Lekarz wojenny. Chirurg na linii frontu

Od kilkunastu miesięcy dużą popularnością cieszą się książki o tematyce medycznej. Wspomnienia lekarzy i pielęgniarek zalały rynek wydawniczy. Miałam z nimi duży problem, ponieważ pracuję w ochronie zdrowia i znam ten świat od podszewki. Część lektur przypadła mi do gustu, jednak pozostałe wywoływały zdenerwowanie. Zastanawiałam się, czy kiedyś trafi mi się taka, po której przeczytaniu nie będę mogła dojść do siebie i długo jeszcze będę ją w sobie „przerabiać”.

I oto dzięki @insignis_media doczekałam się opowieści niemal idealnej. 20 maja premierę miała książka autorstwa Davida Notta „Lekarz wojenny. Chirurg na linii frontu.” Są to spisane wspomnienia chirurga, który poświęcił życie, aby nieść pomoc ludziom potrzebującym, w najbardziej zapalnych i niebezpiecznych miejscach świata.

David Nott jest człowiekiem, który dzięki olbrzymiemu uporowi stał się tym, kim się stał. Człowiekiem, który ma olbrzymią wiedzę, dzięki której uratował wiele istnień ludzkich, często ryzykując własnym życiem. Jest on niezwykle skromną personą, która bez zadęcia opowiada swoją historię. Nie przedstawia siebie jako bohatera, są nimi ludzie, którzy pomimo ogromnego niebezpieczeństwa pozostają w swoich krajach i niosą pomoc, nie biorąc pod uwagę możliwości opuszczenia danego terytorium. Rolę protagonisty odgrywają cywile, którzy mimo przeciwności i ryzyka, zostają w swojej ojczyźnie i walczą, a nie czekają, aż ktoś zrobi to za nich. Ogromne wrażenie robi upór tych ludzi. Nie zważając na koszta, robią swoje i prą do przodu.

Sam David podporządkował swoje życie temu, aby się szkolić, ulepszać swoje zdolności i poszerzać wiedzę. Nie myślał o karierze w brytyjskim szpitalu. Jego wielozadaniowość jest porażająca. Umiejętność przeprowadzenia zabiegów w warunkach obstrzału robi ogromne wrażenie. I nie myślę o zabiegu usunięcia wyrostka, lecz o operacjach na sercu, płucach, na plastyce kończyn kończąc! Zrobić coś takiego w miejscu, gdzie samemu jest się celem dla terrorystów, to sztuka na wagę złota. I najważniejsze, robi wszystko, żeby podzielić się zdobyta wiedzą. Nie "kitra" jej dla siebie, żeby być okrzykniętym jednym z najlepszych, szkoli kiedy tylko może, jego jedynym celem jest pomoc. Im więcej lekarzy będzie miało wiedzę i będzie umiało z niej skorzystać, tym lepiej. Paradoksalnie dzięki swojemu podejściu jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych chirurgów polowych na świecie. Przeszedł przez piekło, nie tylko w życiu zawodowym, ale też w życiu osobistym. Nikt nie jest w stanie wyjść z tak dramatycznych wydarzeń bez uszczerbku. Dzięki wsparciu przyjaciół pokonał przeciwności i działa dalej.
Gdyby każdy z medyków był taki, można by uratować, może nie świat, ale ogromną liczbę ludzi, którzy mieli pecha urodzić się tam, gdzie się urodzili.

BARDZO POLECAM!!!!

Od kilkunastu miesięcy dużą popularnością cieszą się książki o tematyce medycznej. Wspomnienia lekarzy i pielęgniarek zalały rynek wydawniczy. Miałam z nimi duży problem, ponieważ pracuję w ochronie zdrowia i znam ten świat od podszewki. Część lektur przypadła mi do gustu, jednak pozostałe wywoływały zdenerwowanie. Zastanawiałam się, czy kiedyś trafi mi się taka, po której...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

