Dom z dwiema wieżami

Dawno już książka o stosunkach polsko-żydowskich na podstawie rekonstrukcji dziejów własnej rodziny nie wywarła na mnie tak piorunującego wrażenia. Lektura Zaremby-Bielawskiego jest trudna, przykra, porażająco prawdziwa. Dopiero po przeczytaniu zrozumiałam, czym naprawdę było getto ławkowe, jak wyglądało życie ściganego zwierzęcia w powszechnie nieżyczliwym otoczeniu czasów wojennych i powojennych. Na czym polega trauma bycia Żydem w otoczeniu samych antysemitów. Jak koszmarnym doświadczeniem była emigracja po marcu 1968. A także - ile osób ryzykowało życie, by móc ocalić jedno istnienie, co autor książki skrupulatnie wylicza. I że wysiłek i ryzyko podjęte przez tyle osób mógł zniweczyć jeden szmalcownik.

Dawno już książka o stosunkach polsko-żydowskich na podstawie rekonstrukcji dziejów własnej rodziny nie wywarła na mnie tak piorunującego wrażenia. Lektura Zaremby-Bielawskiego jest trudna, przykra, porażająco prawdziwa. Dopiero po przeczytaniu zrozumiałam, czym naprawdę było getto ławkowe, jak wyglądało życie ściganego zwierzęcia w powszechnie nieżyczliwym otoczeniu czasów...

"Kiedy spotykają się ci dwoje, są na przeciwnych krańcach polskiego doświadczenia wojny. Tak bardzo od siebie oddaleni, jak dwoje ludzi mogło być wiosna 1946. (...) Przy nim być może uda się jej zapomnieć. Dwadzieścia lat później będzie się mówiło o konieczności pamiętania. Ale w tym roku, 1946, niepamięć jest najbardziej pożądanym stanem. (...) Milczy się po to, żeby stać się kimś innym i zapomnieć o swojej samotności."

Dla mnie była to bardzo trudna lektura, w szczególności pierwsza część "Legendy". Rozumiem, że brak chronologii miał na celu oddanie natury ludzkich wspomnień, szczególnie tych z dzieciństwa, ale było mi się bardzo trudno w tym odnaleźć. Jednak, gdy przestała być mowa o młodym, nierozumiejącym jeszcze zbyt wiele Macieju, a na kartach pojawiły się losy jego rodziców i dziadków, czytanie szło płynniej. Autor świetnie oddaje życie (gdybym mogła napisałabym to kursywą) i niedopowiedzenia rodzinnej historii. Przemilczenia w miejscach, w których boli. Wyciąga na światło dzienne poszukiwania rodzinnej tożsamości i pokazuje doświadczenia tych, o których nie przeczytamy w podręcznikach do historii. Każda historia, każdy ból i strach, każde ludzkie doświadczenie jest bezcenne i w tym kryje się wartość tej książki. Pisarz oddaje hołd tym, którzy ryzykowali własne życie w imieniu człowieczeństwa. Wyciąga wątki, o których boimy się mówić, o tym, że wielki Polak, bohater narodu, też mógł być i był antysemitą. Pisze o archipelagu oflag, jedynych miejscach, w których człowiek mógł przeżyć wojnę i nie zaznać jej okrucieństwa. Wątek o tyle istotny, że osobiście nigdy wcześniej nie wiedziałam o ich istnieniu. Momentem, który mnie najbardziej dotknął, było upamiętnienie wyrytych w ścianie synagogi, ostatnich słów kowelskich Żydów: "Żegnaj piękny świecie, to ostatnia godzina mego życia."

"Kiedy spotykają się ci dwoje, są na przeciwnych krańcach polskiego doświadczenia wojny. Tak bardzo od siebie oddaleni, jak dwoje ludzi mogło być wiosna 1946. (...) Przy nim być może uda się jej zapomnieć. Dwadzieścia lat później będzie się mówiło o konieczności pamiętania. Ale w tym roku, 1946, niepamięć jest najbardziej pożądanym stanem. (...) Milczy się po to, żeby stać...

