Nadal się uśmiecham po skończeniu tej książki. Ta historia naprawdę była bolesna i często myślałam o tym jak głównej bohaterce było ciężko. Ale zakończyło się może ,nie szczęśliwie ale na pewno w pewnym sensie dobrze. I to bardzo. Cieszę się że Beth zrozumiała i odnalazła siebie po tym co zrobiła. Ta powieść jest opowiadana ale i pisana przez nią. Jest to taki list który pomagał jej radzić sobie ze złymi rzeczami. I cieszę się również że ja mogłam ją zrozumieć. Jej zachowania i myśli , jej rytuały i postrzeganie świata i ludzi. Jest to niewątpliwie inna historia od tych które do tej pory przeczytałam.

Powieść przebiegała spokojnie choć z licznymi zawirowaniami. Przyjemny styl pisania i łatwo zrozumiały język. Wiele się dowiedziałam i nauczyłam. Choć nie przyznałam tej historii najwyższej oceny to i tak będę ją wspominać.

Każdy zasługuje na zrozumienie i wysłuchanie.

Nadal się uśmiecham po skończeniu tej książki. Ta historia naprawdę była bolesna i często myślałam o tym jak głównej bohaterce było ciężko. Ale zakończyło się może ,nie szczęśliwie ale na pewno w pewnym sensie dobrze. I to bardzo. Cieszę się że Beth zrozumiała i odnalazła siebie po tym co zrobiła. Ta powieść jest opowiadana ale i pisana przez nią. Jest to taki list który...

Czasami bywa tak, że wydarzenia z dzieciństwa i te następujące po nich mają ogromny wpływ na dalsze decyzje, na sposób postrzegania otaczającego świata. Brak wsparcia, brak bliskich osób, które pokierują, pomogą sprawia, że podejmowane decyzje nie zawsze są słuszne.

Beth to młoda kobieta, którą poznajemy w więzieniu. Jej życie nie było łatwe. Od wczesnego dzieciństwa zmieniało się jej otoczenie i rodziny zastępcze. Nie zagrzała miejsca zbyt długo u żadnej z nich. Choć miała pasję, odskocznię od rzeczywistości, szybko przekonała się, że robiąc coś złego, zwraca na siebie uwagę. Traciła po kolei wszystkie osoby, na których jej zależało. Te ciągłe zmiany sprawiały, że wiele z podejmowanych decyzji było złych, impulsywnych. Niestety, miały one wpływ na jej dalsze życie dziewczyny.

Za namową Eriki Beth zaczyna spisywać w zeszycie wszystkie dobre rzeczy, jakie ją spotkały. I właśnie z tych zapisków poznajemy przeszłość kobiety, jej działania i sytuacje, które miały wpływ na jej decyzje. Wiele smutnych historii miało miejsce. Zbyt wiele. Zdawać by się mogło, że ta gorycz jest nie do udźwignięcia.

Książka porusza wiele kwestii, od zmian, strat, poprzez brak wsparcia, osamotnienie, pragnienia i tęsknoty. Mamy tutaj cały wachlarz emocji.

Czasami bywa tak, że wydarzenia z dzieciństwa i te następujące po nich mają ogromny wpływ na dalsze decyzje, na sposób postrzegania otaczającego świata. Brak wsparcia, brak bliskich osób, które pokierują, pomogą sprawia, że podejmowane decyzje nie zawsze są słuszne.

Beth to młoda kobieta, którą poznajemy w więzieniu. Jej życie nie było łatwe. Od wczesnego dzieciństwa...

Każdy człowiek popełnia błędy lub robi złe rzeczy, tylko co jeśli zrobi się coś niewybaczalnego? Po książkę ,,Wszystkie dobre rzeczy" sięgnęłam zupę przypadkiem, tytuł i opis wydały mi się bardzo zachęcające. W moim wyobrażeniu to miała być miła odskocznia od codzienności, jednak dostałam coś zupełnie innego. Clare Fisher skradł moje serce historią opisaną w tej powieści, aż czułam bijące z książki emocje. Ale skupmy się na chwilę na tematyce drugich szans i momentach, gdy czujemy się nikim. Zastanówmy się, czy faktycznie jeden błąd powinien przekreślić nasze dalsze życie. Oczywiście każdy z nas jest inny i nie biorę tu pod uwagę seryjnych morderców, czy psychopatów. Bo to kontrowersyjne tematy, których nie chciałabym tu dziś poruszać. Ludzie przeważnie popełniają błędy motywowani silnymi emocjami. Wyobraźcie sobie najgorszą rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiliście, a teraz stwórzcie listę wszystkich dobrych rzeczy.

