Siostra księżyca

Piękna saga. Polecam wszystkim,którzy kochają takie klimaty.Trochę historii,tajemnica w tle i poszukiwanie swoich korzeni.Tu historia przeplata się z terażniejszością jak delikatna nić na kołowrotku i plecie cudowną historię

Piękna saga. Polecam wszystkim,którzy kochają takie klimaty.Trochę historii,tajemnica w tle i poszukiwanie swoich korzeni.Tu historia przeplata się z terażniejszością jak delikatna nić na kołowrotku i plecie cudowną historię

Pokaż mimo to

Z całej serii ta zawiera najwięcej magii i fantastyki. Interesująca jak wszystkie. Czyta się wspaniale.

Z całej serii ta zawiera najwięcej magii i fantastyki. Interesująca jak wszystkie. Czyta się wspaniale.

Pokaż mimo to

Jak w poprzednich przypadkach, na początku trochę mnie kosztowało, opisy zwierząt, lasów etc. jednak historia Tiggy bardzo mnie przekonała! Z zimnej i dzikiej Szkocji uciekamy wprost w parne i głośne uliczki Granady. Było mi niesamowicie łatwo i przyjemnie czytać tą książkę gdyż sama mieszkam w Hiszpanii i flamenco czy gitanos, to nieodłączne elementy każdego dnia. Do dziś grają na gitarach, żeby zebrać kilka monet, kobiety wciskają turystom rozmaryn do ręki, ale w tym przypadku bez przepowiadania przyszłości ;)
Niesaowita historia Lucii i jej światowym tournee. Z niecierpliwością czekam na polskie tłumaczenie historii kolejnej siostry, Elektry. To wspaniała saga, baśniowa i idealna na zimowe wieczory. Smutno mi, że dzisiaj nie sięgnę po kolejną cześć Siedmiu Sióstr ...

Jak w poprzednich przypadkach, na początku trochę mnie kosztowało, opisy zwierząt, lasów etc. jednak historia Tiggy bardzo mnie przekonała! Z zimnej i dzikiej Szkocji uciekamy wprost w parne i głośne uliczki Granady. Było mi niesamowicie łatwo i przyjemnie czytać tą książkę gdyż sama mieszkam w Hiszpanii i flamenco czy gitanos, to nieodłączne elementy każdego dnia. Do dziś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bliżej poznajemy Tiggy, miłośniczkę flory i fauny. Dziewczynę o wspaniałym sercu, łagodności, delikatności.
Tiggy nie może poradzić sobie ze stratą ojca. Ciągle ma przeczucie, że jej tata żyje. Czuje jego obecność, co nie pomaga jej w zaakceptowaniu myśli o jego odejściu. List, w którym Pa Salt zdradził jej, skąd pochodzi. Nie ma jednak na tyle odwagi, by odwiedzić odległą Hiszpanię. To jednak wkrótce ma się zmienić.
To kolejna część sagi o siostrach ciekawa fabuła.

Bliżej poznajemy Tiggy, miłośniczkę flory i fauny. Dziewczynę o wspaniałym sercu, łagodności, delikatności.
Tiggy nie może poradzić sobie ze stratą ojca. Ciągle ma przeczucie, że jej tata żyje. Czuje jego obecność, co nie pomaga jej w zaakceptowaniu myśli o jego odejściu. List, w którym Pa Salt zdradził jej, skąd pochodzi. Nie ma jednak na tyle odwagi, by odwiedzić...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tiggy, najbardziej uduchowiona spośród sześciu adoptowanych córek Pa Salta, wierzy w magię, przeznaczenie i przeczucia. Jest weganką, kocha zwierzęta, ale w podupadającym majątku doktora Charliego Kinnairda w szkockich Highlands niewiele ma do roboty. Tropem wskazówek zmarłego ojca rusza do Sacromonte, cygańskiej dzielnicy Grenady.

Prawdę mówiąc osobowość Tiggy specjalnie mnie do lektury piątego tomu „Siedmiu sióstr” nie zachęcała. Ale było nie najgorzej, choć wrażenia mam mocno zróżnicowane. Z jednej strony, opisy cygańskiej nędzy w grotach Sacromonte oraz rządzących tym światem wierzeń i obyczajów, które Tiggy akceptuje jako dziedzictwo swojej szczególnej wrażliwości, są stanowczo za dlugie. Z drugiej jednak, pojawiają się w książce ciekawe postaci oraz ładne, subtelne świadectwa międzyludzkich relacji w ekstremalnych życiowych warunkach. Niezwykle interesujący jest związek pradziadków, genialnej tancerki flamenco Lucii Albaycin i muzyka Agustin Meñige’go. W Szkocji z kolei w sentymentalny nastrój rodzącego się romansu Tiggy trochę niepokoju wprowadzają, na szczęście, miedzy innymi silna postać kilkunastoletniej córki Charlie’go, Zary, oraz zły duch przewijający się przez cały cykl Lucindy Riley, bezczelny playboy Zed Eszu. Jest wreszcie piękna górska szkocka przyroda i fauna, na czele z białym jeleniem, o cudach Grenady z jej Alhambrą nawet nie wspominając.

Tiggy, najbardziej uduchowiona spośród sześciu adoptowanych córek Pa Salta, wierzy w magię, przeznaczenie i przeczucia. Jest weganką, kocha zwierzęta, ale w podupadającym majątku doktora Charliego Kinnairda w szkockich Highlands niewiele ma do roboty. Tropem wskazówek zmarłego ojca rusza do Sacromonte, cygańskiej dzielnicy Grenady.

