecz.

W książce są również opisane podróże zagraniczne Pana Wojciecha, gdzie jako ekspert Organizacji Narodów Zjednoczonych pomagał znaleźć rozwiązania w usprawnieniu przemysłowe w wielu zagranicznych firmach. Podróżował z misją ekspercką między innymi do Kuby, Zambii, Sri Lanki, Kambodży. Poznajemy różne kultury i narodowości oczami autora. Przenosimy się razem z nim w odległą podróż. Pan Wojciech opisuje swoje pozytywne wrażenia po spotkaniu pracowników z danego kraju. Poznaje w tych podróżach wielu przyjaciół. Pokazuje jakie mocne i słabe strony charakteryzującą każdy naród. Dostrzega główne problemy, z którymi muszą zmagać się ludzie. Dostrzega np. w Afryce problemy ekonomiczne. Gdzie ludzie zmagają się z głodem i walczą o przetrwanie. Innym razem będąc w Syrii, widzi dużą odmienność jeśli chodzi kulturę tego narodu. Przez tą sytuację jest tam obecny ciągły konflikt kulturowy. Ludzie nie czują się w tym kraju bezpiecznie. Każda opisana podróż jest dla czytelnika bardzo pouczającą lekcją historii.

Podsumowując, chciałabym Wam bardzo polecić tą książkę. Ja przy tej książce odpoczywałam. Przenosiłam się myślami do odległych krajów. Wspominałam jak wyglądały realia w Polsce kilkadziesiąt lat temu. W myślach odbywałam podróż w czasie. Ta książka może być z powodzeniem dużą inspiracją dla młodych ludzi. Autor pokazuje jakie cechy warto w sobie pielęgnować. Moim zdaniem jest to bardzo mądra opowieść o życiu. Książka jest napisana lekkim i przyjemnym stylem. Dla mnie była to bardzo pouczająca i przyjemna lektura. Jeśli szukacie fajnej inspirującej książki o życiu i podróżach to koniecznie sięgnijcie po tę lekturę.

Książka Wojciecha Sobina przedstawia jak potoczyło się burzliwe życie zawodowe autora. Jednak nie tylko o tym jest to opowieść. Autor dzieli się w swojej książce wieloma życiowymi przemyśleniami. Przedstawia swojego spostrzeżenia, czym warto się kierować w życiu i pracy. Wszystko jest opisane na podstawie jego doświadczeń. Ta książka może inspirować. Autor pokazuje jak...

"SERCEM I ROZUMEM" WOJCIECH SOBINA

Jest to debiut literacki autora, który jest jednocześnie jego biografią, autobiografią.
Autor zechciał podzielić się z nami swoim sercem i rozumem.

Przyznam, że kompletnie nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Otrzymałam coś co mnie bardzo pozytywnie zaskoczyło i urzekło.

Poznamy zapiski z wielu lat życia autora, które mają formę pamiętnika. Autor ukazuje nam swoje myśli spostrzeżenia, przeżycia, doświadczenia.
To niejako zatrzymanie jakiejś historii młodzieńca rozpoczynającego swoją drogę zawodową.
Tak, będzie tutaj dużo o początkach kariery, wspinaniu się na szczyt.
Będzie też o tym jak osiągnąć sukces i satysfakcję z wykonywanej pracy.
Każdy z nas zapewne chciałby być spełniony zawodowo, robić to co kocha i jeszcze móc z tego żyć.

Autor pokazuje nam, że często droga na szczyt nie jest prosta i spotkamy na niej całą masę przeciwności, jednak warto.
Osiągnięcie celu daje zadowolenie, radość, szczęście, pieniądze.
Jak ważne w życiu są marzenia i nasze chęci, aby je osiągać. Jak ważne jest wierzyć, że się uda, ze potrafimy, że ma to sens.

Prosty pomysł, język i styl dzięki czemu lekturę tę czyta się bardzo szybko i lekko.
Jest jednak coś co nie pozwala odłożyć tej lektury zbyt szybko - właśnie to coś co powoduje, że chcemy poznać tę historię do ostatniej kropki.
Serce i rozum właśnie. Cudownie, gdy potrafią z sobą współgrać.
Pobędziemy trochę w realiach PRL-u, wspólnie z autorem wybierzemy się w dalekie egzotyczne podróże.
W pewnym momencie zapiski przybierają formę reportażu i robi się bardzo ciekawie.

