Imogen Hermes Gowar

- Pisze książki: fantasy, science fiction, literatura obyczajowa, romans
Brytyjska pisarka. Studiowała archeologię, antropologię i historię sztuki. Dzięki stypendium Malcolma Baradbury’ego, zaczęła studiować kreatywne pisanie. Do napisania debiutanckiej powieści Syrena i pani Hancock zainspirowały ją artefakty, na które natknęła się, pracując jako muzealniczka. Książka ta natychmiast została dostrzeżona przez krytyków i nominowana do kilku ważnych nagród: Desmond Elliott Prize, MsLexia First Novel Competition, Deborah Rogers Foundation Writers’ Award oraz Women’s Fiction Prize.
- 745 przeczytało książki autora
- 1 237 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
To, co jednego dnia rozkwita, drugiego więdnie i marnieje. I jeśli człowiek w każdej chwili może zniknąć z tego świata, cała nadzieja w tym, że pozostawi po sobie jakiś ślad w postaci budynku albo bijącego serca własnego dziecka. Jeśli nie zostawi nic, kto będzie wiedział, że w ogóle żył?
To, co jednego dnia rozkwita, drugiego więdnie i marnieje. I jeśli człowiek w każdej chwili może zniknąć z tego świata, cała nadzieja w tym,...
Rozwiń ZwińTo, uświadamia sobie, jest definitywny koniec Angeliki Neal i początek pani Hancock. Spodziewała się jedynie, że małżeństwo wybawi ją od kłopotów, tymczasem stało się początkiem następnych, które rosną w jej brzuchu i zmieniają każdy dzień. Więcej rzeczy wymknęło jej się spod kontroli, niż się tego spodziewała, a w nadchodzących miesiącach i latach straci kontrolę nad kolejnymi. Nigdy już nie będzie taka jak kiedyś. Angelika Neal, osławiona kurtyzana, przestała istnieć, gdy inne osoby zaczęły rościć sobie do niej prawo. Jest czyjąś żoną, ciotką, a już niebawem zostanie czyjąś matką – może jakiegoś młodzieńca i jego osiągnięcia nigdy nie będą kojarzone z kobietą, która go urodziła. Z czasem tych roszczeń będzie coraz więcej – zostanie teściową, babką, wdową, staruszką na utrzymaniu – i będzie się dzielić i dzielić, i dzielić, aż nie zostanie już nic.
To, uświadamia sobie, jest definitywny koniec Angeliki Neal i początek pani Hancock. Spodziewała się jedynie, że małżeństwo wybawi ją od kło...
Rozwiń ZwińPoznanie i wiedza są dla mnie tym samym, jestem drobiną, my zaś jesteśmy całą przestrzenią, którą nam przeznaczono. I jeśli jestem stworzona ze smutku, cóż! Oto radość. A jeśli jestem stworzona z furii, oto spokój.
Poznanie i wiedza są dla mnie tym samym, jestem drobiną, my zaś jesteśmy całą przestrzenią, którą nam przeznaczono. I jeśli jestem stworzona...
Rozwiń ZwińArtykuły

DYSKUSJE