Polecam, przezabawna i przyjemna 🙂

Polecam, przezabawna i przyjemna 🙂

Fajna ta Milenka. Taka nie za mądra:)

Fajna ta Milenka. Taka nie za mądra:)

Poziom zachowany, lektura idealnie urlopowa. A ja kocham Bachora i jego Zosieńkę.

Poziom zachowany, lektura idealnie urlopowa. A ja kocham Bachora i jego Zosieńkę.

Świetnie czytało mi się kontynuację opowieści o Milaczku.
Książka lekka i przyjemna

Świetnie czytało mi się kontynuację opowieści o Milaczku.
Książka lekka i przyjemna

Lekka, łatwa i przyjemna, wakacyjna rozrywka.

Lekka, łatwa i przyjemna, wakacyjna rozrywka.

Pannny roztropne to kolejne spotkanie z bohaterami Milaczka.
Milaczek nadal poszukując miłości, pakuje się w kłopoty, a na dodatek walczy z ex i jego szurniętą rodziną.
Zofia Kruk wciąż usiłuje znaleźć Milaczkowi miłość życia, przy okazji ukazując, że życie na emeryturze wcale nie musi być nudne.
Bachor jak to Bachor, jest mega, niezawodny, cały czas ze świetnymi pomysłami, ale tym razem nie będzie działać w pojedynkę.
Pozostali bohaterowie starzy jak i nowi też mają dużo do powiedzenia, ale nie można zdradzać za dużo.
Ta książka idealnie oddaje wakacyjny klimat, spokój, życie płynące powoli, zero trosk, zero zmartwień. Idealna na ciepły letni dzień, pozostawia czytelnika z dobrym nastroju i pełnego nadziei.

Pannny roztropne to kolejne spotkanie z bohaterami Milaczka.
Milaczek nadal poszukując miłości, pakuje się w kłopoty, a na dodatek walczy z ex i jego szurniętą rodziną.
Zofia Kruk wciąż usiłuje znaleźć Milaczkowi miłość życia, przy okazji ukazując, że życie na emeryturze wcale nie musi być nudne.
Bachor jak to Bachor, jest mega, niezawodny, cały czas ze świetnymi...

O wiele lepsza niż pierwsza część, czyli "Milaczek", choć dalej mamy lekką i przyjemną obyczajówkę, takie czytadełko na chandrę, zły nastrój, do wina, albo na wakacje ;) Nic wybitnego, nie jest to wielka literatura, bo i na taką nie była pisana. Miała przynieść ukojenie i uśmiech na twarzy i to robi. Bardziej zabawna i dynamiczna niż "Milaczek". No i ciekawszy wątek Bachora, bo Zuza poznaje nowego kolegę, który od samego początku jest zauroczony koleżanką z klasy. Dodam, że mają po 8 lat, wiec jest dość zabawnie :) Bardzo przyjemna lektura.

O wiele lepsza niż pierwsza część, czyli "Milaczek", choć dalej mamy lekką i przyjemną obyczajówkę, takie czytadełko na chandrę, zły nastrój, do wina, albo na wakacje ;) Nic wybitnego, nie jest to wielka literatura, bo i na taką nie była pisana. Miała przynieść ukojenie i uśmiech na twarzy i to robi. Bardziej zabawna i dynamiczna niż "Milaczek". No i ciekawszy wątek...

Zabawna,lekka lektura na jedno posiedzenie. Sprawia frajdę z czytania, daje oderwanie od codzienności. Mnie się bardzo podobają główne postacie "bachor" szczególnie. Milaczek lekko wkurza ale ... Bez nich to nie byłoby to samo. Każdy ma swoje kłopoty i zmartwienia i każdy na swój rozum lub z pomocą się z nimi mierzy i to jest zabawne. Na poprawę nastroju albo brak nastroju ideolo.

Zabawna,lekka lektura na jedno posiedzenie. Sprawia frajdę z czytania, daje oderwanie od codzienności. Mnie się bardzo podobają główne postacie "bachor" szczególnie. Milaczek lekko wkurza ale ... Bez nich to nie byłoby to samo. Każdy ma swoje kłopoty i zmartwienia i każdy na swój rozum lub z pomocą się z nimi mierzy i to jest zabawne. Na poprawę nastroju albo brak nastroju...

Szczerze mówiąc jakoś mnie nie porwała, taka naiwna historyjka, może lepiej czytałoby się ją w wakacje.

Szczerze mówiąc jakoś mnie nie porwała, taka naiwna historyjka, może lepiej czytałoby się ją w wakacje.

cała seria na tym samym poziomie, przyzwoita i lekka z humorem lektura, przed snem

cała seria na tym samym poziomie, przyzwoita i lekka z humorem lektura, przed snem