Przekroczyć rzekę

- Kategoria:
- literatura obyczajowa, romans
- Cykl:
- Dziedzictwo rodu (tom 1)
- Wydawnictwo:
- Filia
- Data wydania:
- 2018-03-14
- Data 1. wyd. pol.:
- 2018-03-14
- Liczba stron:
- 480
- Czas czytania
- 8 godz. 0 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380754225
- Tagi:
- literatura polska relacje rodzinne spotkanie uczucie
Gdzieś tam wśród drzew jest mój dom, moje dzieciństwo, moje wspomnienia. A ja mam coraz mniej odwagi…
Osierocona Julia Zarzewska niewiele pamięta ze swego dzieciństwa. W głębi ducha wciąż nie może się pogodzić z tym, że po ucieczce z rodowej posiadłości, ojciec porzucił ją, zostawiając pod opieką dalekiej krewnej - Barbary. Gdy z powodu plotek o mrocznej przeszłości swojej rodziny dziewczyna traci posadę guwernantki, postanawia stawić wreszcie czoła dręczącym ją koszmarom i dowiedzieć się prawdy o rodzicach. Niespodziewana oferta pracy w galicyjskim dworze wydaje się być pomocną dłonią od losu. Jednak powrót w rodzinne strony niesie ze sobą niebezpieczeństwo, o którym Julia nie ma pojęcia. Tajemnice pałacu po drugiej stronie rzeki mogą zagrozić nie tylko jej, lecz również przyjacielowi z dzieciństwa - młodemu doktorowi Natejce.
Piękna powieść o poszukiwaniu prawdy o sobie, mrocznych sekretach i przeszłości, która zawsze wpływa na teraźniejszość i nigdy nie pozwala o sobie zapomnieć.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Oficjalne recenzje
Życie wciąż wymaga od nas pokonywania granic
Najnowsza powieść Anny Szepielak przenosi nas w przeszłość, do czasów, kiedy Polski nie było na mapie Europy. Jej akcja ma miejsce pod koniec XIX wieku, a główną bohaterką jest młoda kobieta, Julia Zarzewska. Osierocona przez zmarłą w tragicznych okolicznościach matkę, pięcioletnia dziewczynka zostaje powierzona przez ojca pod opiekę mieszkającej w Krakowie ciotki Barbary. Julia mało pamięta ze swojego dzieciństwa, ale boli ją fakt porzucenia przez tatę. Po osiągnięciu pełnoletności i zdobyciu stosownego wykształcenia panna Zarzewska podejmuje posadę guwernantki. Jej pracodawczyni zwalnia ją nagle z powodu plotek o mrocznej, pełnej szokujących tajemnic i owianej skandalami przeszłości familii Zarzewskich. Julia szybko otrzymuje kolejną propozycję pracy w galicyjskim dworze położonym blisko jej rodowej siedziby. Właścicielem owego domostwa jest krewny dziewczyny, który jako wdowiec samotnie wychowuje jedenastoletnią córkę. Nasza bohaterka przyjmuje ową posadę nie tylko ze względów ekonomicznych. Julia chce wrócić w rodzinne strony i poznać wydarzenia sprzed lat. Chce się dowiedzieć, co się właściwie stało feralnej nocy, kiedy zmarła jej mama. Okazuje się, że te tragiczne chwile są tylko początkiem lawiny tajemniczych zdarzeń...
„Przekroczyć rzekę” to nie pierwsza książka Anny Szepielak, jaką miałam okazję przeczytać. Jej lektura zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie i okazała się jedną z ciekawszych powieści obyczajowych. Czytając ten rodzaj literatury, czułam pewien przesyt powtarzającymi się tematami. Ten tytuł okazał się jednak oryginalny, niesztampowy i pełen świeżości. Pochłonął moje myśli i sprawił, że stałam się na krótki czas nieobecna dla świata. To przepiękna powieść, która przenosi nas w inne czasy, w których panowały inne obyczaje i normy moralne. Jednak ludzkie dylematy i bolączki były takie same jak dziś. Zazdrość, namiętność, zemsta wypełniały ludzkie dusze i stawały się przyczyną tragicznych wydarzeń.
