Uff .Na szczęście już skończyłam ta książkę. Nie ukrywam, miałam co do niej spore oczekiwania , które zostały zawiedzione. Spodziewałam się czegoś innego, czegoś beż literówek, ciągłych powtórzeń, czy miliona niepotrzebnych bohaterów. O tym , że jest to książka przekombinowana, nie wspomnę już. Jedyny plus to krótkie rozdziały, oraz to ze sporo się działo. Jednak, czy warto przez to sięgać po kontynuację? Szczerze mówiąc, nie mam zamiaru .

Uff .Na szczęście już skończyłam ta książkę. Nie ukrywam, miałam co do niej spore oczekiwania , które zostały zawiedzione. Spodziewałam się czegoś innego, czegoś beż literówek, ciągłych powtórzeń, czy miliona niepotrzebnych bohaterów. O tym , że jest to książka przekombinowana, nie wspomnę już. Jedyny plus to krótkie rozdziały, oraz to ze sporo się działo. Jednak,...

Krótkie, szarpany rozdziały nie pomagają skupić się na dodatkowo słabej fabule, płaskich wątkach i ciekawych jak pisane beznamiętnie wypracowania ośmioklasisty (bez obrazy). Do tego sporo niepotrzebnych informacji, zamazujących główny wątek oraz nazwiska bohaterów podkreślających jakby mało poważne podejście autora do książki. A pretekstem do popełnienia tych 235 stron jest zjazd z okazji dwudziestolecia ukończenia liceum i czterdziestych urodzin większości bohaterów. Siłą wiążącą całość jest mroczna i makabryczna tajemnicza jeszcze z czasów liceum.
„Zjazd” to pierwsza część kryminalnej trylogii całkowicie zniechęcającej do sięgnięcia zarówno po dalsze tomy jak i zapoznania się z pozostałą twórczością autora.

Krótkie, szarpany rozdziały nie pomagają skupić się na dodatkowo słabej fabule, płaskich wątkach i ciekawych jak pisane beznamiętnie wypracowania ośmioklasisty (bez obrazy). Do tego sporo niepotrzebnych informacji, zamazujących główny wątek oraz nazwiska bohaterów podkreślających jakby mało poważne podejście autora do książki. A pretekstem do popełnienia tych 235 stron jest...

Jeśli myślicie, że zjazd absolwentów to zawsze nudna posiadówa, muszę natychmiast wyprowadzić Was z błędu. Tu się dzieje i to bardzo dużo. Cykl składa się jak na razie z 2 części, ale z tego co mi wiadomo, planowane są kolejne.

Styl autora jest prosty i lekki, rozdziały natomiast krótkie, więc książki pochłania się błyskawicznie. Fabuła należy do ciekawych oraz mrocznych, a intryga kryminalna została dobrze utkana przez pisarza. Akcja nie zwalnia tempa nawet na moment, w związku z tym nuda na pewno Wam nie grozi. Polecam wszystkim miłośnikom gatunku.

Na koniec dodam jeszcze jedną ciekawostkę... Nie wszyscy bohaterowie stworzeni przez Pawła są fikcyjni 😉

Jeśli myślicie, że zjazd absolwentów to zawsze nudna posiadówa, muszę natychmiast wyprowadzić Was z błędu. Tu się dzieje i to bardzo dużo. Cykl składa się jak na razie z 2 części, ale z tego co mi wiadomo, planowane są kolejne.

Styl autora jest prosty i lekki, rozdziały natomiast krótkie, więc książki pochłania się błyskawicznie. Fabuła należy do ciekawych oraz mrocznych,...

Alkohol, seks, zdrady, słaba fabuła, milion bohaterów. To jeszcze nic, zdania pojedyncze niczym z wypracowania dziecka z klasy 3 szkoły podstawowej, nie ubliżając dzieciom Fabuła może miała być ciekawa ale coś poszło nie tak. Najchętniej wszyscy by się wymordowali w 2 rozdziale i po wszystkim.

