Nie lubię pisać złych opinii, ale to. Co tu się działo to jakiś dramat.
Zacznę od złych rzeczy, bo niestety było ich więcej niż dobrych
- Główna bohaterka irytująca na maksa { sytuacja, gdzie przychodzi do niej Nikodem normalnie porozmawiać, a ona na niego fuka }
- Ilość mężczyzn Karol, Mateusz, Nikodem dla mnie trochę za dużo.
- Niepodpisane rozdziały z kiedyś i teraz w niektórych momentach sama musiałam się domyślać, że to retrospekcja i nie były też one dawane pokolej tylko, jakby ktoś sobie to losował co trochę utrudniało zrozumienia wszystkiego.
- Powtarzanie treści, skoro mamy retrospekcje z sytuacji z Karolem, to po co to jeszcze raz pisać, żeby to opowiedzieć koleżance takie trochę zapychanie stron.
- Jeśli liczycie na wątek romantyczny, to nie tutaj przez połowę książki czytamy o życiu Wioli. Dopiero po połowie zaczyna się coś dziać, ale dopiero pod sam koniec zaczyna naprawdę coś się dziać, chociaż wątek końcowy do przewidzenia.
Z dobrych rzeczy, że książka jest krótka i się szybko czytało, ale czy zostanie mi w głowie na długo no nie wiem. Podsumowując lekka książka na jakiś zastój ale nie jakaś porywająca, więc jak ktoś szuka czegoś lepszego, to nie tutaj.

Nie lubię pisać złych opinii, ale to. Co tu się działo to jakiś dramat.
Zacznę od złych rzeczy, bo niestety było ich więcej niż dobrych
- Główna bohaterka irytująca na maksa { sytuacja, gdzie przychodzi do niej Nikodem normalnie porozmawiać, a ona na niego fuka }
- Ilość mężczyzn Karol, Mateusz, Nikodem dla mnie trochę za dużo.
- Niepodpisane rozdziały z kiedyś i teraz w...

Historia głównej bohaterki Wioli młodej dziewczyny,która niedawno straciła bliską osobę.
A teraz prowadzi swój kobiecy salon kosmetyczny świadcząc w nim usługi kosmetyczne pracuje razem ze swoimi pracownicami Klarą i Karoliną pomagają jej w pracy.
Te wspomnienia to bolesne,silniejsze jednak są od niej,wracają do niej jak bumerang.
Ta powieść urocza,życiowa jest pełna bólu,emocji i ogromu miłości książka.
Z przejęciem czytałam powieść,zasmuciła mnie,zaskakiwała nie sposób było mi się oderwać od książki.
Wciągnęłam się w tą historię powieści,serce moje zabiło mocniej.
Pierwsza książka autorki wypadła bardzo dobrze,to udany,rewelacyjny debiut.
Miłe popołudnie miałam z tą książką.
Czyta się wspaniale.
Nie spodziewałam się,że powieść tak urzeknie mnie,spodoba się naprawdę nie żałuję,że ją przeczytałam.

Historia głównej bohaterki Wioli młodej dziewczyny,która niedawno straciła bliską osobę.
A teraz prowadzi swój kobiecy salon kosmetyczny świadcząc w nim usługi kosmetyczne pracuje razem ze swoimi pracownicami Klarą i Karoliną pomagają jej w pracy.
Te wspomnienia to bolesne,silniejsze jednak są od niej,wracają do niej jak bumerang.
Ta powieść urocza,życiowa jest pełna...

Wiola. Młoda kobieta, która ma za sobą pierwszą miłość i tajemnicze zniknięcie ukochanego. Powiedział do niej "Naucz się beze mnie żyć", po czym wyszedł i zniknął bez śladu. Wiola nie chce zapomnieć, pielęgnuje wspomnienie ukochanego Mateusza. Na codzień, wśród ludzi udaje, że wszystko jest w porządku, uczucia zagłusza pracą w wymarzonym salonie kosmetycznym, który staje się coraz bardziej popularnym i znanym miejscem na mapie Krakowa. I tylko smutek i tęsknota w oczach są znakiem ciągłego bólu, któremu towarzyszą także łzy.
Razem z Wiolą w jej salonie pracują także Klara i Karolina. Klara powoli staje się najbliższą przyjaciółką Wioli. Karolina jednak nie stanie na wysokości zadania i w chwili próby zawiedzie.
Zarówno Wiola jak i Karolina mają przeszłość, która upomni się o nich w najmniej oczekiwanym momencie. Wtedy okaże się na kogo tak naprawdę mogą liczyć.
Książka jest debiutem Angeliki Ślusarczyk. Z przyjemnością sięgnę po kolejne książki tej autorki.