Jest to lektura pełna refleksji. Dużo w niej rad, porad, przydatnych wskazówek.
Nie ma mądrowania i zadzierania nosa. Jest prosto, rzeczowo i bardzo optymistycznie mimo wszystko.
Jestem pewna, że książka ta skłoni Was do zastanowienia się nad swoim życiem, wartościami i marzeniami.
Mądra i ciekawa lektura, absolutnie warta przeczytania.

P O L E C A M :)

"SERCEM I ROZUMEM" WOJCIECH SOBINA

Jest to debiut literacki autora, który jest jednocześnie jego biografią, autobiografią.
Autor zechciał podzielić się z nami swoim sercem i rozumem.

Przyznam, że kompletnie nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Otrzymałam coś co mnie bardzo pozytywnie zaskoczyło i urzekło.

Poznamy zapiski z wielu lat życia autora, które mają formę...

Sercem i rozumem to książka pełna pasji. Autor opowiada nam o swojej drodze do sukcesu, która była trudniejsza niż pierwszy dziecięcy krok. Już w momencie, kiedy dotarł do Wielkiej Brytanii poznał uczucia, które ogólnie z niego nie wypływały. Zobaczył jak żyją ludzie biedni i bezdomni. Pisał o snach w których prowadzili tajemnicze walki. Obserwował ich i ten widok bardzo go poruszył. To wtedy zatęsknił za rodziną, którą na pewien czas musiał pozostawić.
Pragnął coś w życiu osiągnąć i dać z siebie wszystko. Nie zawsze było mu łatwo, a obsługa komputera była bardziej mroczna niż lunatykowanie.
Jest to literatura faktu, którą przepełnia szczerość. Autor opisywał nam z czego był dumny, a co wolałby oddać w niepamięć. Niczego przed nami nie ukrywa, bo właśnie jego celem było, byśmy zobaczyli świat jego oczami, rozumem i sercem. Bywało, że wchodził na nieco polityczne tematy, jednak nie serwował nam politycznego żargonu. Chciał, by czytało nam się nią lekko i tak też ją poprowadził.
Jestem zdania, że poprzez powieść oddał nam swoje serce i głęboko skrywane uczucia. Nie llanował z nikim się tym dzielić, jednak stało się coś, co sprawiło, że zmienił swoje zdanie.

Pamiętajcie, że był mężem, ojcem i dziadkiem. To wszystko z daleka od jego bliskich, których niekiedy wspomina. Wiedział, że by cokolwiek osiągnąć musiał się poświęcić.
W książce spodobało mi się to, że nie odczułam jakbym czytała żargon osoby starszej. Powiem więcej, jest tu cała masa porównań i ozdobników, które wyrażają tego tęsknotę i roztargnienie. To więcej niż opowieść dziadka, który zabiera nas do świata, którego połowa z nas nigdy nie odwiedzi. To ukazanie piękna i okrutnego świata, gdzie nie każdy chodził z pełnym żołądkiem. To książka o tęsknocie, parciu ku przodowi i realiach w których przyszło mu żyć. Opowieść o przemianach tych planowanych i tych, których nie był w stanie przewidzieć.
Polecam ją jako przykład prawdziwego człowieczeństwa. Jako pamiętnik, którego powinien przeczytać każdy z nas.
Bardzo ją polecam:-)

Sercem i rozumem to książka pełna pasji. Autor opowiada nam o swojej drodze do sukcesu, która była trudniejsza niż pierwszy dziecięcy krok. Już w momencie, kiedy dotarł do Wielkiej Brytanii poznał uczucia, które ogólnie z niego nie wypływały. Zobaczył jak żyją ludzie biedni i bezdomni. Pisał o snach w których prowadzili tajemnicze walki. Obserwował ich i ten widok bardzo go...