Alkohol, seks, zdrady, słaba fabuła, milion bohaterów. To jeszcze nic, zdania pojedyncze niczym z wypracowania dziecka z klasy 3 szkoły podstawowej, nie ubliżając dzieciom Fabuła może miała być ciekawa ale coś poszło nie tak. Najchętniej wszyscy by się wymordowali w 2 rozdziale i po wszystkim.

Ee ciężko nazwać to książką. Brak budowy fabuły, nie wiem nawet jak nazwać formę w jakiej jest to napisane trochę jak opowiadanie w podstawówce.
Zbyt dużo bohaterów, dziwne nazwiska, milion niepotrzebnych nazw ulic, budynków, miejsc czy podawanie konkretnych nazw urządzeń.
Jakieś 90% przedstawionych osób to alkoholicy, wszyscy palą fajki i są niewierni w małżeństwie.

Dokończyłam tylko dlatego że nie zostawiam zaczętych książek.

Ee ciężko nazwać to książką. Brak budowy fabuły, nie wiem nawet jak nazwać formę w jakiej jest to napisane trochę jak opowiadanie w podstawówce.
Zbyt dużo bohaterów, dziwne nazwiska, milion niepotrzebnych nazw ulic, budynków, miejsc czy podawanie konkretnych nazw urządzeń.
Jakieś 90% przedstawionych osób to alkoholicy, wszyscy palą fajki i są niewierni w...

Paweł Janiszewski
"Zjazd"

* "Z biegiem czasu okazało się, że koszmary zacierały swój obraz i dawne pełne zła wspomnienia zamieniały się w irracjonalny nocny koszmar."

Historia kryminalno-sensacyjna krótkie rozdziały dzieki czemu czyta się stronę za stroną. Styl autora jest przyjemny i lekki, nawet bym powiedziała, że lepki, bo gdy już się zacznie czytać to ciężko się odkleić.

Fabuła ciekawa, mroczna i intrygująca. Akcja nie zwalnia tępa, cały czas coś się dzieje nie będziecie się tutaj nudzić.

Ilość bohaterów jest spora, ale dla mnie to plus, więcej historii z przeszłości, nienawiści, wrogości, podejrzliwości, cierpienia i śmierci tak tutaj jej nie zabraknie dla mnie wszystko ze smakiem tak jak trzeba! 🤩

Tutaj można lubić każdego do pewnego czasu, bo zmieni się to szybko, albo nie lubić i później polubić, ciekawe doświadczenie jak dla mnie, bo ja zawsze, albo tylko lubię albie nie lubię, a tutaj niespodzianka 😁

Opisy zbrodni, śledztwa, intrygi, tajemniczości, nieprzewidywalności genialne!Do końca nie wiadomo, kto, co, czemu, dlaczego i jak? 🤔

Emocji tutaj nie zabraknie, nie był to emocjonalny rollercoster, ale było tych emocji kilka. 😊

Z przyjemnością zabiorę się za kolejny tom, jestem zaintrygowana co wydarzy się dalej, jak potoczą się dalsze losy bohaterów? 🤔

Polecam dla tych, którzy zaczynają przygodę kryminalną bądź sensacyjna, oba gatunki dobrze się mieszają i każdy znajdzie coś dla siebie 🤩

Paweł Janiszewski
"Zjazd"

* "Z biegiem czasu okazało się, że koszmary zacierały swój obraz i dawne pełne zła wspomnienia zamieniały się w irracjonalny nocny koszmar."

Historia kryminalno-sensacyjna krótkie rozdziały dzieki czemu czyta się stronę za stroną. Styl autora jest przyjemny i lekki, nawet bym powiedziała, że lepki, bo gdy już się zacznie czytać to ciężko się...

Grafomania.

Grafomania.

Poziom odrealnienia przekracza granice. Trup ściele się gęsto ale uśmiercenie połowy klasy z rocznika absolwentów to niczym nie uzasadniona przesada.

Poziom odrealnienia przekracza granice. Trup ściele się gęsto ale uśmiercenie połowy klasy z rocznika absolwentów to niczym nie uzasadniona przesada.

