Pomiędzy

No właśnie i jestem tak pomiędzy zachwytem a ,,depreszyn'' . Do połowy byłam zachwycona i klimatem i postaciami i wszystkimi historiami. A później , coś się popsuło i im bliżej końca tym smutniej. Słaboniowej nie czułam , ale klimat wiejski już jak najbardziej. Warto przeczytać 🙂

No właśnie i jestem tak pomiędzy zachwytem a ,,depreszyn'' . Do połowy byłam zachwycona i klimatem i postaciami i wszystkimi historiami. A później , coś się popsuło i im bliżej końca tym smutniej. Słaboniowej nie czułam , ale klimat wiejski już jak najbardziej. Warto przeczytać 🙂

Pokaż mimo to

Na bagnie, po którym mieszkańcy przemieszczają się na płozach z desek, pod gruszą, która rodziła smaczne owoce, zanim pojawili się tam pierwsi ludzie, jest zabita dechami wieś, gdzie historia wciąż zatacza koło, a wszystko jest takie pomiędzy... Każdy bohater jest pomiędzy statystą a główną postacią, oczy są pomiędzy wodą i ogniem, człowiek pomiędzy gadzią a Cyganem i ta chata na kamieniach pomiędzy górą a wodą. A to wszystko opisane niechronologicznie, by zawrzeć to, co było pomiędzy, poetycko, ale trochę prozą, żartobliwie, ale czasem jednak smutno. Efekt motyla pomiędzy Marią, która nie chciała tłustego hrabi a Cygańską Madonną, która dokonywała cudów w życiu pielgrzymów bawi i przeraża jednocześnie, jeśli kojarzymy z życia takie modlitwy przed figurą z diabłem za skórą.
Od paru tygodni czekałam na tę książkę, a później zaczęły się pojawiać zachwyty nad nią, dlatego tylko nie zniechęciłam się na pozór poetyckim językiem. Świetny debiut, przewrotny i jajem, jestem teraz pomiędzy radością, że skończyłam czytać, a smutkiem, że więcej nie ma.

Na bagnie, po którym mieszkańcy przemieszczają się na płozach z desek, pod gruszą, która rodziła smaczne owoce, zanim pojawili się tam pierwsi ludzie, jest zabita dechami wieś, gdzie historia wciąż zatacza koło, a wszystko jest takie pomiędzy... Każdy bohater jest pomiędzy statystą a główną postacią, oczy są pomiędzy wodą i ogniem, człowiek pomiędzy gadzią a Cyganem i ta...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Określenie przez Autora tego gatunku jako Naturalizm magiczny jest tutaj jak najbardziej na miejscu. Magia unosi się dookoła nas, tylko jej nie zauważamy, a losy ludzkie splatają się tak gęsto, że tylko lisy mogą się między nimi swobodnie poruszać. Mocny debiut, dla mnie 9/10. Autorowi dziękuję, że przeniósł mnie do innego wymiaru. Niby daleko, a jednak blisko. Tak pomiędzy 🧡

Określenie przez Autora tego gatunku jako Naturalizm magiczny jest tutaj jak najbardziej na miejscu. Magia unosi się dookoła nas, tylko jej nie zauważamy, a losy ludzkie splatają się tak gęsto, że tylko lisy mogą się między nimi swobodnie poruszać. Mocny debiut, dla mnie 9/10. Autorowi dziękuję, że przeniósł mnie do innego wymiaru. Niby daleko, a jednak blisko. Tak pomiędzy 🧡

Pokaż mimo to

Debiut Pawła Radziszewskiego to opowieść o pewnej wiosce na bagnie, znajdującej się w przeklętym lesie. Wieś ta posiada swoją niezwykłą historię pochłoniętą przez bagno i otuloną mgłą. A nosi ona nazwę Zręby, gdyż założona została na pniach po zrąbanych drzewach.