Czym kierować się w życiu – sercem, czy rozumem? Odpowiedź tylko pozornie wydaje się prosta, najlepiej jednym i drugim, ale w jakich proporcjach i gdzie? Jak w pracy? Jak w domu? Jedno jest pewnie, nikt nie uniknie poważnych rozmów… z samym sobą.

„Usiłowałem sobie przypomnieć, kiedy sukces przyniósł powszechne uznanie szerszego niż najbliżsi gremium. Przeciwnie, było tylko udawanie, że nic się nie stało. (…) Dlaczego czyiś sukces nie jest inspiracją dla innych? Dlaczego nikt nie spyta: Stary, jak do tego doszedłeś? Chciałbym też to zrobić sam, może nawet lepiej od ciebie”.

Opowieść złożona niczym samo życie

Raz na jakiś czas lubię sięgnąć po książkę, po której nie wiem, czego mogę się spodziewać. „Sercem i rozumem” naprawdę ciężko zakwalifikować, bo zawiera w sobie wiele bardzo różnych elementów. Znajdziemy w niej sporo elementów autobiograficznych i refleksji, ale też wiele historii o innych kulturach i krajach. Chociaż tytuł ten trudno nazwać poradnikiem, nie brakuje w nim rad i sposobów na radzenie sobie z problemami w pracy. W końcu znajdziecie też wiele spostrzeżeń dotyczących minionego ustroju. Na pierwszy rzut oka jest to książka, której nie powstydziłby się żaden celebryta. Tylko w przeciwieństwie do ludzi znanych, autor tego tytułu wie, co chce przekazać i ma też sporo wartościowych spostrzeżeń.



Od strony technicznej tytuł podzielony został na trzy części. W pierwszej autor zabiera nas w „wyprawę” do początków swojej kariery zawodowej, jeszcze za czasów PRL-u. W drugiej skupia się na treściach podróżniczych (związanych z byciem ekspertem ONZ w różnych krajach),a w trzeciej przechodzi do podsumowań i refleksji.

W innych czasach, w innych krajach

Razem z nim cofniemy się myślami do minionego ustroju, i co ciekawe, dostrzeżemy sporo aktualnych treści. Niektóre rzeczy się zmieniły, podczas gdy inne zyskały tylko nowe nazwy. Autor okrasza swoje błyskotliwe spostrzeżenia sporą dozą humoru, dzięki czemu nie mamy wrażenia, że czytamy podręcznik od historii, a ciekawą, barwną opowieść.

Druga część poświęcona została podróżom, jako specjalista ONZ autor zwiedził wiele miejsc, niektóre były bardzo orientalne, inne niebezpieczne (np. kiedy po powrocie z pewnej wioski dowiedział się, że mieszkają tam terroryści). Również i tutaj praca pozostaje istotnym elementem, ale ukazana została z perspektywy odmienności kulturowych. Nasz bohater za każdym razem był otwarty i ciekawy świata, z dociekliwością wypatrywał różnic w życiu codziennym, czy zawodowym. Jest to moim zdaniem najlepsza i najbardziej wciągająca część książki, częściowo przypominająca swoją formą reportaż. Autor z jednej strony skupia się na ogólnym wrażeniu, z drugiej zawsze porusza historie poznanych na miejscu osób. Niektóre są typowe, inne zaskakujące, jak np. pomoc w ucieczce z kraju! Takich opowieści nie spodziewałam się po funkcji specjalisty ONZ!

„- Co przyniosła rewolucja Kubańczykom?
- Buty. (…) Pojedź do Peru. Tam ludzie żyją średnio dwadzieścia lat krócej, niż na Kubie. Między innymi z powodu częstej infekcji stóp. Buty mogą być bogactwem”.

W trzeciej części opowieść spowalnia, autor zaczyna snuć rozważania, które w różnym stopniu zaznacza wcześniej. Wraca do tematu godzenia serca z rozumem i kariery zawodowej z osobistą satysfakcją. Jest to swoiste zamknięcie wcześniejszych wątków, a dla czytelnika możliwość snucia własnych refleksji.

Mów do mnie jeszcze

W książce „Sercem i rozumem” urzekła mnie niespieszna, gawędziarska narracja. Zwłaszcza poszczególne sceny z pierwszej części przywoływane są niby mimochodem, przy okazji opisywania zupełnie niepozornych sytuacji. Momentami miałam wrażenie, jakbym razem z autorem marzła w pociągu lub zwiedzała orientalne miejsca.

