Bardzo Dobry kryminalny debiut Pana Artura Suskiego wciągająca książka można przeczytać w jeden dzień albo noc bo krótka fabuła się zagęszcza i trzyma w napięciu z każdą przeczytaną stroną

Bardzo Dobry kryminalny debiut Pana Artura Suskiego wciągająca książka można przeczytać w jeden dzień albo noc bo krótka fabuła się zagęszcza i trzyma w napięciu z każdą przeczytaną stroną

Debiut autorski Artura Suskiego w sferze kryminału, laureat konkursu na mikropowieść sensacyjną fundacji „BLEF”. Krótka forma literacka, ciekawa, łatwo się czyta. Akcja osadzona we współczesnym Olsztynie, bardzo realistyczna. Postacie nietuzinkowe, także realistyczne. Powiązanie wątków zdobione profesjonalnie. Autor obdarzony jest fantazją, którą sprowadza do rzeczywistości i ta fuzja wypada dobrze. Dość zaskakujące zakończenie jest dla czytelnika przysłowiową wisienką na torcie. Czyżby pojawił się nowy autor w gronie publikujących kryminały? Przyszłość pokaże. Zbigniew (Leon Durka)

Debiut autorski Artura Suskiego w sferze kryminału, laureat konkursu na mikropowieść sensacyjną fundacji „BLEF”. Krótka forma literacka, ciekawa, łatwo się czyta. Akcja osadzona we współczesnym Olsztynie, bardzo realistyczna. Postacie nietuzinkowe, także realistyczne. Powiązanie wątków zdobione profesjonalnie. Autor obdarzony jest fantazją, którą sprowadza do rzeczywistości...

Książka naprawdę mi się podobała! Napisana w prostym i zrozumiałym języku, który trafia do czytelnika. Oraz ten punkt zaskoczenia! Nie sądziłam, że tak potoczy się sprawa. Wielki plus za to dla autora!

Dobre opowiadanie, w której znajdziemy opowieść o sprawie kryminalnej. Ciężko tutaj o niej opowiedzieć, żeby czegokolwiek nie zdradzić, bo historia jest naprawdę krótka- liczy zaledwie 55 stron. Ale tak pokrótce zdradzę, że sprawa dotyczy seryjnego mordercy, zwanego "szczurem", który dokonuje zabójstwa w piwnicy na starszych kobietach. Rozwiązanie zagadki wcale nie jest takie łatwe, jakie mogłoby się na początku wydawać.

Jednak zdecydowanie nie dla mnie są takie książki. Zbyt krótkie, fabuła zaczęła się rozwijać i nagle na drugiej stronie już się zakończyła. Lecz jest to ciekawa opowieść, która na pewno zasługuje na nagrodę, więc nie dziwię się, że "Szczur" został nagrodzony!

Na pewno z miłą chęcią przeczytałabym coś jeszcze spod pióra Pana Artura Suskiego, jednak liczę na coś bardziej rozbudowanego.

Książka naprawdę mi się podobała! Napisana w prostym i zrozumiałym języku, który trafia do czytelnika. Oraz ten punkt zaskoczenia! Nie sądziłam, że tak potoczy się sprawa. Wielki plus za to dla autora!

Dobre opowiadanie, w której znajdziemy opowieść o sprawie kryminalnej. Ciężko tutaj o niej opowiedzieć, żeby czegokolwiek nie zdradzić, bo historia jest naprawdę krótka-...

Książka podobała mi się za utrzymany klimat, prosty i zrozumiały język którym została napisana i ten mały element zaskoczenia.
Jednak książka ma też coś co mi się nie podoba a mianowicie to, że jest pisana z perspektywy jednej postaci, która wie wszystko co robią inni mimo że ich nie widzi. Nie mam pojęcia jak on to robi, ale dla mnie dziwne, że będąc np na komisariacie wie co druga osoba robi w innym budynku gdy nie ma możliwości ich zobaczyć.

Książka podobała mi się za utrzymany klimat, prosty i zrozumiały język którym została napisana i ten mały element zaskoczenia.
Jednak książka ma też coś co mi się nie podoba a mianowicie to, że jest pisana z perspektywy jednej postaci, która wie wszystko co robią inni mimo że ich nie widzi. Nie mam pojęcia jak on to robi, ale dla mnie dziwne, że będąc np na komisariacie ...

Nie jestem pewna czy mogę nazwać dzieło Artura Suskiego za powieść, ale myślę, że mogę powiedzieć, iż jest to bardzo dobre opowiadanie opowiadające o kryminalnej sprawie, która jak na moje oko została rozwiązana nieco zbyt łatwo. Mimo wszystko rozumiem, iż książka powstała jako nagroda (Pierwsza edycja konkursu na mikropowieść sensacyjną BLEF) dla pisarza i -szczerze?- chętnie przeczytałabym jego zbiorek opowiadań, które wszystkie by prowadziły do rozwiązania drugiej sprawy, która wykluła się w trakcie czytania jego utworu.

Nie chcę za dużo zdradzać, ale w książce mamy wątek, który dotyczy seryjnego mordercy zwanego potocznie ''Szczurem''. Jest on na tyle niebezpieczny, ponieważ już kiedyś działał w Olsztynie i wtedy też ktoś zginął. W trakcie czytania nasuwa się jedno zasadnicze pytanie: ,,Czy posterunkowy wraz z panią detektyw rozwiążą sprawę?''.

Artur Suski ma bardzo lekki i przystępny styl pisania i jak wyżej wspomniałam z wielką chęcią przeczytałabym od niego coś jeszcze. Coś co rozbuduje jeszcze bardziej świat, który wykreował na tych 55 stronach. Opowiadanie oceniam na 7/10.

Nie jestem pewna czy mogę nazwać dzieło Artura Suskiego za powieść, ale myślę, że mogę powiedzieć, iż jest to bardzo dobre opowiadanie opowiadające o kryminalnej sprawie, która jak na moje oko została rozwiązana nieco zbyt łatwo. Mimo wszystko rozumiem, iż książka powstała jako nagroda (Pierwsza edycja konkursu na mikropowieść sensacyjną BLEF) dla pisarza i -szczerze?-...

Całkiem udana, trzymająca w napięciu i dręcząca do ostatniej strony, opowieść debiutanta powinna idealnie zaspokoić gusta miłośników literatury z dreszczykiem.

Więcej: https://dajprzeczytac.blogspot.com/2019/12/szczur-artur-suski.html

Całkiem udana, trzymająca w napięciu i dręcząca do ostatniej strony, opowieść debiutanta powinna idealnie zaspokoić gusta miłośników literatury z dreszczykiem.

Więcej: https://dajprzeczytac.blogspot.com/2019/12/szczur-artur-suski.html