Dałeś mi siłę

To wyjątkowo dla mnie trudna książka, niestety temat choroby nie jest mi obcy, może właśnie dlatego tak bardzo mnie poruszyła. Sam styl rozmowy Klary z Joanną wydaje się być lekko ciężki, ale przecież nie może byc inny, skoro kobiety dopiero się poznały. Książka oparta na prawdziwej historii, temat bliski wielu osobom, choroba, walka z nią, wsparcie bliskich, warunki panujące w szpitalach i według mnie jeszcze jedno przesłanie- badajmy się , tylko tak możemy sami sobie pomóc.
Czuje, że opowieść Joanny pozastanie ze mną na długo.

To wyjątkowo dla mnie trudna książka, niestety temat choroby nie jest mi obcy, może właśnie dlatego tak bardzo mnie poruszyła. Sam styl rozmowy Klary z Joanną wydaje się być lekko ciężki, ale przecież nie może byc inny, skoro kobiety dopiero się poznały. Książka oparta na prawdziwej historii, temat bliski wielu osobom, choroba, walka z nią, wsparcie bliskich, warunki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Dałeś mi siłę" to drugi tom z serii 'Ja kobieta'. Opowiada o życiu prawdziwej kobiety - bo takie jest założenie autorki, żeby połączyć obyczajową fikcję z prawdziwym życiem kobiet, która jest wśród nas i przyznam, że dobrze jej to wyszło. Nawet chyba lepiej, niż gdyby zdecydowała się na reportaż, bo mimo iż poruszany temat jest trudny, nie wydał się dzięki temu ciężki i przytłaczający.
W tym tomie, poza dalszymi losami Klary i jej zmaganiami, poznajemy również Joannę. Kobietę już niemłodą, która sporo przeżyła w swoim życiu. Poza trudami na początku macierzyństwa, utrudnieniami w czasach PRLu, chorobą męża, to przyszło jej się zmierzyć również z własną chorobą - białaczką. Co ciekawe zaczęło się to u niej od choroby wręcz przeciwnej do niej, mianowicie czerwienicy. Dowiemy się jak wyglądała jej walka o zdrowie, o siebie, o życie. A to co szczególnie wybrzmiewa z książki to to, że człowiek, który ma oparcie w rodzinie, jest w stanie przejść przez wszystko.

"Dałeś mi siłę" to drugi tom z serii 'Ja kobieta'. Opowiada o życiu prawdziwej kobiety - bo takie jest założenie autorki, żeby połączyć obyczajową fikcję z prawdziwym życiem kobiet, która jest wśród nas i przyznam, że dobrze jej to wyszło. Nawet chyba lepiej, niż gdyby zdecydowała się na reportaż, bo mimo iż poruszany temat jest trudny, nie wydał się dzięki temu ciężki i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo lubię książki Karoliny Wilczyńskiej, ale jej ostatni projekt najbardziej przypadł mi do gustu. Historie oparte na prawdziwych doświadczeniach, inspirowane życiem, pisane z sercem i pasją, pochłaniają czytelnika na całego i nie pozwalają mu odłożyć powieści nim ten nie przeczyta ostatniej strony.

Uwielbiam powieści obyczajowe, szczególnie te wartościowe, błyskotliwe, pozwalające wyciągać wnioski z działań bohaterów. Właśnie to ofiarowuje nam Karolina Wilczyńska w drugim tomie swojej niesamowitej serii. Kampania promująca książkę głosi, że wewnątrz znajdziemy bohaterki takie jak my, nasze sąsiadki, przyjaciółki, matki. Bohaterki, które bez problemu jesteśmy w stanie wyobrazić sobie w codziennym życiu i trudno mi się z tym nie zgodzić. Cała powieść wypełniona jest szczerością, wiarygodnością i tak silnymi emocjami, że pamięta się o nich na długo po skończonej lekturze.

