Ksiądz Boniecki - człowiek, któremu ciągle zamyka się usta i odsyła do kontemplacji w samotności. Człowiek, który otwiera usta wtedy, kiedy rzeczywiście ma coś do powiedzenia. Człowiek, który sam siebie uważa za osobę nieznaczącą, bez jakichkolwiek roszczeń do światowej nadmądrości, pełen pokory i skromności. Człowiek, który przyznaje się do własnych słabości i ułomności. Człowiek - Adam Boniecki, drugi człowiek w moim życiu, przy którym odczuwam realne ukojenie i spokój. Dziękuję...

Ksiądz Boniecki - człowiek, któremu ciągle zamyka się usta i odsyła do kontemplacji w samotności. Człowiek, który otwiera usta wtedy, kiedy rzeczywiście ma coś do powiedzenia. Człowiek, który sam siebie uważa za osobę nieznaczącą, bez jakichkolwiek roszczeń do światowej nadmądrości, pełen pokory i skromności. Człowiek, który przyznaje się do własnych słabości i ułomności....

Bardzo ciekawa rozmowa z niezwykle mądrym człowiekiem. Przyznaję, że nie wszystkie tematy interesowały mnie w równym stopniu, ale i tak całą książkę przeczytałam ze sporym zainteresowaniem. Ujęła mnie przede wszystkim niesamowita pokora księdza Bonieckiego, który nie wstydził się kilkukrotnie przyznać do błędów, jakie popełnił w życiu, czy też do tego, że kogoś kiedyś źle potraktował i do tej pory ma wyrzuty sumienia. Przyznać się do czegoś takiego w książce, którą przeczytają tysiące ludzi, opisując jednocześnie w miarę dokładnie szczegóły tej sytuacji, wymaga niemałej odwagi.
Generalnie rzecz ujmując: oby takich księży w Kościele katolickim było jak najwięcej.

Bardzo ciekawa rozmowa z niezwykle mądrym człowiekiem. Przyznaję, że nie wszystkie tematy interesowały mnie w równym stopniu, ale i tak całą książkę przeczytałam ze sporym zainteresowaniem. Ujęła mnie przede wszystkim niesamowita pokora księdza Bonieckiego, który nie wstydził się kilkukrotnie przyznać do błędów, jakie popełnił w życiu, czy też do tego, że kogoś kiedyś źle...

"Rozmowy o życiu" to prawdziwa rozmowa o, szerzej rozumianym, życiu, w której udział bierze Ks. Adam Boniecki i Anna Goc. Przystępna i wciągająca forma, a przy tym bardzo ciekawa lektura. Dzięki niej możemy poznać nie tylko fakty z życie księdza - zakonnika - dziennikarza - publicysty- reportera. Zanurzamy się także w realia - niektóre bardzo dramatyczne - w których dorastał, dojrzewał, podejmował różne decyzje. Poznajemy jego emocje, rozterki, jego odbiór świata, a nawet rozumienie roli Kościoła i swojej własnej posługi. Tak to odebrałam. Dzięki takiej rozmowie zobaczyłam pełen obraz człowieka, którym jest.
Adam Boniecki to „biały kruk” wśród katolickich zakonników i księży. Warto go poznać bliżej. Nie trzeba do tego być wierzącym. Wystarczy jedynie mieć w sobie ciekawość świata i być otwartym na ludzi.
Zachęcam. Bardzo ładne wydanie. Twarda oprawa, trochę zdjęć, intrygujące tytuły rozdziałów.
Nie jest "rewelacyjna" . To po prostu bardzo dobra, ciekawa książka ,ale zrobiłabnym jej krzywdę gdybym dała jedną gwiazdkę mniej. Tutaj na LC.

"Rozmowy o życiu" to prawdziwa rozmowa o, szerzej rozumianym, życiu, w której udział bierze Ks. Adam Boniecki i Anna Goc. Przystępna i wciągająca forma, a przy tym bardzo ciekawa lektura. Dzięki niej możemy poznać nie tylko fakty z życie księdza - zakonnika - dziennikarza - publicysty- reportera. Zanurzamy się także w realia - niektóre bardzo dramatyczne - w których...

