Poczatkowo nieco zaskoczyly mnie zestawienia historii w poszczegolnych rozdzialach. Jednak wybor byl zasadny i pozwalal szerzej spojrzec na problemy spoleczne w USA. Bardzo zainteresowal mnie dobor faktow, bohaterow i ich historii. Sam zestaw poruszanych tematow rowniez byl dla mnie ciekawy. Autor stawia wiele pytan, ja dodalabym do calej listy jeszcze jedna refleksje: czy jest jakas grupa etniczna, ktorej biali Amerykanie nie zrobili krzywdy? Obawiam sie, ze nie. I tak, jak kazdy z krajow europejskich ma za soba trudna historie, to jednak w kraju glaszacym hasla wolnosciowe i uwazajacym sie za straznika narodow, te historyczne zaszlosci w sposobie myslenia sa szczegolnie jaskrawe.

Poczatkowo nieco zaskoczyly mnie zestawienia historii w poszczegolnych rozdzialach. Jednak wybor byl zasadny i pozwalal szerzej spojrzec na problemy spoleczne w USA. Bardzo zainteresowal mnie dobor faktow, bohaterow i ich historii. Sam zestaw poruszanych tematow rowniez byl dla mnie ciekawy. Autor stawia wiele pytan, ja dodalabym do calej listy jeszcze jedna refleksje: czy...

Nie spodziewałam się, że tak dobrze będzie mi się czytać tę książkę. Z jednej strony to kawał skondensowanej historii Stanów Zjednoczonych Ameryki, z drugiej to też osobiste doświadczenia autora z życia w tym kraju.

Poszczególne rozdziały dotyczą tematyki nierówności rasowych, Afroamerykanów, rdzennych mieszkańców USA, przemysłu narkotykowego, dostępu do broni, religii, życia weteranów wojennych, imigrantów, rozwoju najnowocześniejszych technologii.

Każdy z rozdziałów składa się z kawałków opowieści z czasów zamierzchłych i tych współczesnych, które autor przedstawia, przeplatając je ze sobą. Z początku drażniło mnie takie prowadzenie opowieści, jednak bez tego nie byłoby tego napięcia i stopniowego odkrywania, jak te równolegle prowadzone historie się ze sobą finalnie łączą. Dla mnie to prawdziwy majstersztyk.

Blisko 30 stron przypisów i bibliografia, z której wyciągnęłam już kilka tytułów, po które chcę sięgnąć.

Nie spodziewałam się, że tak dobrze będzie mi się czytać tę książkę. Z jednej strony to kawał skondensowanej historii Stanów Zjednoczonych Ameryki, z drugiej to też osobiste doświadczenia autora z życia w tym kraju.

Poszczególne rozdziały dotyczą tematyki nierówności rasowych, Afroamerykanów, rdzennych mieszkańców USA, przemysłu narkotykowego, dostępu do broni, religii,...

Miałam wielkie oczekiwania - i niestety zawiodłam się. Książka nie jest żadną analizą, a jedynie subiektywną wizją autora, który dodatkowo postanawia wzbogacić tekst o historię własnej rodziny - co jest kompletnie zbędne. Tematy związane z bronią, religią, są dosłownie muśnięte i pozostawione. A szkoda, bo był potencjał.

Miałam wielkie oczekiwania - i niestety zawiodłam się. Książka nie jest żadną analizą, a jedynie subiektywną wizją autora, który dodatkowo postanawia wzbogacić tekst o historię własnej rodziny - co jest kompletnie zbędne. Tematy związane z bronią, religią, są dosłownie muśnięte i pozostawione. A szkoda, bo był potencjał.

Nie jest to zła książka, ale dobra też nie. Bo czy da się zmieścić USA - ich historię i współczesny obraz na 300 stronach? Moim zdaniem nie. Howard Zinn napisał na ten temat 700 stron. Książka Macieja Jarkowca to taki misz-masz: rasizm, eksterminacja Indian, imigracja, strajki robotników, amerykańskie wojny, Dolina Krzemowa. To również raczej mocno autorskie spojrzenie na Amerykę, zawierające jego własne doświadczenia z emigrancką przygodą, niż obiektywny reportaż. I raczej negatywny obraz USA, z perspektywy tych, których prześladowano i którym się teraz nie wiedzie: nie ma już w Stanach Indian, bo wybici, nie ma bizonów ani grizlli, bo wytrzebione, za to przybywa bezdomnych i miasteczek-widmo, z pustymi ulicami i Walmartami. Smutny to obraz, kraju, który się już nie rozwija, ale raczej, który stanął w miejscu i perspektywy życia w nim są coraz gorsze.
Nie tego się spodziewałam, zwłaszcza biorąc pod uwagę tytuł, bo o amerykańskim umiłowaniu broni, tudzież religijności jest tu akurat dosyć mało. Odpowiedzi na pytanie "w co wierzy Ameryka" w tym reportażu nie znajdziemy, ale ja pokusiłabym się o odpowiedź, że nie w Boga, ani w broń, tylko w pieniądz...