Kolejną kobietą, którą poznajemy w cyklu, jest Joanna. Pewnego dnia, spotykając w parku malarkę, prosi ją o stworzenie portretu zmarłego przed laty ojca. Nie spodziewa się, że ta z pozoru prosta prośba okaże się wstępem do jej życiowych zmian. Klara maluje a Joanna opowiada jej o sobie i swojej rodzinie a opowieść ta jest przepiękna: o trudach życia, czasach PRL-u, trudnym porodzie oraz porzuceniu marzeń. Nie spodziewałam się, że to jedno spotkanie odmieni obie kobiety a także mnie samą, ponieważ ich opowieść bardzo silnie na mnie wpłynęła.

To wspaniale przedstawiona powieść. Szczera, inteligentna, bardzo odważna i dojrzała. Życie Joanny nie było usłane, wiele przeszła, wiele zła jej się przytrafiło a jednak stała dziś przede mną jako silna i niezależna kobieta, idealna jako wzór do naśladowania. Autorka umiejętnie oddała wszystkie emocje, pragnienia, oczekiwania, całą otoczkę obu bohaterek i dzięki temu stworzyła niepowtarzalną powieść.

"Dałeś mi siłę" chwyta za serce. Miejscami wzrusza do łez, kiedy indziej przywołuje na twarzy szczery uśmiech. Historia Joanny to opowieść o walce, przetrwaniu, o życiu, które rzuca nam kłody pod nogami. Jednak wniosek jest bardzo ważny - życie ma się jedno i należy walczyć o nie do samego końca. Jestem zachwycona najnowszą książką Karoliny Wilczyńskiej i mam nadzieję, że w tym cyklu pojawi się jeszcze wiele powieści i równie inspirujących historii innych kobiet.

Bardzo lubię książki Karoliny Wilczyńskiej, ale jej ostatni projekt najbardziej przypadł mi do gustu. Historie oparte na prawdziwych doświadczeniach, inspirowane życiem, pisane z sercem i pasją, pochłaniają czytelnika na całego i nie pozwalają mu odłożyć powieści nim ten nie przeczyta ostatniej strony.

Uwielbiam powieści obyczajowe, szczególnie te wartościowe, błyskotliwe,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Myślicie, że słowami można malować obrazy? Karolina Wilczyńska po raz drugi udowodniła, że ze słów można stworzyć portret, w pełni oddający odcienie życia pozującej osoby. Wydaje mi się, że ta historia poruszyła mnie bardziej niż pierwsza część serii. Nie umniejszam absolutnie przeżyć poprzedniej bohaterki, jestem nawet pewna, że każda kolejna kobieta odznaczać się będzie siłą i życiową mądrością, ale tak zwyczajnie, losy Joanny ujęły mnie mocniej za serce. Emocje potęguje świadomość, że gdzieś tam na świecie jest osoba, która musiała się z tym wszystkim zmierzyć, że nie jest to od początku do końca fikcja literacka. Centralnym punktem tej powieści jest siła, a tytuł książki, „Dałeś mi siłę”, nie jest oczywiście przypadkowy. Wiele osób poddałoby się w tym wyścigu zwanym życiem już po przekroczeniu linii startu, a bohaterka tego obrazu nie uległa i walczyła o ukończenie swojego biegu. Ujęła mnie dosłowność w opisie sytuacji, które zazwyczaj przedstawiane są w książkach w znacznie delikatniejszy sposób. Podziwiam, że można w tak odważny sposób opowiadać o rzeczach, które mogłyby zawstydzać, zniesmaczać. I tym właśnie Joanna skradła moje serce, swoją prawdziwością, prostotą. Ta seria ma dosyć nietypowy sposób narracji. To takie połączenie powieści obyczajowej z wywiadem. Płynnie się przez to mknie, chociaż tematyka jest bolesna i ogromnie trudna. Nie jest to też jednak taki zwyczajowy dialog, jak w typowych wywiadach, w postaci pytanie-odpowiedź, gdyż fabułę uzupełnia również zapis emocji bohaterek czy ich zachowań. Zastanawiam, gdzie w tej historii znajduje się Klara, fabularna malarka. Czy przypisać jej równoważną rolę główną, czy zaliczyć do postaci, tworzących tło tej książki, a może to właśnie ona wysuwa się na pierwszy plan? Moje kolejne tomy serii „Ja, Kobieta” przybliżą mi odpowiedź na tę zagwozdkę... Przepiękna opowieść o sile rodzinnej miłości, która cenniejsza jest niż złoto i dzięki której da się ukończyć każdy życiowy wyścig z miejscem na podium.

