Wydany w 1983 roku tom znakomitych reportaży tudzież esejów Wiktora Osiatyńskiego o Stanach Zjednoczonych na początku lat osiemdziesiątych.

Autor skonstatował, że w USA nadeszła zmiana. Po latach kontrkultury dzieci – kwiatów przyszedł czas na bogacenie się i polityczny konserwatyzm, a raczek konserwatyzmy i neokonserwatyzm. Trafnie przewiduje, że w kolejnych wyborach Amerykanie znowu poprą tego z kandydatów na prezydenta, który będzie bardziej konserwatywny (i tak też się stało rok po wydaniu książki). Autor w atrakcyjny ciekawy sposób omawia amerykański system polityczny oraz kulisy funkcjonowania dwóch wielkich partii i wyborów prezydenckich. Opowiada o przemianach obyczajowych, walki o utrzymanie rozdziału kościoła (w tym przypadku raczej kościołów) od państwa, uzależnieniu Amerykanów od telewizji.

Wisienką na torcie jest przedostatni rozdział- czy jak kto chce – esej, dotyczący technologii. Warto zacytować: „Na większości z nich [towarów amerykańskich] znajduje się biały prostokąt, na którym umieszczone są pionowe czarne kreski […] a pod nimi lub nad nimi kilka cyfr. W kreskach tych zakodowana jest informacja o rodzaju towaru, jego ilości, jakości i cenie”. Ale już uzasadnienie raczej nie wytrzymało próby czasu – zdaniem bowiem autora wynika to z faktu, że „sprzedawca lub kasjer często nie umie pisać, czytać ani rachować”.

No i clue programu – opis Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie: „Spacerując po bibliotece znalazłem pokój, w którym na stołach stały jakby odbiorniki telewizyjne. Na dole miały umieszczony pulpit z cyframi i literami, jak w maszynie do pisania. Obok stała reszta maszyny, już bez cyferek i liter, lecz z samymi czcionkami i nawiniętą na szpulę rolką papieru”. Dalej autor objaśnia zalety korekty tekstu na ekranie i jego wydruk a także objaśnia zasady korzystania z bazyt danych. No i kolejny opis – wizyta u znajomego, który: „Wstał, podszedł do takiej samej, jak opisana, maszyny z ekranem, wyciągnął jakieś kable, podłączył je z jednej strony do telewizora, a z drugiej do aparatu telefonicznego, wystukał na cyferkach […] numer Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie a wówczas na jego własnym ekranie ukazał się znany mi […] obraz i taki sam program”. Szacunek dla autora za to, że już wówczas w USA prawidłowo zauważył to, co szybko stało się standardem z którego do dziś korzystamy. A jeszcze kilka lat później w dalszym ciągu mogliśmy w Polsce tylko o czymś takim pomarzyć.

Wydany w 1983 roku tom znakomitych reportaży tudzież esejów Wiktora Osiatyńskiego o Stanach Zjednoczonych na początku lat osiemdziesiątych.

Autor skonstatował, że w USA nadeszła zmiana. Po latach kontrkultury dzieci – kwiatów przyszedł czas na bogacenie się i polityczny konserwatyzm, a raczek konserwatyzmy i neokonserwatyzm. Trafnie przewiduje, że w kolejnych wyborach...