Babcia na jabłoni jest to książka z kategorii literatura dziecięca.
Muszę przyznać, że to taka niby zwykła książeczka, a potrafi złapać za ♥️.
Główny bohater Andi jest wesołym i pełnym energii chłopcem, który lubi przesiadywać na drzewie.
Ma on jednak małe zmartwienie, otóż jest mu bardzo smutno, ponieważ nie ma babci.
"Wszystkie dzieci na całej ulicy miały babcię. Niektóre nawet dwie."
Pewnego dnia jego mama pokazuje mu zdjęcie jednej z jego nieżyjących babć i od tego momentu zaczyna się "magia".
Chłopiec coraz więcej czasu spędza na jabłoni wyobrażając sobie niesamowite przygody, które doświadcza z babcią ze zdjęcia np wyruszają w podróż do Indii żaglowcem.
Andi jest przeszczęśliwy spędzając czas z wymyśloną babcią jednak wszystko się zmienia, gdy do domku obok wprowadza się pewna starsza pani.
Chłopiec coraz rzadziej zaczyna odwiedzać babcię na jabłoni za to spędza więcej czasu ze starszą panią, która jak sam zauważył bardzo potrzebuje jego pomocy.
Andi jest przeszczęśliwy móc spędzając czas z nową babcią, a i ona bardzo się cieszy z odwiedzin chłopca.
.
Książka pokazuje jak dziecku do pełni szczęścia potrzebna jest babcia, która będzie darzyć go miłością i rozpieszczać. Która będzie chętna na wysłuchanie o wielkich niesamowitych dla niego rzeczach oraz chętnie spędzi z nim czas na karuzeli jak i wykona na drutach czapeczkę. Niby małe rzeczy, a jakie ważne dla małego człowieka.
Urocza książeczka.

Babcia na jabłoni jest to książka z kategorii literatura dziecięca.
Muszę przyznać, że to taka niby zwykła książeczka, a potrafi złapać za ♥️.
Główny bohater Andi jest wesołym i pełnym energii chłopcem, który lubi przesiadywać na drzewie.
Ma on jednak małe zmartwienie, otóż jest mu bardzo smutno, ponieważ nie ma babci.
"Wszystkie dzieci na całej ulicy miały babcię. Niektóre...

Super książka troszkę smutna na koniec ale bardzo fajna polecam

Super książka troszkę smutna na koniec ale bardzo fajna polecam

"Babcia na jabłoni" Miry Lobe to ciepła opowieść o chłopcu, któremu brakowało babci. Rówieśnicy tę kochającą i czułą osobę zawsze mieli blisko, a jemu los poskąpił radości z "posiadania" tak ważnej w życiu młodego człowieka istoty. Bohater wymyśla więc Babcię - nieco staroświecką z wyglądu, ale jakże nowoczesną, jeśli chodzi o pomysły na zabawę i sposób życia.
Fajna historia, pełna przygód i miłych gestów. Autorka przekazuje wiele mądrości nie tylko z pomocą babci wymyślonej, ale przede wszystkim dzięki starszej pani, która pojawia się w połowie powieści jako nowa sąsiadka rodzinki. Przyjaźń, która zrodzi się między chłopcem i staruszką oboje wielu rzeczy nauczy...

"Babcia na jabłoni" Miry Lobe to ciepła opowieść o chłopcu, któremu brakowało babci. Rówieśnicy tę kochającą i czułą osobę zawsze mieli blisko, a jemu los poskąpił radości z "posiadania" tak ważnej w życiu młodego człowieka istoty. Bohater wymyśla więc Babcię - nieco staroświecką z wyglądu, ale jakże nowoczesną, jeśli chodzi o pomysły na zabawę i sposób życia.
Fajna...