Autor podzielił książki na pięć części: opowieść korzeni, opowieść ognia, opowieść wody, opowieść kamieni i opowieść mgły, a każda z nich w inny sposób przeprowadza nas po życiu wsi i jej mieszkańców, każda zwraca naszą uwagę na coś innego, ale również skupia się na tym, co jest pomiędzy. Pokazuje nam również, jak to jest być człowiekiem, który nigdzie nie pasuje, który zawieszony jest właśnie pomiędzy i trudno mu odnaleźć swoje miejsce. Bo pomiędzy nie możemy wpasować w ramy, sklasyfikować ani jednoznacznie określić. Po prostu jest.

To nie jest opowieść, która nas rozśmieszy i rozbawi, nie znajdziemy też w niej zbyt wiele miłości i szczęścia, ale z pewnością dowiemy się dużo na temat tęsknoty, smutku, bólu czy złości. Nie ma tutaj też sprawiedliwości, a wszystko, co dzieje się w wiosce, dzieje się za sprawą cudów cygańskiej madonny. Uważać należy zatem na to, o co się prosi, gdyż prośba źle sformułowana przynieść może więcej strat niż pożytku.

Sięgając po tę książkę zupełnie nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Okładka nie zachęciła do czytania, ale opis już jak najbardziej zainteresował, zaintrygował i zaciekawił.
Przez całą akcję powieści pojawia się wielu bohaterów, co początkowo trudno dopasować i powiązać, jednak z biegiem snucia opowieści wszystko otrzymuje swoje miejsce, a nam pozostaje się tylko delektować czytanymi słowami.

Jest to powieść napisana pięknym językiem, bogata w przenośnie i porównania a jednocześnie lekka i wciągająca. Z zainteresowaniem i niecierpliwością czekałam na dalszy ciąg opowieści, na dalsze losy mieszkańców Zrębów. I z jednoczesnym podziwem dla bohaterów pojawiała się nie tylko troska, ale też zrozumienie.

Skłonna bym była również stwierdzić, że jest to baśń o prawdziwym życiu, w którym los daje, ale również los zabiera. I tylko ten, kto otrzyma dar największy – miłość, może nazywać się największym szczęściarzem.

Niewątpliwie była to piękna podróż. Jestem zauroczona tą powieścią i zachęcam również do niej innych, gdyż każdy dokona swojej interpretacji i otrzyma z niej to, czego w danej chwili potrzebuje.

Za egzemplarz dziękuję czytampierwszy.

Debiut Pawła Radziszewskiego to opowieść o pewnej wiosce na bagnie, znajdującej się w przeklętym lesie. Wieś ta posiada swoją niezwykłą historię pochłoniętą przez bagno i otuloną mgłą. A nosi ona nazwę Zręby, gdyż założona została na pniach po zrąbanych drzewach.

Autor podzielił książki na pięć części: opowieść korzeni, opowieść ognia, opowieść wody, opowieść kamieni i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wiecie czego najbardziej nie lubię? Szufladkowania. Niestety człowiek często robi to już podświadomie, chociaż stacza ze sobą wewnętrzną walkę, aby wyplenić ten zwyczaj. Czemu o tym piszę? Bo w moje ręce wpadł debiut Pawła Radziszewskiego „Pomiędzy”. Mnóstwo osób słysząc to słowo, dystansuje się do książki, co jest bardzo krzywdzące i mam wrażenie, że na siłę każdy doszukuje się wad i luk w warsztacie. Kiedy czytałam „Pomiędzy” zupełnie nie wiedziałam czego się spodziewać. Szufladkowanie jest bardzo niesprawiedliwe, ale to oczywiście tylko moje zdanie i tak właśnie czuję, szczególnie po przeczytaniu tej książki. Ja staram się tego nie robić, dzięki czemu do każdej pozycji podchodzę tak samo.

„Pomiędzy” jest świetne. Nie jest to książka, która wywoła u Was uśmiech. Nie rozbawi Was i nie rozśmieszy. We mnie wywołała mieszane uczucia, ale w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Takie trochę pomiędzy. Nie jest to gatunek, który czytam na co dzień, nie znajdziecie w tam fantastyki, smoków i wróżek. Znajdziecie smutną i prawdziwą historię pewnej przeklętej wsi, gdzieś pośrodku przeklętego lasu. Przeplatają się w niej losy ludzi, których życie nie ułożyło się tak jakby tego chcieli, nie zaznali szczęścia w miłości, a uśmiechu na próżno było u nich szukać. Pomiędzy tym wszystkim są Cyganie i historia, którą opowiedziały korzenie.