Myślicie, że słowami można malować obrazy? Karolina Wilczyńska po raz drugi udowodniła, że ze słów można stworzyć portret, w pełni oddający odcienie życia pozującej osoby. Wydaje mi się, że ta historia poruszyła mnie bardziej niż pierwsza część serii. Nie umniejszam absolutnie przeżyć poprzedniej bohaterki, jestem nawet pewna, że każda kolejna kobieta odznaczać się będzie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czujecie już, że zima powoli odchodzi i ustępuje miejsca Pani Wiośnie.. Czuć już powiew świeżości, nawet w literaturze wczuwam już jakby zmianę. Kiedy zobaczyłam w nowościach Wydawnictwa Czwarta Strona zapowiedź najnowszej powieści Karoliny Wilczńskiej bardzo się ucieszyłam. Z twórczością autorki zetknęłam się już wiele lat temu przy powieści Performens. I można powiedzieć, że wtedy cała moja "działalność książkowa" się zaczęła. Dałeś mi siłę to drugi tom z cyklu Ja, kobieta. Poprzedni tom Światło w jej oczach (https://kobieceksz.blogspot.com/2020/10/swiato-w-jej-oczach-karolina-wilczynska.html?q=%C5%9Bwiat%C5%82o) zauroczył mnie od swoich pierwszych stron. Wiedziałam więc, że kolejny tom również skradnie moje czytelnicze serce... no i się nie pomyliłam..

Tym razem Klara malarka portretów na swojej drodze ponownie spotyka wyjątkową kobietę. Podczas spokojnego popołudnia w parku Klara poznaje Joanne, która pragnie zamówić u niej portret swojego zmarłego ojca. Podczas rozmowy dzieje się jedna magia i całkiem przypadkiem kobiety ustalają, że to właśnie Joanna będzie kolejną modelką portretu Klary. Podczas pracy twórczej nad obrazem Joanna otwiera się przed artystką i opowiada jej historię swojego życia. Życie Joanny nie było usłane różami, doświadczana była na każdym kroku. Kobieta przeżyła bardzo ciężki poród swojej córki, a żeby tego było mało później musiała jeszcze walczyć o jej zdrowie i życie. Następnie Joanna sama ciężko zachorowała i musiała stawić czoła chorobie nowotworowej. Przeszła przeszczep i musiała sporo natrudzić się, aby ponownie wrócić do normalnego życia.



Książka podczas czytania jej wywoływała we mnie sporo emocji i jestem pewną, że nie zapomnę jej długo. Joanna musiała długo walczyć o zdrowie swoje i swoich najbliższych. W dzisiejszych czasach szczególnie zdajemy sobie sprawę jak ono jest ważne. Dodatkowo w powieści Karoliny wyczułam pewnego rodzaju misję. Warto pomagać drugiemu człowiekowi, a autorka pragnie nam uświadomić jak ważne jest rejestrowanie się w bazie dawców szpiku. Po przeczytaniu napełniłam się melancholią i wpadłam w nastrój zadumy. Uderzyło mnie to jeszcze bardziej ponieważ histore, które opisuje autorka są prawdziwe. Kobiety naprawdę mają ciężkie życie i często są mocno doświadczane przez los. Historia Joanny to powieść utkana pajęczą nicią emocji. Uświadomiłam sobie co w życiu jest tak naprawdę ważne i co przede wszystkim warto pielęgnować.

Jeżeli Twoja historia jest również tak piękna jak Joanny i godna uwagi napisz list@karolinawilczynska.eu może w kolejnym tomie przeczytam o Tobie..

