Brakująca połowa dziejów

Tę książkę powinno się polecać wszystkim czytelnikom z okazji dnia Kobiet i bez okazji. Książka porządkuje wiedzę, którą się zdobyło (nie na lekcjach historii czy języka polskiego) pokątnie albo też uzupełnia wiedzę czytelnika, w zależności od jego poziomu. Na niespełna 400 stronach autorka nie jest w stanie zgłębić szczegółowo tematu, ale świetnie nakreśla postaci i zaciekawia przedstawionymi opisami bohaterek do tego stopnia, że chce się samemu dalej zgłębiać wiedzę. Konkrety, nazwiska, trochę współczesnych powiedzonek budują przyjemną książkę o historii. Dziękuję autorce tekstu za niesamowitą pracę i tyle sprawdzonych wątków i oczywiście autorce ilustracji za cudowną lekturę. Obowiązkową dla każdego licealisty +

Tę książkę powinno się polecać wszystkim czytelnikom z okazji dnia Kobiet i bez okazji. Książka porządkuje wiedzę, którą się zdobyło (nie na lekcjach historii czy języka polskiego) pokątnie albo też uzupełnia wiedzę czytelnika, w zależności od jego poziomu. Na niespełna 400 stronach autorka nie jest w stanie zgłębić szczegółowo tematu, ale świetnie nakreśla postaci i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Elżbieta Łokietkówna, Anna Jagiellonka, Anna Rajecka, Zofia Stryjeńska, Narcyza Żmichowska, Maria Dulębianka, Katarzyna Kobro. Czy słyszeliście o tych kobietach w szkole? Może przelotnie wspomniano, ale z pewnością nie omawiano ich bogatych życiorysów i dokonań. Historia, choć tworzona w równej mierze przez kobiety i mężczyzn, opisywana jest zazwyczaj przez pryzmat działalności tych drugich. Jeśli chcecie szybko nadrobić zaległości w tym zakresie polecam książkę Anny Kowalczyk pt. „Brakująca połowa dziejów. Krótka historia kobiet na ziemiach polskich”. Pisana w sposób popularyzatorski, przez co czyta się ją dosyć lekko, spełnia jednak kryteria pracy naukowej. Świadczą o tym rozliczne przypisy, jak również przebogata bibliografia. Kolejne rozdziały poświęcone są określonym dziedzinom życia: prawa kobiet, religia, edukacja, praca, sztuka, wojna i bunt, polityka, w których autorka analizuje działalność kobiet na przestrzeni dziejów Polski. Wyjątkiem są rozdziały pierwszy, opisujący życie kobiet prehistorycznych oraz ostatni, bardzo potrzebny, w którym A. Kowalczyk zastanawia się, dlaczego nie znamy historii kobiet. Dodatkowym atutem książki są ilustracje wykonane przez znakomitą graficzkę Martę Frej. Miłośniczki i miłośników historii szczerze zachęcam, wszak nie wypada znać tylko połowy dziejów:-)

