Wartościowa pozycja, wypełniona ogromem przykładów z życia wielu osób. Jeśli interesuje Cię temat, z pewnością się nie zawiedziesz.

Wartościowa pozycja, wypełniona ogromem przykładów z życia wielu osób. Jeśli interesuje Cię temat, z pewnością się nie zawiedziesz.

Czuję się, odrobinę rozczarowana książką. Spodziewałam się mniej "naukowych" treści, a więcej przykładów z codzienności, gdzie podczas czytania mogłabym pomyśleć " O tak! Też tak mam! Znam to uczucie!" Niestety podczas czytania wielokrotnie musiałam ponownie przeczytać dany fragment, ponieważ nie mogłam zrozumieć przesłania, jakie z niego płynie...

Czuję się, odrobinę rozczarowana książką. Spodziewałam się mniej "naukowych" treści, a więcej przykładów z codzienności, gdzie podczas czytania mogłabym pomyśleć " O tak! Też tak mam! Znam to uczucie!" Niestety podczas czytania wielokrotnie musiałam ponownie przeczytać dany fragment, ponieważ nie mogłam zrozumieć przesłania, jakie z niego płynie...

Genialna książka mająca potencjał zrewolucjonizować życie człowieka.

Genialna książka mająca potencjał zrewolucjonizować życie człowieka.

Empatia - zdolność głębokiego odczuwania tego, co doświadcza inna osoba - była od dawna uważana za wrodzoną cechę, lecz dr. Helen Riess dowodzi, że umiejętności empatii zmieniających życie można się nauczyć. To wspaniała wiadomość w dzisiejszych czasach, gdy wydaje się, że brakuje nam empatii i tolerancji.

W książce dr. Helen Riess nauka i historia łączą się, aby zapewnić znaczący, zaskakujący, a nawet przerażający wgląd w to, dlaczego świat jest taki, jaki jest, w tym badania naukowe pokazujące odwrotny związek między władzą a empatią.

Kim jest dr. Helen Riess?

Przede wszystkim profesorem nadzwyczajnym psychiatrii w Harvard Metical School oraz dyrektorem grupy badawczej Empathy. Prowadzi badania nad poprawą empatii w relacji pacjent - lekarz. Zainteresowania kliniczne dr. Riess obejmują psychoterapię i psychofarmakologię zaburzeń lękowych dorosłych, depresję, zaburzenia adaptacyjne dla dorosłych, zaburzenia koncentracji uwagi dorosłych, żałobę. Jest zaangażowana w edukację medyczną od wielu lat. Opracowała innowacyjne programy edukacyjne i terapeutyczne, aby rozwiązywać problemy, począwszy od jej książki o leczeniu bulimii, przez opublikowane programy dotyczące superwizji psychoterapeutycznej, po jej najnowszy program nauczania empatii oparty na neurobiologii dla lekarzy.

Riess pisze:

"Jesteśmy powołani do pomocy, ale ci, którzy zajmują najpotężniejsze stanowiska, by pomagać na wielką skalę, są często bardziej zajęci osobistą władzą, pomaganiem bogatym i poszerzaniem swojej strefy wpływów wśród ich zwolenników, niż organizowaniem wysiłków w celu zmniejszenia cierpienia, dookoła świata".


Co więcej, zauważa, że mamy predyspozycje do faworyzowania własnej „grupy”, co może mieć konsekwencje dla życia lub śmierci osób postrzeganych jako część „obcej grupy”. Riess podaje mocne przykłady tego, jak ta mentalność rozgrywa się w dzisiejszym społeczeństwie ze szkodą dla wszystkich.
Książka ukazuje, jak empatia rozwija się przez całe życie i jak można się jej uczyć i wzmacniać ją na każdym etapie - w domu, w szkole, w miejscu pracy i na arenie politycznej. Precyzuje również, jak ekrany urządzeń cyfrowych spychają nas po równi pochyłej w kierunku jej utraty. Trollowanie w sieci jest tego najlepszym przykładem. To samo tyczy się komentarzy na Facebooku itp. Czyżbyśmy nie dostrzegali już tego, że za awatarami i nickami stoją prawdziwi ludzie. „Współczesne czasy sprzyjają zadawaniu ciosów bez zastanawiania się nad ich konsekwencjami”. Wszystkim nam jest potrzebne uzmysłowienie faktu, iż nie jesteśmy sami na tym świecie i wszyscy zasługujemy na miłość i szacunek. To jakże aktualna i pouczająca lektura wyjaśniająca, w jaki sposób empatia pomaga przełamać bariery między „nami” a „nimi”, poszerzając nasze granice i troskę o siebie.