IG @angelkubrick

David Nott. Na jednym z jego szkolnych świadectw napisali, że do niczego się nie nadaje (what the fuck!?) Próba dostania się na studia medyczne (ojciec, specjalista ortopedii) przyprawiła o smutek całą rodzinę, niskie oceny z biegu niwelowały szansę na karierę. Można być na siebie złym i nic z tym nie robić, można też być jak Nott, wkurzyć się nieziemsko i brnąć do obranego wcześniej celu. Człowiek jednak nigdy nie jest do końca sam. Pomagał mu nauczyciel, Alex Robinson i rodzice, którzy na czas przygotowań do egzaminu zaprzestali osobistych utarczek, całą uwagę skupiając na synu. Udało się. David zaczął zgłębiać tajniki ludzkiego ciała. Jak to się stało, że pracuje tam, gdzie historia maluje swoje najbardziej podłe pejzaże? Młody lekarz w pewnym momencie swojego życia zrozumiał (niemały wpływ na jego decyzję miało KINO), że ma do spełnienia wyjątkową misję. Potrzeba pracy na obszarach objętych wojną i pomoc najsłabszym stanowiło uwieńczenie jego nauki i nowy cel, który sumiennie realizował przez wiele lat swojej pracy. Zaczął od Sarajewa (1993) a skończył na Aleppo (2014). Każdy z wielu konfliktów, których był czynnym świadkiem, był coraz bardziej brutalny wobec cywilów, którzy za religijno-polityczne niesnaski płacili najwyższą cenę, przy czym natychmiastowa śmierć była jak prezent, w porównaniu z tym, co działo się z ludźmi, którzy odnosili rany po wybuchach choćby bomb beczkowych. Czarę goryczy przelała Syria, która w swoich walkach używała broni chemicznej i bezpardonowo atakowała punkty pomocy medycznej. David Nott to chodzący przykład na to, że szlachetnym trzeba się urodzić, trzeba mieć w sobie iskrę dobra i całe wiadro uporu, wtedy można wszystko. Niezwykle wartościowa lektura, do której gorąco zachęcam!

IG @angelkubrick

David Nott. Na jednym z jego szkolnych świadectw napisali, że do niczego się nie nadaje (what the fuck!?) Próba dostania się na studia medyczne (ojciec, specjalista ortopedii) przyprawiła o smutek całą rodzinę, niskie oceny z biegu niwelowały szansę na karierę. Można być na siebie złym i nic z tym nie robić, można też być jak Nott, wkurzyć się nieziemsko i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lekarz to człowiek, który jest niezbędny ludzkości. W swoim życiu miałam kontakt z wieloma lekarzami i są to osoby bardzo różne, a taki prawdziwy, z powołania zdarza się bardzo rzadko. Jest to straszne, ale taka jest prawda, że większość wybiera ten zawód nie z potrzeby pomocy innym, ratowania życia, a z czysto finansowych powodów. Oczywiście nie mówię o wszystkich, na szczęście są tacy, którzy nie patrzą ani na pieniądze, ani na wygodę wykonywania zawodu, ani nawet na własne życie, tylko pomagają tym potrzebującym. Taką osobą dla mnie jest David Nott, lekarz, który zamiast bezpiecznej pracy w Londynie, wybrał tą, gdzie jest bardzo słabo rozwinięta służba zdrowia, a nawet wcale jej nie ma, tam, gdzie trwają wojny, jest głód i strach. Jako wolontariusz wyjeżdża tam, gdzie jako lekarz może pomóc. Ratuje życie innych, często w bardzo prymitywnych warunkach, nie patrząc na własne wygodny, a nawet narażając życie.
Cała recenzja na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2020/05/wydawnictwo-insignis-ksiazka-pt-lekarz_28.html

Lekarz to człowiek, który jest niezbędny ludzkości. W swoim życiu miałam kontakt z wieloma lekarzami i są to osoby bardzo różne, a taki prawdziwy, z powołania zdarza się bardzo rzadko. Jest to straszne, ale taka jest prawda, że większość wybiera ten zawód nie z potrzeby pomocy innym, ratowania życia, a z czysto finansowych powodów. Oczywiście nie mówię o wszystkich, na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

20 maja ukazała się poruszająca książka wydana przez Insignis Media „Lekarz wojenny. Operacja na linii frontu”. Autorem wspomnień jest David Nott, postać dobrze znana w Wielkiej Brytanii.

