Muszę przyznać że bardzo miło się czytało, płynnie bez przynudzania i dłużyzn.... chociaż książka do cienkich nie należy. Nie mogłam się nadziwić jak lekko i przyjemnie można pisać o pierdołach, bo akcja nie toczy się wartko przez całą książkę..... hmm to chyba talent:-) Bardzo podobny styl do Kinga. Sama opowieść ciekawa, chociaż faktycznie nie do końca wyjaśniona.... Gulu zostaje tajemnica. No chyba że będzie druga część, to ja chętnie kupię. Polecam ja bawiłam się super.

Muszę przyznać że bardzo miło się czytało, płynnie bez przynudzania i dłużyzn.... chociaż książka do cienkich nie należy. Nie mogłam się nadziwić jak lekko i przyjemnie można pisać o pierdołach, bo akcja nie toczy się wartko przez całą książkę..... hmm to chyba talent:-) Bardzo podobny styl do Kinga. Sama opowieść ciekawa, chociaż faktycznie nie do końca wyjaśniona.... Gulu...

Throne pisać potrafi, tego mu odmówić nie można. Jedno – czego mu zabrakło, to wprawny redaktor, nie bojący się ciąć, skracać i wyrzucać nadprogramowe, zbędne fragmenty, by nadać finalnemu dziełu charakter powieści bardziej skondensowanej, zwartej, oszczędniejszej w poboczne opisy i lepiej prowadzonej. Z większą dozą napięcia, atmosfery grozy i niepokoju. Szkoda, bowiem „Gulu. Pamiętne lat” to w pewnej części świetny hołd dla literackiej klasyki horroru i z pewnością ukłon w stronę Kinga i jego fanów.
Cała recenzja: https://tinyurl.com/12bqkjuj

Throne pisać potrafi, tego mu odmówić nie można. Jedno – czego mu zabrakło, to wprawny redaktor, nie bojący się ciąć, skracać i wyrzucać nadprogramowe, zbędne fragmenty, by nadać finalnemu dziełu charakter powieści bardziej skondensowanej, zwartej, oszczędniejszej w poboczne opisy i lepiej prowadzonej. Z większą dozą napięcia, atmosfery grozy i niepokoju. Szkoda, bowiem...

Dość ciekawa, choć momentami męcząca. Myślę, że spokojnie można by ją skrócić o mniejszą połowę.

Dość ciekawa, choć momentami męcząca. Myślę, że spokojnie można by ją skrócić o mniejszą połowę.

Książka mnie wciągła. Kilka razy sprawdzałam czy na pewno nie czytam Kinga. Styl i tematyka bardzo podobne do mistrza horroru.
Jim, nastolatek z nadwagą, spotyka się z prześladowaniem ze strony rówieśników jak i nauczycieli. Poznaję przyjaciół i spotyka tajemniczą postać Gulu, która obiecuję mu pomóc z prześladowcami. Trzeba przyznać że słowa dotrzymuje- wszyscy giną, momentami dość krwawo.
Jedynie co mnie "boli" to zakończenie. Giną ostatni prześladowcy oraz kończy się książka. Brakuje mi wyjaśnianie kim jest Gulu i czy sprecyzowania przez szeryfa co się wydarzyło. I niepewność czy ogień dotarł do fabryki mebli, czy zginęły niewinne osoby.
Z ciekawością czekam na kolejną powieść tej autorki.

Książka mnie wciągła. Kilka razy sprawdzałam czy na pewno nie czytam Kinga. Styl i tematyka bardzo podobne do mistrza horroru.
Jim, nastolatek z nadwagą, spotyka się z prześladowaniem ze strony rówieśników jak i nauczycieli. Poznaję przyjaciół i spotyka tajemniczą postać Gulu, która obiecuję mu pomóc z prześladowcami. Trzeba przyznać że słowa dotrzymuje- wszyscy giną,...