Historia od samego początku owiana jest mgłą, czuć unoszącą się w powietrzu tajemnicę, a wszystko zaczęło się od obrazu, którego cuda nie są ani dobre, ani złe. „Pomiędzy” nie jest lekką lektura, jednak czytało mi się ją przyjemnie, jakkolwiek paradoksalnie to brzmi. Melancholia towarzyszyła mi przy każdej przewracanej stronie, z każdym kolejnym przeczytanym zdaniem.

Wątki w książce przeplatają się bez żadnego ostrzeżenia i z początku można się pogubić, ale zapewniam Was, po chwili wszystko stanie się jasne, a całość poprowadzona jest w znakomity sposób. „Pomiędzy” jest baśnią dla dorosłych, o której ja z pewnością będą jeszcze długo myśleć. Bardzo mi się podobała i cieszę się, że miałam przyjemność ją przeczytać.

Wiecie czego najbardziej nie lubię? Szufladkowania. Niestety człowiek często robi to już podświadomie, chociaż stacza ze sobą wewnętrzną walkę, aby wyplenić ten zwyczaj. Czemu o tym piszę? Bo w moje ręce wpadł debiut Pawła Radziszewskiego „Pomiędzy”. Mnóstwo osób słysząc to słowo, dystansuje się do książki, co jest bardzo krzywdzące i mam wrażenie, że na siłę każdy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

‘’Pomiędzy’’ to kolejny w ostatnim czasie debiut, który zagościł w mojej biblioteczce. Przyznaje, że do lektury skusiła mnie zarówno przyciągająca wzrok okładka, jak i intrygujący opis zwiastujący dobrą lekturę. Bardzo lubię powieści w których akcja rozgrywa się na wsi, zaś bohaterowie to po prostu ‘’zwyczajni’’ ludzie, którzy borykają się z problemami dnia codziennego.
Głównych bohaterów w tej książce jest kilku i każdy z nich ma swoją własną, osobliwą historię. Warto zaznaczyć, że każdy wątek jest ze sobą połączony w większym lub mniejszym stopniu i przedstawiony jest w kilku perspektywach. To sprawia, że początkowy mały chaos w wydarzeniach z każdą opowieścią układa się w spójną całość. Akcja książki rozgrywa się na przestrzeni trzech pokoleń, nie jest dokładnie podane ile dokładnie trwa lat. Tym, co się nie zmienia jest miejsce wydarzeń – miejscowość Zręby oraz dom na kamiennych fundamentach.
To co urzekło mnie od pierwszych stron jest niepowtarzalny styl autora, który nadaje tej powieści prawdziwej magii. Chociaż tempo jest niespieszne, to i tak nie sposób się oderwać od lektury. ‘’Pomiędzy’’ to prawdziwa uczta dla fanów dobrej literatury, w którą wplecione zostały elementy baśni. Takie połączenie czyni tę książkę wyjątkową i barwną. Historie które mają miejsce w ‘’pomiędzy’’ to scenariusze, które pisze samo życie – od nieszczęśliwej miłości do rodzinnych tragedii . Przez tę powieść się płynie, a po zakończeniu od razu ma się ochotę sięgnąć po nią raz jeszcze. Ta niezwykle klimatyczna historia nie dajesz szybko o sobie zapomnieć. Świetny debiut pisarski, zdecydowanie polecam !

‘’Pomiędzy’’ to kolejny w ostatnim czasie debiut, który zagościł w mojej biblioteczce. Przyznaje, że do lektury skusiła mnie zarówno przyciągająca wzrok okładka, jak i intrygujący opis zwiastujący dobrą lekturę. Bardzo lubię powieści w których akcja rozgrywa się na wsi, zaś bohaterowie to po prostu ‘’zwyczajni’’ ludzie, którzy borykają się z problemami dnia codziennego....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Pomiędzy" Pawła Radziszewskiego to debiut mocny, przemyślany i dopracowany. Staw w tej powieści nie zamarza, woda skrywa śmiertelne tajemnice, kamienie pozwalają skończyć ze sobą i bólem, w tle żarzy się cygańskie ognisko, a wszystko otacza mgła znad bagien w przeklętym lesie. I choć piękny Cygan przygrywa na akordeonie, czytelnik rwałby się do tańca, ale zostaje gdzieś pomiędzy. Z rozdziawionymi ustami ze zdumienia, głową przepełnioną ogromem snutej opowieści, stoi zauroczony w środku przeklętego lasu podszytego bagnem, przyglądając się wsi Zręby i trzem pokoleniom mężczyzn z rodziny Wejherów.