Nazwisko księdza słyszałam wielokrotnie, ale chciała przekonać się sama co to za persona. Rozmowę - wywiad czyta się bardzo przyjemnie, jest dużo wspomnień, ale również komentarzy do zdarzeń ówczesnych. Znalazłam w książce kilka wypowiedzi, za które jestem bardzo wdzięczna i których niekoniecznie mogłabym spodziewać się po osobie duchownej. Polecam serdecznie! Kończąc chciałam dodać tylko, że gdyby było więcej takich księży jak Boniecki to współczesnych kościół wyglądałby zupełnie inaczej :)

Nazwisko księdza słyszałam wielokrotnie, ale chciała przekonać się sama co to za persona. Rozmowę - wywiad czyta się bardzo przyjemnie, jest dużo wspomnień, ale również komentarzy do zdarzeń ówczesnych. Znalazłam w książce kilka wypowiedzi, za które jestem bardzo wdzięczna i których niekoniecznie mogłabym spodziewać się po osobie duchownej. Polecam serdecznie! Kończąc...

Wartościowa książka, do której na pewno warto wracać. Najcenniejsze są dla mnie przemyślenia odnoście życia, etyki, religijności. Język wypowiedzi ks. Bonieckiego jest bardzo ludzki, szczery, naturalny - właśnie tego brakuje u przedstawicieli kościoła.

Wartościowa książka, do której na pewno warto wracać. Najcenniejsze są dla mnie przemyślenia odnoście życia, etyki, religijności. Język wypowiedzi ks. Bonieckiego jest bardzo ludzki, szczery, naturalny - właśnie tego brakuje u przedstawicieli kościoła.

Powyższa książka to wywiad-rzeka z jednym z najbardziej znanych i najodważniejszych księży dzisiejszych czasów. Ksiądz Boniecki opowiada o dzieciństwie, wojnie, kapłaństwie, a także o swoim stosunku do wielu kwestii niezwiązanych stricte z Kościołem. Dla mnie, jako osoby oscylującej miedzy wiarą a niewiarą, słowa wypowiedziane przez ks. Bonieckiego i jego poglądy stały się swoistym drogowskazem i źródłem nadziei.

Powyższa książka to wywiad-rzeka z jednym z najbardziej znanych i najodważniejszych księży dzisiejszych czasów. Ksiądz Boniecki opowiada o dzieciństwie, wojnie, kapłaństwie, a także o swoim stosunku do wielu kwestii niezwiązanych stricte z Kościołem. Dla mnie, jako osoby oscylującej miedzy wiarą a niewiarą, słowa wypowiedziane przez ks. Bonieckiego i jego poglądy stały się...

Mądry facet.

Niewielkie zastrzeżenie co do formy wywiadu - dziennikarka jest o jakieś dwa pokolenia młodsza - zwracanie się "per Ty" w tym przypadku mi nie odpowiada. Być może stetryczałem.

Mądry facet.

Niewielkie zastrzeżenie co do formy wywiadu - dziennikarka jest o jakieś dwa pokolenia młodsza - zwracanie się "per Ty" w tym przypadku mi nie odpowiada. Być może stetryczałem.

„Sens życiu na pewno nadaje miłość. Świadomość, że potrafimy kochać, że jesteśmy dla innych ważni. Jeśli to się zawala, mamy poczucie utraty sensu. Nie tylko z powodu spodziewanej samotności, bo ona nie musi być straszna, tylko dlatego, że przepadło coś najważniejszego. Podobne uczucie pojawia się, gdy umiera ktoś bliski. Chyba najmocniej odczuwamy śmierć rodziców. Świat potem już nigdy nie jest taki sam.”

Rozmowy o życiu…
Mądre, prawdziwe i piękne…

Rozmowy o tym, co naprawdę ważne…
Rozmowy z człowiekiem z „duszą koczownika”, który dużo przeżył i niejednego doświadczył…
Rozmowy z życiowo mądrym głosem Kościoła i autorytetem moralnym dla wielu z nas…

Na pewno będę do nich wracać!
Polecam!

