Rycerz Kielichów

Nie liczyłem na zbyt wiele, a dostałem coś naprawdę dobrego! Dwa całkowicie odmienne światy - teraźniejszy, rozwinięty technologicznie, po drugiej stronie świat fantasy, ze smokami i magią w tle. Właśnie podział na te 2 światy jest tu najważniejszy, przy czym ten 'wymyślony' o wiele ciekawszy od swojego realnego odpowiednika. Podobało mi się osadzenie bohatera w ciele, które już swoje przeżyło i zapamiętało, ale wszystkie informacje musiało sobie przypomnieć. Ciekawie śledziło się jego losy, momenty, w których bohater przypominał sobie wydarzenia z przeszłości przez kontakt lub interakcje z katalizatorami były bardzo interesujące, ale i tak najbardziej podobały mi się czasami poważne, a czasami humorystyczne nawiązania do innych dzieł kultury. Jeszcze raz utwierdziłem się w przekonaniu, że opinie i recenzje innych czytelników nie są odpowiednikiem, którym powinno się kierować przy wyborze lektury... Pomijając "obyczajowe" przygody bohatera w realnym świecie - kawał dobrego fantasy.

Nie liczyłem na zbyt wiele, a dostałem coś naprawdę dobrego! Dwa całkowicie odmienne światy - teraźniejszy, rozwinięty technologicznie, po drugiej stronie świat fantasy, ze smokami i magią w tle. Właśnie podział na te 2 światy jest tu najważniejszy, przy czym ten 'wymyślony' o wiele ciekawszy od swojego realnego odpowiednika. Podobało mi się osadzenie bohatera w ciele,...

Tak to jest gdy autor na siłę próbuje sobie utrudnić zadanie. Gdyby to była zwykła historia fantasy i od razu oglądalibyśmy świat oczami Lannego, ale nie może być aż tak prosto. Piekara stara się nadać głębi całości za sprawą śnienia wydarzeń, a żeby było ciekawiej do gry wkracza tajemnicza nieznajoma oraz jeszcze bardziej tajemnicza grupa, która cały proceder chce powstrzymać.

Czekałem z niecierpliwością aż to zagmatwanie nabierze większego sensu dla całości, ale próżne były te nadzieje. Chyba jedyną funkcją była możliwość puszczenia wodzy fantazji, bo fascynacja scenami erotycznymi, którymi jesteśmy bombardowani od początku w ilościach aż zatrważających stanowi chyba jakiś mokry sen nastolatka z poważnymi zaburzeniami.

Zresztą całość fabuły wygląda na takie naiwne fantasy gdzie sceny seksu mieszają się od czasu do czasu z bohaterskimi wyczynami Lannyego, którego ego sięga chmur.
Jedną z niewielu zalet była sama koncepcja kart gdyby tylko całości nie przesłoniła wizja przegiętego do granic możliwości bohatera z zanikami pamięci...

Miejscami odnosiło się wrażenie, że autor przelewa swoje fascynacje światopoglądowe za sprawą wykreowanej postaci, że w razie czego to tylko taka wizja literacka.

Aż szkoda, bo jak zwykle zamysł ciekawy tylko wykonanie dalekie od oczekiwań, ale pomimo miałkości śledziło się fabułę w nadziei na coś ciekawszego.

Tak to jest gdy autor na siłę próbuje sobie utrudnić zadanie. Gdyby to była zwykła historia fantasy i od razu oglądalibyśmy świat oczami Lannego, ale nie może być aż tak prosto. Piekara stara się nadać głębi całości za sprawą śnienia wydarzeń, a żeby było ciekawiej do gry wkracza tajemnicza nieznajoma oraz jeszcze bardziej tajemnicza grupa, która cały proceder chce...

Poprowadzenie tej książki kojarzy mi się z serialem kabaretowym, który leciał kiedyś w telewizji pt. 'Spadkobiercy". Trochę to tak wygląda jakby autor pomyślał sobie, że najlepiej wyjdzie jak będzie wymyślał kolejne części fabuły oraz dialogi na bieżąco. Więcej niż połowa książki to tragedia. Później autor jakby się obudził i było już znacznie lepiej. Fabuła nabrała spójności. Ogólnie słabo. Jestem rozczarowana, bo wiem, ze pan Piekara potrafi prezentować znacznie lepszy poziom.

Poprowadzenie tej książki kojarzy mi się z serialem kabaretowym, który leciał kiedyś w telewizji pt. 'Spadkobiercy". Trochę to tak wygląda jakby autor pomyślał sobie, że najlepiej wyjdzie jak będzie wymyślał kolejne części fabuły oraz dialogi na bieżąco. Więcej niż połowa książki to tragedia. Później autor jakby się obudził i było już znacznie lepiej. Fabuła nabrała...