„Zapadający wieczór wydobył z miasta wyraziste obrazy. Pierwszy z nich to klimat surowego orientu, podkreślany ostro zarysowanymi konturami sylwetek ascetycznych budynków oraz meczetów na tle gasnącego nieba”.

Jednak czy w tych opowieściach jest miejsce na nudę? Pod żadnym pozorem! Na chwilę refleksji, czy zadumy nad złożonością świata tak, ale nie na bezbarwne obserwacje. Warto też zaznaczyć, że chociaż autor snuje swoją opowieść na podstawie własnych przeżyć, porusza tylko kwestie istotne dla głównego przesłania. Nie traktuje tej książki jak swojej autobiografii, nie dowiecie się, kiedy się urodził i jakie bułki lubi jeść na śniadanie. Po prostu wie, co czytelnika może zaciekawić, a co nie. I dodatkowo potrafi to okrasić szczyptą humoru.



Wracając do zaskakujących historii, wspominałam o uciecze z kraju, prawda? Autor przeplata ze sobą wiele sytuacji, nie raz takich, których nie spodziewałam się po tego typu publikacji. Cały czas jednak zachowuje „obiektywność subiektywnego obserwatora”. Relacjonuje wyłącznie to, co widział i słyszał, ale nie próbuje w żaden sposób sztucznie zintensyfikować emocji czytelnika. Nie będzie więc nic o „zalewaniu się łzami”, autor nie używa żadnych zwrotów, które miałyby przekonać odbiorcę, że sytuacja jest trudna. Nie do każdego przemówi taki sposób narracji, ale w moim odczuciu pozostawia on czytelnikowi pole do samodzielnego odczucia opisanych sytuacji.

„Jako młody chłopiec zerwałem owoc mango i za to dostałem strzał w plecy. Kula przeszła na wylot. Moja babcia leczyła mnie gotowanymi ziołami”.

„Sercem i rozumem” to książka nietypowa, pełna celnych spostrzeżeń i wartościowych przemyśleń. Bez wątpienia nie znajdziecie wiele podobnych pozycji na rynku książki, ale nie tylko z tego powodu warto dać jej szansę. Przede wszystkim dlatego, że za skromna okładką skrywa wiele życiowego doświadczenia, nie tylko z naszej szerokości geograficznej.

„Historia i teraźniejszość. To, co teraz, też stanie się kiedyś historią. Ani dobrą, ani złą. Po prostu historią”.

Czym kierować się w życiu – sercem, czy rozumem? Odpowiedź tylko pozornie wydaje się prosta, najlepiej jednym i drugim, ale w jakich proporcjach i gdzie? Jak w pracy? Jak w domu? Jedno jest pewnie, nikt nie uniknie poważnych rozmów… z samym sobą.

„Usiłowałem sobie przypomnieć, kiedy sukces przyniósł powszechne uznanie szerszego niż najbliżsi gremium. Przeciwnie, było tylko...

Sercem i rozumem to poniekąd autobiograficzna książka Wojciecha Sobiny o jego życiu i karierze.

Jest to bardzo mądra, miejsacmi humorystyczna książka, która może zmienić sposób patrzenia na życie i otaczającą rzeczywistość.
Oczywiście w dużej mierze porusza ona tematykę sensu życia. Nie jest to jednak ani książka filozoficzna, ani poradnik, co ja oczywiście zaliczam jej na plus.

Książka zawiera sporą dawkę subiektyenego spojrzenia autora na większość omawianych spraw. Ciężko mi to oczywiście oceniać, ale takie "podanie" treści sprawiło, że całość czyta się bardzo lekko. Nawet pomimo braku dialogów i długich rozdziałów. Początkowo, gdy przeczytałam opis, któty głównie omawiał pobyt Sobiny w ONZ, bałam się, że książka może buć trudna, nawet polityczna. I fakt, książka nie porusza łatwych tematów. Ale cały ten trud ukryty jest między wierszami i absolutnie nie przeszkadza w delektowaniu się wspaniałą opowieścią

Tym, co przede wszystkim spodobało mi się wtej lekturze jest wszechobecna szczerość autora.
Wojciech Sobina jest szczery z czytelnikiem wręcz do bólu. Powoduje to świetną interakcję z odbiorcami.
Myśli Wojciecha Sobiny przelane na papier w jego książce nie zamęczają. Przeciwnie, one inspirują.
Do czego zainspirują? To już zależy tylko od samego czytelnika.

