Wspaniała! Przeczytałam w jeden dzień. Serio, nie mogłam się oderwać. Książka wywołuje rollercoaster emocji - w jednym momencie płaczesz, a w drugim chichoczesz, z niedowierzania kręcąc głową. Jednak to, co mnie najbardziej zaintrygowało, to siła, jaką dysponuje ta kobieta. Miała naprawdę ciężkie życie, a mimo to potrafi przykre wspomnienia przekuć w żart i zarabiać na nich. Z Tiffany powinniśmy brać wszyscy przykład. A nawet jeśli nie brać przykład, to przynajmniej wziąć tę książkę i przeczytać. Z pewnością nie będzie to czas zmarnowany.

Wspaniała! Przeczytałam w jeden dzień. Serio, nie mogłam się oderwać. Książka wywołuje rollercoaster emocji - w jednym momencie płaczesz, a w drugim chichoczesz, z niedowierzania kręcąc głową. Jednak to, co mnie najbardziej zaintrygowało, to siła, jaką dysponuje ta kobieta. Miała naprawdę ciężkie życie, a mimo to potrafi przykre wspomnienia przekuć w żart i zarabiać na...

„Ostatni czarny jednorożec” to pełna humoru słodko - gorzka historia dziewczyny, która postanowiła zawalczyć o swoje marzenia. To historia bolesna, trudna, a jednocześnie dająca siłę i nadzieję. Sporo tam o niesprawiedliwości, ale i ciągłej wędrówce, nie poddawaniu się i walce nie tylko o realizację swoich marzeń ale także o przetrwanie. Pióro autorki opatrzone jest sporą dawką humoru, także tego czarnego i naprawdę wielokrotnie zaśmiałam się podczas lektury tej książki. Jest zabawnie, ale i brutalnie. Po prostu Tiffany szczerze opowiada o tym co przeszła jako komiczka, aktorka czy producencka żydowskiego pochodzenia, a do tego czarnoskóra kobieta. To pozycja obowiązkowa dla fanów biografii. Te kilka opowiadań zaczerpniętych z jej życia nie tylko pozwoli Wam poznać ją samą, ale i także wielki świat sukcesu w Hollywood.

„Ostatni czarny jednorożec” to pełna humoru słodko - gorzka historia dziewczyny, która postanowiła zawalczyć o swoje marzenia. To historia bolesna, trudna, a jednocześnie dająca siłę i nadzieję. Sporo tam o niesprawiedliwości, ale i ciągłej wędrówce, nie poddawaniu się i walce nie tylko o realizację swoich marzeń ale także o przetrwanie. Pióro autorki opatrzone jest sporą...

Dobra rozrywka, gratka dla osób które jarają się stand upem oraz kulturą amerykańską. Dużo momentów mocno wspierających kobiety, ale kilka dość kontrowersyjnych. Historia czarnoskórej kobiety, która mimo wielu - naprawdę wielu - przeciwności losu odniosła ogromy sukces.

Dobra rozrywka, gratka dla osób które jarają się stand upem oraz kulturą amerykańską. Dużo momentów mocno wspierających kobiety, ale kilka dość kontrowersyjnych. Historia czarnoskórej kobiety, która mimo wielu - naprawdę wielu - przeciwności losu odniosła ogromy sukces.