David Nott to chirurg naczyniowy i urazowy pracujący w brytyjskich szpitalach. Praca lekarza była jego ogromną pasją i wzięła górę nad chęcią zostania zawodowym pilotem, mimo zdobytej licencji i 10 letniego doświadczenia w lataniu. Pomimo dużej dawki satysfakcji, którą czerpał, wykonując zawód chirurga, ciągle mu czegoś brakowało. W związku z tym postanowił zostać wolontariuszem w krajach objętych wojną takich jak Syria, Afganistan, Libia, Irak itd. W ciągu 20 lat wyjeżdzał wiele razy biorąc bezpłatny urlop. W strefach objętych działaniami wojennymi wspierał i szkolił personel medyczny.

W swojej książce opisuje straszne doświadczenia, których był bezpośrednim świadkiem. Widział mnóstwo zła i niepotrzebnych śmierci, najczęściej wśród ludności cywilnej. Często wykonywał operacje pod ostrzałem oraz musiał zmierzyć się z faktem, że jako przedstawiciel Zachodu był nieprzyjacielem wielu organizacji takich jak ISIS, wobec czego jego życie było zagrożone. Wśród ofiar widział mnóstwo dzieci, kobiet, były też kobiety w ciąży. Znany jest przypadek postrzelonej w brzuch ciężarnej dziewczyny. Kula zatrzymała się w głowie jej dziecka. Zdjęcie możecie znaleźć w internecie.

Wyjazdy uświadomiły mu, iż nawet wykształceni lekarze nie są przygotowani do pracy w tak specyficznych warunkach i tak drastycznych uszkodzeniach ciała. W związku z tym w 2015 roku założył fundację mającą na celu szkolenie lekarzy przygotowujące do pracy w miejscach objętych wojną.

Podziwiam i doceniam jego pracę.

20 maja ukazała się poruszająca książka wydana przez Insignis Media „Lekarz wojenny. Operacja na linii frontu”. Autorem wspomnień jest David Nott, postać dobrze znana w Wielkiej Brytanii.

David Nott to chirurg naczyniowy i urazowy pracujący w brytyjskich szpitalach. Praca lekarza była jego ogromną pasją i wzięła górę nad chęcią zostania zawodowym pilotem, mimo zdobytej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Autor książki jest chirurgiem, który przez 20 lat wyruszał do obszarów objętych wojną, aby nieść pomoc tym najbardziej potrzebującym. Niejednokrotnie ryzykował swoim zdrowiem i życiem, ale i tak gdy kolejny raz otrzymywał telefon z prośbą o przyjazd, brał bezpłatny urlop i natychmiast wyruszał. Był w wielu krajach m.in. Afganistanie, Iraku, Jemenie czy Libii, ale najbardziej związany czuł się z Syrią, której poświęca najwięcej miejsca w książce. David Nott opisał swoje doświadczenia w sposób niezwykle poruszający. Chociaż w książce znajdziemy informacje o jego życiu osobistym, dzieciństwie czy pasjach to zdecydowanie na pierwszym planie są pacjenci oraz lekarze, z którymi miał okazję pracować, a w dużej mierze także szkolić. Wydarzenia opisywane przez chirurga wywołują masę emocji, trudno uwierzyć, że takie bestialstwo może mieć w ogóle miejsce. Szczególnie poruszają losy dzieci… W głowie jeszcze długo będę mieć historię o snajperze, który za cel wybrał sobie ciężarne kobiety. Jedna z kobiet była w ciąży pierwszy raz i niedługo miała rodzić. Snajper postrzelił ją w taki sposób, że kula utkwiła w główce dziecka. Dziecko zmarło. Kobietę odratowano, ale nie będzie mogła mieć więcej dzieci… Chociaż autor starał się nam oszczędzać brutalnych szczegółów to i tak znajdziecie w niej masę wojennego okrucieństwa. Aspekt medyczny jest tu bardo rozwinięty, więc jeśli interesują Was szczegóły operacji i metody leczenia to z pewnością będziecie zadowoleni z lektury. Ja gorąco ją polecam. Otwiera oczy, wzrusza, oburza. Ale też daje nadzieję, ze są ludzie, którym nie jest wszystko jedno i są gotowi nieść pomoc cywilom, którzy są najbardziej pokrzywdzeni przez wojenne działania.

