Urocza książka. Bardzo prosta i przyjemna, a także zabawna. Chyba pierwsza książka polskiej autorki, która mnie nie zanudziła.

Urocza książka. Bardzo prosta i przyjemna, a także zabawna. Chyba pierwsza książka polskiej autorki, która mnie nie zanudziła.

Wakacje w Grecji, więc musiało być coś lekkiego, krótkiego, no i obowiązkowo z kotami. Padło na "wymruczane..." i to był dobry wybór. Opowiastka lekka, łatwa i przyjemna, ale z drugim dnem. Całość bardzo przyjemna.

Wakacje w Grecji, więc musiało być coś lekkiego, krótkiego, no i obowiązkowo z kotami. Padło na "wymruczane..." i to był dobry wybór. Opowiastka lekka, łatwa i przyjemna, ale z drugim dnem. Całość bardzo przyjemna.

Cholera, cholera, cholera..... Nie, nie to nie bluzganie niezbyt ciekawym słowem, ale imię kotki, która jest utrapieniem dla pewnego pisarza. Ów to literat zamieszkuje wraz z dosyć niesfornym zwierzakiem willę, a że jest raczej osobą pochłoniętą swoim zawodem, to i dom i jego potrzeby schodzi na dalszy plan.
W taką oto sytuacje wchodzi Emilia, która wraz ze swoimi dziećmi bliźniakami Sabinką i Sebastianem trafia za pośrednictwem oryginalnej staruszki Gertrudy. Emilia ma zająć się uporządkowaniem domostwa.
Mogę jeszcze zdradzić, że połączenie dzieciaków mających sto pomysłów na minutę, dziarskiej staruszki, pisarza z głową w chmurach, matki walczącej o przetrwanie i niesfornej kotki, daje niezwykłą mieszankę, przy której nie sposób się nudzić.
Przeczytana przeze mnie powieść stanowi cykl " Na tropie miłości". Ja oczywiście zaczęłam czytac od tyłu od cześci trzeciej, ale zupełnie to nie przeszkadza w zrozumieniu treści. Ogromna w tym zasługa pióra autorki, która stworzyła zabawną, a jednoczesnie pełną ciepła powieść. Znakomite wczucie się w głowę kota daje bardzo ciekawe spojrzenie zwierzaka na nas ludzi. I można się zastanawiać czy rzeczywiście nie jest tak, że to zwierz nami rzadzi , a my mamy niewiele do powiedzenia? I choć jestem zagorzalą zwolenniczką psów, to byłoby mi niezmiernie miło być właścicielką takiej Cholery, umilającej dzionek i mruczącej nocą. No i jestem niezmiernie ciekawa spojrzenia psiego na nasz ludzki świat.

Cholera, cholera, cholera..... Nie, nie to nie bluzganie niezbyt ciekawym słowem, ale imię kotki, która jest utrapieniem dla pewnego pisarza. Ów to literat zamieszkuje wraz z dosyć niesfornym zwierzakiem willę, a że jest raczej osobą pochłoniętą swoim zawodem, to i dom i jego potrzeby schodzi na dalszy plan.
W taką oto sytuacje wchodzi Emilia, która wraz ze swoimi dziećmi...

Sympatyczna książka z dawką dobrego humoru, i futrzanym przyjacielem w roli głównej, wzruszająca z motywem miłości zarówno rodzicielskiej jaki i między kobietą a meżczyzną. Wielokrotnie rozbawiła mnie prawie do łez, a jednocześnie porusza ważne tematy. Muszę przyznać, że dopiero po przeczytaniu okazało się, że jest to druga powieść, i pozostaje mi nadrobić „Wyszczekaną miłość”
Pomimo tego, że jest to dobra książka to „Alpaka czułości” bardziej przypadła mi do gustu i jak narazie jest to mój faworyt. Niemniej książka jest warta przeczytania i poznania losów głównych bohaterów i kociej Cholery 😊

Sympatyczna książka z dawką dobrego humoru, i futrzanym przyjacielem w roli głównej, wzruszająca z motywem miłości zarówno rodzicielskiej jaki i między kobietą a meżczyzną. Wielokrotnie rozbawiła mnie prawie do łez, a jednocześnie porusza ważne tematy. Muszę przyznać, że dopiero po przeczytaniu okazało się, że jest to druga powieść, i pozostaje mi nadrobić „Wyszczekaną...