,,Zrobiłaś coś bardzo złego, ale twoja historia na tym się nie kończy…"

Dwudziestojednoletnia Beth zrobiła coś bardzo złego, coś, przez co trafiła do więzienia, jest przeświadczona, że przez to nie zasługuje już na nic dobrego w życiu. Rozgoryczona młoda więźniarka przestaje dostrzegać jakikolwiek sens, odczuwa coraz większą niechęć do samej siebie i wmawia sobie, że już nigdy nie powinna czuć się dobrze. Pomysł jej terapeutka Eriki, o stworzeniu listy tytułowych wszystkich dobrych rzeczy, w pierwszej chwili wydaje się absurdalny, a wręcz nawet głupi. Z czasem Beth zaczyna się zastanawiać, czy w ogóle dałaby radę spisać takową listę, bo co jeśli nie potrafi odszukać w sobie dobrych rzeczy? To ważny moment w życiu głównej bohaterki, powiem nawet, że przełomowy. Młoda kobieta zaczyna znowu mieć nadzieję, a nadzieją to bardzo silna broń w walce ze smutkiem. Ważną kwestią w powieści, jest fakt, że Beth ma córeczkę, którą kocha najmocniej o świecie, a na którą według samej siebie nie zasługuje. Ma również historię, która ją ukształtowała, niezwykle trudną i mocną. Bo kiedy czujesz, że tak naprawdę nie masz rodziny i nikt cię nie kocha, to jest to mocne i wręcz rozgoryczające. Beth uczy się siebie na nowo i zaczyna dostrzegać pozytywy, a jej lista nareszcie zaczyna się tworzyć. Ku jej zaskoczeniu dobre rzeczy przydarzają jej się częściej, niż myślała. To piękna i poruszająca historia, po którą sięgnę pewnie jeszcze nie raz.

Każdy człowiek popełnia błędy lub robi złe rzeczy, tylko co jeśli zrobi się coś niewybaczalnego? Po książkę ,,Wszystkie dobre rzeczy" sięgnęłam zupę przypadkiem, tytuł i opis wydały mi się bardzo zachęcające. W moim wyobrażeniu to miała być miła odskocznia od codzienności, jednak dostałam coś zupełnie innego. Clare Fisher skradł moje serce historią opisaną w tej powieści,...

Bardzo dobry debiut, mamy tutaj poruszającą historię, która dla mnie momentami była dziwna. W ogóle się tego po niej nie spodziewałam i wyszło to jej na dobre. Główna bohaterka jest postacią którą trudno jest polubić, z biegiem czasu jest to łatwiejsze z racji iż wiemy z czego jej zachowanie wynika. Problemy jakie ma Beth są mocno życiowe więc można się w jakimś stopniu z nią utożsamić. Przez całą książkę nie wiemy o jaką zbrodnię chodzi co jest ciekawym zabiegiem autorki. Zakończenie nie jest moją ulubioną częścią historii, a całość jest naprawdę dobra.

Bardzo dobry debiut, mamy tutaj poruszającą historię, która dla mnie momentami była dziwna. W ogóle się tego po niej nie spodziewałam i wyszło to jej na dobre. Główna bohaterka jest postacią którą trudno jest polubić, z biegiem czasu jest to łatwiejsze z racji iż wiemy z czego jej zachowanie wynika. Problemy jakie ma Beth są mocno życiowe więc można się w jakimś stopniu z...

Nie rozumiem dlaczego książka zakwalifikowana jest w opisie jako kryminał, sensacja czy thriller....? Jest to w mojej ocenie bardzo dobra powieść obyczajowa a tym samym udany debiut Claire Fisher. Niezmiernie współczuję głównej bohaterce, dziewczynie, która od najmłodszych lat była pozostawiona sama sobie... Ukształtowało ją życie, które jak wiadomo może być brutalne jeśli nie ma wsparcia bliskich, dobrych osób. Pomimo tragedii, powoli jednak odzyskuje siebie. Piękne!

Nie rozumiem dlaczego książka zakwalifikowana jest w opisie jako kryminał, sensacja czy thriller....? Jest to w mojej ocenie bardzo dobra powieść obyczajowa a tym samym udany debiut Claire Fisher. Niezmiernie współczuję głównej bohaterce, dziewczynie, która od najmłodszych lat była pozostawiona sama sobie... Ukształtowało ją życie, które jak wiadomo może być brutalne jeśli...

Skłaniająca do refleksji,życiowa, mądra i wspaniała książka.

Skłaniająca do refleksji,życiowa, mądra i wspaniała książka.