Nie jest to zła książka, ale dobra też nie. Bo czy da się zmieścić USA - ich historię i współczesny obraz na 300 stronach? Moim zdaniem nie. Howard Zinn napisał na ten temat 700 stron. Książka Macieja Jarkowca to taki misz-masz: rasizm, eksterminacja Indian, imigracja, strajki robotników, amerykańskie wojny, Dolina Krzemowa. To również raczej mocno autorskie spojrzenie na...

Muszę na wstępie podkreślić, że USA mnie fascynują. Uwielbiam o Stanach czytać, bo wtedy bardziej doceniam, że żyję w Europie. Zatem jak tylko książka została wydana, wiedziałam, że chcę ją przeczytać, tym bardziej, że znałam autora z jego wcześniejszej książki "Powrócę jako piorun" i serii reportaży dla Gazety Wyborczej.
Pozycja mnie jednak trochę zaskoczyła swoją formą. Nie jest to typowy reportaż, jak z wydawnictwa Czarne. Jeśli spodziewasz się, że autor przedstawi ci zagadnienie i na koniec poda jakąś swoją konkluzję, to czeka cię rozczarowanie. To bardziej kolaż obrazów, momentów, pojedynczych bohaterów, wycinków z przeszłości przeplatających się z teraźniejszością. Ta książka jest jak kalejdoskop - autor przedstawia ci jakiś wzór, zmieniający się z każdą przeczytaną stroną, ale co w nim zobaczysz zależy tylko od ciebie. Książka niczego zatem nie wyjaśnia, co może być potraktowane jako wada - autor nie bada, autor tylko obserwuje. Czasami mnie to irytowało, że autor bierze ciekawy temat, ale wgryza się w niego tylko płytko, zostawiając cały soczysty środek, zanim nie porzuci go dla innego.
Ostatecznie pozycję czytało mi się bardzo dobrze, podobała mi się jej konstrukcja i zamysł, ale zostawiła mnie z pewnym niedosytem. Nadal nie wiem, w co wierzy Ameryka.

Muszę na wstępie podkreślić, że USA mnie fascynują. Uwielbiam o Stanach czytać, bo wtedy bardziej doceniam, że żyję w Europie. Zatem jak tylko książka została wydana, wiedziałam, że chcę ją przeczytać, tym bardziej, że znałam autora z jego wcześniejszej książki "Powrócę jako piorun" i serii reportaży dla Gazety Wyborczej.
Pozycja mnie jednak trochę zaskoczyła swoją formą....

Żądza pieniądza rozwija i zabija.
Tak się zastanawiam jakie prawo ma Ameryka, po eksterminacji Indian Hiroszimie interwencji w Wietnamie oraz wojnie w Iraku, do krytykowania innych za zbrodnie ludobójstwa?

Żądza pieniądza rozwija i zabija.
Tak się zastanawiam jakie prawo ma Ameryka, po eksterminacji Indian Hiroszimie interwencji w Wietnamie oraz wojnie w Iraku, do krytykowania innych za zbrodnie ludobójstwa?

Chaotyczna , Nie odpowiada na tytułowe pytanie.

Chaotyczna , Nie odpowiada na tytułowe pytanie.

Opowieści o Ameryce, tej współczesnej i całkiem dawnej. Tytuł może nieco mylący - a może tak miało być?

Opowieści o Ameryce, tej współczesnej i całkiem dawnej. Tytuł może nieco mylący - a może tak miało być?

To jest reportaż, ale też taka trochę powieść-opowieść. Czyta się z dużym zainteresowaniem, losy bohaterów opowiadane naprzemiennie - związane z przeszłością, która ma odbicie w teraźniejszości. Czym jest Ameryka? Nie wiem. Jest wszystkim po trochu.

To jest reportaż, ale też taka trochę powieść-opowieść. Czyta się z dużym zainteresowaniem, losy bohaterów opowiadane naprzemiennie - związane z przeszłością, która ma odbicie w teraźniejszości. Czym jest Ameryka? Nie wiem. Jest wszystkim po trochu.

Bardzo lubię artykuły autora publikowane w Gazecie Wyborczej i z ciekawością sięgnąłem po reportaże wydane w formie książki. Jest to interesująca pozycja przeplatająca osobiste doświadczenia autora z życia i podróży po USA z reportażami historycznymi. Ogólnie bardzo zajmująca i godna polecenia lektura.

Bardzo lubię artykuły autora publikowane w Gazecie Wyborczej i z ciekawością sięgnąłem po reportaże wydane w formie książki. Jest to interesująca pozycja przeplatająca osobiste doświadczenia autora z życia i podróży po USA z reportażami historycznymi. Ogólnie bardzo zajmująca i godna polecenia lektura.