Katarzyna i Igor

Jestem trochę rozczarowana,bo jest to pierwsza książka o tematyce romansu na tle wojny,która po prostu mnie wymęczyła.
Jak dla mnie za dużo tu WOJNY,a za mało MIŁOŚCI-opisy bitew,przemarszu wojsk i tworzeniu się pułków ciągnęły się w nieskończoność.Zdaję sobie sprawę,że był to celowy zamysł autorki,bo chciała napisać powieść historyczną i takie opisy są niezbędne,ale ja jednak wolę lżejszą wersję.
Jednak sama historia rodziny Raweckich była bardzo ciekawa i to właśnie dla niej nie poddałam się i dobrnęłam do końca.
Czy sięgnę po tom II? Na pewno jeszcze nie teraz,choć okładka jest bardzo zachęcająca,a i wysokość ocen jest wyższa.

Jestem trochę rozczarowana,bo jest to pierwsza książka o tematyce romansu na tle wojny,która po prostu mnie wymęczyła.
Jak dla mnie za dużo tu WOJNY,a za mało MIŁOŚCI-opisy bitew,przemarszu wojsk i tworzeniu się pułków ciągnęły się w nieskończoność.Zdaję sobie sprawę,że był to celowy zamysł autorki,bo chciała napisać powieść historyczną i takie opisy są niezbędne,ale ja...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka opowiada przede wszystkim historie ziem polskich. Miłość bohaterów jest tu miłym 'ozdobnikiem':) Choć praktycznie wszystko co robią główni bohaterowie, wszelkie podejmowane decyzje, wiążą się oczywiście z ich uczuciem do siebie.
Autorka opisuje przejmujące historie. Czytelnik angażuje się w każdy los, każdego bohatera. Piękna książka. Gorąco polecam!

Książka opowiada przede wszystkim historie ziem polskich. Miłość bohaterów jest tu miłym 'ozdobnikiem':) Choć praktycznie wszystko co robią główni bohaterowie, wszelkie podejmowane decyzje, wiążą się oczywiście z ich uczuciem do siebie.
Autorka opisuje przejmujące historie. Czytelnik angażuje się w każdy los, każdego bohatera. Piękna książka. Gorąco polecam!

Pokaż mimo to

Po książkę sięgnęłam , bo polecił mi ją Tato. Nie żałuję.
To bardzo ciekawe połączenie historii i romansu a to sprawia, że każdy znajdzie tu coś dla siebie.
Książka zwróciła moją uwagę na to, że było pokolenie dla którego brak Polski był czymś zwyczajnym, 123 lata "niebytu" to szmat czasu- ludzie rodzili się pod zaborami i pod nimi umierali- służąc obcemu mocarstwu - przypadkowemu, co wynikało ze sztucznego podziału.
Autorka pokazała dramat rodzin, które rozdzielono granicami zaborów i ideami, które im tłoczono do głowy. Bliskie kuzynostwo służyło we wrogich armiach i występowało przeciw sobie, wyprawa na święta to jak wyjazd za granicę, różnice poglądów - to wystawiało rodzinne więzi na ciężką próbę. Nigdy wcześniej nie zastanawiałam się nad tymi faktami, przyjmowałam do wiadomości istnienie zaborów ale pod względem historycznym, nie rozpatrując w tym losu rodziny/człowieka.
Za tą możliwość spojrzenia na historię z innej strony BARDZO autorce dziękuje.
Książkę czyta się szybko, jest wciągająca, bohaterowie ciekawi i różnorodni, podobało mi się ukazanie różnego (choć podobnego w wielu kwestiach) spojrzenia pokoleń.
Minusem było dla mnie zdradzanie dalszych losów bohaterów o których czytałam ( np. dziewczyna bierze udział w akcji, przedziera się przez zarośla- my przeżywamy czy jej się uda a za chwile autorka mówi: ta akcja się udała ale *** zginie od przypadkowej kuli- wrrr...w tym miejscu zawsze sobie myślałam: zdradź jeszcze kilka szczegółów,kobieto i po co dalej czytać książkę?). Denerwowało mnie epatowanie emocjami (dziadek podkręcając wąsa ze łzami w oczach trzyma szablę i opowiada swoją historię a dzieci siedząc dokoła słuchają go z zapartym tchem - brakowało jeszcze tylko bociana przelatującego nad głowami). Jak dla mnie zbyt patetycznie i malowniczo. Na szczęście w dalszej części ksiazki autorka opanowała tą manierę.
Podsumowując: jeśli lubicie historię i szukacie książki o miłości potrafiącej pokonywać przeszkody to "Wojna i miłość- Katarzyna i Igor" jest dla Was! Polecam i z ciekawością sięgam po drugi tom.