Wiola. Młoda kobieta, która ma za sobą pierwszą miłość i tajemnicze zniknięcie ukochanego. Powiedział do niej "Naucz się beze mnie żyć", po czym wyszedł i zniknął bez śladu. Wiola nie chce zapomnieć, pielęgnuje wspomnienie ukochanego Mateusza. Na codzień, wśród ludzi udaje, że wszystko jest w porządku, uczucia zagłusza pracą w wymarzonym salonie kosmetycznym, który staje...

„Oczy masz pełne smutku. To one krzyczą, jak bardzo jest ci źle.”

Wiola jest młodą kobietą, za którą ciągnie się przeszłość i jej pierwsza miłość. Nie byle jaka, bo przecież pierwsza miłość jest zawsze najsilniejsza i to właśnie o niej najtrudniej zapomnieć. Nawet się nie chce o niej zapominać! I tak jest w przypadku Wioli. Próbuje zacząć na nowo żyć, jednak nie potrafi zapomnieć o swoim ukochanym, który nagle zniknął i ślad po nim zaginął. Udaje, że wszystko jest w jak najlepszym porządku, a dopiero w samotności pozwala sobie na smutek i łzy. Jaką przeszłość skrywa Wiola? Co takiego się stało w jej życiu, że nie potrafi ruszyć do przodu chociaż bardzo się stara? I czy zmienny los przyniesie jej choć odrobinę szczęścia? A przede wszystkim, kogo postawi na jej drodze, aby odzyskać to utracone szczęście i miłość?

„Wszystko się da, jeśli się tak naprawdę chce i każdy strach można w jakiś sposób przełamać.”

„Naucz się beze mnie żyć” to debiutancka książką Angeliki Ślusarczyk. Jest to historia bardzo emocjonalna, potrafi wzruszyć do łez. Pokazuje jaki, niewyjaśnione rozstanie dwojga kochających się osób, pozostawia ślad w duszy i umyśle. Pokazuje, jak ciężko jest się pozbierać i zacząć budować swoje życie na nowo. Na pozostałościach, które próbuje się pozbierać. Jak stawić czoło nowym problemom lub tym, które niespodziewanie się ponownie pojawiają na naszej drodze. Wiola, nasza bohaterka, stara się zagłuszyć swój smutek i cierpienie poprzez oddanie się pracy, ale w samotności doskwiera jej to ze zdwojoną siłą. Mimo, że doświadczyła wiele w swoim życiu, stara się rozumieć i pomagać innym. Jest jak ta dobra duszyczka, która do wszystkich wyciągnie swoją pomocną dłoń.

„Mówią, że chwila trwa dość krótko. Że ci, którzy nie łapią tych ułamków sekund, nie umieją żyć naprawdę. Bo to, co jest najlepsze, trwa bardzo krótko.”

Historię Wioli czyta się bardzo szybko. Nim się obejrzałam, byłam już na końcu książki. Bardzo mi się podobało to, że autorka starała się przeplatać obecne życie autorki z tym, co wydarzyło się przed paroma laty. To ułatwiło pogląd tego, dlaczego Wiola zachowuje się tak, a nie inaczej i pokazało, co przeżyła parę lat temu i co ukształtowało to, jaka jest teraz. Pomysł na fabułę był również bardzo dobry, tutaj nie ma się do czego przyczepić. Jednak, jeżeli mam się czegoś uczepić, to będą to dialogi. O ile długie opisy mi nawet nie przeszkadzały, tak odniosłam wrażenie, że autorka dialogi pomiędzy bohaterami przeprowadziła za bardzo sztucznie. No bo gdzie w normalnym życiu dialogi prowadzi się aż tam misternie? Raczej rozmawia się luźno z rodziną, przyjaciółmi, a tutaj czytając dialogi czułam taką sztywność, jakby nic nie łączyło rozmawiających ze sobą ludzi. Poza tym, że końcówka była utartym schematem szczęśliwego zakończenia nie ma się już do czego przyczepić. Jeżeli mam się odnieść do całości, to były momenty wzruszeń, które sprawiły, że w oczach zaświeciły się łezki. Tak więc ogólnie oceniam na plus, tym bardziej, że jest to debiut autorki. Można spędzić bardzo miło czas z tą książką, tak więc dla relaksu i odpoczynku nadaje się idealnie.

„Oczy masz pełne smutku. To one krzyczą, jak bardzo jest ci źle.”