Książkę Haddish trudno przypisać do konkretnego gatunku literackiego. Najbliżej jej do zbioru przewrotnych anegdot eseistyczno-autobiograficznych, osobliwej wariacji w nurcie bildungsroman (powieści o budowaniu siebie). Spisane są w formie luźnej, niezbyt literackiej nawijki dziewczyny, która jeszcze jako nastolatka miała problemy z czytaniem i pisaniem. Pomimo pozornej chaotyczności wywodu, poszczególne rozdziały składają się w spójną opowieść o dorastaniu, drodze do sukcesu i ,,radykalnej samoakceptacji”.
Odstręczające i przyciągające jednocześnie – takie są historie Tiffany. Niektóre wgniatają w fotel. Szokują brutalnością. Bywają gorzkie i przewrotne, jak niektóre prostackie dowcipy. Haddish opisuje sytuacje tak absurdalne, że aż niewiarygodne. Stręczycielstwo, bujanie się z gangusami, przemoc jako element kolorytu lokalnego – to rzeczywistość, w której wychowała się bohaterka. Swoich doświadczeń bynajmniej nie opisuje w sposób eufemistyczny. Podczas lektury wciąż miałam w głowie pytanie: Jak można być tak silnym i kruchym za razem? Kiedy Tiffany powie ,,dość”?
W Ostatnim czarnym jednorożcu Tiffany dzieli się trudnymi epizodami z życia z niewiarygodnym wręcz dystansem i czarnym humorem. Już po lekturze pierwszych stron widać, że śmiech traktuje jako metodę walki z rzeczywistością. Haddish musiała szybko dorosnąć i zająć się najbliższymi, chociaż to oni powinni zapewnić jej opiekę i poczucie bezpieczeństwa.
[...]
Czytając Ostatniego czarnego jednorożca, czułam się jak podczas słodko-gorzkich pogaduch z kumpelą. Jest śmiesznie. Popijamy wino, dzielimy się największymi przypałami i nagle… dostaję w twarz. Zza maski zdystansowanej zgrywuski wychyla się skrzywdzona dziewczynka, której los bynajmniej nie oszczędzał. Nigdy bym nie pomyślała, że ma za sobą tak trudne doświadczenia.

Całość recenzji dostępna tutaj: http://www.nowe.edu.pl/recenzja/po-jasnej-stronie-zycia-ostatni-czarny-jednorozec-recenzja-ksiazki/

Książkę Haddish trudno przypisać do konkretnego gatunku literackiego. Najbliżej jej do zbioru przewrotnych anegdot eseistyczno-autobiograficznych, osobliwej wariacji w nurcie bildungsroman (powieści o budowaniu siebie). Spisane są w formie luźnej, niezbyt literackiej nawijki dziewczyny, która jeszcze jako nastolatka miała problemy z czytaniem i pisaniem. Pomimo pozornej...

Tiffany Haddish w swojej książce z humorem opowiada o swojej trudnej drodze do sukcesu w Hollywood.
Ciekawie się czytało , widać że silna psychicznie i waleczna kobieta, która się nie poddaje wobec trudności życiowych i popełnianych błędów.. życie jej rozpieszczało jednak dała radę iść za marzeniami.

Tiffany Haddish w swojej książce z humorem opowiada o swojej trudnej drodze do sukcesu w Hollywood.
Ciekawie się czytało , widać że silna psychicznie i waleczna kobieta, która się nie poddaje wobec trudności życiowych i popełnianych błędów.. życie jej rozpieszczało jednak dała radę iść za marzeniami.

Zazwyczaj nie czytam autobiografii (a już zwłaszcza autorstwa celebrytek). Humor Tiffany Hadish też niespecjalnie przypadł mi do gustu. Widziałam jednak kilka wywiadów z nią i spodobały mi się historie, które opowiadała (jak zabrała Willa Smitha i Jadę Pinkett-Smith na wycieczkę po mokradłach, korzystając z Grouponu albo jak została alfonsem dziewczyny, z którą zdradzał ją jej ówczesny facet).
O dziwo, to naprawdę dobra książka, w której znalazło się tyle nierealnych historii, że aż trudno uwierzyć, że mogły przytrafić się jednej osobie; w dodatku takiej, która połowę życia ma ciągle przed sobą.
Hadish nie boi się poruszać tematów trudnych, a robi to w bardzo przystępny, charakterystyczny dla siebie sposób i - co zaskoczyło mnie chyba najbardziej - jej autobiografia ma w sobie wiele wartościowych przesłań.
A to miała być przecież lekka, śmieszna książka, jak na standuperkę przystało.

Zazwyczaj nie czytam autobiografii (a już zwłaszcza autorstwa celebrytek). Humor Tiffany Hadish też niespecjalnie przypadł mi do gustu. Widziałam jednak kilka wywiadów z nią i spodobały mi się historie, które opowiadała (jak zabrała Willa Smitha i Jadę Pinkett-Smith na wycieczkę po mokradłach, korzystając z Grouponu albo jak została alfonsem dziewczyny, z którą zdradzał ją...