Książka pozwala nam zagłębić się w jedną z najważniejszych ludzkich zdolności - wyczuwania, rozumienia i troszczenia się o innych. Dowiadujemy się, jak nasze spojrzenie, postawa podczas rozmowy i ton głosu mogą jednoczyć lub izolować - możemy tworzyć wspaniałe miejsca pracy i inspirujące przywództwo polityczne, a jednocześnie promować cyberprzemoc, procesy sądowe i społeczne rozruchy. Siła empatii to lektura obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych zrozumieniem relacji, od osobistych po polityczne.

Wiemy, że empatia jest niezwykle potężnym atutem w uzdrawianiu. Jednak niewielu wie, że można go rozwinąć poprzez systematyczne szkolenie. Otóż dzięki tej książce rozwój umiejętnej praktyki empatii jest w pełni dostępny nie tylko dla pracowników służby zdrowia, ale szczerze mówiąc - dla każdego, kto chce być lepszym słuchaczem i opiekunem. I chociaż empatia jest cechą osobowości, jest też jak mięsień, który można wytrenować. Dr. Riess dzieli się siedmioma praktycznymi wskazówkami, jak zwiększyć zdolność empatii i poprawić reakcję empatyczną (reagowanie z ostrożnością) podczas interakcji z innymi. Podczas gdy inne książki o empatii mogą omawiać znaczenie empatii w biznesie i poza nim, w tym jej zalety i ograniczenia, niewiele książek oferuje praktyczne wskazówki, jak poprawić swoją empatię.

Zaprezentowane siedem wskazówek jest prostych w zastosowaniu i zasadniczo obejmuje ujawnienie wrodzonej zdolności do empatii, a nie uczenia się czegokolwiek nowego. Autorka stworzyła akronim słowa E.M.P.A.T.H.Y. jako nazwę części jej nowatorskiego programu nauczania oceny zachowań niewerbalnych, gdzie:

- E jak kontakt wzrokowy. Nawiązując kontakt wzrokowy z osobą, z którą mamy kontak, nasze oczy ujawniają bogactwo informacji o tym, co czujemy w danej chwili.
- M oznacza mięśnie wyrazu twarzy. Wyraz twarzy łączy się z empatią. Na podstawie mimiki możemy zaobserwować stan emocjonalny osoby, z którą się komunikujemy.
- P jak postawa. Podczas rozmowy z drugim człowiekiem postawa wiele mówi o stanie emocjonalnym. Język ciała i postawa ujawniają bardzo wiele informacji o osobie, z którą rozmawiamy.A jak afekt. Twarz drugiej osoby to najważniejszy przewodnik po doświadczanych przez nią emocjach. Afekt to nic innego jak naukowe określenie emocji, te zaś są sednem wszystkich trudnych rozmów.
- T jak ton głosu. Barwa i ton głosu przekazuje ponad 38% niewerbalnych treści emocjonalnych oraz jest jednym z głównych kluczy do empatii.
- H jak holistyczne słuchanie. Oznacza ono zwrócenie uwagi na inną osobę, zidentyfikowanie jej emocji, zareagowanie na nie ze współczuciem, zrozumieniem bez wydawania osądu. Wiele osób ma trudność ze słuchaniem empatycznym.
- Y, czyli jak zareagujesz. Głębokie i empatyczne słuchanie prowadzi do empatycznej reakcji. Wielu z nas reaguje na intensywne emocje innych.

Autorka tłumaczy, że

„Każda osoba, która w jakikolwiek istotny i pozytywny sposób wpłynęła na nasze życie, przekazała nam tych siedem kluczy do empatii lub otrzymała je od nas”.