Moja ocena: 8,5

Czujecie już, że zima powoli odchodzi i ustępuje miejsca Pani Wiośnie.. Czuć już powiew świeżości, nawet w literaturze wczuwam już jakby zmianę. Kiedy zobaczyłam w nowościach Wydawnictwa Czwarta Strona zapowiedź najnowszej powieści Karoliny Wilczńskiej bardzo się ucieszyłam. Z twórczością autorki zetknęłam się już wiele lat temu przy powieści Performens. I można...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To jest jedna z tych książek, które trudno mi ocenić, albo może trudno przyznać się do mojej oceny. Bo jak ocenić negatywnie historię prawdziwą, historię dla kogoś bardzo ważną i trudną, historię, która może inspirować do działań? Głupio mi, po prostu mi głupio, dlatego zostawię to tak bez słowa.

To jest jedna z tych książek, które trudno mi ocenić, albo może trudno przyznać się do mojej oceny. Bo jak ocenić negatywnie historię prawdziwą, historię dla kogoś bardzo ważną i trudną, historię, która może inspirować do działań? Głupio mi, po prostu mi głupio, dlatego zostawię to tak bez słowa.

Pokaż mimo to

„Siła jest kobietą” to hasło wypromowane jakiś czas temu przez jeden z kobiecych magazynów, nabrało przez lata różnych interpretacji... Było wykorzystywane przez organizacje walczące o prawa kobiet, feministki, organizacje sportowe...

Wydaje mi się, że idealnie nadało by się także do opisania cyklu książek autorstwa Karoliny Wilczyńskiej, którego drugi tom miał niedawno swoją premierę.
Zarówno „Dałeś mi siłę”, jak i wcześniejszy tom „Światło w jej oczach”, to zwyczajne-niezwyczajne opowieści o kobietach. Zwyczajne, gdyż bohaterki są jednymi z nas, rzeczywistymi postaciami, kobietami których historię autorka ukazuje swoimi słowami. A niezwyczajne, bo ich doświadczenia życiowe wydają się być niezwykłe, przekraczające możliwości zwykłego człowieka; doświadczenia o których większość z nas mogłaby powiedzieć „ja bym chyba tego nie przeżyła”... Ale podobno tyle wiemy na ile nas sprawdzono i tę zasadę zdaje się potwierdzać Joanna, modelka kolejnego portretu Klary, bohaterka książki „Dałeś mi siłę”.
Joanna jest dojrzałą kobietą, żoną i matką. Ma w sobie niezwykły spokój i uśmiech przynoszący ukojenie. A dodatkowo przepełniona jest niezwykłą siłą, z której chyba sama do końca nie zdaje sobie sprawy. Joanna doświadczyła w życiu wielu sytuacji, które dla wielu z nas mogły wydać się nie do zniesienia - ciężki poród i długa walka o życie córki, choroba męża i walka o jego powrót do sprawności, aż w końcu własna choroba - nowotwór, przeszczep szpiku i próba - choć względnego - powrotu do normalności. Wszystko to pokazuje czytelnikowi jak wiele możemy osiągnąć, pokonać niepokonane, nawet jeśli wydaje się to być ponad nasze siły.
Jednocześnie cała historia Joanny nie jest pokazana w ckliwy sposób, mający na celu wywołanie wzruszenia u czytającego, granie na jego emocjach. Nie jest to łzawa powieść, choć dotyka „rzeczy ostatecznych” i niejedna z czytelniczek może się wzruszyć. Swoją opowieścią Joanna daje piękne świadectwo, w jaki sposób można czerpać siłę z miłości najbliższych, jak dzięki niej można pokonać naprawdę ciężkie, życiowe przeszkody. Przy okazji historii bohaterki, Autorka we wspaniały, bezpośredni sposób, odpowiada na pytania nurtujące większość osób stykających się z chorobą nowotworową bliskich - pytania, których pewnie obawialiby się zadać osobie chorej, a jednak poznanie odpowiedzi na nie pomoże dotrzeć do niej w tym trudnym czasie, bez obawy, że może poczuć się urażona czy dotknięta. Karolina Wilczyńska zachęca także każdego czytelnika do przyłączenia się do grona dawców szpiku w ramach fundacji DKMS - to bardzo uproszczona procedura, dzięki której możemy pomóc osobom śmiertelnie chorym.
Polecam Wam z całego serca tę serię - cykl o zwykłych kobietach, które możemy spotkać w domu, pracy czy sklepie. Które mogą być (i są) jednymi z nas!