Jakub znajduje się pomiędzy byciem ojcem, a niebyciem, między winą i oczyszczeniem, wyrzutem sumienia i odkupieniem. Romek między swoją wiejskością i cygańskim żarem, pomiędzy nieokreślonością swojej seksualności i pragnień, a miłością do żony i muzyki. Michał między Hanią, a Romualdem, przerażającym spokojem i mrożącą krew w żyłach stałością niezamarzłego stawu, a żarem ogniska rozpalanego przez cygański tabor, między miłością i niekochaniem.

To wrzucenie bohaterów w niejednoznaczności rozpoczyna się od portretu młodej kobiety - Marii, później nazwanej Cygańską Matką Boską i klątwy rzuconej przez hrabiego na las na bagnie, na którym z czasem powstaje wieś Zręby. Jednak nie hrabia jest tu demiurgiem, a Cyganie. Jak złowrogi refren wyśpiewywany przez chór w tragedii antycznej przez karty powieści przewija się zdanie: “Cygan weźmie twoją przeszłość, jeżeli oddasz mu przyszłość”. I faktycznie w tej powieści tak jest. Konstantin stwarza świat Wejherów, a Matka Boska czyni cuda, niecuda. Trzeba tylko uważać, o co się prosi, bo cud nie zawsze jest cudem.

Opowieść w “Pomiędzy” snuje wyjątkowy narrator - natura: korzenie, ogień, woda, kamienie i mgła unosząca się nad rowami melioracyjnymi, snująca się nad bagnami w przeklętym lesie. Jest w tej historii odczuwalna ulotność istnienia, a jednocześnie stałość i nieprzemijalność przechowana w korzeniach drzew. Cyganie urastają tu do roli wręcz mitycznej - stwórców - chociaż nikt nie dostrzega ich boskości. Pomiędzy karty powieści autor zgrabnie wplata legendę o powstaniu Zrębów naznaczonych klątwą niespełnionej miłości, cygańską baśń o Wiedźmie, Topielcu, Diable i chłopcu z włosami na plecach - ni człowieku, ni niedźwiedziu, który wsłuchuje się w historie opowiadane przez płonące w ognisku karpy.

Jest w “Pomiędzy” i realizm magiczny, i groteska zarówno na płaszczyźnie samej opowieści, ale też na poziomie języka. Mamy do czynienia z mitem, legendą i baśnią. Postaci i wydarzenia urastają do rangi symboli. Są: bagno, niespełnienie, klątwa, nieszczęśliwe kobiety, błądzący mężczyźni, tajemniczy ni to artysta, ni złodziej. Sporo realizmu, ale też świat na opak - poplątane losy ludzkie niczym korzenie zanurzone w cuchnącym wilgotną ziemią bagnie, nad którym unosi się skrywająca wszystko mgła. Żydzi, Niemcy, Cyganie i Polacy zamieniają się w tej powieści rolami zwłaszcza w kontekście historycznym, odbijającego się echa II wojny światowej.

Czytając, czuje się ogrom tej powieści. Trzeba sobie dawkować ją partiami, dawać czas na refleksję. Muszę przyznać, że dawno nie wpadł w moje ręce na tak mocny, przemyślany i dobrze skonstruowany powieściowy debiut. Jest realizm, magia i misternie splatające się ze sobą wątki. Wiele płaszczyzn, środków i gatunków w jednej trochę ponad trzystustronicowej powieści. Debiut Pawła Radziszewskiego wciągał mnie każdego dnia bardziej. Czekam z utęsknieniem na kolejne książki autora, wciąż wracając do cygańskiego bajania przy ognisku i ulubionych cytatów z “Pomiędzy”.