Akcja książki rozgrywa się w małym miasteczku na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych w 1981 roku pod koniec roku szkolnego. Jak można przypuszczać mieścina należy do tych urokliwych i zarazem nudnych miejsc w Ameryce. Jednak zamieszkuje je kilka indywiduów, które psują ten sielankowy obraz. Są to m. in. trzej chłopcy, czternastoletni bracia Brayden, Jayden i szesnastoletni Tyler, którzy obsesyjnie znęcają się nad swoim kolegą z klasy Jimmem oraz jego przyjaciółmi. Owe łobuzy nie szczędzą wysiłków aby uprzykrzyć życie uczniów szkoły, ale też innym mieszkańcom miasta. Wraz z upływem czasu, ich czyny stają się coraz brutalniejsze, a wręcz zagrażające życiu i zdrowiu innych. Jednak jak doskonale wiemy każdy kij ma dwa końce i wszystko ulega zmianie, za sprawą niezwykłej, przywołanej nie wiadomo skąd postaci - Gulu. Sprawia ona, iż niegdysiejsi agresorzy stają się celem polowania, które "przekroczy wszelkie granice...".
Dzieło Juliusa Throne urzekło mnie pod kilkoma względami. Na uznanie zasługuje ogromna praca jaką autor włożył w wykreowany przez niego świat. Opisy zawarte w książce są szczegółowe i zawierają odnośniki do wydarzeń historycznych, co pozwala czytelnikowi nie tylko cieszyć się lekturą, ale również dowiedzieć się kilku ciekawych rzeczy. Stworzeni przez niego bohaterowie są bardzo wyraziści, granica między tymi dobrymi, a złymi jest bardzo wyraźna. Osobiście przyznam, iż najbardziej utkwiła mi w pamięci postać szeryfa Henickera, a szczególnie niezwykle zabawna scena, jego kłótni z dyrektorem Allenderm. Polubiłem również postacie Aarona i Gavina, dwóch nastoletnich szkolnych biznesmenów. Warto również pochwalić autora za poprowadzenie historii w dobrym tempie, nie mamy tu na siłę przyśpieszanej akcji, czy też nie wnoszących nic do fabuły odnośników do zamierzchłej przeszłości miasta i jego mieszkańców. Pisarz w swym dziele opisuje problemy ówczesnej młodzieży, takie jak przemoc, wykluczenie oraz krytykuje bezsilność rodziców wobec zdemoralizowanych dzieci.
Patrząc na liczbę stron można by zapytać, czy książka nie jest aby zbyt długa? Myślę, że historii nie zaszkodziłoby niewielkie odchudzenie i szybsze wprowadzeni tytułowej postaci.

Akcja książki rozgrywa się w małym miasteczku na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych w 1981 roku pod koniec roku szkolnego. Jak można przypuszczać mieścina należy do tych urokliwych i zarazem nudnych miejsc w Ameryce. Jednak zamieszkuje je kilka indywiduów, które psują ten sielankowy obraz. Są to m. in. trzej chłopcy, czternastoletni bracia Brayden, Jayden i...

Bardzo Dobry Thriller z elementami powieści obyczajowej,sensacyjnej i horroru.Bardzo interesująca postać,intrygująca i tajemnicza postać Gulu.Książka dla kogoś takiego kto mógłby w wolnym czasie przysiąść i przeczytać do rana

Bardzo Dobry Thriller z elementami powieści obyczajowej,sensacyjnej i horroru.Bardzo interesująca postać,intrygująca i tajemnicza postać Gulu.Książka dla kogoś takiego kto mógłby w wolnym czasie przysiąść i przeczytać do rana

Chciałabym napisać o tej książce coś sensownego, doszukać się jakichś punktów zaczepienia, które mogłabym rozwinąć, ale mam pustkę w głowie. Po raz pierwszy od bardzo dawna książka nie wywołała we mnie żadnych emocji (oprócz irytacji). Dziwię się sama sobie, bo widać, że autor bardzo się starał, aby zbudować historię, która ma szokować, ekscytować a nawet przerażać. „Gulu” to połączenie sensacji z horrorem, powinno więc być strasznie, powinna być adrenalina, ale nic takiego w moim przypadku nie nastąpiło. A może już po prostu wyrosłam z takich historii?
Pełną recenzję znajdziecie tutaj:
http://zaczytanie.com/gulu-julius-throne-recenzja/

Chciałabym napisać o tej książce coś sensownego, doszukać się jakichś punktów zaczepienia, które mogłabym rozwinąć, ale mam pustkę w głowie. Po raz pierwszy od bardzo dawna książka nie wywołała we mnie żadnych emocji (oprócz irytacji). Dziwię się sama sobie, bo widać, że autor bardzo się starał, aby zbudować historię, która ma szokować, ekscytować a nawet przerażać. „Gulu”...

