Łowca posagów

Wychowana na austriackim filmie kostiumowym z 1955 z Romy Schneider w roli tytułowej Sisi uważałam cesarzową Austrii za postać tragiczną i smutną. Tu poznajemy ją w wieku 38 lat jako niespełnioną matkę i babkę, która "zławia" 20 letniego Anglika.
Czyta się lekko i szybko mimo niezłego tomiszcza.
Zakończenie - choć szczęśliwe - to mocno rozczarowujące.

Wychowana na austriackim filmie kostiumowym z 1955 z Romy Schneider w roli tytułowej Sisi uważałam cesarzową Austrii za postać tragiczną i smutną. Tu poznajemy ją w wieku 38 lat jako niespełnioną matkę i babkę, która "zławia" 20 letniego Anglika.
Czyta się lekko i szybko mimo niezłego tomiszcza.
Zakończenie - choć szczęśliwe - to mocno rozczarowujące.

Miła lektura, chociaż autorka ma na swoim koncie znacznie lepsze pozycje. Mimo to można przyjemnie spędzić czas czytając tę książkę. Bohaterów da się lubić, nie zawsze ich zachowanie i wybory mają sens, ale ogólnie wszystko na plus, chociaż bez zachwytów.

Miła lektura, chociaż autorka ma na swoim koncie znacznie lepsze pozycje. Mimo to można przyjemnie spędzić czas czytając tę książkę. Bohaterów da się lubić, nie zawsze ich zachowanie i wybory mają sens, ale ogólnie wszystko na plus, chociaż bez zachwytów.

Fabuła wciągająca, ale przyznam, że jestem rozczarowana. Sissi została ukazana w "niewdzięczny" sposób. Opis książki ma niewiele wspólnego z jej treścią. Powieść była o wielkiej miłości Charlotte i Baya, a Sissi robiła trochę za czarownicę, która opętała Baya i rozdzieliła go z Charlotte. W jego uczuciu brakowało mi jakichś głębszych uczuć - raczej pożądanie i otumanienie. Był miły z grzeczności, bo nie wypada odrzucać cesarzowej. Bardzo mnie zdenerwował. Według mnie było to upokarzające dla Sissi i jej fanów. A opis książki przyciąga fanów Sissi, którzy raczej nie są zainteresowani Charlotte. Wiadomo było, że Sissi i Bay nie będą razem, ale mogło ich uczucie mogło być faktycznie głębokie. Szczególnie, że w historii skończyło się tym, że to Sissi nie chciała więcej widzieć Baya, a nie Bay Sissi. No i Bay się miał opiekować Sissi przez 5 lat a nie parę miesięcy. Gdyby nie to to dałabym wyższą ocenę, bo były momenty, że nie mogłam się oderwać od czytania. Na koniec jednak zrobiło mi się przykro i poczułam się urażona. Bay mógł chociaż żałować tego, że nie może być z Sissi czy coś... I mógłby choć raz pomyśleć o tym, że ją kocha, a raczej "było mu wstyd za tę zachłanność w jego oczach". Opisy uczuć i przemyśleń bohaterów też mogłyby być dokładniejsze. Ale tego akurat w wielu powieściach mi brakuje. Zawsze jakoś mam niedosyt jeśli chodzi o opis wielkiej miłości faworyzowanej przeze mnie pary.

Fabuła wciągająca, ale przyznam, że jestem rozczarowana. Sissi została ukazana w "niewdzięczny" sposób. Opis książki ma niewiele wspólnego z jej treścią. Powieść była o wielkiej miłości Charlotte i Baya, a Sissi robiła trochę za czarownicę, która opętała Baya i rozdzieliła go z Charlotte. W jego uczuciu brakowało mi jakichś głębszych uczuć - raczej pożądanie i otumanienie....

Kobieca lekka lektura , przyjemnie sie czyta

Kobieca lekka lektura , przyjemnie sie czyta

Ciekawa,ale ,,Wiktoria " jest lepsza

Ciekawa,ale ,,Wiktoria " jest lepsza

7 / 10

7 / 10

Charlotte odziedziczyła majątek po zmarłej matce, lecz na razie nie może nim sama dysponować. Przyrodni brat i ciotka opiekują się młodą kobietą. Bohaterka chce podejmować samodzielnie decyzje, ale nie spotyka się to ze zrozumieniem.

Charlotte interesuje się fotografią. Uwielbia robić zdjęcia i ma do tego talent. Pewnego dnia poznaje kapitana Middletona, który oczarowuje ją swoim zachowaniem i manierami. Nie jest to idealny kandydat na męża, ale Charlotte nie przejmuje się tym.

