Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tu zgodzę się z panem, generale- oschłym tonem odezwał się biskup- że najdroższa człowiekowi ma być ojczyzna, bo jest jakby matka, co piersiami swymi karmi dzieci swoje. Jej ziemia żywi nas i okrywa. Jej językiem porozumiewamy się między sobą.

Miłość nie polega tylko na braniu, ale także dawaniu. A ja chcę ci ofiarować swoją przyjaźń. W zamian niczego nie oczekuję. Kiedy uznasz, że poradzisz sobie beze mnie, odejdziesz.

Janek próbował coś powiedzieć, jakby chciał prosić o pomoc. Z jego dużych niebieskoszarych oczu, identycznych jak kolor munduru, który miał na sobie, wyzierał ogromny lęk i żal, że to już koniec, że jeszcze niczego nie osiągnął, życia nie posmakował, a już wszystko się skończyło.

Nie spodziewała się, że miłość może mieć też takie oblicze, pełne poświęcenia.