Nic mi tak nie poprawia humoru, jak piękna, magiczna, klasycznie urzekająca literatura dziecięca. jestem jej zawsze spragniona i nigdy nie odmawiam kolejnego jej kęsa. Jeśli zaś chodzi o książki z tego gatunku, to strzałem zawsze trafionym jest wybór pozycji z wspaniałej serii od Dwóch Sióstr MISTRZOWIE ILUSTRACJI. To pewniak, gwarantowana satysfakcja, bo i teksty zawsze najlepsze i ilustracje najcudowniejsze! Zatem... BABCIA NA JABŁONI!
BABCIA NA JABŁONI - czyż już sam tytuł nie sprawia, że po prostu misi się poznać tę historię?! Mira Lobe, to - jak głosi okładka -austriacka Astrid Lindgren i ten tytuł mnie nie dziwi. W tej opowieści jest wyobraźnia, jest pomysł, jest ciepło, miłość, dziecięca radość, rozbrykanie... jest wszystko, co kojarzy mi się z najpiękniejszymi książkami Lindgren i jest oryginalność. Chociaż podobieństwo wywołuje uśmiech, to jeszcze większy wywołuje fakt, że nie ma drugiej takiej BABCI NA JABŁONI.
Poznajemy chłopca Andiego, który bardzo chciałby mieć babcię... ale jej nie ma. Obie babcie zmarły i chłopiec czuje wielką z tego powodu pustkę. Słyszy, jak jego koledzy chwalą się babciami, a on nie może. Aż tu, pewnego razu... spotyka swoją zmarłą babcię - NA JABŁONI. Co z tego wyniknie? Cóż... przepyszne przygody i wzruszający koniec.
Seria MISTRZOWIE ILUSTRACJI, to jednak także, a może w tej konkretnej sytuacji - przede wszystkim ILUSTRACJE. Tutaj dostajemy prawdziwą MAGIĘ. Mirosław Pokora stworzył cuda! Pokochałam tę kreskę. Taka niby prosta, niby czarno-biała... lecz ile w niej energii, ile żartu, przekory, radości i zabawy! Te fikuśne koronki, falbanki, te staromodne samochody, wielkie kapelusze, groźni korsarze nożem w zębach,szybkie rumaki, groźne tygrysy... tak! Takie rzeczy się dzieją w BABCI NA JABŁONI. Właśnie takie!
ogromnie polecam wam tę książkę. To świetna lektura dla całej rodziny, a już jest absolutnie obowiązkowa w domach, które tęsknią za babciami i dziadkami. Cudowna, metaforyczna, czuła... warto. Po prostu - warto.

moja babcia mieszka na jabłoni
MISTRZowie Ilustracji
Wydawnictwo Dwie Siostry
egzemplarz recenzencki

Nic mi tak nie poprawia humoru, jak piękna, magiczna, klasycznie urzekająca literatura dziecięca. jestem jej zawsze spragniona i nigdy nie odmawiam kolejnego jej kęsa. Jeśli zaś chodzi o książki z tego gatunku, to strzałem zawsze trafionym jest wybór pozycji z wspaniałej serii od Dwóch Sióstr MISTRZOWIE ILUSTRACJI. To pewniak, gwarantowana satysfakcja, bo i teksty zawsze...

Co zrobić, kiedy nie ma się babci, a tak bardzo chciałoby się ją mieć? Można wymyślić sobie babcię. Zwariowaną, pełną szalonych pomysłów, z którą można przeżyć naprawdę niezwykłe przygody. Tak zrobił Andi, mały bohater tej uroczej książki. Gdy wchodzi na swoją jabłoń, spotyka się z najbardziej ekscentryczną z babć, dla której nie ma rzeczy niemożliwych. Łapanie dzikich koni na lasso? Proszę bardzo! Posiadanie niezwykłego samochodu? Oczywiście! Ale czy wymyślona babcia zastąpi tę prawdziwą? A może wystarczy się dobrze rozejrzeć, żeby znaleźć najlepszą babcię na świecie?

Książka Miry Lobe, słusznie nazywanej austriacką Astrid Lindgren, to idealny balans między realizmem a fantastyką. Babcia z jabłoni ma cechy Pippi, a rodzice, rodzeństwo i sąsiedzi Andiego bardzo są podobni do tych z "Lotty z ulicy Awanturników", całość zaś chyba najbardziej do "Karlssona z Dachu". Andi, tak samo jak Braciszek, ma sporo od siebie starsze rodzeństwo, siostrę i brata. Jego mama jest tak samo wyrozumiała i kochana, jednak w odróżnieniu od mamy Braciszka, wie, jak postępować z wymyślonymi bohaterami. No ale wiadomo przecież, że "przystojny, w miarę tęgi mężczyzna w swych najlepszych latach" nie był wymyślony, w przeciwieństwie do babci Andiego. Sąsiadka zaś to cała ciocia Berg z "Lotty". Relacje, jakie panują w otoczeniu Andiego, pokazują też, jak ważna w wychowaniu dziecka jest nie tylko rodzina, ale cała społeczność. Tak samo jak w "Lotcie".