Elżbieta Łokietkówna, Anna Jagiellonka, Anna Rajecka, Zofia Stryjeńska, Narcyza Żmichowska, Maria Dulębianka, Katarzyna Kobro. Czy słyszeliście o tych kobietach w szkole? Może przelotnie wspomniano, ale z pewnością nie omawiano ich bogatych życiorysów i dokonań. Historia, choć tworzona w równej mierze przez kobiety i mężczyzn, opisywana jest zazwyczaj przez pryzmat...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy zastanawialiście się kiedyś, gdzie zniknęły kobiety na kartach historii? Dlaczego wiemy o nich tak mało, znamy może trzy kobiece nazwiska na krzyż?
Żeby zrozumieć to zjawisko trzeba wgłębić się w samo źródło problemu, poznać początki ludzkości. I właśnie to robi autorka. W swojej powieści wgłębia się w historię kobiet od czasów prehistorycznych i w mistrzowski sposób prowadzi nas przez kolejne epoki opowiadając, jaka była rola kobiet w dziejach. Jest to kompendium wiedzy, z którego każdy wyciągnie coś dla siebie, wysnuje jakieś wnioski. Niejednokrotnie podczas czytania miałam buzię otwartą ze zdumienia, bo mimo, że człowiek jakąś tam wiedzę na ten temat miał, to jednak dużo jeszcze do odkrycia pozostało. Wiedzieliście o poglądach Arystotelesa i Platona na kobiety? A może zastanawialiście się, kto wymyślił znak polski walczącej? Kim były platerówki i dlaczego wiele osób ma o nich mylne zdanie?
Na te pytania i wiele innych znajdziecie odpowiedź w tym zbiorze.
Lektura była dla mnie ogromną przyjemnością i będę ją gorąco polecać każdemu, bo uważam że poszerza horyzonty i daje zupełnie inną perspektywę na różne wydarzenia.
Na koniec powiem jeszcze o jednym rozdziale, który szczególnie mną poruszył a mianowicie tym o języku polskim i jego męskocentryczności. Niby zdawałam sobie sprawę, że feminizmy są nagminnie pomijane i pozbawiane takiej wartości, jak męskie nazwy zawodów, ale czy wiedzieliście, że istniało kiedyś powiedzenie " Gdy baby się nie bije to jej wątroba gnije"!? Byłam w szoku, gdy je usłyszałam. Już sam związek "Baba z wozu koniom lżej" bardzo umniejsza osobom płci żeńskiej, pokazuje je jako zbędny ciężar, którego najlepiej się pozbyć. I jeszcze na koniec, znacie etymologię słowa kobieta? Ja jej nie znałam i ze złością i zdziwieniem przyjęłam informację, że wyraz ten pochodzi od słowa kob, które oznaczało trzodę chlewną. Słowo kobieta znaczy więc mniej więcej tyle co "wypasająca świnie". I z tą informacją was zostawię. Gorąco polecam lekturę.

Czy zastanawialiście się kiedyś, gdzie zniknęły kobiety na kartach historii? Dlaczego wiemy o nich tak mało, znamy może trzy kobiece nazwiska na krzyż?
Żeby zrozumieć to zjawisko trzeba wgłębić się w samo źródło problemu, poznać początki ludzkości. I właśnie to robi autorka. W swojej powieści wgłębia się w historię kobiet od czasów prehistorycznych i w mistrzowski sposób...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

[ ] Platon i Arystoteles o kobietach...
[ ] Sytuacji prawnej kobiet nie dało się uogólnić - magnatka nie zgodziłaby się, żeby praczka miała takie same prawa jak ona; historia ta nie jest też linearna - nie polepszała się stopniowo, ale raz było lepiej raz gorzej
[ ] Straszna sytuacja kobiet w starożytnej Grecji
[ ] Dopiero od ok. 1925 r kobiety nie musiały pytać męża o zgodę na pracę
[ ] Panny były nieco swobodniejsze i dlatego emancypantki w małżeństwie widziały zniewolenie
[ ] 1897 - do tego czasu brak prawa do studiowania na uniwesytecie w którymkolwiek zaborze - potem wciąż tylko niektóre uni i wydziały
[ ] Curie wyjechała, bo odmówiono jej zostania asystentką w zakładzie fizycznym UJ (1894)
[ ] Im gorzej się działo w Polsce, tym kobiety bardziej dochodzily do głosu, kiedy mężczyźni byli na wojnie, a gospodarka upadała, każda para rąk do pracy była potrzebna
[ ] Koncepcja dzieciństwa - XVIII wiek, a praw dziecka XX w.
[ ] Wolność zakonnic + wykształcenie, np. Morteńska
[ ] Anna z Sapiehów Jabłonowska!!
[ ] Przymus cechowy zniesiono w latach 20 XIX w.; partacze to ci spoza cechu
[ ] Naprawdę jeszcze niedawno kobiety nie mogły studiować i pracować!
[ ] Plan 5-letni 1950-55, 1,2 mln nowych kobiet na rynku pracy, niemal połowa nie licząc rolnictwa --> komunistyczna propaganda równości, ale oczywiście drugi etat w domu (ale akcja "Ludwiku, do rondla")
[ ] Zofia Stryjeńska -,,wstałam, upudrowalam gębę i czekam aż mi przejdzie wstręt do pracy"
[ ] Ola Szczerbińska Piłsudska
[ ] Narcyza Żmichowska, entuzjastki
[ ] Unia - pierwsza org feministyczna w Polsce CZY związek równouprawnienia kobiet polskich??? pierwsza gazeta: ster
[ ] Dulębianka + Konopnicka
[ ] Róża Luksemburg