Postępując zgodnie z tymi siedmioma prostymi wskazówkami dotyczącymi treningu empatii, Riess twierdzi, że zwiększymy naszą zdolność empatii i reakcję empatyczną. Co tak naprawdę umożliwi nam nawiązanie bliskich więzi z innymi, wspólnie budować, bezinteresownie współpracować? Jak wielka siła może wykrzesać z nas to, co najlepsze? W tej książce znajdziecie wszystkich potrzebnych informacji jak opanować umiejętność bycia empatycznym.

Siedem kluczy do empatii, odkrytych przez autorkę dzięki badaniom i szkoleniom, pomoże nam zmienić nasze życie na lepsze. Kiedy je poznamy, nauczymy się stosować je w każdej dziedzinie naszego życia – od tych najbardziej intymnych relacji po życie rodzinne, biznes, edukację, kierownictwo w organizacjach czy życie w grupach społecznych. Istotnym przesłaniem tej książki jest również to, by nie stać biernie, oceniając i krytykując, ale odnaleźć wspólną nić porozumienia z rozmówcą. Dlatego też chwytajmy za książkę dr. Helen Riess i uczmy się empatii.

Empatia - zdolność głębokiego odczuwania tego, co doświadcza inna osoba - była od dawna uważana za wrodzoną cechę, lecz dr. Helen Riess dowodzi, że umiejętności empatii zmieniających życie można się nauczyć. To wspaniała wiadomość w dzisiejszych czasach, gdy wydaje się, że brakuje nam empatii i tolerancji.

W książce dr. Helen Riess nauka i historia łączą się, aby zapewnić...

Ksiazka ciekawa, jednak czasami slownictwo bylo dla mnie zbyt naukowe. A tym samym trudniej mi bylo ją zrozumieć.

Ksiazka ciekawa, jednak czasami slownictwo bylo dla mnie zbyt naukowe. A tym samym trudniej mi bylo ją zrozumieć.