Wiola jest młodą kobietą, za którą ciągnie się przeszłość i jej pierwsza miłość. Nie byle jaka, bo przecież pierwsza miłość jest zawsze najsilniejsza i to właśnie o niej najtrudniej zapomnieć. Nawet się nie chce o niej zapominać! I tak jest w przypadku Wioli. Próbuje zacząć na nowo żyć, jednak nie potrafi...

Dziękuję droga autorko za możliwość wzięcia udziału po raz pierwszy w BookTour.

Wiola to młoda kobieta, która ma za sobą bagaż złych doświadczeń. Nieszczęśliwie zakochała się w chłopaku poznanym przez internet. Oszukał ją ,wykorzystał mimo iż się nie widzieli na żywo. Dziewczyna załamała się po zerwaniu, ciężko to odchorowała. Ale doszła do siebie.
Po jakimś czasie poznała Mateusza, kierowcę który dostarczył jej zakupione materiały do remontu. Bała się tej znajomości, jednak pozwoliła swojemu sercu na zakochanie. Niestety los znowu z niej zakpił. Jej serce po raz kolejny zostało złamane. Mateusz zniknął, nikt nie wiedział gdzie jest i co się z nim dzieje. Wiola przez trzy lata od jego zniknięcia nie potrafiła o nim zapomnieć.
W między czasie otwarła swój salon kosmetyczny, w którym pracowała non stop ,byle jej myśli nie schodziły na tor -MATEUSZA.
Poznała różne osoby, zaprzyjaźniła się z Nikodemem, mimo że wiedziała jaka była "ICH" przeszłość. Po jakimś czasie dostała telefon z DKMS z informacją iż biorca jej szpiku chce się z nią spotkać. Mimo że zgodziła się na to spotkanie, chciała zrezygnować. Klara jej pracownica na to nie pozwoliła.
Kiedy dotarła na miejsce spotkania przeżyła SZOK....
I tutaj zakończę bo zdradzę wszystko :)

Książkę pochłonęłam w kilka godzin. Czyta się ją lekko i przyjemnie. Polecam wszystkim tą pozycję.
Na pewno sięgnę po inne tytuły pani Angeliki Ślusarczyk. Pozdrawiam serdecznie autorkę i wszystkich czytelników :)

Dziękuję droga autorko za możliwość wzięcia udziału po raz pierwszy w BookTour.

Wiola to młoda kobieta, która ma za sobą bagaż złych doświadczeń. Nieszczęśliwie zakochała się w chłopaku poznanym przez internet. Oszukał ją ,wykorzystał mimo iż się nie widzieli na żywo. Dziewczyna załamała się po zerwaniu, ciężko to odchorowała. Ale doszła do siebie.
Po jakimś czasie...

"Naucz się żyć beze mnie"
to historia o losach młodej dziewczyny Wioli Zawadzkiej, której los cały czas podkłada "kłody pod nogi".
W wieku 16 lat zakochała się przez internet w nieznajomym chłopaku. Karol oszukał ją i strasznie zadrwił z naiwnej dziewczyny. Wiola wpadła w depresję i anoreksję. Przeszła długie leczenie.

Obecnie dziewczyna prowadzi swój salon kosmetyczny, ale nie potrafi zapomnieć o Mateuszu, który 3 lata temu pod jej nieobecność w mieszkaniu spakował swoje rzeczy i zniknął. Odszedł bez słowa.
Wiola wciąż przeżywa stratę Mateusza , więc cały swój czas spędza w pracy.

W pewnym momencie odzywa się do niej ktoś z przeszłości.

Czy Wiola załatwi swoje sprawy z przeszłości? Czy pokocha kogoś równie mocno jak Mateusza i czy w końcu będzie szczęśliwa?
Dowiecie się tego z tej świetnej powieści.


Jest to bardzo wartościowa książka o życiu, miłości, przyjaźni, ludzkiej krzywdzie i chorobie.
Książka wzruszyła mnie. Postać Wioli bardzo przypadła mi do gustu. Wiola to prawdziwa bohaterka, która mimo trudności losu "idzie do przodu" .
Powieść bardzo podobała mi się, bo jest taka z życia wzięta.

Polecam gorąco !

"Naucz się żyć beze mnie"
to historia o losach młodej dziewczyny Wioli Zawadzkiej, której los cały czas podkłada "kłody pod nogi".
W wieku 16 lat zakochała się przez internet w nieznajomym chłopaku. Karol oszukał ją i strasznie zadrwił z naiwnej dziewczyny. Wiola wpadła w depresję i anoreksję. Przeszła długie leczenie.

Obecnie dziewczyna prowadzi swój salon kosmetyczny,...