„Siła jest kobietą” to hasło wypromowane jakiś czas temu przez jeden z kobiecych magazynów, nabrało przez lata różnych interpretacji... Było wykorzystywane przez organizacje walczące o prawa kobiet, feministki, organizacje sportowe...

Wydaje mi się, że idealnie nadało by się także do opisania cyklu książek autorstwa Karoliny Wilczyńskiej, którego drugi tom miał niedawno...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Klara po namalowaniu pierwszego portretu zastanawia się skąd wziąć następną modelkę. Całkiem przypadkiem zostaje zaczepiona w parku przez pewną kobietę, która prosi ją o namalowanie portretu zmarłego ojca. Klara odmawia, ale zyskuje modelkę do swojej kolekcji obrazów. Tak jak w tomie pierwszym książka składa się głównie z zapisu rozmów między dwiema kobietami. Klara z ogromnym zaciekawieniem słucha o życiu w czasach PRL-u, o rodzinie Joanny, ale przede wszystkim o walce o zdrowie. Kto dał siłę Joannie do tego by żyć?

Bardzo podobała mi się postawa Klary, która stara się "dorosnąć" i oderwać od pieniędzy rodziców. Mam nadzieję, że w kolejnej książce będę dalej śledzić jej przemianę na różnych płaszczyznach życia.

Jest to specyficzny typ literatury, typowy obyczaj, ale taki powolny, spokojny. Nie znajdziesz tu zwrotów akcji, ale historię utkaną z emocji i wzruszeń. To głównie opowieść Joanny o jej chorobie, możemy się dowiedzieć od strony niemedycznej jak wygląda życie w szpitalu przed przeszczepem i jak ona sobie radziła psychicznie w czasie choroby.

Książka zawiera w sobie bardzo ważne przesłanie, o jakim powinniśmy pamiętać każdego dnia. Przede wszystkim dowiedziałam się jak prosto i bezboleśnie można zostać dawcą szpiku. Jeśli po tej lekturze ktoś zgłosi się do bazy to będzie to najlepszy prezent i radość dla autorki, która podjęła się tak bolesnego tematu.

"Pamiętaj! Życie to najwspanialszy prezent. Pielęgnuj je, bo jest zawsze za krótkie, choćbyś żyła długo."

Czy polecam? Tak, jeśli lubisz literaturę obyczajową. Książka dotyka trudnego tematu, ale napisana jest w taki sposób, że czytelnik dostaje nadzieję, a nie wpada w smutny nastrój. Przynajmniej u mnie tak było.
Jeśli masz do opowiedzenia autorce jakąś swoją historię to napisz maila na list@karolinawilczynska.eu, a może bohaterką kolejnej części będziesz właśnie Ty?

Klara po namalowaniu pierwszego portretu zastanawia się skąd wziąć następną modelkę. Całkiem przypadkiem zostaje zaczepiona w parku przez pewną kobietę, która prosi ją o namalowanie portretu zmarłego ojca. Klara odmawia, ale zyskuje modelkę do swojej kolekcji obrazów. Tak jak w tomie pierwszym książka składa się głównie z zapisu rozmów między dwiema kobietami. Klara z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Bierz życie pełnymi garściami, ale pamiętaj: ono jest jak echo - co wysyłasz, to wraca, co siejesz, to zbierasz, co dajesz innym - oddają Tobie."

Odpoczywając w parku, Klara poznaje Joannę, która niespodziewanie zostaje jej modelką. Malując jej portret, Klara dowiaduje się wiele o kobiecie, o trudnym i niełatwym życiu w czasach PRL, ciężkim porodzie, chorobie męża i swojej walce o życie...