Zwrot w psychologii!
Chociaż byliby i tacy, którzy powiedzieliby więcej – rewolucja! Zwłaszcza że wyniki badań autorki dr Helen Riess, psychiatry i profesor Harvard Medical School w USA, mogą być remedium na problemy współczesnego świata. Profesor kliniczny i psychiatra Daniel J. Segiel mówi wręcz – „Dar dla ludzkości, który pojawił się w samą porę.” Pierwszym krokiem w przecieraniu szlaków niewiedzy to udowodnione przez autorkę założenie, że empatii można nauczyć się. To coś nowego, ponieważ do tej pory sądzono, że „rodzimy się z określonym poziomem empatii, którego nie da się podnieść. Kolejni uznają, że empatii należy nauczyć się w dzieciństwie. A jeszcze inni stanowczo oświadczają, że empatii nie da się nauczyć.”
Da się! – twierdzi autorka.
I ma na to niezbite dowody w postaci wyników wieloletnich badań prowadzonych wśród personelu ochrony zdrowia. Drugi krok to szkolenia ludzi w zawodach, w których empatia jest wskazana jako ważny czynnik podnoszący efekty pracy – lekarze, pielęgniarki, pedagodzy, politycy czy liderzy grup. W tym celu opracowała siedem zasad tworzących narzędzie pod nazwą:
E.M.P.A.T.H.Y.®
To chroniony prawnie akronim z ukrytymi w nim siedmioma kluczami, które autorka odkryła podczas badań i dopracowała podczas szkoleń. Można je stosować zarówno w życiu prywatnym i intymnym, jak i w pracy zawodowej. Również w działalności społecznej - w polityce i biznesie.
Mnie najbardziej zaciekawiła edukacja.
Autorka poświęca korelacji jej z empatią osobny rozdział. Podaje krok po kroku zastosowanie zasad, które wypróbowałam w kontaktach z moją młodzieżą. Jestem zachwycona rezultatami i jednocześnie zaskoczona prostotą korzystania z nich. Wystarczy zapamiętać i trzymać się procedury stosowania kluczy, a młody człowiek otwiera się, jak dobrze naoliwiony zamek i chłonie, jak sucha gąbka. W ogólnym sensie można ich stosowanie i efekty sprowadzić do fundamentalnej w pedagogice myśli Janusza Korczaka – widzieć w dziecku człowieka. Autorka pokazuje, jak to zrobić i daje ku temu praktyczne narzędzie. Pomaga przejść najtrudniejszą drogę – od przekonania do działania. Nie ma sensu pisać, na czym ono polega, ponieważ jej publikacja nie jest poradnikiem, dlatego więcej pożytku i przyjemności odkrywania nowego w psychologii przyniesie osobista lektura teorii autorki popartej przykładami z własnej praktyki zawodowej.
Autorka nie ogranicza się tylko do analizy swojej teorii.
Obala mity pokutujące w nauce. Chociażby ten mówiący o pojawianiu się empatii w wieku 8-9 lat. Dokładnie tego mnie uczono na zajęciach z psychologii rozwojowej dziecka. Autorka poprawia ten błąd mówiąc, że empatia pojawia się już u dziecka rocznego (sic!). Ta wiedza ma kolosalne znaczenie dla rodziców i pedagogów wychowujących dzieci i młodzież. Kolejny mit obaliła w rozwoju czytelniczym mającym ogromne znaczenie w edukacji czytelniczej. Do tej książki myślałam, że nieważne, co czyta się. Ważne, że w ogóle czyta się. Mój minimalizm wynikał z niskiego poziomu czytelnictwa Polaków i przekonania, że każde słowo czytane jest zbawienne dla rozwoju człowieka.
Okazuje się, że nic bardziej mylnego.
Autorka ustaliła, że rodzaj wybieranej literatury, czyli sposób opowiadania historii, ma wpływ na rozwój konkretnej inteligencji. Na inteligencję emocjonalną poprzez rozwój empatii ma wpływ w najbardziej znaczącym stopniu beletrystyka. „W powieściach sensacyjnych i przygodowych ma to miejsce w znacznie mniejszym stopniu. W przypadku osób, które zapoznawały się z literaturą popularną (...) lub nie czytały nic, liczba punktów zdobytych w skali empatii nie rosła”. W tym kontekście popularność literatury popularnej (przez niektórych zwanej kobiecą) nie powinna cieszyć. To wiele tłumaczy, dlaczego oczytany człowiek może mieć wysoki stopień inteligencji intelektualnej, ale bardzo niski społecznej czy emocjonalnej. Niektórzy takie osoby określają mianem „inteligentny cham”. W analogiczny sposób autorka tłumaczy wiele innych zjawisk społecznych i kulturowych. Tych negatywnych jak: rasizm, psychopatia, nacjonalizm, manipulacje polityczne i wiele innych. W tych ostatnich posłużyła się analizą braku empatii i jej nadużywania podczas wyborów prezydenckich w USA w 2016 roku zakończone zwycięstwem Donalda Trumpa. Również zjawisk pozytywnych jak odwaga, altruizm czy szlachetne zachowania. To po tych ostatnich poznajemy ludzi z wysokim stopniem empatii, a które uwielbiamy sobie stawiać za wzór. Niestety, częściej tylko stawiać. Zwraca również uwagę na negatywny wpływ rozwoju technologii w kształtowaniu empatii – rozwój lub częściej zanik, co ostatecznie przekłada się na coraz słabszą kondycję psychiczną społeczeństwa.
Posuwa się nawet do postawienia alarmującej prognozy.
Stanowczo twierdzi – „Jedno jest pewne: bez rozszerzenia empatii na wszystkich ludzi cywilizacja w obecnym kształcie nie przetrwa.” I podaje remedium.
Sztuka i literatura.
Te dziedziny kształtujące kompetencje miękkie, które są systemowo i konsekwentnie w edukacji polskiej spychane na margines lub pomijane zupełnie. Właściwie tę część książki przykryję kirem braku komentarza, bo musiałabym zacząć ciężko grzeszyć.
I najważniejsze!
Zanim zaczniemy zmieniać świat i obdarzać go empatią, musimy zacząć od siebie. Autorka mówi wprost – „musisz wejść we własne buty i spojrzeć na siebie ze współczującej perspektywy”. Tylko „praktykowanie empatii wobec samych siebie i innych opartej na siedmiu kluczach daje nadzieję na ukształtowanie życzliwszego społeczeństwa, dyskursu pełnego szacunku i zrozumienia oraz bardziej ludzkiego świata”.
Wystarczy sięgnąć po te siedem kluczy.
http://naostrzuksiazki.pl/