W książce tej urzeka język i elegancki styl. Wyważone tempo fabuły i ogrom emocji sprawiają, że czytanie jest prawdziwą ucztą. Piękne opisy pobudzają wyobraźnię. Z każdej strony bije tajemniczość i wieje grozą. Poznając przeszłość Julii i jej bliskich, zgłębiamy mroczną i pełną tajemnic historię. Autorka odkrywa ją nam powoli w atmosferze pełnej napięcia.
Julia okazuje się sympatyczną bohaterką, a zarazem dzielną dziewczyną gotową, by stanąć twarzą w twarz z pogmatwaną przeszłością. Wie, że jeśli nie pozna swoich korzeni i nie odkryje sekretów sprzed lat, jej szczęśliwa przyszłość pozostanie czymś nierealnym. Zagłębiając się w przeszłość, przypomina sobie pewne fakty, uświadamia sobie, kim jest, ale i spotyka uczucie, które jest łącznikiem dziś z wczoraj. Tytułowa rzeka jest symbolem – klamrą, która spina przeszłość z teraźniejszością. Przekroczenie jej jest wyrazem odwagi, by zmierzyć się nie tylko z faktami, ale i ludzkimi plotkami, pomówieniami i zawiścią.
Książkę czyta się lekko i z wypiekami na twarzy. Wzrok cieszy jej piękna okładka, a umysł – jej treść pełna niespodzianek i zwrotów akcji. Polecam ten tytuł zwłaszcza tym, którzy lubią twórczość Rodziewiczównej czy Mniszkównej, a także cenią sagi rodzinne z historią w tle. Książce przyznaję najwyższą notę i czekam z niecierpliwością na kolejny tom cyklu „Dziedzictwo rodu”, który ta powieść otwiera.
Bernardeta Łagodzic-Mielnik
OPINIE i DYSKUSJE
“Przekroczyć rzekę” poświęcony jest Juliannie, porzuconej w dzieciństwie przez ojca i wychowywanej później przez ciotkę Barbarę, a obecnie dorosłej już pannie. Julianna zostaje guwernantką, ale na skutek pewnych okoliczności traci pracę w atmosferze skandalu. Dziewczyna postanawia stawić czoła koszmarom i mrocznym tajemnicom z przeszłości. Umożliwia jej to oferta pracy u krewnego. Pojawienie się Julianny w rodzinnej miejscowości wywołuje szok i konsternację u mieszkańców, a jej próby rozwikłania piętrzących się zagadek wywołują olbrzymią niechęć otoczenia. Juliannę i Karola, przyjaciela z dzieciństwa, spotykają coraz to dziwniejsze wypadki. Komu zależy na tym, aby prawda nie wyszła na jaw? Jakie mroki i tajemnice skrywają wydarzenia z dzieciństwa Julianny? Czy Julianna przypomni sobie co tak naprawdę się wydarzyło?
Pierwszy tom różni się narracją od drugiego.Pani Anna skupiła się tutaj na Juliannie, natomiast w drugim tomie mamy liczne retrospekcje. Nie umniejsza to w żadnym przypadku tej opowieści. Jeżeli uwielbiacie grube książki, sagi rodzinne, tło historyczne, delikatne wątki miłosne, niepowtarzalny klimat to gorąco polecam. Ja całkowicie przepadłam. A w bibliotece czekają na mnie kolejne książki Anny J. Szepielak - tym razem je zarezerwowałam, aby nikt mnie nie ubiegł <3
“Przekroczyć rzekę” poświęcony jest Juliannie, porzuconej w dzieciństwie przez ojca i wychowywanej później przez ciotkę Barbarę, a obecnie dorosłej już pannie. Julianna zostaje guwernantką, ale na skutek pewnych okoliczności traci pracę w atmosferze skandalu. Dziewczyna postanawia stawić czoła koszmarom i mrocznym tajemnicom z przeszłości. Umożliwia jej to oferta pracy u...
więcej Pokaż mimo toŚwietna saga, różnorodna. Odkryłam tę Autorkę w bibliotece.
Świetna saga, różnorodna. Odkryłam tę Autorkę w bibliotece.
