Bajki mają to do siebie, że gorzkie historie mają słodką oprawę, a każdy postawiony krok ma inny morał. Ta książka jak najbardziej ma gorzki posmak, lecz próżno doszukiwać się w niej i słodyczy, i morałów - to czyni z niej bajkę dla dorosłych.
Historia zaczyna się w pociągu jadącym do nieokreślonego celu, w którym to główny bohater zostaje poproszony przez tajemniczego i lekko niepokojącego współpasażera o przeczytanie treści niebieskiego brulionu. Początkowo jest niechętny i wręcz oburzony postawą współpodróżującego, jednak z każdą stroną wchodzi głębiej w smoczy świat, aż nie może się oderwać.
Każda opowiastka dotyczy innego smoka, który wiedzie życie zatrważająco ludzkie, a nie smocze - pełne przygód, walk, krwi bądź złota. Jednak jest to efekt zamierzony.
Smocze postaci uwydatniają pewne zachowania, pragnienia i błędy typowe dla człowieka, które w książce są tylko częściowo ukryte pod zmyśloną osłoną ich świata. To ona sprawia, że życie danego bohatera nie wydaje się tak ciężkie do przełknięcia, ale te fantastyczne wątki są w istocie metaforami tego, co sami w sobie budujemy na przestrzeni lat.
Autor tych krótkich smoczych żywotów, ów tajemniczy współpasażer, przyznaje, że w opowieściach nie ma nic, czego nie ma w nas. I to stwierdzenie z pewnością przełoży się na czytelnika całej książki, ponieważ może się on utożsamić bądź zrozumieć któregoś ze smoczych bohaterów. Pojąć, że taki smok żyje także w nim i przeżywa wszystkie te troski i zmartwienia, które narastają z biegiem czasu. Najważniejsze, to nie skończyć jak któryś z nich.
Moim zdaniem jest to ciekawa pozycja na półce, choć definitywnie niewesoła. Można ją czytać na wyrywki i zastanowić się nad sobą nad kubkiem gorącego napoju - czy to co robię prowadzi mnie w dobrym kierunku? Czy skończę jak któryś z nich, jeśli nad sobą nie popracuję? A przede wszystkim - czy tego chcę?
Żadna z opowiastek, jak i dodatkowy wątek w książce nie ma happy endu i przez to widzę utwór szaro. Chyba wolałabym jakiś okruszek nadziei, jakiś pozytywny promyczek, tymczasem po przeczytaniu zostałam w ponurym nastroju rzeczywistości. Może to naiwne, bo wiem, że książka ma odzwierciedlać źródła tej szarości, ale nie lubię myśleć, że tak zawsze musi być. Choć może taki był cel - zdeterminować nas, by tak nie było i zwalczać szarówkę u jej podstaw.

Bajki mają to do siebie, że gorzkie historie mają słodką oprawę, a każdy postawiony krok ma inny morał. Ta książka jak najbardziej ma gorzki posmak, lecz próżno doszukiwać się w niej i słodyczy, i morałów - to czyni z niej bajkę dla dorosłych.
Historia zaczyna się w pociągu jadącym do nieokreślonego celu, w którym to główny bohater zostaje poproszony przez tajemniczego i...

Świetna książka, do której chętnie będę wracać :)

Świetna książka, do której chętnie będę wracać :)

Króciutkie opowiastki o smokach zaskakują, zbijają nas z tropu, czasami bawią a czasami zasmucają puentą. Początkowo wydawały mi się banalne ale już przy trzeciej postaci byłam zaczarowana nieoczywistym, przewrotnym zakończeniem. Świetny podarek na święta dla myślących, którzy mają coś za uszami ;)

Króciutkie opowiastki o smokach zaskakują, zbijają nas z tropu, czasami bawią a czasami zasmucają puentą. Początkowo wydawały mi się banalne ale już przy trzeciej postaci byłam zaczarowana nieoczywistym, przewrotnym zakończeniem. Świetny podarek na święta dla myślących, którzy mają coś za uszami ;)

Bardzo zgrabne zestawienie uroczych, barwnych historii, niby o smokach, smoki okazują się tu być jednak bardzo ludzkie. Choć też nie zawsze, co daję taki pozytywny dysonans, autor bawi się wymyśloną koncepcją, do tego ubiera w bajkową, groteskową wręcz oprawę, jednak wiele z tych bajek kończy się niezwykle gorzko. Do tego całość bardzo ładnie wydana, rysunki są proste, ale mają swój klimat i styl. Pozytywne zaskoczenie, spodziewałem się trochę taniego wzbudzania emocji, a jednak ma to tutaj subtelną, przyjemną formę. No i każde opowiadanie, interpretuję się na swój sposób i zostawia pole na chwilę refleksji. Polecam bardzo.

Bardzo zgrabne zestawienie uroczych, barwnych historii, niby o smokach, smoki okazują się tu być jednak bardzo ludzkie. Choć też nie zawsze, co daję taki pozytywny dysonans, autor bawi się wymyśloną koncepcją, do tego ubiera w bajkową, groteskową wręcz oprawę, jednak wiele z tych bajek kończy się niezwykle gorzko. Do tego całość bardzo ładnie wydana, rysunki są proste, ale...