Po książkę sięgnęłam , bo polecił mi ją Tato. Nie żałuję.
To bardzo ciekawe połączenie historii i romansu a to sprawia, że każdy znajdzie tu coś dla siebie.
Książka zwróciła moją uwagę na to, że było pokolenie dla którego brak Polski był czymś zwyczajnym, 123 lata "niebytu" to szmat czasu- ludzie rodzili się pod zaborami i pod nimi umierali- służąc obcemu mocarstwu -...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W ostatnich latach nastąpił wysyp powieści, których akcja dzieje się podczas I wojny światowej. Być może dlatego, że w 2014 roku przypadała 100 rocznica jej wybuchu, a w 2018 setna rocznica jej zakończenia. Sądząc z opisu na okładce, spodziewałam się czegoś w rodzaju "Przeminęło z wiatrem". Rok 1913 polska szlachcianka poznaje na balu rosyjskiego porucznika Igora. Młodzi zakochują się w sobie. Jednak rodzice Katarzyny nie zgadzają się na ślub. Igor jest Rosjaninem, a Rosjanie to zaborcy. Dziadek Katarzyny walczył w powstaniu styczniowym. Mimo to zakochani spotykają się potajemnie. Planują potajemny ślub i ucieczkę. W dniu ślubu Katarzyna się nie zjawia. Jej rodzice dowiedzieli się o jej spotkaniach z Igorem. Dziewczyna wyjawia, że jest w ciąży. By uniknąć skandalu, rodzice wydają ją za mąż. Wkrótce potem wybucha I wojna światowa. Igor zostaje wysłany na front. Oprócz losów Katarzyny i Igora poznajemy też losy dalszej rodziny Katarzyny. Nie porwała i nie urzekła mnie ta historia. Samego romansu jest tyle co kot napłakał. Za to dostajemy całe mnóstwo opisów bitew i kampanii na froncie wschodnim I wojny światowej. Autorka jest z wykształcenia historyczką, ale bez przesady. Powieść miała być romansem. Język powieści przypomina książki Sienkiewicza. Przez co powieść jest nużąca. Na dodatek autorka ma nieznośną manierę spojlerowania i to nie losów bohaterów pierwszoplanowych czy drugoplanowych, ale epizodycznych. Np wiele razy spojleruje to jak za kilkaset stron zginie jakaś postać epizodyczna. Gdyby nie te wady powstałaby całkiem dobra książka i odchudzona o kilkaset stron.

W ostatnich latach nastąpił wysyp powieści, których akcja dzieje się podczas I wojny światowej. Być może dlatego, że w 2014 roku przypadała 100 rocznica jej wybuchu, a w 2018 setna rocznica jej zakończenia. Sądząc z opisu na okładce, spodziewałam się czegoś w rodzaju "Przeminęło z wiatrem". Rok 1913 polska szlachcianka poznaje na balu rosyjskiego porucznika Igora. Młodzi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Romans bardzo historyczny.
Biorąc się za czytanie Wojny i Miłości miałam nadzieję na porządny romans osadzony w realiach historycznych, ale jednak romans. W tym przypadku muszę przyznać, że ta książka jest bardziej powieścią historyczną niż romansem, odczułam większy nacisk na część historyczną. Jesteśmy w zaborze rosyjskim niedługo przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości. Aż do połowy trochę przytłaczały mnie poszczególne opisy bitew, opisy przemarszu wojsk, tworzenie się pułków i sytuacja polityczna. Oczywiście było to niezbędne przy zarysowaniu całego tła historycznego, ale momentami to tło wychodziło na pierwszy plan.

Katarzyna mieszka w Miechowie i tam poznaje przystojnego rosyjskiego dragona Igora Kaledina. Są czasy zaborów, a Miechów leży na terenie zaboru rosyjskiego. Młodzi zakochani nie dostają zgody na poślubienie i spotykają się potajemnie. Niestety pewnego dnia zostają rozdzieleni przez wielką wojnę i tracą ze sobą kontakt. Znajdują się po dwóch stronach frontu nie wiedząc, czy drugie z nich wciąż żyje.

Mnogość bohaterów.
Bardzo wyczekiwałam na fragmenty w których zawarta była historia Igora oraz Katarzyna, jednak niestety nie było ich aż tak dużo. Spora część historii przypada innym członkom rodu Jaxa-Raweckich, czasem są to role epizodyczne, czasem dłuższe. Niektórzy zostali w okolicy Miechowa, a innych wojna przegnała do Petersburga, innych na front wschodni, w głąb Rosji, a innych na dalekie południe. Duża część z tych historii kończy się niestety tragicznie. We wspaniały sposób i jest za to przedstawiona sytuacja Polaków, którzy siłą zostali wcieleni do trzech różnych armii i zmuszeni do walki naprzeciwko swoim krewnym. Te fragmenty naprawdę były smutne i wzruszające.