Twórczość autorstwa Pana Pawła Janiszewskiego lubię czytać, gdyż potrafi on w niej coś, co jest tajemnicze, wyzwala z czasem mroczność, niewiedzę związaną z możliwością stworzenia niepewnego rozwoju nowych zdarzeń, które wydarzą się w książce należącej do gatunku-kryminał pt. '' Zjazd''.

Z przyjemnością powraca się do odkrywania nowych horyzontów w toczącej się ciekawie skonstruowanej całościowej akcji wykreowanej przez autora, który to chce również sprawdzić w gatunku, kiedy się coś dzieje, a jedynie może wrzucić na szybki bieg, gdyż każdy czytany z czytanych rozdziałów daje wiele do myślenia o każdym z bohaterów, którzy chowają swoje prawdziwe twarze za tym, co było zamkniętą niegdyś dla nich nieważną przeszłością.

Pan Paweł Janiszewski rozpoczął tradycyjnie od napisania pierwszej części kryminalnej trylogii, w której to zadaje Czytelnikom pod koniec pytania dzięki, którym mogą oni wpłynąć na dalszy toczący się ciąg historii, która stanowi ciekawie ujęty początek, ale jest on zbyt mocno niebezpieczny.

Nie ukrywam tego, że mocnym atutem tego kryminału jest to, że nie da, się ocenić kto właściwie odpowiada za dokonane wszystkie zbrodnie, komu zależy, aby pozbyć się przeciwników.

Czytając, tego rodzaju kryminały to pojawia się chęć poznania bliżej bohaterów, ich wad, zalet, dowiedzieć się czym kierują się w swoim życiu i co jest ich mocną stroną charakteru.

Większość z poznanych przeze mnie bohaterów zrobiła na mnie pozytywne wrażenie, gdyż w ich zachowaniu było coś niezwykłego, ale za to chęć wyzysku była opisana zbyt mało wyraźnie, co wzbudza apetyt do dalszego czytania.

Nie zabraknie w tym o to kryminale wątków, w których bohaterowie mają czas na przemyślenia osobiste, ale nie u wszystkich był na to czas, lecz na działanie i zysk w postaci utraty życia osób zagrażających i przeszkadzającym ku zdobyciu upragnionego celu.

'' Zjazd'' to nie tylko dawka mocnej adrenaliny, ale można, się o tym łatwo dać przekonać przyglądając, bohaterom podczas spotkania klasowego po latach, czy wyjaśnią się wszystkie sprawy, które ich kiedyś łączyły?

Chętnie przeczytam kolejne losy bohaterów i kto okaże się tym, który nie boi się ryzyka, gdy nie wie, że jeszcze ktoś zmienić jego plany bądź nie?

Panu Pawłowi Janiszewskiemu dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania egzemplarza książki pt. '' Zjazd''.

Warto jest przeczytać ten kryminał.

Twórczość autorstwa Pana Pawła Janiszewskiego lubię czytać, gdyż potrafi on w niej coś, co jest tajemnicze, wyzwala z czasem mroczność, niewiedzę związaną z możliwością stworzenia niepewnego rozwoju nowych zdarzeń, które wydarzą się w książce należącej do gatunku-kryminał pt. '' Zjazd''.

Z przyjemnością powraca się do odkrywania nowych horyzontów w toczącej się ciekawie...

Chyba nie czytałam gorszej książki od "Zjazdu". Styl jak w książkach dla dzieci, masę błędów językowych, stylistycznych, gramatycznych i interpunkcyjnych (czy ktoś to sprawdził przed opublikowaniem?). Taka liczba trupów na niewiele ponad 200 stronach to już przesada. Sam autor chyba w pewnym momencie stracił rachubę i rozeznanie w bohaterach swojej "powieści". Mam nadzieję, że nie będzie kontynuacji.

Chyba nie czytałam gorszej książki od "Zjazdu". Styl jak w książkach dla dzieci, masę błędów językowych, stylistycznych, gramatycznych i interpunkcyjnych (czy ktoś to sprawdził przed opublikowaniem?). Taka liczba trupów na niewiele ponad 200 stronach to już przesada. Sam autor chyba w pewnym momencie stracił rachubę i rozeznanie w bohaterach swojej "powieści". Mam...