Pokaż mimo toJestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Sięgnęłam po tę książkę bez większego przekonania, a niesamowicie mnie wciągnęła i nie mogłam się od niej oderwać. Spodziewałam się, że romans będzie tu głównym motywem, a jednak był to tylko wątek poboczny. Cała zagadka przeszłości jest tak zagmatwana, że do samego końca nie domyśliłam się kto za tym wszystkim stoi, a nawet gdy myślałam, że wiem już wszystko, na jaw wychodziły kolejne tajemnice. Bardzo podobało mi się przedstawienie życia prowincjonalnej szlachty i tego jak z nudów i zazdrości ludzie są w stanie zniszczyć komuś życie rozsiewaniem plotek. Również podobało mi się jakim językiem posługiwały się różne postaci. Wiadomo, że inaczej mówiła służba, a inaczej szlachta, ale tutaj autorka przyłożyła się i wyraźnie było widać różnicę w stylu wypowiedzi w zależności od stopnia wykształcenia, wieku i pochodzenia. Zupełnie inaczej wypowiadała się młoda pokojówka niż młody chłopiec pracujący w stajni, inaczej wieśniacy, a jeszcze inaczej zarządca. Doceniam to, bo nie każdy autor przykłada do tego wystarczająco dużo uwagi.
Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Sięgnęłam po tę książkę bez większego przekonania, a niesamowicie mnie wciągnęła i nie mogłam się od niej oderwać. Spodziewałam się, że romans będzie tu głównym motywem, a jednak był to tylko wątek poboczny. Cała zagadka przeszłości jest tak zagmatwana, że do samego końca nie domyśliłam się kto za tym wszystkim stoi, a nawet gdy...
więcej Pokaż mimo toBardzo miłe zaskoczenie. Nie byłam pewna czego się spodziewać: nieznana pisarka, oceny w prawdzie wysokie, ale czy to nie okaże się romansem? Trochę się okazało lecz nie nachalnie, nie płytko. Odetchnęłam z ulgą.
Książka urzekła mnie przede wszystkim językiem i stylistyką. Był uroczy, adekwatny do epoki. Autorka szczęśliwie nie weszła w stereotypy i nie powkładała w bohaterki miałkich charakterów. Mają własne przemyślenia, własne poczucie wartości. Historia sprawnie się czyta, ale odczuwałam, że w głowie autorki powstała skrupulatnie i z namysłem. Nie nachalnie, lecz widać wiedzę co do czasów, co do codziennego życia. Było to bardzo ciekawe. Już sięgam po kolejny tom.
Bardzo miłe zaskoczenie. Nie byłam pewna czego się spodziewać: nieznana pisarka, oceny w prawdzie wysokie, ale czy to nie okaże się romansem? Trochę się okazało lecz nie nachalnie, nie płytko. Odetchnęłam z ulgą.
więcej Pokaż mimo toKsiążka urzekła mnie przede wszystkim językiem i stylistyką. Był uroczy, adekwatny do epoki. Autorka szczęśliwie nie weszła w stereotypy i nie powkładała w...
1 IV 2018 r., kiedy skończyłam pierwszy raz czytać tę książkę, napisałam tak: Takie powiastki lubię - jest tajemnica, pfu, tajemnice, est zbrodnia, pfu, zbrodnie, są wątki historyczne, miłosne i zawistnie ludzkie. Pani Sz. w taki sposób prowadziła opowieść, że uważny czytelnik domyślił się, o co cho, ale zrobiła to w tak dystyngowany sposób, że odkrywanie kolejnych fragmentów układanki było fascynującą przygodą. Pani Sz. jest w formie. Polecam prosząc o więcej. Dziś, 7 I 2022 dodam, że chcę przeczytać dalsze części cyklu, ale nie bardzo kojarzyłam, co jest w "Rzece", dlatego sięgnęłam po nią drugi raz i podpisuję się pod opinią sprzed niemal 4 lat: wciąga z butami, choć wielu spraw łatwo się domyślić.
1 IV 2018 r., kiedy skończyłam pierwszy raz czytać tę książkę, napisałam tak: Takie powiastki lubię - jest tajemnica, pfu, tajemnice, est zbrodnia, pfu, zbrodnie, są wątki historyczne, miłosne i zawistnie ludzkie. Pani Sz. w taki sposób prowadziła opowieść, że uważny czytelnik domyślił się, o co cho, ale zrobiła to w tak dystyngowany sposób, że odkrywanie kolejnych...
więcej Pokaż mimo toNiezwykła spójność- języka, czasów opisywanych przez Autorkę i ilustracji na okładce. Interesująca bohaterka, posiadająca przymioty kobiet swojej epoki. Historia z wieloma tajemnicami, niedopowiedzeniami dotyczącymi przeszłości rozwija się stopniowo, dając odpowiedzi na niektóre pytania i w końcu znowu zaskakuje, dając nadzieję na wyjaśnienia w kolejnym tomie.