"Pomiędzy" Pawła Radziszewskiego to debiut mocny, przemyślany i dopracowany. Staw w tej powieści nie zamarza, woda skrywa śmiertelne tajemnice, kamienie pozwalają skończyć ze sobą i bólem, w tle żarzy się cygańskie ognisko, a wszystko otacza mgła znad bagien w przeklętym lesie. I choć piękny Cygan przygrywa na akordeonie, czytelnik rwałby się do tańca, ale zostaje gdzieś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cuda się zdarzają - ten debiut to prawdziwe zaskoczenie

"Był tylko las podszyty zdradliwym bagnem i zarośnięty kolczastymi chaszczami. Była garbata grusza dająca owoce słodkie."

Pamiętam jak niedawno zapewniałam po stokroć, że nie tknę żadnego debiutu, po wielu przeprawach i mało udanych przygodach nie chciałam być po raz kolejny królikiem doświadczalnym. Jednak, gdy przeczytałam opis "Pomiędzy" coś zaiskrzyło i jednocześnie era na nie-czytanie debiutów odeszła w niepamięć. W przypadku tej książki zrobiłam mały wyjątek. Kiedy spotykam na swojej drodze taki debiut jestem ogromnie dumna i chciałabym podzielić się tą radością z największą liczbą książkolubów, łaknących świeżego czytelniczego mięcha.
Pewnie błędem będzie zaklasyfikowanie autora do pewnego nurtu w jakim tworzy, zgodnie z zasadą - nie szufladkujmy, ale gdy pojawia się nowe nazwisko warto znaleźć dla niego miejsce w literackim świecie. Dla mnie debiutancka powieść Pawła Radziszewskiego plasuje się pomiędzy "Dygotem" Jakuba Małeckiego, a "Baśnią o wężowym sercu" Radka Raka. Te trzy książki łączy ze sobą gawędziarski styl wypowiedzi, realizm magiczny oraz pewna bajkowość. Odnajdziemy tu zarazem magiczną rzeczywistość i zwykłą polską wieś, obraz podszyty groteską, nieco gorzki i bolesny. Zaskakuje mnie sposób i forma, w jakiej autor opowiada nam te sekretne historie szeptane przez ogień i wodę, mgłę i kamienie. Płynnie i krok po kroku przeprowadzeni jesteśmy przez kolejne pokolenia. Las na bagnie ze swoją garbata gruszą będzie świadkiem wielu wydarzeń i cudów.
Ten niepowtarzalny styl jest wyjątkowy również z powodu zastosowanych celowo powtórzeń, które brzmią niczym wystukiwany rytmicznie refren. Na taki debiut czekałam od dawna. Mam tylko nadzieję, że autor nie poprzestanie na jednej książce. codziennie delektowałam się tą opowieścią fragment po fragmencie, oby tylko nie za szybko, bo za chwilę będę żałować, że przeczytałam znów za szybko i zostanę z poczuciem, że najlepsze już za mną. Pozostanie tylko zazdrościć wszystkim ty,, którzy "Pomiędzy" jeszcze nie znają.
Cuda się zdarzają i ta książka jest na to najlepszym dowodem. A na koniec zostawiam Wam najlepsze.
Posłuchajcie bajki o Diable, który mieszkał z Wiedźmą i Topielcem, o niedźwiedziu z cygańskiego taboru uwielbiającego gruszki, zajrzyjcie do lasu, gdzie na garbatej gruszy wisi obraz cygańskiej madonny czyniący cuda. Jeśli usiądziecie przy ognisku może dane wam będzie posłuchać kto i dlaczego przeklął las na bagnie, jak hrabia zakochał się w obrazie i przegrał w karty las, o Cygance nie zostawiającej śladów nawet na świeżym śniegu. Uważajcie tylko na grząskie rowy, gdyż niewielu śmiałków znalazło drogę powrotną.

Cuda się zdarzają - ten debiut to prawdziwe zaskoczenie

"Był tylko las podszyty zdradliwym bagnem i zarośnięty kolczastymi chaszczami. Była garbata grusza dająca owoce słodkie."