Do tej książki przyciągnęła mnie okładka. Po przeczytaniu opisu, stwierdziłam że może to być coś dla mnie. No cóż, troszkę się zawiodłam. Książka jest bardzo gruba, bo ma ponad 700 stron. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że to debiut, to jest on w miarę udany. Gdybym była młodsza o kilkanaście lat, byłabym zachwycona tą historią. Fakt, jest mroczna, ale nie na tyle, na ile się spodziewałam. Sama postać Gulu, nie do końca jest tu przedstawiona. Plusem jst tu wątek obyczajowy, który przedstawia nam problemy dzisiejszej młodzieży. Sama akcja rozwija się baaardzo powoli. Nie podobały mi się wstawki wierszowe, które mają nas skłonić do "głębszych" przemyśleń. Nigdy nie lubiłam interpretacji wierszy w szkole, więc to może jakaś mała trauma :p Na plus zasługuję rama czasowa, w której historia jest osadzona. Mamy czas przed 1981r i po 1981. Książka sama w sobie jest ciekawa, lekka i przyjemna w czytaniu, mimo iż tempo akcji jest mizerne. Polecam, może troszkę młodszemu pokoleniu. Tym, którzy spodziewają się bardzo mocnej i dobrej lektury, może się nie spodobać.

Rok 1981,Belmont Bay,mieścina na wschodzie USA. Jim Stanford- nieśmiały, zmagający się nadwagą nastolatek, który jest dręczony przez rówieśników. Pewnego dnia, podczas ucieczki przed swoimi oprawcami, zostaje uratowany przez tajemniczą postać - Gulu, która kusi go obietnicą lepszego życia. Jim przyjmuje moc i od tego momentu w miasteczku zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Wypadkom ulegają Ci, którzy w niedawnym czasie narazili się chłopakowi. Gdy Jim w końcu zdaje sobie sprawę, jak wiele jest ofiar, na uratowanie miasteczka może być już za późno...

Do tej książki przyciągnęła mnie okładka. Po przeczytaniu opisu, stwierdziłam że może to być coś dla mnie. No cóż, troszkę się zawiodłam. Książka jest bardzo gruba, bo ma ponad 700 stron. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że to debiut, to jest on w miarę udany. Gdybym była młodsza o kilkanaście lat, byłabym zachwycona tą historią. Fakt, jest mroczna, ale nie na tyle, na ile się...

Gulu. Sam tytuł mnie zaciekawił, chciałam wiedzieć kim czy czym jest tytułowe Gulu? I ta ognista okładka bardzo mnie kusiły! Co do samej historii, no cóż... mam mieszane odczucia. Historia jest o Jimie, uzdolnionym manualnie czternastolatku o endemorficznej budowie ciała, który jest nieśmiały i osamotniony...i na domiar złego jest obiektem pośmiewiska szkolnych bandziorów i niektórych nauczycieli... Autor świetnie pod kątem psychologicznym opisał poczucie samotności nastolatka, potrzebę poczucia przynależności do grupy i bycia akceptowanym. Te szkolne utarczki, zatargi z nauczycielami czy koszmar w-fu, zostało naprawdę dobrze zobrazowane. Fajnie jest pokazane na przykładzie tej grupki "odrzuconych" społecznie nastolatków, że prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie... Pierwszą połowę książki dobrze się czytało, te długaśne opisy przypominały mi Talizman Kinga czy Czarny dom Kinga i Strauba... Szkopuł polega na tym, że już na wstępie zostałam poinformowana o Wielkim Wydarzeniu, które odmieni losy nastolatków... i cały czas czekałam na to Wydarzenie, które nastąpiło dopiero w połowie książki... Druga połowa już mi się dłużyła... Niby mrocznie, trochę krwawo ale mnie to nie przerażało...i jest trochę mglista, postać Gulu jest niejasna... I te wiersze... nie jestem ich fanką, zastanawianie się nad ich znaczeniem kojarzy mi się z koszmarem z polskiego, interpretowaniem wierszy tak jak sobie życzy nauczyciel a nie według własnej inwencji twórczej, kilka krótkich mogłabym znieść ale tu jest ich zdecydowanie za dużo... dialogi mam wrażenie, że zbyt dziecinne i rozmyślania nastolatków zbyt dojrzałe i dekadenckie... Ogólnie podsumowując książka zwłaszcza, że to debiut nie jest zła, warsztat pisarski jest dobry. Wszystko zależy jakie kto ma oczekiwania wobec książki, kiedyś jako nastolatka byłabym nią zachwycona a teraz, biorąc thriller oczekuję, że będzie mnie trzymał w napięciu, miał szybką akcję pełną zwrotów i że czymś zaskoczy... tu mi czegoś zabrakło... ma być dalszy ciąg i mimo wszystko sprawdzę go, może będzie lepiej i czymś mnie zaskoczy.