Autor książki jest chirurgiem, który przez 20 lat wyruszał do obszarów objętych wojną, aby nieść pomoc tym najbardziej potrzebującym. Niejednokrotnie ryzykował swoim zdrowiem i życiem, ale i tak gdy kolejny raz otrzymywał telefon z prośbą o przyjazd, brał bezpłatny urlop i natychmiast wyruszał. Był w wielu krajach m.in. Afganistanie, Iraku, Jemenie czy Libii, ale...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie jest łatwo pisać o książce o tak mocnym ładunku emocjonalnym. Nim zaczęłam czytać "Lekarza wojennego" docierały do mnie głosy, iż reportaż ten nie będzie należał do łatwych. I owszem, to pozycja trudna, przerażająca, smutna i jednocześnie niezwykle ważna, bo uchyla rąbka tajemnicy o tym, co dzieje się na froncie. To nie tradycyjna arena walki, jaka może nasuwać się nam przy słowie "wojna", to pole innej walki - walki o zdrowie i życie poszkodowanych, najczęściej poszkodowanych niewinnych i przypadkowych, bo ofiary cywilne stają się (proszę wybaczyć mi kolokwializm) efektem ubocznym potyczek włodarzy. Ci w imię swoich idei, rządzy władzy, zachowania lub uzyskania wpływów na nadrzędnych stanowiskach z łatwością akceptują i wyrażają niemą zgodę na to, by obywatele ich Państwa głodowali, tracili domy, bliskich i życie.
🏚️
Zacznijmy jednak od początku. Kim jest autor? To człowiek z pasją i człowiek, którego misją stało się nie tylko udzielanie świadczeń medycznych zgodnie z wykształceniem lekarza i pozyskaną specjalizacją chirurga ogólnego i naczyniowego. David Nott pod wpływem licznych wyjazdów do krajów w stanie klęski żywiołowej lub ogarniętych konfliktami zbrojnymi śmiało i bez owijania opowie czytelnikowi, jak wygląda praca personelu medycznego, gdy nad głową świszczą kule, a posadami czegoś co jeszcze nosi nazwę "szpitala" wstrząsa fala uderzeniowa od bomb. Przerażające świadectwo obecności człowieka tam, gdzie nikt przy zdrowych zmysłach nie chciałby się znaleźć. David niejednokrotnie przeżył chwile grozy, żegnał się z życiem, a mimo to pozostał człowiekiem, na którym swoje piętno traumy odcisnęły pozyskane tak trudne doświadczenia. Autor nie szczędzi beznadziejnych medycznych przypadków, które w sposób szczególny zapadły w pamięć, co wybitnie zaboli czytelnika, gdy ten uświadomi sobie, jak wygląda sytuacja konfliktu zbrojnego w samym jego centrum. Niewinne ofiary - głównie dzieci, o których Ty lub ja słyszeliśmy w migawkach kanałów informacyjnych i tak szybko zapomnieliśmy, jak szybko spiker przeszedł do kolejnej porcji informacji dnia. O przerażających obrazach w "Lekarzu wojennym" powiedzieć: "to mną wstrząsnęło" to jakby nie powiedzieć nic. Rzadko kiedy lektura wywołuje we mnie mocne emocje, w przypadku relacji Davida nie obyło się bez łez. Dzięki tej pozycji patrzę nieco inaczej na zarzewie i ciąg dalszy konfliktu na Bliskim Wschodzie, a w szczególności w Syrii.
🏚️
Pasja, poświęcenie, ale i na pewno żądza życia na krawędzi doprowadziły autora do przedstawionych w jego książce przeżyć, czego efektem jest działająca obecnie fundacja odpowiedzialna za szkolenie lekarzy z całego świata w temacie chirurgii w surowych warunkach.
David bez wątpienia jest właściwą osobą na właściwym miejscu, a "Lekarz wojenny" jest pozycją, która powinna trafić w ręce tych właściwych ludzi, których dłonie skalane są krwią tysięcy, jeśli nie milionów niewinnych ofiar konfliktów.

