Doberman

Mocna rzecz. "Doberman" to historia rosyjskiego seryjnego mordercy Aleksandra Spiesiwcewa przezywanego bestią, potworem z Nowokuźniecka. Podobnie jak w przypadku "La Bestii" Przemysława Piotrowskiego jest to powieść z gatunku true crime. Jeśli wierzyć opisowi z okładki to dotychczas najmocniejsza książka w dorobku Autora Jacka Piekiełki. Temu akurat trudno nie dać wiary, bo "Doberman" ma bardzo mroczny, duszny i ciężki klimat, klimat Rosji w oparach wódki i papierosów. Autor nie stara się wdzięczyć do odbiorcy, niczego nie upiększa a każde okrucieństwo opisuje w najdrobniejszych detalach co sprawia, że niejednokrotnie włos jeży się na głowie. Co wrażliwszych czytelników może to odrzucać, ale takim nie poleciłbym tej książki. Pobicia, morderstwa na tle seksualnym, akty kanibalizmu - tutaj to wszystko jest a więc trzeba przygotować się na mocne wrażenia. Nie powiem, że bawiłem się dobrze, bo to byłoby niewłaściwe słowo, czuję się raczej wstrząśnięty i pozostawiony z refleksją nad ogromem wynaturzenia i zwyrodnialstwa człowieka. Czytajcie, ale na własną odpowiedzialność, ba na pewno ta historia zostawi w was trwały ślad. Siedem gwiazdek (bardzo dobra).

Mocna rzecz. "Doberman" to historia rosyjskiego seryjnego mordercy Aleksandra Spiesiwcewa przezywanego bestią, potworem z Nowokuźniecka. Podobnie jak w przypadku "La Bestii" Przemysława Piotrowskiego jest to powieść z gatunku true crime. Jeśli wierzyć opisowi z okładki to dotychczas najmocniejsza książka w dorobku Autora Jacka Piekiełki. Temu akurat trudno nie dać wiary, bo...

Długo szukam książek których będzie dało się sie słuchać w pracy czy w samochodzie. Doberman zdecydowanie do takich należy.

Długo szukam książek których będzie dało się sie słuchać w pracy czy w samochodzie. Doberman zdecydowanie do takich należy.

Po przeczytaniu "Doberman" Jacka Piekiełko muszę przyznać, że jestem pod wielkim wrażeniem tej książki. Historia, która wydarzyła się naprawdę, przeniosła mnie do Rosji roku 1996, gdzie w rzece Aba znaleziono kawałek dziecięcej czaszki. To odkrycie zapoczątkowało przerażające dochodzenie, które ujawniło rozczłonkowane ciała dzieci w wieku od 9 do 14 lat. Strach sparaliżował mieszkańców Nowokuźniecka, a wśród nich zaczęły krążyć pogłoski o wyjątkowo brutalnym seryjnym mordercy.

Autor mistrzowsko wprowadził mnie w życie chłopca równocześnie ukazując historię jednego z najbardziej przerażających morderców współczesnej Rosji, znanego jako Potwór z Nowokuźniecka, Syberyjski Rozpruwacz, maniak, chałupnik, bestia – wszystkie te przydomki oddają jego bezwzględność i brutalność.

Jacek Piekiełko doskonale oddał atmosferę strachu i niepewności, która towarzyszyła mieszkańcom miasta. Jego opowieść była nie tylko wciągająca, ale również głęboko poruszająca. "Doberman" zmusił mnie do refleksji nad naturą zła i tym, jak daleko może sięgnąć ludzka brutalność. Czytając, musiałam zmierzyć się z najgłębszą otchłanią zła, co było nie lada wyzwaniem.

"Doberman" to nie tylko kryminał, ale również głęboko wnikliwa analiza ludzkiej natury. Jacek Piekiełko w fascynujący sposób przedstawia motywy i tło psychologiczne postaci, pozwalając czytelnikowi zrozumieć, co może skłonić człowieka do popełniania tak okrutnych zbrodni. Autor nie boi się zagłębiać w najciemniejsze zakamarki ludzkiej duszy, pokazując, że zło często kryje się tuż pod powierzchnią.

Narracja jest prowadzona z niezwykłą precyzją i dbałością o szczegóły. Każda strona trzyma w napięciu, a fabuła jest pełna niespodziewanych zwrotów akcji, które sprawiają, że trudno oderwać się od książki. Język Piekiełki jest jednocześnie surowy i poetycki, co dodaje całej historii realizmu i głębi.