Czy te podobieństwa przeszkadzają? Nie! Mira Lobe nie kopiuje Astrid Lindgren, to oryginalne historie. W jej książkach jest autentyczne zainteresowanie dzieckiem i jego sprawami, jest szacunek dla jego odrębności, ale jest też wpajanie poczucia obowiązku, odpowiedzialności, zrozumienia dla innych i uprzejmości. Często spotykam się z przekonaniem, że nie powinno się za dużo od dzieci wymagać, że powinniśmy im zapewnić maksimum komfortu. Nie! Życie bywa trudne. Dzieci muszą być przygotowane i na takie sytuacje. Muszą umieć sobie radzić z trudnościami i porażkami. Mogą być, kim chcą, powinny być zawsze kochane i akceptowane, ale powinny też dostać od nas narzędzia, żeby dały sobie radę w życiu. Mówię i będę mówić o tym głośno: musimy od dzieci wymagać. Na miarę ich możliwości i talentów.

Co jeszcze podoba mi się w "Babci na jabłoni"? To umiejętność cieszenia się z małych rzeczy, takich jak "zadeszczona" niedziela, dzięki której można posiedzieć i odpocząć, wspólny, prosty posiłek, rozmowy przy stole. Warto się zatrzymać na chwilę i docenić te drobiazgi. Żeby być szczęśliwym, nie trzeba fajerwerków. Wystarczy codzienność.

"Babcia na jabłoni" słusznie jest nazywana arcydziełem literatury dziecięcej. Jestem tą książką zachwycona! Oczywiście swoją robotę robi jak zwykle wydawnictwo Dwie Siostry i cudowne ilustracje Mirosława Pokory. Jeśli więc szukacie idealnej książki dla młodszych czytelników - koniecznie sięgnijcie po "Babcię na jabłoni".

Co zrobić, kiedy nie ma się babci, a tak bardzo chciałoby się ją mieć? Można wymyślić sobie babcię. Zwariowaną, pełną szalonych pomysłów, z którą można przeżyć naprawdę niezwykłe przygody. Tak zrobił Andi, mały bohater tej uroczej książki. Gdy wchodzi na swoją jabłoń, spotyka się z najbardziej ekscentryczną z babć, dla której nie ma rzeczy niemożliwych. Łapanie dzikich koni...

bardzo ciekawa nawet dla mnie choć wole straszniejsze książki

bardzo ciekawa nawet dla mnie choć wole straszniejsze książki

Zabawna , fantazyjna, lekko ,szalona jeszcze z czasów gdy opowiadania dla dzieci nie musiały być" poprawne", z wielką uważnością zwracać uwagę na słowa by nikogo jakimś słowem nie urazić xd
Końcówka zdecydowanie lepsza , bardzo ciepła historia :)

Zabawna , fantazyjna, lekko ,szalona jeszcze z czasów gdy opowiadania dla dzieci nie musiały być" poprawne", z wielką uważnością zwracać uwagę na słowa by nikogo jakimś słowem nie urazić xd
Końcówka zdecydowanie lepsza , bardzo ciepła historia :)

Wysłuchana w formie audio. Urocza historia :)

Wysłuchana w formie audio. Urocza historia :)

Ładna, ciepła baśń ucząca szacunku do tego co mamy, a nie za tym czym gonimy....

Ładna, ciepła baśń ucząca szacunku do tego co mamy, a nie za tym czym gonimy....

Bardzo ważna książka dla małego czytelnika.
Grafiki urzekają pięknem i prostotą.

Bardzo ważna książka dla małego czytelnika.
Grafiki urzekają pięknem i prostotą.