Jakoś tak się stało, że ta książka kompletnie ominęła mnie w dzieciństwie. Ponieważ jednak znałam różne nawiązania popkulturowe - Wicked, Over the Rainbow, itd. - więc uznałam, że najwyższy czas poznać oryginał. Ale trudno wzbudzić w sobie perspektywę odbioru dziecka, gdy jest się dorosłym człowiekiem.

Historia jest prosta, oparta na klasycznych baśniowych schematach: wędrówka, dojrzewanie, zdobywanie przyjaciół, nagrody za dobre uczynki, pokonywanie złych bohaterów przy pomocy sprytu, i tak dalej. Nie mogę powiedzieć, żeby mnie ta opowieść szczególnie urzekła ani żeby oczarował mnie przedstawiony świat. Trochę nawet miałam myśl, że amerykanie postanowili mieć swoją bajkę, bo europejskie były dla nich za trudne i za brutalne, więc stworzyli sobie opowieść spod szyldu "dreams came true" (sam autor pisze w przedmowie, że współczesne dziecko poszukuje w książkach zabawy, a nie strachu, z czym się osobiście nie zgadzam).

No właśnie, co z morałami? Dla mnie wynikają z tej opowieści dwa. Pierwszy zakłada, że uniwersalną aspiracją i spełnieniem marzeń jest posiadanie władzy - każdy z towarzyszy Dorotki kończy jako władca jakiejś grupy istot. To założenie średnio mi się podoba i swojemu dziecku bym go przekazać nie chciała. Drugi morał już trafia do mnie bardziej - wszystko o czym marzymy i czego poszukujemy tak naprawdę jest już w nas, wystarczy to odkryć i w to uwierzyć. A nawet jeśli czas szukania i odkrywania jest długi, to nie jest zmarnowany - w czasie tej podroży jaką jest nasze życie, możemy zrobić wiele dobrego nie tylko dla siebie, ale przede wszystkim dla innych.

Jakoś tak się stało, że ta książka kompletnie ominęła mnie w dzieciństwie. Ponieważ jednak znałam różne nawiązania popkulturowe - Wicked, Over the Rainbow, itd. - więc uznałam, że najwyższy czas poznać oryginał. Ale trudno wzbudzić w sobie perspektywę odbioru dziecka, gdy jest się dorosłym człowiekiem.

Historia jest prosta, oparta na klasycznych baśniowych schematach:...

Polecam:)

Polecam:)