Bohaterowie są wielowymiarowi i skomplikowani, co sprawia, że czytelnik może się z nimi utożsamiać, mimo ich często kontrowersyjnych czynów. Szczególnie poruszająca jest postać mordercy – z jednej strony przerażająca, z drugiej tragiczna, co skłania do refleksji nad tym, jak zło może się rodzić w ludzkim sercu.

"Doberman" to książka, która nie tylko dostarcza mocnych wrażeń, ale również zmusza do głębszego zastanowienia się nad istotą człowieczeństwa. Czy mamy odwagę spojrzeć w oczy prawdziwemu złu i zrozumieć jego przyczyny? To pytanie, które pozostanie ze mną na długo po zakończeniu lektury.

Podsumowując, "Doberman" Jacka Piekiełko to pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników kryminałów i thrillerów psychologicznych. To książka, która wciąga od pierwszej strony i trzyma w napięciu do samego końca. Jest to doskonała pozycja dla tych, którzy mają odwagę zgłębić najmroczniejsze zakamarki ludzkiej psychiki i zmierzyć się z historią, którą Rosja chciałaby zapomnieć. Polecam ją każdemu, kto szuka mrożącej krew w żyłach lektury, która na długo pozostanie w pamięci.

Po przeczytaniu "Doberman" Jacka Piekiełko muszę przyznać, że jestem pod wielkim wrażeniem tej książki. Historia, która wydarzyła się naprawdę, przeniosła mnie do Rosji roku 1996, gdzie w rzece Aba znaleziono kawałek dziecięcej czaszki. To odkrycie zapoczątkowało przerażające dochodzenie, które ujawniło rozczłonkowane ciała dzieci w wieku od 9 do 14 lat. Strach sparaliżował...

1996 rok. Rosja. W rzece Aba zostaje znaleziony kawałek dziecięcej czaszki. Po intensywnych przeszukiwaniach terenów wokół rzeki, śledczy odnajdują rozczłonkowane ciała dziewczynek i chłopców w wieku od 9 do 14 lat. Na mieszkańców Nowokuźniecka pada blady strach. W mieście pojawiają się pogłoski o wyjątkowo brutalnym, seryjnym mordercy. Jak się okazuje to nie koniec wstrząsających, makabrycznych zbrodni...

Czytam sobie ten opis i myślę: FAJNE, BIORĘ!

I pierwsze strony ciekawe, wstrząsające - opis patologicznej rosyjskiej rodziny.
Niestety potem jest już znacznie gorzej: mały Aleksander idzie z tatą na ryby, tam są jakieś psy, jakieś zwłoki. Nic nie wiadomo. Do tej sytuacji już później nie wrócono.

Potem trochę się nudziłam: było życie, szkoła i miłość Aleksandra. Przeciągnięto to do granic możliwości i na prawdziwą działalność przestępczą, która jest opisana na okładce nie było już miejsca. Do tego dochodzi jakiś dziwny wątek dziennikarza, który nic nie wnosi.

I tak się bujałam aż do dwóch ostatnich rozdziałów, które były już bardzo ok, w końcu dotarłam do tego co mi obiecano.

Nie znałam wcześniej historii Bestii z Nowokuźniecka, ale zgłębiłam temat po przeczytaniu tej książki. Okazało się, że w pierwszym lepszym podcastcie na YT dostaniemy tę samą historię podaną bardzo podobnie. Tak samo skopana chronologia wydarzeń, czasem nawet bliźniacze wyrażenia.

Styl pisania: prosty i totalnie przewidywalny.

1996 rok. Rosja. W rzece Aba zostaje znaleziony kawałek dziecięcej czaszki. Po intensywnych przeszukiwaniach terenów wokół rzeki, śledczy odnajdują rozczłonkowane ciała dziewczynek i chłopców w wieku od 9 do 14 lat. Na mieszkańców Nowokuźniecka pada blady strach. W mieście pojawiają się pogłoski o wyjątkowo brutalnym, seryjnym mordercy. Jak się okazuje to nie koniec...

rozczarowanie....

rozczarowanie....

czytając opis książki myślałam sobie ,,super, to musi być mocna książka". niestety... było dość duże rozczarowanie, zarówno jeśli chodzi o sposób prowadzenia fabuły oraz język w jakim książka została napisana - ani nie był to kryminał, ani reportaż. nie wiadomo właściwie jak policja wpadła na trop, niektóre wątki bardzo się powtarzały. plusem jest to, że w niektórych momentach akcja naprawdę była dynamiczna i dość ciekawe opisy... zapowiadało się genialnie a było... hmm... można powiedzieć przeciętnie

czytając opis książki myślałam sobie ,,super, to musi być mocna książka". niestety... było dość duże rozczarowanie, zarówno jeśli chodzi o sposób prowadzenia fabuły oraz język w jakim książka została napisana - ani nie był to kryminał, ani reportaż. nie wiadomo właściwie jak policja wpadła na trop, niektóre wątki bardzo się powtarzały. plusem jest to, że w niektórych...