Co z tym zrobisz?

[....]
Książka Macieja Zaremby Bielawskiego jest m.in. [...] studium rodzącego się zła. Tyle że nie na terenie III Rzeszy, ale Polski. Tej międzywojennej, w której do głosu dochodzi Roman Dmowski ze swoją skrajnie antysemicką propagandą, jak i tej powojennej, w której władza komunistyczna znajduje kozła ofiarnego za swoje niepowodzenia w osobach pochodzenia żydowskiego i pozbawia ich polskiego obywatelstwa, wręczając bilet w jedną stronę: na Zachód albo do Izraela. Według różnych źródeł w 1968 r. z Polski wyjechało od 13 do 20 tys. osób. Wśród nich znajdzie się autor ze swoją matką i dwójką braci.
[...]
Cała recenzja jest dostępna tutaj: https://www.przewodnik-katolicki.pl/Archiwum/2022/Przewodnik-Katolicki-38-2022/kultura-i-czas-wolny/Co-z-tym-zrobisz

Co z tym zrobisz?

[....]
Książka Macieja Zaremby Bielawskiego jest m.in. [...] studium rodzącego się zła. Tyle że nie na terenie III Rzeszy, ale Polski. Tej międzywojennej, w której do głosu dochodzi Roman Dmowski ze swoją skrajnie antysemicką propagandą, jak i tej powojennej, w której władza komunistyczna znajduje kozła ofiarnego za swoje niepowodzenia w osobach...

Niesamowita, prawdziwa historia i bardzo dobra książka. Subiektywnie o jedną gwiazdkę więcej za moje miasto Krzeszowice (choć historie, które się w nim wydarzyły chluby nie przynoszą...). Jak to możliwe by tak traktować ludzi urodzonych w Polsce, czujących się Polakami, nierzadko działających, pracujących, tworzących a nawet walczących dla Polski? Chcących tutaj po prostu normalnie żyć... Antysemityzm polski - tak, było coś takiego i istnieje niestety do dzisiaj. Historia, którą próbuje się zamazywać, chować, a która miała miejsce. Ta książka powinna znaleźć się w kanonie lektur.

Niesamowita, prawdziwa historia i bardzo dobra książka. Subiektywnie o jedną gwiazdkę więcej za moje miasto Krzeszowice (choć historie, które się w nim wydarzyły chluby nie przynoszą...). Jak to możliwe by tak traktować ludzi urodzonych w Polsce, czujących się Polakami, nierzadko działających, pracujących, tworzących a nawet walczących dla Polski? Chcących tutaj po prostu...

To powinna być lektura obowiązkowa dla liceum. W zasadzie od samego początku czytania towarzyszyło mi tylko jedno uczucie: zazdrość, że można pisać historie aż tak dobrze. No i wstyd, że tak późno sięgnąłem po tę książkę.

To powinna być lektura obowiązkowa dla liceum. W zasadzie od samego początku czytania towarzyszyło mi tylko jedno uczucie: zazdrość, że można pisać historie aż tak dobrze. No i wstyd, że tak późno sięgnąłem po tę książkę.

Mocna pozycja, wciąga od pierwszych zdań.
Znałam Macieja Bielawskiego już z reportaży o Szwecji " Polski hydraulik" i bardzo mi się podobały ale tu jest po prostu mistrzostwo. Przeczytałam wiele o wojnie, Holokauście ale tu przedstawiona historia jest tak poruszająca, zwłaszcza historia wojenna matki autora. Jak można się podnieść po traumie i dalej żyć. Myślę że przerwałam swą passę czytania książek dobrych i średnich na powieści wybitne. Jedna z najlepszych w tym roku. Gorąco polecam

Mocna pozycja, wciąga od pierwszych zdań.
Znałam Macieja Bielawskiego już z reportaży o Szwecji " Polski hydraulik" i bardzo mi się podobały ale tu jest po prostu mistrzostwo. Przeczytałam wiele o wojnie, Holokauście ale tu przedstawiona historia jest tak poruszająca, zwłaszcza historia wojenna matki autora. Jak można się podnieść po traumie i dalej żyć. Myślę że...

