Punk 57

Bookstagram: _whispered_stories

Punk 57- Penelope Douglas 📝🎸
ocena- ☆ ☆ ☆ ☆ /5

ǫ: ᴄᴢʏᴛᴀʟɪśᴄɪᴇ ᴄᴏś ᴏᴅ ᴘᴇɴᴇʟᴏᴘᴇ ᴅᴏᴜɢʟᴀs?

„Pięćdziesiąt siedem razy, kiedy nie zadzwoniłem.
Pięćdziesiąt siedem listów, których nie wysłałem.
Pięćdziesiąt siedem szwów, żeby znowu oddychać.
A potem już tylko udawałem.”

Jest to moja pierwsza książka od Penelope i myślę, że nieostatnia. Szczerze mówiąc, byłam negatywnie nastawiona do twórczości tej autorki, głównie przez dużą liczbę negatywnych opinii. Za każdym razem, jak widziałam jakąś opinię (zwłaszcza „Credence”) to była ona krytyczna. Jednak postanowiłam dać szansę i przypadkiem trafiło na „Punk 57”. Nie miałam względem tego tytułu większych oczekiwań.

Patrząc na tłumaczenie to jest dobre w odbiorze. Nie ma wyszukanych słów, aczkolwiek jest to tłumaczenie, przez co niektóre słowa są po prostu dziwne- ale nie koliduje to ze zrozumieniem tekstu. Co do okładki... nie podoba mi się, nic nadzwyczajnego.

Przechodząc do najważniejszego, czyli do samej treści książki. Sam zamysł na fabułę bardzo ciekawy, zważywszy na to, że historia niesie przesłanie i w jakiś stopniu lekcję. Motyw pisania listów jest cudowny! Zdecydowanie przepadłam. A zwroty akcji, które pojawiają się tutaj są naprawdę dosyć fajne.

Często w opiniach przewijało mi się stwierdzenie, że Ryen jest „pustą blond cheerleaderką”, co jest dla mnie przesadą, ponieważ widać niezrozumienie jej postaci przez odbiorcę. Według mnie ona jest bardzo ciekawą postacią, wręcz mogę skusić się o stwierdzenie, że złożoną. Nie jest ona taka do końca oczywista. Myślę, że warto zagłębić się w jej postać, niż popatrzeć tak powierzchownie. Ja wiem, że na początku może ona być trudna do zrozumienia i polubienia, natomiast, jak pozna się jej historię/perspektywę w dalszej części książki to sytuacja wygląda zgoła inaczej.

„-Samotność, Pustka, Pozory, Strach […]
-Rozumiesz już? Nie musisz się bać ani wstydzić. Nikt nie rozumie cię lepiej niż ty. Nikt nie może cię zastąpić. Nie wszyscy to zobaczą, ale tak naprawdę musisz to wiedzieć tylko ty.”

Sama relacja Mishy i Ryen nie należy do najprostszych. Momentami bywała dziwna, natomiast była ciekawa. Napomknę jeszcze kilka słów o scenach zbliżeń, które zostały bardzo płytko opisane, wręcz sztucznie, „bez miłości”.

Co do reszty postaci, tych drugoplanowych. Miałam poczucie, jakby były bez wyrazu. Tak naprawdę to nic nie dowiadujemy się o nich. Jeżeli ktoś woli skupić się tylko na głównych bohaterach, to będzie zadowolony, ja jednak wolę więcej informacji również o tych pobocznych uczestnikach akcji.

Podsumowując, polecam tę książkę, zwłaszcza teraz na okres jesienny. Przy Punk 57 można oderwać się na chwilę od rzeczywistości i wysunąć kilka wniosków. Miłego czytania! ❤️🎸

Bookstagram: _whispered_stories

Punk 57- Penelope Douglas 📝🎸
ocena- ☆ ☆ ☆ ☆ /5

ǫ: ᴄᴢʏᴛᴀʟɪśᴄɪᴇ ᴄᴏś ᴏᴅ ᴘᴇɴᴇʟᴏᴘᴇ ᴅᴏᴜɢʟᴀs?

„Pięćdziesiąt siedem razy, kiedy nie zadzwoniłem.
Pięćdziesiąt siedem listów, których nie wysłałem.
Pięćdziesiąt siedem szwów, żeby znowu oddychać.
A potem już tylko udawałem.”

Jest to moja pierwsza książka od Penelope i myślę, że nieostatnia....

Chyba nie każdy zdaje sobie sprawę, że ta książka to soft dark romance, który zawiera elementy znęcania się między głównymi partnerami romantycznymi.
Ogólnie książka podobała by mi się bardziej, gdyby nie robienie z głównej bohaterki idiotki, która nie potrafi korzystać z googla.