Nie jest łatwo pisać o książce o tak mocnym ładunku emocjonalnym. Nim zaczęłam czytać "Lekarza wojennego" docierały do mnie głosy, iż reportaż ten nie będzie należał do łatwych. I owszem, to pozycja trudna, przerażająca, smutna i jednocześnie niezwykle ważna, bo uchyla rąbka tajemnicy o tym, co dzieje się na froncie. To nie tradycyjna arena walki, jaka może nasuwać się nam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie jestem w stanie objąć rozumem ogromu zła, jakim jest wojna. Nie ma w niej nawet jednej dobrej rzeczy. Ilość uczuć, jakie towarzyszą mi po przeczytaniu "Lekarza wojennego" jest tak wielka, że jeszcze długo nie zaznam spokoju. Ta książka zostanie we mnie na zawsze.
David Nott to chirurg, który przeszło ćwierć wieku dobrowolnie spędził na udzielaniu pomocy ofiarom licznych konfliktów i katastrof na całym świecie. Jego działalność to mapa nieszczęść ostatnich dekad: Bośnia, Afganistan, Sierra Leone, Liberia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Czad, Darfur, Jemen, Kongo, Haiti, Irak, Pakistan, Libia, Strefa Gazy, Nepal i wreszcie Syria. Zwłaszcza ta ostatnia wstrząsa szczególnie- opisy bezustannego cierpienia, które zadaje bezduszna machina wojenna bezbronnym cywilom, a zwłaszcza dzieciom, są emocjonalnie wyniszczające.
Autor wzorowo uniknął ckliwych tonów czy stawania na piedestale. Szczerze i rzeczowo opisuje swoją drogę nie popadając w patos. Nie unika trudnych i niewygodnych dla siebie tematów, popełnionych błędów, licznych wątpliwości i chwil zwątpienia. Szczególnie wartościowe są opisy uczuć związanych z rodziną, tą pierwszą, pochodzenia i tą drugą, wybraną i wyczekiwaną. A także przyjaciół lekarzy z Syrii, uratowanych dzieci i tych, których już nie ma. Nie brakło również zabawnych momentów. Dość powiedzieć, że wolałabym, żeby Nott był moim lekarzem, a nie pilotem. Kto przeczyta, ten zrozumie.
Dawno nie miałam w ręku tak inspirującej, wzruszającej i wartościowej książki. Polecam całym sercem.
"A ten, kto przywraca do życia człowieka, czyni tak, jakby przywracał do życia wszystkich ludzi" (Koran 5, 32).

Nie jestem w stanie objąć rozumem ogromu zła, jakim jest wojna. Nie ma w niej nawet jednej dobrej rzeczy. Ilość uczuć, jakie towarzyszą mi po przeczytaniu "Lekarza wojennego" jest tak wielka, że jeszcze długo nie zaznam spokoju. Ta książka zostanie we mnie na zawsze.
David Nott to chirurg, który przeszło ćwierć wieku dobrowolnie spędził na udzielaniu pomocy ofiarom licznych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To opowieść o przeszło dwudziestu latach wolontariatu angielskiego lekarza, spędzonych w rejonach toczących się wojen. Sarajewo, Aleppo, Haiti- David jest wszędzie tam, gdzie jest potrzebny. Uznawany za jednego z najlepszych chirurgów urazowych na świecie każdego dnia mierzy się ze śmiercią, okrucieństwem i ludzką tragedią. Ratuje i organizuje pomoc. Bezinteresownie. Historia przez niego spisana to świadectwo odwagi i heroicznego poświęcenia.
👨‍⚕️ Ta książka nie jest wesoła. Nie ma tu jedynie relacji z oblężonych miast czy państw, w których toczą się walki. Są tutaj ludzkie, bardzo tragiczne historie. To codzienne zmagania z wszechobecną śmiercią.
Autor jest realną postacią, założycielem fundacji David Nott Foundation, oferującą szkolenia dla personelu medycznego pracującego w skrajnie trudnych warunkach. Szkolenia fundacji organizowane są nie tylko na bezpiecznym terytorium ale i na pierwszej linii frontu. W internecie można znaleźć sporo wiadomości na ten temat, a nawet filmik, w którym sam David Nott opowiada o swojej pracy. Ciekawe uzupełnienie lektury.
👨‍⚕️ Nie sądziłam, że owa książka będzie tak trudną i wstrząsającą pozycją. Wyciska łzy, rodzi bunt przeciwko wszelkim przejawom agresji, zwłaszcza wobec niczemu niewinnych cywilów, kobiet i dzieci. To one najczęściej stają się ofiarami toczących się walk.
W książce oprócz lekarskich zmagań, mamy zarys sytuacji społeczno-gospodarczych, miejsc, w których pracował autor, historię jego życia, opowieści o dzieciństwie, rodzicach, żonie, czyli wszystko to, co miało wpływ, większy lub mniejszy, na podejmowane przez niego decyzje.
👨‍⚕️ To szczera do bólu historia nie tylko lekarza ale i człowieka, który nie kryje się ze swoimi słabościami. Mamy tu i jego łzy, wątpliwości i załamania. Prosta i dobrze prowadzona narracja sprawia, że czyta się dobrze, mimo ogromu tragedii, która nie jest, niestety, literacka fikcją.
Największą radością jest szczęście osoby, której udało się pomóc. "A ten, kto przywraca do życia człowieka, czyni tak jakby przywracał do życia wszystkich ludzi".
Polecam!