Pamiętam jak niedawno zapewniałam po stokroć, że nie tknę żadnego debiutu, po wielu przeprawach i mało udanych przygodach nie chciałam być po raz kolejny królikiem doświadczalnym. Jednak, gdy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niewiele jest takich powieści, które wciągają - i zachwycają stylem - już od pierwszych stron. Niewiele jest powieści, o których już po pierwszym rozdziale można powiedzieć "to jest to!". "Pomiędzy" jest właśnie taką powieścią.
Debiut - powiadacie? Ach, gdyby każdy popełniał taki debiut... Marzenie!
"Pomiędzy" zarazem jest pierwszą polską powieścią współczesną od dawna, o której możemy powiedzieć bez wahania, że realizuje założenia realizmu magicznego. Nie jest wciskany ten lotny i "ładny" termin tam, gdzie jak byk widać fantastykę - tu realizm magiczny jest po prostu świetne oddany - lub raczej przełożony na polski grunt.
Gdybyśmy mieli określić, gdzie plasuje się ta książka - czy autor poszedł w kierunku znanym z powieści Radka Raka, czy też Jakuba Małeckiego - odpowiadamy... pomiędzy! I nie jest to żadna wada, a atut, bo mamy do czynienia z czymś świeżym na literackim podwórku.
Historia przedstawiona w powieści początkowo jawi się jako luźne nitki, które dopiero w toku fabuły zaczynają się ze sobą splatać, tworząc zgrabną, spójną sieć pełną tropów, jakie czujny czytelnik musi wyłapać.
Na uwagę zasługuje również język powieści - piękny, magiczny, schludny, gawędziarski. Przez karty powieści wręcz się płynie.
Jeśli więc chcecie się dowiedzieć, dlaczego las był przeklęty i skąd wziął się obraz Cygańskiej Madonny; jeśli jesteście ciekawi, co łączy hrabiego, zubożałego szlachcia, Cyganów i chłopskie dziecko; jeśli chcie poznać historie szeptane przez wodę i ogień, korzenie i mgłę, i kamienie; jeśli tylko macie ochotę zajrzeć do lasu, w której Czarownica spółkuje z Topielcem i Czartem... gorąco zachęcamy, bo warto! Więcej takich powieści!

Niewiele jest takich powieści, które wciągają - i zachwycają stylem - już od pierwszych stron. Niewiele jest powieści, o których już po pierwszym rozdziale można powiedzieć "to jest to!". "Pomiędzy" jest właśnie taką powieścią.
Debiut - powiadacie? Ach, gdyby każdy popełniał taki debiut... Marzenie!
"Pomiędzy" zarazem jest pierwszą polską powieścią współczesną od dawna, o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Podeszłam do tej książki jak do jeża. Najpierw dodałam do listy, bo spodobała mi się okładka i klimat magii w opisie (tak ma to znaczenie;), miałam też ochotę na coś innego niż fakt, a potem pochlebne, choć niekonkretne opinie blogerów, których cenię.

"Co to za dziwadło" - pomyślałam - "wezmę, sprawdzę, najwyżej odłożę". No i nie odłożyłam, póki nie skończyłam. Nie napiszę tu konkretów - o czym jest ta książka - bo ona ma tak wiele planów i kontekstów, że próba opisania tego nie ma sensu.

Powiem jedno - jest MAGIA! Przepada się w tej narracji, w tych światach, jak kamień w wodę. Znikasz, nie ma cię. Jesteś gdzieś pomiędzy gotującym się makaronem a wsią Zręby.

Polecam, sprawdźcie sami, ale naprawdę warto się pochylić nad tą prozą. Plus jest to debiut, w co trudno aż uwierzyć. Joanna Bator miała rację.

Podeszłam do tej książki jak do jeża. Najpierw dodałam do listy, bo spodobała mi się okładka i klimat magii w opisie (tak ma to znaczenie;), miałam też ochotę na coś innego niż fakt, a potem pochlebne, choć niekonkretne opinie blogerów, których cenię.

"Co to za dziwadło" - pomyślałam - "wezmę, sprawdzę, najwyżej odłożę". No i nie odłożyłam, póki nie skończyłam. Nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to