„Sens życiu na pewno nadaje miłość. Świadomość, że potrafimy kochać, że jesteśmy dla innych ważni. Jeśli to się zawala, mamy poczucie utraty sensu. Nie tylko z powodu spodziewanej samotności, bo ona nie musi być straszna, tylko dlatego, że przepadło coś najważniejszego. Podobne uczucie pojawia się, gdy umiera ktoś bliski. Chyba najmocniej odczuwamy śmierć rodziców. Świat...

Czytałam, a jakbym nie czytała, tylko rozmawiała.
Mam jeszcze w uszach głos i spokój w głosie, a w pamięci piękne, spokojne, wyważone zdania ze spotkania autorskiego z księdzem Bonieckim w koneckiej Bibliotece.
Wielki spokój, zgoda i pokora - tego trzeba zawsze.

Czytałam, a jakbym nie czytała, tylko rozmawiała.
Mam jeszcze w uszach głos i spokój w głosie, a w pamięci piękne, spokojne, wyważone zdania ze spotkania autorskiego z księdzem Bonieckim w koneckiej Bibliotece.
Wielki spokój, zgoda i pokora - tego trzeba zawsze.

Zupełnie przypadkowo książka ta znalazła się w moich zasobach i dosyć długo czekała na swoją kolej, lecz gdy w końcu ją zaczęłam czytać, od razu mi się spodobała. Błyskawicznie okazało się, że opowieść księdza Bonieckiego prowadzona przez dziennikarkę poprzez uczynki miłosierdzia względem duszy i ciała, bardzo do mnie przemawia i jest mi bliska w wielu aspektach. Jak niewiele trzeba by dobrze się poczuć w Kościele Katolickim, trafiasz na mądrego i dobrego księdza i wiele spraw, wątpliwości czy rozterek staje się łatwiejszymi do przyjęcia. Dziwnym trafem, ksiądz taki ma dwukrotny zakaz od swoich przełożonych wypowiadania się w mediach. Trudno mi się z tym pogodzić. Dokąd zmierzasz kościele powszechny? Ksiądz Boniecki ma 85 lat i stwierdza rzecz taką: "Kiedy wstępowałem do marianów, moi przełożeni mieli nieco inną wizję naszej misji w świecie niż dzisiejsze młode pokolenie. Byli bardziej elastyczni, mniej legalistyczni i mieli więcej fantazji." Myślę, że obserwacja ta oddaje zmianę postawy nie tylko przełożonych zakonu marianów, lecz przełożonych KK w Polsce. To bardzo przygnębiające, gdy 85-latek zauważa taką tendencję, to pokazuje radykalizację i zmianę kierunku ku fundamentalizmowi, nie dziwi palenie książek czy walka ze słonikami jako narzędziami szatana (to już moje obserwacje, nie księdza Bonieckiego).
Że może nie być lubiany przez hierarchów świadczy choćby taka wypowiedź: "A przecież jest w Polakach wiele odruchów głęboko chrześcijańskich. Nawet Kościół nie zdołał Polakom obrzydzić Jerzego Owsiaka i Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy." Za co ma moją ogromną sympatię! A dla niedouków, którym marzy się kościół narodowo-katolicki, by nie pójść dalej i nie nazwać go pisokatolickim, takie zdanie: "Ale wiara narodowa nie istnieje. W odniesieniu do chrześcijaństwa, do Ewangelii, do Kościoła, takie określenie jest nie do przyjęcia, jako że 'katolicki' znaczy powszechny."
Czas spędzony z tą książką, czy też pośrednio - z księdzem Bonieckim, to pożyteczny czas z wysokiej jakości tematyką przedstawioną bardzo przystępnie, w interesujący i bardzo bliski życiu sposób. Chyba poszukam innych książek tego autora, bo mam dużą ochotę na więcej!

Zupełnie przypadkowo książka ta znalazła się w moich zasobach i dosyć długo czekała na swoją kolej, lecz gdy w końcu ją zaczęłam czytać, od razu mi się spodobała. Błyskawicznie okazało się, że opowieść księdza Bonieckiego prowadzona przez dziennikarkę poprzez uczynki miłosierdzia względem duszy i ciała, bardzo do mnie przemawia i jest mi bliska w wielu aspektach. Jak...