To opowieść o przeszło dwudziestu latach wolontariatu angielskiego lekarza, spędzonych w rejonach toczących się wojen. Sarajewo, Aleppo, Haiti- David jest wszędzie tam, gdzie jest potrzebny. Uznawany za jednego z najlepszych chirurgów urazowych na świecie każdego dnia mierzy się ze śmiercią, okrucieństwem i ludzką tragedią. Ratuje i organizuje pomoc. Bezinteresownie....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To jest bardzo dobra książka. Jeśli lubicie książki o lekarzach,służbach zdrowia i o tym co dzieje się za drzwiami szpitali to ta
pozycja na pewno przypadnie Wam do gustu.
Poznajemy w niej Davida,który jest cenionym chirurgiem. Dla zdrowia i życia ludzi potrafi zrobić wiele. I dokonuje bardzo wielu rzeczy.
To właśnie on narażając swoje życia wyruszał w najniebezpieczniejsze rejony by w ramach wolontariatu pomagać tamtejszym ludziom.
Nie raz omal nie zginął i zamiast odpuścić i dać sobie spokój wracał tam i ratował dalej. Adrenalina i strach napędzała go do większych
działań. Wiedział,że jest dobry i może swoją wiedzę przekazywać dalej. Uczył niedoświadczonych lekarzy, ratował życia w bardzo
trudnych i złych warunkach ale ani razu się nie poddał. Gdy inni nie dawali szans na przeżycie to właśnie on pokazywał,że trzeba próbować.
Widoku śmierci i ran,które zostały zadane przez wojnę  nigdy nie zapomni a ludzie na pewno nie zapomną o nim.
Odbierał bardzo trudne porodu, rekonstruował i walczył. Walczył o siebie i innych. Najgorszym widokiem były krzywdy dzieci.
Małe istoty,którym wojna zabrała rodziców,rodzeństwo a czasem nawet ręce czy nogi. Nie wyobrażam sobie tego jak on to wytrzymywał.
Widok musiał być bardzo straszny. Takich ludzi powinno się doceniać i wspierać. Nie dość,że pomagał ofiarom to na końcu też
pomógł lekarzom by mogli opuścić strefę wojny.

Książka pełna smutku i ciężkich decyzji. Nie można o niej zapomnieć , zostanie już w naszych głowach ale jest tego warta,naprawdę.
Przeczytajcie i sami zobaczcie. 

To jest bardzo dobra książka. Jeśli lubicie książki o lekarzach,służbach zdrowia i o tym co dzieje się za drzwiami szpitali to ta
pozycja na pewno przypadnie Wam do gustu.
Poznajemy w niej Davida,który jest cenionym chirurgiem. Dla zdrowia i życia ludzi potrafi zrobić wiele. I dokonuje bardzo wielu rzeczy.
To właśnie on narażając swoje życia wyruszał w najniebezpieczniejsze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przeczytanie tej książki zajęło mi sporo czasu. Oczywiście jak na mnie. Na swoją obronę powiem, że zaczynając ją czytać miałam tak ogromnego kaca książkowego, że zaczynałam jakiś tytuł i po rozdziale od razu odkładałam go na bok. Okazało się, że właśnie Lekarza wojennego potrzebowałam, by na nowo odczuwać przyjemność z lektury. Co więcej... Jest to tak niesamowicie dobra książka, że nie chciałam jej kończyć. Poruszyła mnie ogromnie, a samego Davida Notta polubiłam przeogromnie. Jestem pewna, że to jedna z najlepszych książek jakie przeczytałam i przeczytam w 2020 roku.