Dużo sytuacji w stylu zabili go i uciekł.
Jesteśmy świadkami sporej liczby okropności wojny, zarówno chorób jaki i głodu. Mnie najbardziej zainteresowały przemiany polityczne w Rosji, czyli upadek caratu i rewolucja, która się zaczynała na ulicach Petersburga. Od razu było widać, że autorka doskonale orientuje się w historii tamtych czasów bo, elementy historyczne były dopracowane w najmniejszych szczegółach. Jednak były też fragmenty przygodowe i brawurowe akcje i ucieczki. Szczególnie w wątku Igora. Niektórych to kilka razy zabili, a jednak nie, haha.

Dobrze się czytało, nawet jeśli trąciła lekko Sienkiewiczem.
Początek książki był dla mnie dość ciężkostrawny i przywiódł mi na myśl pana Sienkiewicza, co w moim przypadku wcale nie kojarzy się zbyt dobrze. Od razu na starcie namnożyło się bohaterów - członków rodziny i szczerze mnie to wystraszyło. Jednak potem fajnie wszystko się rozwinęło i nie miałam problemów żeby się we wszystkim połapać. Książkę czytało mi się też nadzwyczaj szybko, co mnie w sumie trochę zdziwiło, bo tematyka taka przyciężka dla mnie była. Ten okres w historii jakoś szczególnie mnie nie interesuje. Powieść ostatecznie mi się podobała, ale nie powiedziałabym, że jest jakaś super rewelacyjna. Czytało się dobrze, może nawet sięgnę kiedyś po kolejny tom.

Romans bardzo historyczny.
Biorąc się za czytanie Wojny i Miłości miałam nadzieję na porządny romans osadzony w realiach historycznych, ale jednak romans. W tym przypadku muszę przyznać, że ta książka jest bardziej powieścią historyczną niż romansem, odczułam większy nacisk na część historyczną. Jesteśmy w zaborze rosyjskim niedługo przed odzyskaniem przez Polskę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Szybko się czyta, chociaż dużo jest nużących, długich opisów, które niestety męczą. Mimo to książka jest przepiękna, na długo zostaje w pamięci.

Szybko się czyta, chociaż dużo jest nużących, długich opisów, które niestety męczą. Mimo to książka jest przepiękna, na długo zostaje w pamięci.

Pokaż mimo to

Momentami niesamowicie wciągająca, momentami męcząca i nudna. Polecam mimo wszystko.

Momentami niesamowicie wciągająca, momentami męcząca i nudna. Polecam mimo wszystko.

Pokaż mimo to

Dość ciekawie napisana i wciągająca. Rzeczywistość pierwszej wojny światowej, konflikty i dylematy bohaterów, zmuszonych walczyć po stronie zaborcy, czasem nawet przeciwko członkom własnej rodziny, upadek i nadzieja. Jest tutaj to wszystko. Wątek miłości Polki i Rosjanina przeplata się pomiędzy wydarzeniami tamtych czasów. Nie odniosłam jednak wrażenia, że to główny wątek tej powieści. To raczej powieść o Rodzinie, o tym co ważne i o trudnych decyzjach w trudnych czasach.

Dość ciekawie napisana i wciągająca. Rzeczywistość pierwszej wojny światowej, konflikty i dylematy bohaterów, zmuszonych walczyć po stronie zaborcy, czasem nawet przeciwko członkom własnej rodziny, upadek i nadzieja. Jest tutaj to wszystko. Wątek miłości Polki i Rosjanina przeplata się pomiędzy wydarzeniami tamtych czasów. Nie odniosłam jednak wrażenia, że to główny wątek...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po prostu świetna, ale .... uwaga, jak zawsze nie każdemu musi się podobać. jest bardzo dużo wydarzeń historycznych, nie miałam pojęcia o tylu bitwach z czasów I wojny światowej :). Losy polskiej rodziny nierozerwalnie splatają się z tymi wydarzeniami, romans jest troszkę zepchnięty na dalszy plan, ale w niczym nie ujmuje książce.

Po prostu świetna, ale .... uwaga, jak zawsze nie każdemu musi się podobać. jest bardzo dużo wydarzeń historycznych, nie miałam pojęcia o tylu bitwach z czasów I wojny światowej :). Losy polskiej rodziny nierozerwalnie splatają się z tymi wydarzeniami, romans jest troszkę zepchnięty na dalszy plan, ale w niczym nie ujmuje książce.

Pokaż mimo to

Nie lubię histoti ale ta pozycja pszy padła mi do gustu i nawet wciongneła. Napewno sięgne po inne dzieła tej Pani.

Nie lubię histoti ale ta pozycja pszy padła mi do gustu i nawet wciongneła. Napewno sięgne po inne dzieła tej Pani.

Pokaż mimo to