Zwrot w psychologii!
Chociaż byliby i tacy, którzy powiedzieliby więcej – rewolucja! Zwłaszcza że wyniki badań autorki dr Helen Riess, psychiatry i profesor Harvard Medical School w USA, mogą być remedium na problemy współczesnego świata. Profesor kliniczny i psychiatra Daniel J. Segiel mówi wręcz – „Dar dla ludzkości, który pojawił się w samą porę.” Pierwszym krokiem w...

Mam do Was jedno pytanie – co wiecie o empatii? Jestem przekonana, że większość z Was jest w stanie podać definicję, która dość słusznie opisze ten konstrukt. Lecz jak się okazało, większość ludzi posiada tylko bardzo ogólną wiedzę na ten temat, a uważam ją za wyjątkowo istotną. Żeby jednak nie być niesprawiedliwym, to przyznam, że ja sama wiedziałam dość mało o empatii, a dotychczas uważałam się za osobę, która wie w tym aspekcie więcej niż przeciętny człowiek. Teraz już zdaję sobie sprawę, że zgłębienie mechanizmów empatii wymaga o wiele większego zaangażowania i wysiłku. Pomogła mi w tym książka "Siła empatii. 7 zasad zmieniających życie, pracę i relacje".

Tematyką związaną z empatią zainteresowałam się ponad rok temu, gdy całkowicie przypadkowo razem z przyjaciółką wybrałyśmy ten temat do opracowania w ramach zajęć na uczelni. Wtedy było to tylko luźno rzucone pojęcie, które wydawało się stosunkowo ciekawe i łatwe do omówienia. Pracowałyśmy nad nim rok i właśnie wtedy przeczytałam wiele artykułów na ten temat i kilka książek naukowych. Często się śmieję, że teraz jestem prześladowana przez empatię, ponieważ i mój temat pracy rocznej na studiach jest ściśle z nią związany, i inne zajęcia wymagają ode mnie głębokiej analizy tej tematyki. Jednak jak sami widzicie, jest to wzajemne prześladowania – obecnie już całkowicie świadomie dążę do zgłębiania wiedzy w tym polu psychologii.

Empatia jest bardzo istotna w naszym życiu, ponieważ dzięki niej jesteśmy w stanie funkcjonować z innymi ludźmi oraz w razie problemów możemy na nich liczyć. Gdyby nie ona, to podejrzewam, że jako rozwinięty intelektualnie gatunek nie bylibyśmy w stanie przetrwać. Jest naprawdę na każdym naszym kroku. Od momentu kiedy na paluszkach wstajemy, by nie obudzić naszej drugiej połówki, rodziców czy innych domowników, towarzyszy nam przez cały dzień. Nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak często doświadczamy jej od innych ludzi i jak często to my współodczuwamy z innymi osobami. To zjawisko jest tak bardzo fascynujące, że warto poświęcić mu czas – i w kontekście naukowym, i w kontekście społecznym. Czym bylibyśmy bez empatii?

Jednak wracają bezpośrednio do samej książki, chciałabym wychwalić pod niebiosa główną autorkę tej lektury. Czytało się ją niesamowicie, a patrząc, że jest to dzieło z literatury naukowej, jestem pod olbrzymim wrażeniem. Moje dotychczasowe doświadczenia opierają się na ciekawych i przydatnych informacjach zapisanych w przystępny (lub nie) sposób. W przypadku "Siły empatii" to nie tylko przystępny sposób, ale bardzo przyjemny i prosty styl, który pozwala wszystko bez większych problemow zrozumieć i w dodatku wciąga. Przy tym nie miałam też uczucia, że w jakiś sposób odejmuje to książce rzetelność. Wszystko opierało się na konkretnych teoriach psychologicznych i miało podparcie w badaniach. Miałam wrażenie, że usiadłam i czytam wyjątkowo pasjonującą powieść.