Książka "Wymruczane szczęście: to druga część cyklu "Na tropie miłości".
Emilia jest mamą ośmioletnich bliźniaków, jest po rozwodzie i właśnie szuka swojego nowego miejsca na ziemi. Kiedy w związek dwóch ludzi ingeruje ktoś trzeci to z reguły nic dobrego z tego nie wychodzi. W tym przypadku taką osoba była siostra ex małżonka naszej bohaterki. I gwożdziem do trumny w rodzinie Kotów okazała się mysz. Emilia o pomoc prosi swojego kuzyna. Ten oferuje jej pracę i miejsce do przenocowania. Stawia tylko jeden warunek - jego żona nie może się o niczym dowiedzieć. Wiecie chyba jak to bywa z dziećmi albo na jakie pomysły potrafią wpaść. Także nasza rodzina długo miejsca nie zagrzała u pana Bociana. Z pomocą natomiast przyszła pewna starsza pani. Pamiętacie z pierwszej części suczkę Terpentynę? Tak? To właśnie teraz do tego domu wprowadziła się nasza rodzina. Starsza pani załatwiła Emilii pracę u sąsiada pisarza. Pierwsze spotkanie tych dwojga zdecydowanie nie przebiegło pozytywnie, ale pan Owczarek ma kotkę. Pewne bliźniaki z kolei bardzo chciały mieć kota. Jak myślicie co wymyślą, aby spiknąć ze sobą tą dwójkę? Zapraszam do lektury książki.

Książka "Wymruczane szczęście: to druga część cyklu "Na tropie miłości".
Emilia jest mamą ośmioletnich bliźniaków, jest po rozwodzie i właśnie szuka swojego nowego miejsca na ziemi. Kiedy w związek dwóch ludzi ingeruje ktoś trzeci to z reguły nic dobrego z tego nie wychodzi. W tym przypadku taką osoba była siostra ex małżonka naszej bohaterki. I gwożdziem do trumny w...

Zabawna, urocza, lekka 😉 umiliła mi podróż pociągiem

Zabawna, urocza, lekka 😉 umiliła mi podróż pociągiem

Emilia to mama rozbrykanych, ośmioletnich bliźniąt. Próbuje poradzić sobie po rozwodzie, jednak traci dach nad głową. Z pomocą przychodzi kuzyn, który również daje jej pracę. Niestety, w wyniku działań niesfornych dzieciaków, kobieta traci posadę i miejsce do mieszkania. Wtedy pomaga jej pewna ekscentryczna staruszka. Emilia trafia do domu pisarza-mruka oraz jego kotki. To nie będzie łatwa współpraca, a jeśli dodać do tego wyczyny dzieci i nagłe zniknięcie kotki... Będzie się działo!

Tej książki potrzebowałam. Żadnej innej, właśnie tej. Książki, która oderwie mnie od niemiłych wydarzeń w rzeczywistości. Która poprawi mi nastrój i wywoła pozytywne emocje. Która najzwyczajniej w świecie mnie przytuli, bo czasem każdy tego potrzebuje.

Pierwsza część opowiada o psiaku. Pokochałam tamtą historię, jednak jako zagorzała kociara zacierałam rączki na drugą część. I może z pewnych względów nie będę zbyt obiektywna, ale... czasem po prostu pewne książki pojawiają się wtedy, kiedy trzeba. I tak było z "Wymruczanym szczęściem".

Autorka zaserwowała mi piękną, wesołą, przyjemną historię. Wielokrotnie parskałam śmiechem, szczerzyłam się sama do siebie. Z ciekawością przewracałam każdą kolejną kartkę, choć też trochę ze smutkiem, bo zbliżałam się do końca. Będę mocno tęsknić za bohaterami, za tym wyjątkowym, kocim światem. Ale cieszę się, że ją przeczytałam. Że mam ją w swojej biblioteczce.

Polecam każdemu, nie tylko kociarzom. Takich historii potrzebujemy, choć często nie zdajemy sobie z tego sprawy. A przede mną trzecia część, tym razem z... alpaką! Już nie mogę się doczekać!

Emilia to mama rozbrykanych, ośmioletnich bliźniąt. Próbuje poradzić sobie po rozwodzie, jednak traci dach nad głową. Z pomocą przychodzi kuzyn, który również daje jej pracę. Niestety, w wyniku działań niesfornych dzieciaków, kobieta traci posadę i miejsce do mieszkania. Wtedy pomaga jej pewna ekscentryczna staruszka. Emilia trafia do domu pisarza-mruka oraz jego kotki. To...

Drugi tom bardziej przypadł mi do gustu niż pierwszy. Humor i nieprawdopodobne zwroty akcji rozśmieszyły mnie do łez, ale końcówka książki zrobiła się trochę nudna.

Drugi tom bardziej przypadł mi do gustu niż pierwszy. Humor i nieprawdopodobne zwroty akcji rozśmieszyły mnie do łez, ale końcówka książki zrobiła się trochę nudna.

Zabawna historia o tym , że nie zawsze to my wybieramy sobie ścieżki losu, są ludzie którzy nimi sterują, jedni chcą dla nas źle drudzy nieba uchylą a dzieci.. a dzieci mówią wprost, a one tylko chciały kotka i to ich marzenie różnie te ścieżki skleja :)

Zabawna historia o tym , że nie zawsze to my wybieramy sobie ścieżki losu, są ludzie którzy nimi sterują, jedni chcą dla nas źle drudzy nieba uchylą a dzieci.. a dzieci mówią wprost, a one tylko chciały kotka i to ich marzenie różnie te ścieżki skleja :)

Super zabawna historia. Polecam

Super zabawna historia. Polecam