[ ] Platon i Arystoteles o kobietach...
[ ] Sytuacji prawnej kobiet nie dało się uogólnić - magnatka nie zgodziłaby się, żeby praczka miała takie same prawa jak ona; historia ta nie jest też linearna - nie polepszała się stopniowo, ale raz było lepiej raz gorzej
[ ] Straszna sytuacja kobiet w starożytnej Grecji
[ ] Dopiero od ok. 1925 r kobiety nie musiały pytać męża o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niezwykła książka pełna ciekawych kobiet przedstawionych w doskonałym, dosadnym języku. Dawno nie czytałem książki w której aż tyle bym zaznaczył fragmentów dla siebie na przyszłość. Dla wielu kobiet praktyczny zbiór licznych historii o kobietach, które pomimo nieprzychylnym im czasom (a raczej to wina mężczyzn lub po prostu facetów?) nie poddały się osiągając nie raz więcej niż reprezentanci płci brzydkiej. I dobry drogowskaz do poszerzania wiedzy, może nawet aby szukać autorytetów? Dla mężczyzn natomiast - niezaznajomionych z tematyką - ta książka może być zderzeniem z zupełnie nieuświadomioną rzeczywistością, której mimo wszystko nie będą w stanie zaakceptować. Mam nadzieję jednak że i ich (tak jak zresztą każdego) zmusi do refleksji.

Niezwykła książka pełna ciekawych kobiet przedstawionych w doskonałym, dosadnym języku. Dawno nie czytałem książki w której aż tyle bym zaznaczył fragmentów dla siebie na przyszłość. Dla wielu kobiet praktyczny zbiór licznych historii o kobietach, które pomimo nieprzychylnym im czasom (a raczej to wina mężczyzn lub po prostu facetów?) nie poddały się osiągając nie raz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na pewno ważna książka, dużo się dowiedziałam na temat historii Polek, która w szkolnych podręcznikach jest pomijana. Książka otwiera oczy. Jest to pozycja historyczna, ale napisana prostym, przystępnym językiem. Polecam wszystkim, którzy chcieliby dowiedzieć się o naszej historii.

Na pewno ważna książka, dużo się dowiedziałam na temat historii Polek, która w szkolnych podręcznikach jest pomijana. Książka otwiera oczy. Jest to pozycja historyczna, ale napisana prostym, przystępnym językiem. Polecam wszystkim, którzy chcieliby dowiedzieć się o naszej historii.

Pokaż mimo to

Nie mogę zaprzeczyć, że ta książka jest dobra, ale jednak być może moje zbyt wysokie początkowe oczekiwania nie pozwoliły mi jej docenić w należyty sposób.

Próba przedstawienia tak obszernego materiału na 350 stronach siłą rzeczy musi być skrótowa, czego autorka sama ma świadomość i zaznacza we wstępie, że będzie to raczej spojrzenie z lotu ptaka - tylko ten ptak leci naprawdę wysoko i nie robi żadnych przystanków. Książka dosłownie pędzi przez historię kobiet, a czasem na jednej stronie jest tyle informacji, że nie sposób zapamiętać nawet najważniejszych ani choć na chwilę się nad nimi pochylić. Oczekiwałam, że ta lektura być może mnie zainspiruje, ale oprócz podawania faktów, nazwisk kobiet, nazw organizacji brakuje tam historii jednostek (może bardziej jednostkiń?) pokonujących bardziej zdefiniowane i opisane trudności. Bo tak, wszyscy wiedzą, że patriarchat, że kobieta była przede wszystkim żoną, ale tak w szczegółach to na czym to polegało?

Niewątpliwie jednak można ją potraktować jako "feministyczny starter", wiedzę w pigułce (jednak jeśli ktoś już pochylał się bardziej nad tematem, to niewiele go w tej książce zaskoczy). Bardzo udany jest ostatni rozdział - "Dlaczego nie znamy historii kobiet?", który otwiera oczy na istniejące wokół nas kwestie, których często nie dostrzegamy, przyjmując je bez zastanowienia jako oczywiste.

Zdecydowanie jednak nie żałuję, że przeczytałam tę książkę. Znalazłam tam parę postaci i wątków, o których na pewno będę próbowała dowiedzieć się więcej.