Tak jak wspomniałam na początku mojej opinii, czytałam już sporo naukowej literatury na ten temat i czuję się w nim dość pewnie. Znam i ujęcie biologiczne empatii, i społeczne. Tymczasem okazało się, że wiele informacji było mi jeszcze nieznanych i znacznie pogłębiłam swoją wiedzę. To nie były tylko suche fakty, ale również informacje, które jako niekoniecznie specjaliści możemy wykorzystać w swoim codziennym życiu. Autorka omówiła temat bardzo rozlegle. Wzięła pod uwagę indywidualne aspekty empatii, ale również ujęła to bardziej globalnie. Poza tym nie ograniczyła się wyłącznie do empatii, ale wzięła pod lupę i nowoczesną technologię, i psychoterapię. Podoba mi się to ujęcie, ponieważ bardzo dobitnie uświadamia siłę empatii oraz jej możliwości.

"Siła empatii. 7 zasad zmieniających życie, pracę i relacje" to bardzo wartościowa książka, która dzięki swojej prostocie oraz bardzo szerokiej gamie omówień, trafi do specjalistów, ale i czytelników, którzy nie są zawodowo związani z tą tematyką. Uważam również, że może zaciekawić osoby, które dotychczas w ogóle nie interesowały się psychologią. Dlatego jeśli chcecie pogłębić swoją wiedzę o świecie i człowieku, bardzo polecam Wam tę pozycję.

Mam do Was jedno pytanie – co wiecie o empatii? Jestem przekonana, że większość z Was jest w stanie podać definicję, która dość słusznie opisze ten konstrukt. Lecz jak się okazało, większość ludzi posiada tylko bardzo ogólną wiedzę na ten temat, a uważam ją za wyjątkowo istotną. Żeby jednak nie być niesprawiedliwym, to przyznam, że ja sama wiedziałam dość mało o empatii, a...

Prezentowana dzisiaj książka to rzetelne źródło informacji o szeroko pojętej inteligencji emocjonalnej. Już na samym początku natkniemy się na całe mnóstwo rekomendacji różnych naukowców. Poza tym i przede wszystkim, sama autorka to psychiatra, badaczka, pedagog i ekspert w dziedzinie badań nad emocjonalną stroną życia człowieka.
We wstępie dr Helen Riess wyjaśnia dlaczego zajęła się badaniami nad "zjawiskiem" empatii. Z pewnością wielkim bodźcem do tego były doświadczenia osobiste i trudne dzieciństwo autorki.
Następnie czytelnik zostaje kolejno przeprowadzony przez tajniki działania empatii. Autorka zaznacza dosadnie, że empatia to nie tylko współczucie. Owszem jest ono pewnym procentem budującym. Empatia, tak naprawdę, to coś znacznie więcej. Jest cały system uruchamiający rozmaite obszary naszego mózgu oraz wszelakie pokłady emocji i uczuć, jakie towarzyszą nam we wszystkich aspektach życia.
Empatii można się nauczyć - wyjaśnia H. Riess - podaje w związku z tym 7 kluczowych kroków do osiągnięcia powyższego. Te kroki to: E.M.P.A.T.H.Y. Zachęcam do zapoznania się z nimi.
Co najważniejsze w dążeniu do bycia empatycznym wobec "świata", to fakt, że budowanie takiego uczucia, takiej emocji należy zacząć od siebie i bycia empatycznym właśnie względem swojej osoby. Potem zaś takim wypracowanym emocjonalnie okiem łatwiej nam spojrzeć na innych.

Prezentowana dzisiaj książka to rzetelne źródło informacji o szeroko pojętej inteligencji emocjonalnej. Już na samym początku natkniemy się na całe mnóstwo rekomendacji różnych naukowców. Poza tym i przede wszystkim, sama autorka to psychiatra, badaczka, pedagog i ekspert w dziedzinie badań nad emocjonalną stroną życia człowieka.
We wstępie dr Helen Riess wyjaśnia...