Serdecznie polecam Wam tą powieść jako coś innego, świeżego.
A sama bardzo dziękuję Wydawnictwu Novae Res za możliwość przeczytania tej historii.

Sercem i rozumem to poniekąd autobiograficzna książka Wojciecha Sobiny o jego życiu i karierze.

Jest to bardzo mądra, miejsacmi humorystyczna książka, która może zmienić sposób patrzenia na życie i otaczającą rzeczywistość.
Oczywiście w dużej mierze porusza ona tematykę sensu życia. Nie jest to jednak ani książka filozoficzna, ani poradnik, co ja oczywiście zaliczam jej...

'Sercem i rozumem' Wojciecha Sobiny to książka traktująca – a jakże! – o sensie życia. Nie jest to jednak poradnik ani rozprawka filozoficzna. To eklektyczny dokumentalny twór literacki – wątki i formuły narracji się mieszają: wspomnienia przeplatają się z współczesnością, trzeźwe oceny z rozbrajającymi przykładami niepewności co do słuszności przyjętych założeń, złote myśli z bon motami, wyimaginowane dialogi osobowościowych odcieni autora z zapisami jego rzeczywistych rozmów prowadzonych na całym bożym świecie. W którym to świecie Wojciech Sobina intensywnie bywał, mając na celu jego – znaczy świata – ulepszanie.
Książka opowiada o:
* Zawodowej aktywności autora – w dużej firmie z branży oponiarskiej, która w pewnym dziejowym momencie zmieniła się z molocha działającego w niewydolnym systemie gospodarki planowo-nakazowej w ważne ogniwo nowoczesnego globalnego koncernu (nazwy nie padają, ale jest oczywiste, że chodzi o olsztyński OZOS/Stomil przepoczwarzony w Michelin).
* Niezwykłej międzynarodowej przygodzie autora w charakterze eksperta ONZ wspierającego kraje – jak to się protekcjonalnie kiedyś mówiło – Trzeciego Świata.
* Uniwersalnych wartościach wyznawanych przez Wojciecha Sobinę, chcąc nie chcąc (raczej chcąc) zalecanych przez niego wszystkim przedstawicielom rodzaju ludzkiego.
---
Tę książkę się dobrze czyta. Autor radzi sobie z narracją bardzo dobrze, ponieważ:
* Jest szczery. Nawet gdy przeprasza – a robi to często – za to, że występuje w roli Wujka Dobra Rada.
Słusznie wyczuwa, że nie będąc Elonem Muskiem ani Arthurem Schopenhauerem, winien przedstawiać swoje refleksje i poglądy w sposób nienachalny i nieapodyktyczny.
* Szczerość i – co prawda z trudem powstrzymywana – powściągliwość skutkują dobrą interakcją z czytelnikiem, który też przecież nie jest ani Muskiem, ani tym bardziej Schopenhauerem.
* Wojciech Sobina przedstawia – co jest błyskotliwie kluczowe dla całości jego rozważań – dwóch towarzyszących mu w życiu przyjaciół: romantycznego Pana Humanę i pragmatycznego Pana Excela. Dopiero symbioza ich podejścia do fundamentalnych kwestii sensu istnienia daje autorowi poczucie odnalezienia Świętego Graala.
* Bozia dała Wojciechowi Sobinie lekkie pióro. Ten oczywisty fakt – w połączeniu z też oczywistą przecież (choć, powtórzmy, mało umiejętnie skrywaną) wysoką samooceną – przynosi urocze efekty:
"Chyba jestem dobry, skoro wywijam od czasu do czasu numery przywracające mi wiarę w normalność. Nie, to tylko dozwolona mgiełka próżności, przecież jestem zwyczajny, po prostu".
---
Nie, Wojciech Sobina nie jest "zwyczajny, po prostu".
Mało komu, kto nie jest zawodowym naprawiaczem świata – czyli pisarzem, poetą, Janiną Ochojską lub sekretarzem generalnym ONZ – lecz po prostu człowiekiem, który postanowił raz w życiu przelać swoje przemyślenia na papier, udaje się zrobić to tak finezyjne i z tak głęboką – nazwijmy to: technicznie, inżyniersko – penetracją tematu:
* "Żeby naprawdę i bezwarunkowo kochać i szanować ludzi, trzeba być wewnętrznie wolnym".
* "Problem w tym, żeby wewnętrzna rozmowa była rzeczywiście integralną częścią życia".
* "Wielkie języki współczesnego świata niosą tak mało w porównaniu z językiem duszy, jakim jest muzyka".
* "Pracownicy zakładu produkcji batików [w Sri Lance] przypominali mi swoim wyglądem rodzinę motyli. Do licha, trzeba naprawdę być motylem, żeby umieć tworzyć przepiękne dzieła".
* "Lubię nieunikniony moment, gdy z pięknego chaosu myśli wyłaniają się wnioski".
* "Jestem już bardzo wyczerpany swoimi myślami. Tak, myśli mogą zamęczyć".
---
Myśli Wojciecha Sobiny przelane na papier w jego książce nie zamęczają. Przeciwnie: one inspirują. Do – proszę wybaczyć patos – szukania własnej dobrej drogi w życiu.
A koniec końców i tak najważniejsza jest miłość:
"Jak wyglądałoby moje życie, gdybym nie spotkał Ali?
Jakie życie? O czym ty, człowieku, mówisz...".
---
** Wojciech Sobina; "Sercem i rozumem". Wyd. Novae Res 2021