Beth jest dwudziestojednoletnią kobietą, która przeszła w życiu przez prawdziwe piekło. Trafiała od jednej do drugiej rodziny zastępczej, nie potrafiąc poradzić sobie ze światem i swoimi emocjami. Uważa, że zrobiła w życiu tak strasznie okropną rzecz, że nie zasługuje już nigdy, by poczuć się dobrze. Jednak za zachętą swojej terapeutki, prowadzi listę "dobrych rzeczy", które wydarzyły się w jej życiu i wprowadza nas do swojego świata.
Mam bardzo mieszane uczucia, ponieważ nie jest to łatwa pozycja. Czyta się ją czasem naprawdę ciężko, bo jest w niej za dużo wszystkiego: za dużo złości, za dużo monotonii, za dużo gdybania i zdawałoby się nawet, że za dużo złego, jak na jedną osobę. Jest tu wiele rzeczy, które zmuszają człowieka do refleksji, ale jest więcej takich, przez które mamy wrażenie, że czytamy o nastolatce, kompletnie nierozumiejącej świata, nie dorosłej już kobiecie. Beth zresztą jest jak taka nastolatka, która zatrzymała się na pewnym etapie swojego życia i nikt nie popchnął jej do przodu. Jednakże momentami jej zachowanie było tak irracjonalne, że ciężko było uwierzyć, że człowiek może faktycznie tak się zachowywać.
Zastanawiałam się w pewnym momencie czy problem z odbiorem tej pozycji nie wiąże się również ze sposobem, w jaki książka została przetłumaczona. Czuć na każdej kartce, że książka nie była napisana po polsku i nie ma w niej emocji, które być może były zawarte w oryginalnej wersji. Zdania po prostu nie brzmiały naturalnie, były jakby wymuszone, czasem po prostu sztuczne. Mimo wszystko jest to dobra pozycja, poruszająca ważne tematy.

Beth jest dwudziestojednoletnią kobietą, która przeszła w życiu przez prawdziwe piekło. Trafiała od jednej do drugiej rodziny zastępczej, nie potrafiąc poradzić sobie ze światem i swoimi emocjami. Uważa, że zrobiła w życiu tak strasznie okropną rzecz, że nie zasługuje już nigdy, by poczuć się dobrze. Jednak za zachętą swojej terapeutki, prowadzi listę "dobrych...

Będzie krótko - książka "Wszystkie dobre rzeczy" - to niestety przeciętna pozycja, w której czasem pojawiały się przepiękne i głębokie słowa. Za wiele jednak było tych płaskich, przeciętnych, byle jakich, a zbyt mało tych wartościowych, które mogłyby zbudować mój zachwyt.

Będzie krótko - książka "Wszystkie dobre rzeczy" - to niestety przeciętna pozycja, w której czasem pojawiały się przepiękne i głębokie słowa. Za wiele jednak było tych płaskich, przeciętnych, byle jakich, a zbyt mało tych wartościowych, które mogłyby zbudować mój zachwyt.

Trudna, szczera, poruszająca- niesamowity debiut, pani Claire Fisher bęďę miała na Panią oko;)

Trudna, szczera, poruszająca- niesamowity debiut, pani Claire Fisher bęďę miała na Panią oko;)

Do końca nie wiem, co o niej myśleć. Wiem, że główna bohaterka bardzo mnie drażniła... Wiem, że czytało mi się to bez większych emocji... Wiem też, że liczyłam na coś innego... Rozumiem, że Beth nie miała łatwego życia ale nie rozumiem kompletnie jej zachowania... Już nawet nie chodzi o to, żebym umiała wczuć się w jej sytuację... Ona po prostu nie dała się lubić... Nawet nie byłam w stanie jej współczuć... No może troszkę ale głównie z jednego powodu, którego nie chcę zdradzać bo nie chcę spojlerować... I tak się zastanawiam czy to oznacza, że jestem nieczuła? No raczej nie... Płaczę przecież nawet na reklamach... Winę upatruję trochę w tym, że autorka nie umiała mnie wciągnąć w tę historię... Nie potrafiła sprawić, że będę ją czuć i chcieć wiedzieć więcej...

Do końca nie wiem, co o niej myśleć. Wiem, że główna bohaterka bardzo mnie drażniła... Wiem, że czytało mi się to bez większych emocji... Wiem też, że liczyłam na coś innego... Rozumiem, że Beth nie miała łatwego życia ale nie rozumiem kompletnie jej zachowania... Już nawet nie chodzi o to, żebym umiała wczuć się w jej sytuację... Ona po prostu nie dała się lubić... Nawet...