Chyba nie każdy zdaje sobie sprawę, że ta książka to soft dark romance, który zawiera elementy znęcania się między głównymi partnerami romantycznymi.
Ogólnie książka podobała by mi się bardziej, gdyby nie robienie z głównej bohaterki idiotki, która nie potrafi korzystać z googla.

Daje takie 8 gwiazdek, gdyż ogólnie książka mi się podobała, a początek był bardzo obiecujący. Jednak zdecydowany minus za wulgarne opisy zbliżeń. Można to było zrobić z większą klasą w kontekście całej książki. Po drugie niezbyt polubiłam Mische. Zdecydowanie nie jest to mężczyzna którym bym się zainteresowała, ale może wynika to z racji wieku. Niektóre jego komentarze mają być szczere i dosadne a są po prostu chamskie. Bohaterka wprost nazywa to wytykaniem jej błędów. Książka delikatnie porusza ważne tematy jednak podejście do nich jest zdecydowanie mało dojrzałe. Zachowanie Ryen też może irytować. Jednak całość oceniam dość dobrze: lekkie pióro, szybko się czyta, nawet niezła fabuła jak na gatunek.

Daje takie 8 gwiazdek, gdyż ogólnie książka mi się podobała, a początek był bardzo obiecujący. Jednak zdecydowany minus za wulgarne opisy zbliżeń. Można to było zrobić z większą klasą w kontekście całej książki. Po drugie niezbyt polubiłam Mische. Zdecydowanie nie jest to mężczyzna którym bym się zainteresowała, ale może wynika to z racji wieku. Niektóre jego komentarze...

Jak zawsze czytając książki Douglas zatopiłam się w historii, zakochałam w bohaterach i nie spałam w nocy, żeby jak najszybciej skończyć czytać.
Ta książka po prostu mnie wessała. Na mnie działa styl i fabuła, także gorąco polecam :P

Jak zawsze czytając książki Douglas zatopiłam się w historii, zakochałam w bohaterach i nie spałam w nocy, żeby jak najszybciej skończyć czytać.
Ta książka po prostu mnie wessała. Na mnie działa styl i fabuła, także gorąco polecam :P

Opis

[Zamknij oczy. Nie ma tutaj nic, co można zobaczyć.

Była dla niego wszystkim. Myślał nawet, że się w niej zakochał. Dziewczyna z listów, jego Ryen. Obiecali sobie, że nigdy się nie spotkają i nie będą siebie szukać w mediach społecznościowych. Żadnych zdjęć, żadnych spotkań. Tylko listy i oni.

Jednak Misha spotkał ją zupełnie przypadkiem, na imprezie zorganizowanej po to, żeby zebrać fundusze na trasę jego nowo powstałej kapeli. Była tam jego Ryen. I Misha zrozumiał, że dziewczyna z listów go okłamała. Nie była wcale taka, jak to sobie wyobrażał. Była… gorąca. Postanowił, że nie zdradzi jej, kim jest. Jeszcze nie teraz.

I wydarzyła się tragedia. Tragedia, do której być może by nie doszło… gdyby tamtego wieczoru Ryen nie zawróciła mu w głowie. Teraz Misha już nie chce jej znać. Jedyne, czego chce, to ją znienawidzić i zapomnieć, że kiedyś była jego.

Ryen nie wie, czemu Misha nie odpisuje. Za to do jej poukładanego życia wkracza chłopak, który wyraźnie ma zamiar je zniszczyć. Tylko czemu Ryen nie potrafi przestać o nim myśleć?]

-Moja recenzja

Zaczęłam ją czytać, miałam na nią bardzo dobre nastawienie, ale niestety w połowie książki bardzo zaczęła mnie nudzić i bardzo mnie męczyło dotrwanie do końca. Na początku bardzo mnie wkręciłam ale w połowie ta świeczka zgasła,Ta końcówka była nudna. Misha była bardzo zmieszaną osobą.ryen te imię bardzo mi się mieszało. Bo misha jest chłopakiem, ryen jest dziewczyną. Zawsze musiałam się zastanowić😅. Nie polubiłam ryen bo ona go gnębiła. I on ją nie lubi bo go gnębi a później on też ją zaczął gnębić. Bardzo nie rozumiałam tej książki i chyba nie zrozumiem. tą książkę nie za bardzo polubiłam, bo nie jestem za dużą fanką friends to lovers, ale jeśli ty czytelniku jesteś-przeczytaj. Moim zdaniem ta książka nie jest tak zachęcająca jak pozostałe książki Penelope Douglas

•Moja ocena 3/⭐️
•2/🌶️
•Motywy•
-friends to enemies to lovers
-dark romance
-secret infinity
-dual POV
-bulling

•Ta książka jest przeznaczona dla czytelników 18+!