'Sercem i rozumem' Wojciecha Sobiny to książka traktująca – a jakże! – o sensie życia. Nie jest to jednak poradnik ani rozprawka filozoficzna. To eklektyczny dokumentalny twór literacki – wątki i formuły narracji się mieszają: wspomnienia przeplatają się z współczesnością, trzeźwe oceny z rozbrajającymi przykładami niepewności co do słuszności przyjętych założeń, złote...

"Sercem i rozumem" to opowieść o spełnianiu marzeń, czerpaniu satysfakcji z życia zawodowego (w tym z pracy w korporacji),docenianiu piękna życia (w tych szalonych czasach) wraz z otaczającymi nas zmianami i nie martwieniu się na zapas. Bardzo polecam.

"Sercem i rozumem" to opowieść o spełnianiu marzeń, czerpaniu satysfakcji z życia zawodowego (w tym z pracy w korporacji),docenianiu piękna życia (w tych szalonych czasach) wraz z otaczającymi nas zmianami i nie martwieniu się na zapas. Bardzo polecam.

„Sercem i rozumem” to biograficzna bardzo pozytywna, refleksyjna a czasami filozoficzna opowieść o życiu, ukazująca zmiany, jakie zaszły na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Autor pokazuje na swoim przykładzie, co jest potrzebne, by osiągnąć sukces, nie tylko zawodowy, ale też osobisty. To bogate w przeżycia spojrzenie na to, co niesie nam los i możliwościach, które pojawiają się w naszym życiu.

https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2021/07/827-sercem-i-rozumem.html

„Sercem i rozumem” to biograficzna bardzo pozytywna, refleksyjna a czasami filozoficzna opowieść o życiu, ukazująca zmiany, jakie zaszły na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Autor pokazuje na swoim przykładzie, co jest potrzebne, by osiągnąć sukces, nie tylko zawodowy, ale też osobisty. To bogate w przeżycia spojrzenie na to, co niesie nam los i możliwościach, które...

Bardzo ciekawa i mądra książka. Bardzo przyjemnie się ją czyta i nie ukrywam, że zmienia trochę sposób patrzenia na życie.
Polecam z całego serca

Bardzo ciekawa i mądra książka. Bardzo przyjemnie się ją czyta i nie ukrywam, że zmienia trochę sposób patrzenia na życie.
Polecam z całego serca