Ciekawa koncepcja, wolałabym żeby nie była prawdą.

Ciekawa koncepcja, wolałabym żeby nie była prawdą.

Początek bardzo ciekawy, odwołania do badań Yehudy niezwykle interesujące. Niestety im dalej tym gorzej, ta zero- jedynkowość metody Wolynna i jeszcze powoływanie się na Hellingera i ustawienia systemowe… No cóż, można przeczytać.

Początek bardzo ciekawy, odwołania do badań Yehudy niezwykle interesujące. Niestety im dalej tym gorzej, ta zero- jedynkowość metody Wolynna i jeszcze powoływanie się na Hellingera i ustawienia systemowe… No cóż, można przeczytać.

Niniejsza książka może stać się świetnym przyczynkiem do zapoznania się z literaturą z zakresu biologii komórkowej, neurobiologii, epigenetyki czy psychologii rozwojowej. Na tych zagadnieniach koncentruje się jej pierwsza część, która dla osób rozpoczynających przygodę z tymi dziedzinami nauk, może okazać się niezwykle odkrywcza. Zdecydowanie gorsza pod względem merytorycznym jest natomiast druga część książki, która stanowi zbiór luźno interpretowanych przez autora przypadków diagnostyki psychologicznej. Większość omawianych zdarzeń traumatycznych jest (twierdząc oględnie) specyficzna i skrajna, co może być uznane za mało autentyczne, a część stwierdzeń i prawideł jest powtarzana. Niemniej jednak lektura spełniła moje oczekiwania - była przyjemna, ciekawa i pozostawiła mnie z refleksją i chęcią pogłębienia tematu. Natomiast jeżeli ktoś sięga po tę pozycję oczekując nabycia wiedzy na poziomie podręcznika akademickiego z psychologii to zdecydowanie odradzam, bo może się mocno rozczarować.

Niniejsza książka może stać się świetnym przyczynkiem do zapoznania się z literaturą z zakresu biologii komórkowej, neurobiologii, epigenetyki czy psychologii rozwojowej. Na tych zagadnieniach koncentruje się jej pierwsza część, która dla osób rozpoczynających przygodę z tymi dziedzinami nauk, może okazać się niezwykle odkrywcza. Zdecydowanie gorsza pod względem...

Nie spodziewałam się rozczarowania, jakos miałam w głowie obraz, że to mega poruszające tomisko, które skupia sie głównie na naukowym podejściu do dziedziczenia traum. Faktycznie początek sie tak zapowiadał. W zasadzie cały czas powtarza sie w tej książę to samo, dlatego mogłaby byc bardziej konkretna i jeszcze krótsza. Jako studentka psychologii mogę ocenić to jako coś, co nie zaszkodzi przeczytać - ale jesli ktos siedzi w temacie i żywo jest nim zainteresowany, to nic nowego ta książka nie wniesie.

Nie spodziewałam się rozczarowania, jakos miałam w głowie obraz, że to mega poruszające tomisko, które skupia sie głównie na naukowym podejściu do dziedziczenia traum. Faktycznie początek sie tak zapowiadał. W zasadzie cały czas powtarza sie w tej książę to samo, dlatego mogłaby byc bardziej konkretna i jeszcze krótsza. Jako studentka psychologii mogę ocenić to jako coś,...

Na początku ciekawie i naukowo (autor powołuje się na badania Rachel Yehudy),a potem niestety pojawiają się pewne tendencje. Opisane przypadki są skrajne, co sprawia, że trudno się z nimi utożsamić dla przeciętnego czytelnika (a autor zakłada, że czytelnik też powiela jakieś „traumy”). Dodatkowo, Wolynn stosuje narrację typu: „Wystarczy, że uświadomisz sobie fakt, że powielasz rodzinną traumę (dzięki mojej terapii),a twoje problemy psychiczne, depresja, zaburzenia lękowe znikną natychmiast”. Nadużywanie słowa "trauma" i brak konkretnych dowodów naukowych, co sprawia, że całość wydaje się zbyt uproszczona i subiektywna.

Na początku ciekawie i naukowo (autor powołuje się na badania Rachel Yehudy),a potem niestety pojawiają się pewne tendencje. Opisane przypadki są skrajne, co sprawia, że trudno się z nimi utożsamić dla przeciętnego czytelnika (a autor zakłada, że czytelnik też powiela jakieś „traumy”). Dodatkowo, Wolynn stosuje narrację typu: „Wystarczy, że uświadomisz sobie fakt, że...

Książka przeczytana w ramach pracowniczego klubu książki. Wybór takiej pozycji od początku mnie lekko zdziwił, bo wydaje mi się że jest to pozycja skłaniająca do głębszej analizy własnego (rodzinnego) życia i niekoniecznie musi być chęć dzielenia się uzyskanymi przemyśleniami w większym gronie, niekoniecznie bliskich osób.
Ale skupiając się na samej książce, autor na podstawie przykładów stara się wyjaśnić jak obecne problemy typu depresja czy różnego rodzaju zaburzenia lękowe mogły zostać odziedziczone jako traumy rodzinne, których niekoniecznie jesteśmy świadomi.
Podane przez autora przykłady niestety nie trafiły do mnie zupełnie, może dlatego że były za bardzo skrajne??
W kolejnej części znajdujemy zaproponowane przez autora ćwiczenia, które wykonując możemy spróbować odnaleźć wydarzenia z życia naszych rodziców/dziadków/wujków itp które wpłynęły na nasze obecne życie.
Mnie osobiście to nie przekonuje, ale było ciekawe zapoznać się z takim podejściem do problemu/tematu.

Książka przeczytana w ramach pracowniczego klubu książki. Wybór takiej pozycji od początku mnie lekko zdziwił, bo wydaje mi się że jest to pozycja skłaniająca do głębszej analizy własnego (rodzinnego) życia i niekoniecznie musi być chęć dzielenia się uzyskanymi przemyśleniami w większym gronie, niekoniecznie bliskich osób.
Ale skupiając się na samej książce, autor na...

Były fragmenty bardzo ciekawe były też kartki, które przerzucałam z niecierpliwością.
Ogólnie oceniam książkę jako ciekawą.

Były fragmenty bardzo ciekawe były też kartki, które przerzucałam z niecierpliwością.
Ogólnie oceniam książkę jako ciekawą.

Polecam, jeżeli chcesz zgłębić temat traum dziedziczonych pokoleniowo

Polecam, jeżeli chcesz zgłębić temat traum dziedziczonych pokoleniowo

Porzuciłam czytanie w momencie, kiedy autor powołał się na Biblię jako potwierdzenie swojej tezy.

Porzuciłam czytanie w momencie, kiedy autor powołał się na Biblię jako potwierdzenie swojej tezy.

Dnf. Dziedziczone traumy opisywane w paru zdaniach jakoś tak za płytko. Może jeszcze wrócę do tej pozycji na razie odkładam na bok

Dnf. Dziedziczone traumy opisywane w paru zdaniach jakoś tak za płytko. Może jeszcze wrócę do tej pozycji na razie odkładam na bok