Zaczynając czytać nie spodziewałam się, że to wszystko będzie aż tak bolesne i realne. Czasami przyjęcie do wiadomości, że to nie jest fikcja literacka było jak cios w serce. Gdy czytałam o pierwszej misji na jaką wyjechał Nott, o jego dzieciństwie, wspinaniu się na szczeble kariery... Miałam wrażenie, że go znam. Zwraca się on do nas wszystkich jak do przyjaciela. Nie ukrywa łez, swoich pomyłek, sytuacji, gdzie zachował się nieodpowiednio. Nie da się ukryć, że przed te ponad dwie dekady przeżył tyle, że cud, że został przy zdrowych zmysłach. Czytałam o operacjach i warunkach, w których je przeprowadzał i byłam pełna podziwu. Od teraz gdy ktoś zapyta mnie o człowieka, którego podziwiam najbardziej będzie to bezapelacyjnie David Nott.

Na YouTube można znaleźć filmik, w którym wypowiada się sam autor i nagrany został w trakcie ciężkiej operacji twarzy, którą Nott wykonał przez Skype'a. Ciężko jest aż w to uwierzyć, ale ten lekarz ma tak wysokie kompetencje, że wykonał kiedyś operację - pierwszy raz w życiu, w prawie polowych warunkach - którą kolega po fachu opisał mu w smsie! Czytając o jego dokonaniach miałam gęsią skórkę. Ile trzeba mieć w sobie odwagi, by brać bezpłatny urlop w bezpiecznej pracy i dobrowolnie jechać ratować życie tam, skąd wszyscy chcą jedynie uciec. Długo nie byłam w stanie tego zrozumieć, ale po skończeniu tej książki naprawdę jestem wdzięczna, że istnieją tacy ludzie.

Niektóre z opisanych tutaj wydarzeń są okropne, tragiczne. Niepotrzebna śmierć, która jest czymś normalnym w tamtych krajach aż wywołuje gęsią skórkę. Nie jestem w stanie pojąć jak mało warte jest tam ludzkie życie i na myśl o ginących dzieciach pęka mi serce. To, ile David Nott zrobił dla maluchów... Ile dopiero rozpoczętych żyć uratował... Naprawdę podczas lektury brakuje słow, a autor jest świadomy swoich zdolności, ale udało mu się zachować pokorę. Może i niekiedy - jak sam wspomina - czuł się jak Bóg, ale nie zapomniał kim jest i że chociaż sam uczy innych również nie jest nieomylny.

Ostatni rozdział opisuje zmagania autora z Turcją i Rosją. Niesamowite ile udało mu się osiągnąć by uwolnić z Aleppo swoich przyjaciół i dzieci. Z zapartych tchem czytałam jego rozmowy z lekarzami stamtąd, którzy marzyli jedynie by ponownie zobaczyć swoje rodziny i błagali Davida by ich uratował... Doktor nagłaśniał tak bardzo sytuację, że udało mu się - wraz z ONZ i innymi organizacjami - wyprosić wstrzymanie ostrzału i ich wszystkich uratował. Niemożliwe wręcz, że nigdy o nim nie słyszałam. W brytyjskiej telewizji był stałym gościem i trochę zazdroszczę im takiego bohatera.

Tej książki nie czyta się szybko, niejednokrotnie łamie serce i sprawia, że człowiek czuje się nieswojo w swoich bezpiecznych czterech ścianach. Po prostu czytajcie.

Przeczytanie tej książki zajęło mi sporo czasu. Oczywiście jak na mnie. Na swoją obronę powiem, że zaczynając ją czytać miałam tak ogromnego kaca książkowego, że zaczynałam jakiś tytuł i po rozdziale od razu odkładałam go na bok. Okazało się, że właśnie Lekarza wojennego potrzebowałam, by na nowo odczuwać przyjemność z lektury. Co więcej... Jest to tak niesamowicie dobra...

więcej

mniej

Pokaż mimo to