Niezwykła spójność- języka, czasów opisywanych przez Autorkę i ilustracji na okładce. Interesująca bohaterka, posiadająca przymioty kobiet swojej epoki. Historia z wieloma tajemnicami, niedopowiedzeniami dotyczącymi przeszłości rozwija się stopniowo, dając odpowiedzi na niektóre pytania i w końcu znowu zaskakuje, dając nadzieję na wyjaśnienia w kolejnym tomie.
Pokaż mimo to"Przekroczyć rzekę" to książka, po którą chciałam sięgnąć odkąd tylko ją zobaczyłam. Styl pisania autorki jest naprawdę bardzo dobry i sprawia że czyta się niezwykle przyjemnie oraz czuje klimat tamtych czasów. Bardzo podobały mi się akcenty humorystyczne, które autorka przemycała w rozmowach między bohaterami. Nadawały bohaterom lekkości i realności. Choć stylistycznie nie ma się za bardzo do czego przyczepić, to sama fabuła, choć również dobra, to jednak w pewnych momentach nie do końca w "moim stylu". Książkę czytało mi się bardzo dobrze aż do momentu wydarzeń w pałacu. Niestety cały końcowy wątek z Marceliną raził mnie trochę swoim infantylizmem. Skojarzył mi się od razu z wieloma innymi książkami, w których zmierzenie się z głównym antagonistą zamiast budzić lęk i napięcie wywołuje u mnie zażenowanie i poczucie, że czytam baśń z czasów dzieciństwa. Schemat zawsze jest ten sam...zanim złoczyńca przejdzie do rzeczy, to musi się nagadać i wyznać przy okazji wszystkie swoje winy, główni bohaterowie w między czasie zawsze znajdą sposób żeby się wyswobodzić z pęt, a kiedy już godzą się ze swoim końcem, nagle dzieje się coś, co ratuje ich życie. Podobnie również cały wątek ukrywania przed Julianną prawdy wydał mi się nieco wyolbrzymiony, ale z drugiej strony był sednem całej historii. Nie zmienia to jednak faktu, że chętnie sięgnę po kolejną część i poznam dalsze losy bohaterów.
"Przekroczyć rzekę" to książka, po którą chciałam sięgnąć odkąd tylko ją zobaczyłam. Styl pisania autorki jest naprawdę bardzo dobry i sprawia że czyta się niezwykle przyjemnie oraz czuje klimat tamtych czasów. Bardzo podobały mi się akcenty humorystyczne, które autorka przemycała w rozmowach między bohaterami. Nadawały bohaterom lekkości i realności. Choć stylistycznie nie...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toKlimat epoki - przekonywująco oddany.
Postacie - miękko nakreślone.
Wydarzenia - lekko szokująco rozwiązane.
Bardzo miła powieść historyczna.
Klimat epoki - przekonywująco oddany.
Pokaż mimo toPostacie - miękko nakreślone.
Wydarzenia - lekko szokująco rozwiązane.
Bardzo miła powieść historyczna.
Bardzo ciekawa historia, pełna zagadek, nieprzewidywalnych wydarzeń. Czyta się jednym tchem.
Bardzo ciekawa historia, pełna zagadek, nieprzewidywalnych wydarzeń. Czyta się jednym tchem.
Pokaż mimo toCiekawa powieść z intrygą w tle, bardzo łatwo wczuć się w klimat. Język autorki absolutnie przyjemny, co sprawia ,że po prostu ,,płynie się'' przez wszystkie rozdziały .Prosty język- jedna z nielicznych książek , której czytania nie utrudniła mi nawet jazda w hałaśliwym autobusie. Styl pisania autorki sprawił, że zainteresowałam się tez innymi propozycjami autorstwa Anny J. Szepielak.
Polecam , do kawki jak znalazł ! :)
Ciekawa powieść z intrygą w tle, bardzo łatwo wczuć się w klimat. Język autorki absolutnie przyjemny, co sprawia ,że po prostu ,,płynie się'' przez wszystkie rozdziały .Prosty język- jedna z nielicznych książek , której czytania nie utrudniła mi nawet jazda w hałaśliwym autobusie. Styl pisania autorki sprawił, że zainteresowałam się tez innymi propozycjami autorstwa Anny...
więcej Pokaż mimo to