Gulu. Sam tytuł mnie zaciekawił, chciałam wiedzieć kim czy czym jest tytułowe Gulu? I ta ognista okładka bardzo mnie kusiły! Co do samej historii, no cóż... mam mieszane odczucia. Historia jest o Jimie, uzdolnionym manualnie czternastolatku o endemorficznej budowie ciała, który jest nieśmiały i osamotniony...i na domiar złego jest obiektem pośmiewiska szkolnych bandziorów i...

W" Gulu. Pamiętne lato" przedstawione są losy Jima- korpulentnego nastolatka. Jest traktowany przez kolegów obelżywie, gnębiony, maltretowany. Pracownikom szkoły do której uczęszcza brakuje empatii i zrozumienia.
Chłopak, nie jest stereotypową" ciamajdą". Ukazuje się jako przebojowa, butna, niezwykle uzdolniona artystycznie postać . Hart ducha, który posiada pozwala mu na znaleźć przyjaciół, towarzyszy niedoli... poniekąd. Aktów przemocy doświadcza regularnie... aż przychodzi moment-postać, która zmienia wszystko- i tu możemy ujrzeć siłę jaką epatuje nasz główny bohater - dzięki pomocy którą otrzymuje. Historia podzielona jest na dwie części. Pierwsza, Przed 1981 jest niezwykle przegadana. Czytelnicy nie lubujący się w rozległych opisach-jak ja, będą znudzeni. Druga- Po 1981 zdecydowanie ciekawsza. Tutaj możemy zobaczyć katharsis głównego bohatera-a wierzcie mi, to odrodzenie ma również sporo wad... Pakt, który Jim zawiera, zmieni postrzeganie Belmont Bay i jego mieszkańców. Odmieni wszystko.Druga część nie jest w mojej opinii spójna z tym, co przeczytaliśmy wcześniej. Niemniej, bestia którą kreuje, jest ciekawa. Szkoda, że autor nie pokusił się na jej wiwisekcje. Jest krwawo momentami. Szkoda tylko, że tak późno ma to miejsce... Tu zło czeka za rogiem na właściwy moment aby uderzyć, być Vendettą.
Warto zaznaczyć, że książka jest debiutem. Autor zbudował ją na strukturze
utworu muzycznego " Again" zespołu Archive. Kompozycja miała bić w jego takt. Wysłuchałam-specjalnie i to by się zgadzało. Bohaterowie tu zawarci są opisani z pietyzmem, tak jak ramy czasowe tej opowieści. Zobaczycie małe radości, problemy mieszkańców małej miejscowości, czy muzykę, która wtenczas była modna. Dużym plusem jest również warstwa obyczajowa. Ukazanie problemów, charakterów bohaterów, klimatu tamtych czasów zrobione niezwykle realnie. Nie udało się to z dialogami między bohaterami. Ciężko jest mi jednoznacznie określić tę książkę, ponieważ moim zdaniem jest nierówna i przede wszystkim niedokończona(podobno ma być kolejna część ale i tak zrobione zostało to nieumiejętnie).Jeśli lubujecie się w rozległych opisach, niespiesznej akcji , a rozkminy filozoficzne(dumanie nad jestestwem) jest czymś co doceniacie w książkach, to warto się nią zainteresować. Według mnie jest tu za dużo opisów, za mało faktycznej akcji. Jest potencjał, niestety nie został wykorzystany. Duży wpływ na moją ocenę całości ma pierwsza część tej historii. Moja ocena 4.5/10.

W" Gulu. Pamiętne lato" przedstawione są losy Jima- korpulentnego nastolatka. Jest traktowany przez kolegów obelżywie, gnębiony, maltretowany. Pracownikom szkoły do której uczęszcza brakuje empatii i zrozumienia.
Chłopak, nie jest stereotypową" ciamajdą". Ukazuje się jako przebojowa, butna, niezwykle uzdolniona artystycznie postać . Hart ducha, który posiada pozwala mu na...