To była świetna lektura. Chyba głównym jej atutem było to, że historia została oparta na faktach, a autor bardzo umiejętnie lawirował między prawdą a wątkami, które jedynie go zainspirowały. Początek wręcz rewelacyjny. Dogłębny portret psychologiczny sprawcy, jak i przedstawienie jego życia od samego dzieciństwa, dały niezwykle szeroki obraz sytuacji na to co było punktem kulminacyjnym tej książki. Od pierwszej strony czułam pełne zaangażowanie, zarówno dzięki wartkiej akcji, interesującej fabule, ale i pióro samego autora miało na to wpływ. Styl okazał się idealnie wyważony pomiędzy obrazowym przedstawianiem zdarzeń, ale bez zagłębiania się w niepotrzebne szczegóły. Nie było prosto, ale obyło się też bez przesady. Historia okazała się wręcz porywająca i do tej pory dla mnie całkowicie nieznana. To co jedynie mnie nieco uwiera na sam koniec to właśnie ostatnie zdarzenia, a raczej ich tempo. Po dość rzetelnym i pełnym detali początku, finał śledztwa okazał się dla mnie zbyt krótki. Zabrakło mi także szerszego ukazania co stało się po aresztowaniu Potwora z Nowokuźniecka. Gdyby nie to z pewnością pokusiłabym się o jeszcze wyższą notę. Wszystkim fanom true crime polecam ten tytuł.

To była świetna lektura. Chyba głównym jej atutem było to, że historia została oparta na faktach, a autor bardzo umiejętnie lawirował między prawdą a wątkami, które jedynie go zainspirowały. Początek wręcz rewelacyjny. Dogłębny portret psychologiczny sprawcy, jak i przedstawienie jego życia od samego dzieciństwa, dały niezwykle szeroki obraz sytuacji na to co było punktem...

Sięgnęłam po tę książkę w formie audiobooka tylko ze względu na to, że Piotrowski odnosił się do niej w swojej "La Bestii" - a ta podobała mi się bardzo.

"Doberman" był dobry, nawet bardzo i przez zabieg fabularyzowana tej historii wciągnąć się można bardzo. Jednak muszę zgodzić się z opiniami innych czytelników o braku tutaj takiego wyjaśnienia, dlaczego w sumie zabójca zabija i czemu matka robi to, co robi. Ich osobowości eskalowały w stronę zła, jednak nie do końca rozumiem czemu. Nie jestem również fanką wątku z dziennikarzem.

Wciąż jest to historia mrożąca krew w żyłach, bulwersująca i wstrząsająca. Zostawia czytelnika z pytaniem skąd się biorą ludzie popełniający takie czyny.

Sięgnęłam po tę książkę w formie audiobooka tylko ze względu na to, że Piotrowski odnosił się do niej w swojej "La Bestii" - a ta podobała mi się bardzo.

"Doberman" był dobry, nawet bardzo i przez zabieg fabularyzowana tej historii wciągnąć się można bardzo. Jednak muszę zgodzić się z opiniami innych czytelników o braku tutaj takiego wyjaśnienia, dlaczego w sumie zabójca...

Niekoniecznie przypadł mi do gustu sposób narracji. Wątek dziennikarza zupełnie zbędny, nie buduje napięcia i niewiele wnosi. Książka niczego by nie straciła, gdyby go nie było, a wręcz mogłaby zyskać.

Niekoniecznie przypadł mi do gustu sposób narracji. Wątek dziennikarza zupełnie zbędny, nie buduje napięcia i niewiele wnosi. Książka niczego by nie straciła, gdyby go nie było, a wręcz mogłaby zyskać.

True Crime od @jacekpiekielko to wstrząsającą i prawdziwa historia ,gdy ją czytasz człowiekowi włos jeży się na głowie. Całkowicie wprowadza człowieka w najgłębsze pokłady ludzkiego szaleństwa i czystego zła.

True Crime od @jacekpiekielko to wstrząsającą i prawdziwa historia ,gdy ją czytasz człowiekowi włos jeży się na głowie. Całkowicie wprowadza człowieka w najgłębsze pokłady ludzkiego szaleństwa i czystego zła.