Opis

[Zamknij oczy. Nie ma tutaj nic, co można zobaczyć.

Była dla niego wszystkim. Myślał nawet, że się w niej zakochał. Dziewczyna z listów, jego Ryen. Obiecali sobie, że nigdy się nie spotkają i nie będą siebie szukać w mediach społecznościowych. Żadnych zdjęć, żadnych spotkań. Tylko listy i oni.

Jednak Misha spotkał ją zupełnie przypadkiem, na imprezie zorganizowanej...

Chce jeepa i Mishe

Chce jeepa i Mishe

Uwielbiam! "Punk 57" autorstwa Penelope Douglas jest moją drugą książką od tej autorki i nie zawiodłam się. Motyw muzyczny i pisanie listów bardzo mi się spodobał. Wielkim plusem tej książki jest to, że została napisana z perspektywy Ryen oraz Mishy. "Punk 57" posiada nawiązania do serii "Devil's Night". Książka bardzo mnie w ciągła i zakochałam się w niej od samego początku. Polecam serdecznie.

Uwielbiam! "Punk 57" autorstwa Penelope Douglas jest moją drugą książką od tej autorki i nie zawiodłam się. Motyw muzyczny i pisanie listów bardzo mi się spodobał. Wielkim plusem tej książki jest to, że została napisana z perspektywy Ryen oraz Mishy. "Punk 57" posiada nawiązania do serii "Devil's Night". Książka bardzo mnie w ciągła i zakochałam się w niej od samego...

Ogólnie to fajna, ale scena w kinie samochodowym..

Ogólnie to fajna, ale scena w kinie samochodowym..

▪ Punk 57 - Penelope Douglas▪

"Kamyczku."

"Było nam dobrze ze sobą, dopóki się nie spotkaliśmy." Misha i Ryen piszą do siebie listy od piątej klasy, gdy przez przypadek zostają sobie przydzieleni w szkolnym projekcie. Ich światy wywracają się do góry nogami, gdy ich drogi przypadkiem sie łączą i w końcu się spotykają, choć nie do końca tego świadomi.

Do Punka dorwałam się w Empiku i po przeczytaniu kilku stron ze środka, postanowiłam go zamówić bez większych oczekiwań. Było kilka momentów, które mi się nie spodobały z perspektywy kobiety, bo Mason potrafi byc dupkiem, ale na szczęście później jest coraz lepiej. Ryen na całe szczęście nie jest kolejna bezmyślną bohaterką romansu dla nastolatków – przynajmniej w moim odczuciu – i podejmowane przez nią decyzje czynią ją bardziej ludzką, przez co o wiele łatwiej było mi spojrzeć na to wszystko jej oczami. Punk 57 był pierwszą książką Penelope Douglas, którą miałam przyjemność przeczytać, choć do stylu autorki przekonałam się dopiero przy serii Devil's Night.

Punk 57 to książka, która na pozór nie wydaje się wyróżniać spośród innych tego typu pozycji, chociaż we mnie wzbudziła dużo emocji, a sama akcja nie pozwoliła mi się oderwać. To, czego mi zabrakło, jest tym samym, za co pokochałam Hideaway. Swoją drogą, uwielbiam te wszystkie nawiązania do całej serii. Bardzo prawdopodobne, że jeszcze do niej wrócę ze względu na bohaterów, a szczególnie Mishę, ale napewno nie w najbliższej przyszłości.

⭐⭐⭐⭐/⭐⭐⭐⭐⭐⭐

"Pralka czy kula armatnia?"

▪ Punk 57 - Penelope Douglas▪

"Kamyczku."

"Było nam dobrze ze sobą, dopóki się nie spotkaliśmy." Misha i Ryen piszą do siebie listy od piątej klasy, gdy przez przypadek zostają sobie przydzieleni w szkolnym projekcie. Ich światy wywracają się do góry nogami, gdy ich drogi przypadkiem sie łączą i w końcu się spotykają, choć nie do końca tego świadomi.

Do Punka...

Książka posiada bardzo ciekawe i niespotykane wątki, mimo wielu złych opinii o tej autorce książka naprawdę przypadła mi do gustu. Jest lekka i bardzo łatwo się ją czyta. Porusza wiele wątków, których nie spodziewałam się po takiej książce. Jak najbardziej polecam!

Książka posiada bardzo ciekawe i niespotykane wątki, mimo wielu złych opinii o tej autorce książka naprawdę przypadła mi do gustu. Jest lekka i bardzo łatwo się ją czyta. Porusza wiele wątków, których nie spodziewałam się po takiej książce. Jak najbardziej polecam!