#nauczsiębezemnieżyć #angelikaślusarczyk #booktour
#waspos #recenzja
Angelika Ślusarczyk– urodzona w 1997r., od kilku lat mieszkająca w małej wsi niedaleko Myślenic. Od 2014 roku prowadzi blog recenzencki pod nazwą Tylko Magia Słowa. Czyta odkąd tylko pamięta. Nie wyobraża sobie życia bez książek i słuchania muzyki. „Naucz się beze mnie żyć” jest jej debiutem książkowym, a jej debiutem literackim jest opowiadanie zawarte w antologii "Pod świątecznym niebem".

Kategoria: literatura obyczajowa, romans
Data wydania: 2019-02-14
Liczba stron: 282

Książka jest debiutem autorki, a także moim pierwszym "spotkaniem" z autorką.
Cała historia była bardzo wciągająca i naprawdę mi się spodobała. Jedynym minusem są dla mnie zbyt szczegółowe opisy, ale mimo to uważam ją za bardzo dobrą i zachęcam do jej przeczytania! 😊

Dziękuję za możliwość przeczytania w booktour.
#jestemmamamamczasnaczytanie
#bookstagram #bookstagrampl #czytam #czytamkiedymogę #czytambochce #czytambezlimitu #czytambolubie #czytamzpasją #czytamwszędzie #czytambokocham #czytamwszystko #czytamcodziennie #czytamwłóżku #czytamnocą #czytamprzykawie #książka #book

#nauczsiębezemnieżyć #angelikaślusarczyk #booktour
#waspos #recenzja
Angelika Ślusarczyk– urodzona w 1997r., od kilku lat mieszkająca w małej wsi niedaleko Myślenic. Od 2014 roku prowadzi blog recenzencki pod nazwą Tylko Magia Słowa. Czyta odkąd tylko pamięta. Nie wyobraża sobie życia bez książek i słuchania muzyki. „Naucz się beze mnie żyć” jest jej debiutem książkowym, a...

Myślałam, że będzie to pierwszy Book Tour, którego czytanie zakończę po kilku pierwszych stronach. Początkowo historia nie wciągnęła mnie jednak postanowiłam dać jej szansę i przeczytać kilka kolejnych stron. Nie żałuję. Opowieść powoli się rozkręciła zaczęła odkrywać przed czytelnikiem coraz więcej faktów z życia głównej bohaterki Wioli. Jej przeżycia zaczęły wpływać na emocje czytelnika. Razem z Wiolą odczuwamy jej smutki i radości, razem tęsknimy za jej wielką miłością.
Książka napisana prostym językiem bez zbędnych ubarwień. Cieszę się, że dałam szansę tej historii a autorce gratuluję udanego debiutu.

Myślałam, że będzie to pierwszy Book Tour, którego czytanie zakończę po kilku pierwszych stronach. Początkowo historia nie wciągnęła mnie jednak postanowiłam dać jej szansę i przeczytać kilka kolejnych stron. Nie żałuję. Opowieść powoli się rozkręciła zaczęła odkrywać przed czytelnikiem coraz więcej faktów z życia głównej bohaterki Wioli. Jej przeżycia zaczęły wpływać na...

Nie przeczytałam do końca. To było tak mdłe i nudne, że nie dałam rady. Ona taka infantylna i ten dziwny, staranny język. Kto prowadzi takie drętwe dialogi. Jeszcze te błędy językowe. Jak można pisać, że ktoś ubrał kurtkę, buty czy każdą inną część garderoby. I kto to wypuścił do druku z takimi błędami. Może niektórych to nie razi, ale mnie bardzo przeszkadza. Nie chcę umniejszać wartości, bo może dalej treść była interesująca i się jakoś rozwinęła. Oceniam tylko to, co przeczytałam.
Właśnie w tej książce była kwintesencja tego, czego nie lubię u polskich autorów. Przesadna poprawność. Nie lubię sztuczności.

Nie przeczytałam do końca. To było tak mdłe i nudne, że nie dałam rady. Ona taka infantylna i ten dziwny, staranny język. Kto prowadzi takie drętwe dialogi. Jeszcze te błędy językowe. Jak można pisać, że ktoś ubrał kurtkę, buty czy każdą inną część garderoby. I kto to wypuścił do druku z takimi błędami. Może niektórych to nie razi, ale mnie bardzo przeszkadza. Nie chcę...

Przeczytałam, bo zaczęłam czytać. Nie zachwyciła mnie. Na okładce powinno być napisane :"książka zawiera lokowanie produktu".

Przeczytałam, bo zaczęłam czytać. Nie zachwyciła mnie. Na okładce powinno być napisane :"książka zawiera lokowanie produktu".