Jednak na scenę wkracza rywalka, w osobie cesarzowej Sisi, która "zagina parol" na przystojnego kapitana. To rodzi kłopoty i wątpliwości, a relacje pomiędzy bohaterami się komplikują.

"Łowca posagów" to romans historyczny, który pokazuje, że pozory mogą mylić. Charlotte nie musi martwić się o pieniądze, ale musi uważać na mężczyzn, którzy mają złe zamiary. Na młodej kobiecie ciąży presja społeczna. Każdy życzy jej "dobrego mariażu". Niewiele jej wolno, a skandal obyczajowy uważany jest za koniec wszystkiego.

Charlotte, kapitan Middleton i cesarzowa Sisi to ciekawe i skomplikowane osobowości. Czasami ich wybory są niezrozumiałe, ale każde z nich ma oczekiwania, marzenia i potrzeby, które chce zrealizować.

"Łowca posagów" to książka pełna emocji, uczuć, namiętności, zazdrości, dramatyzmu i trudnych wyborów. Autorka formułuje jasne zdania i potrafi słowami wyczarować obrazy, które przenoszą nas do XIX-wiecznej Anglii.

Ciekawa lektura na zimowe wieczory, polecam.

Charlotte odziedziczyła majątek po zmarłej matce, lecz na razie nie może nim sama dysponować. Przyrodni brat i ciotka opiekują się młodą kobietą. Bohaterka chce podejmować samodzielnie decyzje, ale nie spotyka się to ze zrozumieniem.

Charlotte interesuje się fotografią. Uwielbia robić zdjęcia i ma do tego talent. Pewnego dnia poznaje kapitana Middletona, który oczarowuje...

Książka już od dawna była na liście do przeczytania. Od tak dawna, że w ogóle zapomniałam o czym miała być i dlaczego się na tej liście znalazła, wypożyczyłam ją więc z biblioteki trochę w ciemno, po prostu dlatego, że tam była.
Nie miałam wobec niej żadnych oczekiwań i może to i lepiej, bo coś czuję, że mogłabym się na niej zawieść. Fabuła opiera się częściowo na prawdziwej historii, ale ja i tak czytałam ją tak, jakby była tylko piękną bajką. Przyjemnie spędziłam z nią wieczory, ale niestety całość mnie nie porwała, a ja naprawdę lubię takie klimaty. Może trochę za bardzo rozciągnięto tą historię, przez co okazała się mało dynamiczna i momentami nudnawa? Nie zawsze więcej znaczy lepiej.

Książka już od dawna była na liście do przeczytania. Od tak dawna, że w ogóle zapomniałam o czym miała być i dlaczego się na tej liście znalazła, wypożyczyłam ją więc z biblioteki trochę w ciemno, po prostu dlatego, że tam była.
Nie miałam wobec niej żadnych oczekiwań i może to i lepiej, bo coś czuję, że mogłabym się na niej zawieść. Fabuła opiera się częściowo na...

Bardzo podobała mi się ta książka. Nie jest to tkliwe romansidło a część bohaterów, to autentyczne postacie. Jest napisana lekko i z humorem dlatego czyta się ją z przyjemnością.

Bardzo podobała mi się ta książka. Nie jest to tkliwe romansidło a część bohaterów, to autentyczne postacie. Jest napisana lekko i z humorem dlatego czyta się ją z przyjemnością.

Daisy Goodwin trzyma poziom. Zachwycająca powieść o czasach, ludziach, społeczeństwie i obyczajach. Ktoś, kto nazwał tę książkę romansem raczej jej nie przeczytał. Owszem, miłość napędza bohaterów, jednak w rzeczywistości jest tylko tłem dla ukazania człowieka tamtych czasów, jego wyborów, możliwości (lub ich braku) i osobowości. Kapitan Bay Middleton jest mężczyzną, którego czyny i decyzje nie powinny dziwić, autorka znakomicie wczuła się w męski punkt widzenia, w taki sposób jak on postępowałoby ośmiu na dziesięciu kapitanów Jej Królewskiej Mości ;) Niezwykle satysfakcjonująca lektura.

Daisy Goodwin trzyma poziom. Zachwycająca powieść o czasach, ludziach, społeczeństwie i obyczajach. Ktoś, kto nazwał tę książkę romansem raczej jej nie przeczytał. Owszem, miłość napędza bohaterów, jednak w rzeczywistości jest tylko tłem dla ukazania człowieka tamtych czasów, jego wyborów, możliwości (lub ich braku) i osobowości. Kapitan Bay Middleton jest mężczyzną,...