"Dałeś mi siłę" to drugi tom cyklu "Ja, kobieta", w którym główna bohaterka maluje zwykłe kobiety napotkane na drodze, ukazując ich piękno i historie. Pragnie otworzyć wystawę, w której chciała "(...) pokazać prawdę i naturalność, bez sztucznych póz, wyrafinowanych gestów, czy wymyślonych stylizacji." Bardzo podoba mi się zamysł tej serii, w której to fikcja literacka miesza się z prawdziwymi wydarzeniami. Nowa modelka Klary, Joanna, przeszła w życiu wiele trudnych chwil, nadal czerpie życie pełnymi garściami, a uśmiech nie schodzi z jej twarzy.
Zarówno poprzedni tom, "Światło w jej oczach", jak i ten mocno przypadły mi do gustu i jestem ciekawa jakich bohaterów poznamy w kolejnych tomach :).

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona.

"Bierz życie pełnymi garściami, ale pamiętaj: ono jest jak echo - co wysyłasz, to wraca, co siejesz, to zbierasz, co dajesz innym - oddają Tobie."

Odpoczywając w parku, Klara poznaje Joannę, która niespodziewanie zostaje jej modelką. Malując jej portret, Klara dowiaduje się wiele o kobiecie, o trudnym i niełatwym życiu w czasach PRL, ciężkim porodzie, chorobie męża i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Klara na swojej drodze kolejny raz spotyka kobietę silną, niezależną i niebywale dojrzałą.
Joanna jest taka, bo w życiu przeszła przez najgorsze i to właśnie te wydarzenia nie pozwoliły się jej nigdy poddać. Musiała walczyć każdego dnia, aby teraz pokazać nam, że było warto. Dla siebie i swoich najbliższych kobieta jest w stanie zrobić wszystko. Jej siła, wola walki i determinacja mogą być inspiracją dla nas wszystkich.

Czytałam te powieść w ogromnych emocjach. Historia Joanny uderzyła we mnie szczególnie mocno, a początkowo nie spodziewałam się, że ta książka może nieść takie emocje i przesłanie. Seria Karoliny Wilczyńskiej to nie są zwykłe powieści obyczajowe, to historie, króre mogły przydarzyć się każdej z nas. Główna bohaterka "Dałeś mi siłę" jest niebywałą inspiracją. Podziwiam te kobietę, tym bardziej wiedząc, że autorka przedstawia tu historie inspirowane prawdziwymi wydarzeniami. Joanna więc żyje gdzieś wśród nas i chciałabym jej ogromnie podziękować za to, że zdecydowała się podzielić z nami wszystkimi swoją historią. Powieść jest do bólu prawdziwa, szczera i wzruszająca. Przeczytałam ją jednym tchem i polecam bez najmniejszego zawahania. Każda kobieta powinna przeczytać i czerpać z niej siłę bowiem książka ukazuje, że nawet w najtrudniejszych momentach nie powinniśmy tracić nadziei, a poddać się to najgorsze co możemy zrobić. Życie często wystawia nas na próbę, często zabiera to co najcenniejsze i jestem przekonana, że nie zawsze jesteśmy w stanie podjąć walkę, ale nie możemy się rozpaść. Zawsze jest ktoś, kto w nas wierzy, wspiera i dla kogo warto walczyć.

Patronem medialnym książki jest @dkms_pl.
Zachęcam Was do rejestracji szczególnie mocno. Myślę, że nie muszę mówić jak ważne jest to, aby zarejestrować się jako dawca.

Klara na swojej drodze kolejny raz spotyka kobietę silną, niezależną i niebywale dojrzałą.
Joanna jest taka, bo w życiu przeszła przez najgorsze i to właśnie te wydarzenia nie pozwoliły się jej nigdy poddać. Musiała walczyć każdego dnia, aby teraz pokazać nam, że było warto. Dla siebie i swoich najbliższych kobieta jest w stanie zrobić wszystko. Jej siła, wola walki i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to