Nie mogę zaprzeczyć, że ta książka jest dobra, ale jednak być może moje zbyt wysokie początkowe oczekiwania nie pozwoliły mi jej docenić w należyty sposób.

Próba przedstawienia tak obszernego materiału na 350 stronach siłą rzeczy musi być skrótowa, czego autorka sama ma świadomość i zaznacza we wstępie, że będzie to raczej spojrzenie z lotu ptaka - tylko ten ptak leci...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wstęp sugerował, że książka będzie o kobietach, które coś osiągnęły, ale dość dużo było o tym, dlaczego tak ich brakuje na kartach historii. Szkoda, zwłaszcza, że autorka zebrała pokaźną ilość informacji, które niestety, jak sama pisze, musiała pominąć i wybrać tylko niektóre bohaterki, aby je szczegółowiej przedstawić.

Wstęp sugerował, że książka będzie o kobietach, które coś osiągnęły, ale dość dużo było o tym, dlaczego tak ich brakuje na kartach historii. Szkoda, zwłaszcza, że autorka zebrała pokaźną ilość informacji, które niestety, jak sama pisze, musiała pominąć i wybrać tylko niektóre bohaterki, aby je szczegółowiej przedstawić.

Pokaż mimo to

Znakomity feministyczny starter. Naprawdę pomyślnie się zdarzyło, że "Brakująca połowa dziejów" nie jest wyłącznie tym, na co wskazywałby ten tytuł, a więc właśnie ścisłym uzupełnieniem dziejów Polski o nazwiska kobiet ważnych, a z jakichś powodów wymazanych z kart historii. Nie wiem dlaczego, ale gdy sięgałam po tę książkę, wydawało mi się, że będzie to właśnie taki leksykon. Zamiast tego autorka napisała książkę, w której biografie są zaledwie punktem wyjścia do wyłożenia wielopłaszczyznowej sytuacji kobiet na przestrzeni wieków na ziemiach polskich w ogóle, a więc wszelkich kontekstów (umówmy się, w większości raczej przeciwności, niż przywilejów) - prawnych, obyczajowych, religijnych, w którym przyszło naszym przodkiniom żyć i funkcjonować. Miejscami są to rzeczy oczywiste, ale wciąż warte tego, by o nich przypominać, a miejscami rewelacje takie, że będziecie Państwo robić ze zdziwienia wielkie oczy.
Historia, popkultura, a nawet język również obecnie skrojone są głównie pod mężczyzn. Dość powiedzieć, że nawet teraz, podczas pisania tego komentarza, jedynym słowem podkreślonym w moim tekście w edytorze pozostaje słowo "przodkiniom" (dla jasności: z celownikiem słowa "przodek" wszystko jest w porządku). I tak sobie myślę, że tym bardziej "Brakująca połowa dziejów" to książka bardzo nam wszystkim potrzebna. Nie żeby zaraz dzieło epokowe, jakiś kandydat do kanonu gatunku feministycznego, szał i egzaltacja, ale naprawdę, życzyłabym nastoletniej sobie, żeby wydano ten tytuł dobrych kilkanaście lat temu, tak żebym to wtedy mogła ją przeczytać. Myślę, że dużo by to w moim życiu zmieniło, dlatego teraz, chociaż szczerze polecam ją wszystkim, to szczególnie ciepło myślę w jej kontekście o (dorastających zwłaszcza) kobietach. Czytajcie ją!

Znakomity feministyczny starter. Naprawdę pomyślnie się zdarzyło, że "Brakująca połowa dziejów" nie jest wyłącznie tym, na co wskazywałby ten tytuł, a więc właśnie ścisłym uzupełnieniem dziejów Polski o nazwiska kobiet ważnych, a z jakichś powodów wymazanych z kart historii. Nie wiem dlaczego, ale gdy sięgałam po tę książkę, wydawało mi się, że będzie to właśnie taki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Podsumować książkę można słowami De Beauvoir „system patriarchalny upadnie dopiero wtedy, gdy kobieta przestanie być pasożytem”

Podsumować książkę można słowami De Beauvoir „system patriarchalny upadnie dopiero wtedy, gdy kobieta przestanie być pasożytem”

Pokaż mimo to