Przezabawny czarny humor, ciekawe zwroty akcji i satysfakcjonujące zakończenie, szczerze polecam

Przezabawny czarny humor, ciekawe zwroty akcji i satysfakcjonujące zakończenie, szczerze polecam

Znośna.
Z złych stron stwierdzam, że czasem nie mogłam nadążyć za akcją. Wszystko zmieniało się błyskawicznie jak w kalejdoskopie. Miałam wrażenie, że w tamtych chwilach autor nie miał pomysłu i pisał co mu tylko przyszło do głowy, bez ładu i składu.
Z dobrych stron fajnie pokazane zostało, jak jedno zdarzenie przez kogoś widziane mogło być tragedią, a dla innego wybawieniem. "Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia". To jak najbardziej na plus.

Znośna.
Z złych stron stwierdzam, że czasem nie mogłam nadążyć za akcją. Wszystko zmieniało się błyskawicznie jak w kalejdoskopie. Miałam wrażenie, że w tamtych chwilach autor nie miał pomysłu i pisał co mu tylko przyszło do głowy, bez ładu i składu.
Z dobrych stron fajnie pokazane zostało, jak jedno zdarzenie przez kogoś widziane mogło być tragedią, a dla innego...

Po poprzednim kontakcie z twórczością pana Jacka Piekary ("Bestie i ludzie), którego nie mogę uznać za przyjemny, zasiadłem do lektury "Rycerza kielichów". Stwierdziłem, że należy dać autorowi drugą szansę. Ostatecznie okazało się, że jest odrobinę lepiej. Ale czy to wystarczy?

Pomysł interesujący jednak wykonanie kiepskie. Sam początek książki wydawał się dosyć ciekawy, jednak "im dalej w las tym gorzej". W wielu miejscach fabuła była banalna i nużąca. Czytałem nie z przyjemności, lecz z konieczności dokończenia tego co zacząłem. Na domiar złego, wykreowani przez autora bohaterowie byli nieciekawi i nie zapadajacy w pamięć.

Problemem były również rozwiązania fabularne, na jakie zdecydował się autor. Pomimo wielkich chęci, nie jestem w stanie zrozumieć, dlaczego niektóre wątki potoczyły się w tak niezrozumiały sposób.

Podsumowując, muszę stwierdzić, iż nie jest to książka, do której powróciłbym, żeby ponownie przeżyć wciągającą i przyjemnie odurzającą historię. Jest to dzieło, które odznacza się wyłącznie na liście "Przeczytane" i już się do niej nie wraca.

Po poprzednim kontakcie z twórczością pana Jacka Piekary ("Bestie i ludzie), którego nie mogę uznać za przyjemny, zasiadłem do lektury "Rycerza kielichów". Stwierdziłem, że należy dać autorowi drugą szansę. Ostatecznie okazało się, że jest odrobinę lepiej. Ale czy to wystarczy?

Pomysł interesujący jednak wykonanie kiepskie. Sam początek książki wydawał się dosyć ciekawy,...

Straszny chłam, celowany chyba w dorastających gimnazjalistów. Nie polecam.

Straszny chłam, celowany chyba w dorastających gimnazjalistów. Nie polecam.

Ciekawa pozycja, godna uwagi. Niezły pomysł na fabułę. Główny bohater, z którym można się utożsamić pod względem wyborów dokonywanych przez bohatera. Jego rozmyślania na temat otaczającego świata również są trafione, miejscami w punkt.Kilka wątków nie było niestety dociągniętych do końca a szkoda Polecam.

Ciekawa pozycja, godna uwagi. Niezły pomysł na fabułę. Główny bohater, z którym można się utożsamić pod względem wyborów dokonywanych przez bohatera. Jego rozmyślania na temat otaczającego świata również są trafione, miejscami w punkt.Kilka wątków nie było niestety dociągniętych do końca a szkoda Polecam.

W skrócie: powieść niebezpiecznie przypominająca mokry sen prawaka. Ja rozumiem, ze większość akcji dzieje się właśnie we śnie, ale czy to musi oznaczać, ze kobiety myślą za pomocą narządów płciowych? I próbują przespać się z głównym bohaterem? Naprawde idiotyczna książka. A jeszcze jak się okazuje, ze obeznany w historii bohater roztkliwia się nad średniowieczem, w którym nie było mordowania w imię źle pojętej wolności (czyli ze aborcji aborcji), to już można tylko westchnąć ciezko. Otóż była. Tylko robiona po kryjomu i dużo mniej bezpieczna niż teraz. I nikomu nie przyszło do głowy by o nie walczyć. Spędzanie płodów istniało zawsze. Proszę się douczyć. Mniej o bitwach i uzbrojeniu a więcej o życiu w przeszłości.

W skrócie: powieść niebezpiecznie przypominająca mokry sen prawaka. Ja rozumiem, ze większość akcji dzieje się właśnie we śnie, ale czy to musi oznaczać, ze kobiety myślą za pomocą narządów płciowych? I próbują przespać się z głównym bohaterem? Naprawde idiotyczna książka. A jeszcze jak się okazuje, ze obeznany w historii bohater roztkliwia się nad średniowieczem, w którym...

Świetna, lekka, wciągająca. Ciekawy motyw.

Świetna, lekka, wciągająca. Ciekawy motyw.