Znakomita opowieść autobiograficzna, w której historia rodziny przeplata się z historią zbiorową. Nie sposób się oderwać. Pisana świetnym językiem, bardzo osobista, wolna od sentymentalizmu, literatura z najwyższej półki. Polecam bardzo

Znakomita opowieść autobiograficzna, w której historia rodziny przeplata się z historią zbiorową. Nie sposób się oderwać. Pisana świetnym językiem, bardzo osobista, wolna od sentymentalizmu, literatura z najwyższej półki. Polecam bardzo

Oceniam na "wybitna" ze względu na szczerość autora co do historii swojej najbliższej rodziny. Nie jest politycznie poprawny, choć niektórych zagadnień ogólnopolskich nie zgłębił. Od swojego śp. dziadka kiedyś usłyszałam zdanie, które wypowiedział żandarm niemiecki w czasie okupacji, że "gdybyśmy sami na rodaków nie donosili do Niemców, nie byłoby tylu ofiar". Hitlerowcy, nie wiem, w jak dużej mierze, ale na pewno posługiwali się Polakami, przyczyniającymi się tym samym do eksterminacji polskich Żydów i Polaków. Jednak Żydzi byli w o wiele większej skali mordowani.

Oceniam na "wybitna" ze względu na szczerość autora co do historii swojej najbliższej rodziny. Nie jest politycznie poprawny, choć niektórych zagadnień ogólnopolskich nie zgłębił. Od swojego śp. dziadka kiedyś usłyszałam zdanie, które wypowiedział żandarm niemiecki w czasie okupacji, że "gdybyśmy sami na rodaków nie donosili do Niemców, nie byłoby tylu ofiar"....

Co może być ciekawego w historii rodziny nieznanego szerzej emigranta sprzed dziesiątek lat, do tego jakiegoś szlachciury?

Może być wszystko!

Wyśmienicie napisana, pełna kontrastów, ale i szarych barw historia o miłości, rodzinie, walce o jej utrzymanie czy po prostu o przetrwanie. Mamy tu bardzo ważny wątek wojenny i antysemicki. Kilka osób może poczuć się niekomfortowo, szczególnie tych, którzy wciąż wierzą w to, że cały naród polski bohatersko bronił Żydów przed Holocaustem.

Ciekawa, przestawiona w nielinearny sposób historia jednostek, która ukazuje skomplikowane relacje społeczne i niełatwą historię tego kraju, historię, którą wielu chciałoby przemilczeć.

Warto!

Co może być ciekawego w historii rodziny nieznanego szerzej emigranta sprzed dziesiątek lat, do tego jakiegoś szlachciury?

Może być wszystko!

Wyśmienicie napisana, pełna kontrastów, ale i szarych barw historia o miłości, rodzinie, walce o jej utrzymanie czy po prostu o przetrwanie. Mamy tu bardzo ważny wątek wojenny i antysemicki. Kilka osób może poczuć się...

Nie przeczytałam do końca, bo się znudziłam. Mimo starań tłumacza książkę czyta się z mozołem, są fragmenty napisane stylem napuszonym na granicy grafomanii. Mam pretensję do autora, że zapomniał naszego języka, chociaż wyjechał jako siedemnastolatek tuż przed maturą. Koledzy -rówieśnicy autora , którzy wyruszyli w 1968 r na zachód z Dworca Gdańskiego, do dziś posługują się piękną literacką polszczyzną.

Nie przeczytałam do końca, bo się znudziłam. Mimo starań tłumacza książkę czyta się z mozołem, są fragmenty napisane stylem napuszonym na granicy grafomanii. Mam pretensję do autora, że zapomniał naszego języka, chociaż wyjechał jako siedemnastolatek tuż przed maturą. Koledzy -rówieśnicy autora , którzy wyruszyli w 1968 r na zachód z Dworca Gdańskiego, do dziś...