Prawdę mówiąc osobowość Tiggy specjalnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem, czy jestem już znużona tą serią, czy po prostu ta część jest słaba, ale czytało mi się to źle. Jakby autorkę opuściła wena. Nie wciągnęła mnie ta historia, momentami wręcz nudziła. Bohaterowie bardzo nienaturalni: zły Zed, zła Ulrika, zły syn Beryl (nawet nie pamiętam jego imienia) anielsko dobra Tiggy, Charlie bez wad, taki dobry, szlachetny. No słabe to, mało życiowe. W dodatku odnoszę wrażenie, że o wojnie domowej autorka niewiele przeczytała. Źli nacjonaliści, dobrzy socjaliści. Nacjonaliści chcący powrotu króla?! No i oczywiście nie mogło zabraknąć malutkiego, ale jednak, wątku LGBT. Bez żadnego związku z fabułą. Dochodzę do wniosku bez takich wstawek książka nie może liczyć na jej wydanie. Takie czasy.
Irytowało mnie traktowanie Tiggy jak niepełnosprawnej przez matkę i Charly'ego, trzymanie pod kluczem i zakaz wychodzenia nawet na spacer wokół domu. W ogóle ten fragment, który Tiggy spędziła w zamku był jakiś mroczny, zachowanie matki i Klaudii dziwne. Jakby to była siedziba jakiejś sekty, a nei dom rodzinny.
Raziło nadużywanie słowa: zamruczałam zamiast np. pomyślałam, szepnęłam, powiedziałam do siebie. Nic tylko zamruczałam. Może to kwestia tłumaczenia. Tak czy siak, irytujące.
Może dobrze, że nie ma jeszcze kolejnej części dostępnej w Polsce, bo chyba potrzebuję przerwy.

Nie wiem, czy jestem już znużona tą serią, czy po prostu ta część jest słaba, ale czytało mi się to źle. Jakby autorkę opuściła wena. Nie wciągnęła mnie ta historia, momentami wręcz nudziła. Bohaterowie bardzo nienaturalni: zły Zed, zła Ulrika, zły syn Beryl (nawet nie pamiętam jego imienia) anielsko dobra Tiggy, Charlie bez wad, taki dobry, szlachetny. No słabe to, mało...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra powiesc, chyba najlepsza z serii. Hiszpania jet bardzo mi bliska, zycie cyganow, rzeczywistosc natury, idealan pozycja dla mnie. Polecam szczerze, ciepla, przyjemna, latwo porywajaca do innego swiata.

Bardzo dobra powiesc, chyba najlepsza z serii. Hiszpania jet bardzo mi bliska, zycie cyganow, rzeczywistosc natury, idealan pozycja dla mnie. Polecam szczerze, ciepla, przyjemna, latwo porywajaca do innego swiata.

Pokaż mimo to

Nie będę Wam zdradzać treści tej fascynującej książki!
Jeżeli chcecie poznać historię kolejnej z sióstr, a więc historię Cyganów zamieszkujących groty Sakromonto, zapoznać się z ich kulturą i zwyczajami a przede wszystkim zrozumieć ich nadzwyczajną miłość do flamenco, to serdecznie zachęcam do zapoznania się z tą baśniową powieścią.
Czyta się ją bardzo szybko i płynnie. Nie sposób się od niej oderwać, książka pochłania od pierwszych stron.

Niecierpliwie czekam na kolejny tom!

Nie będę Wam zdradzać treści tej fascynującej książki!
Jeżeli chcecie poznać historię kolejnej z sióstr, a więc historię Cyganów zamieszkujących groty Sakromonto, zapoznać się z ich kulturą i zwyczajami a przede wszystkim zrozumieć ich nadzwyczajną miłość do flamenco, to serdecznie zachęcam do zapoznania się z tą baśniową powieścią.
Czyta się ją bardzo szybko i płynnie. Nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To najsłabsza cześć z tych , które dotychczas czytałam.Jakoś nie porwała mnie historia wielkiej , sławnej tancerki flamenco.Może to cygańskie bytowanie to nie do końca moje klimaty stąd tym razem jestem zawiedziona. Męczyło mnie też to romskie słownictwo.Nieco lepiej wypadają współczesne wątki z Tiggy w roli główniej.Ma wprawdzie cygańskie pochodzenie,dziedziczy po swych przodkach pewne moce ale przede wszystkim jest przedstawiona w bardzo naturalny sposób.Mieszka w posiadłości otoczonej lasami i opiekuje się dzikimi kotami, ratuje zagrożone gatunki i po odkryciu kim byli jej przodkowie nie odkrywa nagle w obie wielkiej miłości do tańca czy wróżenia z ręki i nie rusza w turne po świecie.Wątek miłosny też nie porywa, oboje jakby z różnych światów, on żonaty i nieszczęśliwy w związku , ona samotna ale i nie może opędzić się od adoratora , kuszona propozycją pracy , która wprawdzie pomoże zrealizować w ratowaniu środowiska ale co wybierze skromna Tiggy można się domyśleć .
W porównaniu po całej serii ta część najgorsza, nudna, po prostu nie moje klimaty.

To najsłabsza cześć z tych , które dotychczas czytałam.Jakoś nie porwała mnie historia wielkiej , sławnej tancerki flamenco.Może to cygańskie bytowanie to nie do końca moje klimaty stąd tym razem jestem zawiedziona. Męczyło mnie też to romskie słownictwo.Nieco lepiej wypadają współczesne wątki z Tiggy w roli główniej.Ma wprawdzie cygańskie pochodzenie,dziedziczy po swych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Najsłabsza ze wszystkich dotychczasowych części...wręcz nudna...jedyne co zmusiło mnie by doczytać ją do końca to to że jest dopełnieniem poprzednich tomów...

Najsłabsza ze wszystkich dotychczasowych części...wręcz nudna...jedyne co zmusiło mnie by doczytać ją do końca to to że jest dopełnieniem poprzednich tomów...

Pokaż mimo to