Strażnik rzeczy zagubionych

,,Pełna magii i humoru''? No, nie powiedziałabym. Zainteresował mnie pomysł, przeczytałam z polecenia koleżanki. Oczekiwałam klimatycznej i magnetycznej historii, która skłoni do refleksji i pozwoli lekko przez siebie przepłynąć. Wyprana fabuła, niektóre zdarzenia totalnie nie miały żadnego sensu. Nuda, nuda, nuda. Książka nie poruszyła mnie, ani nie wzruszyła. Miała garstkę lepszych momentów, dlatego aż tak źle nie było. Za jakiś czas na pewno pozbędę się jej z mojej biblioteczki, musi ustąpić innym pozycjom.

,,Pełna magii i humoru''? No, nie powiedziałabym. Zainteresował mnie pomysł, przeczytałam z polecenia koleżanki. Oczekiwałam klimatycznej i magnetycznej historii, która skłoni do refleksji i pozwoli lekko przez siebie przepłynąć. Wyprana fabuła, niektóre zdarzenia totalnie nie miały żadnego sensu. Nuda, nuda, nuda. Książka nie poruszyła mnie, ani nie wzruszyła. Miała...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moim zdaniem ta książka była po prostu dobra. Nie była wybitna, ale też nie mogę powiedzieć, że była tragiczna. Przedstawione historie były składne, chociaż nie rozumiałam niektórych zabiegów. Późniejsze losy Laury przestały mnie interesować i byłam dosyć obojętna w stosunku do bohaterów mimo że poświęca się im mnóstwo czasu. Za to muszę pochwalić historie zagubionych przedmiotów (w szczególności scenę z parasolką, która skradła moje serce). Autorka pokazała, że z pozoru bezwartościowe rzeczy mogą mieć za sobą ciekawą historię. Niestety tego było za mało.

Moim zdaniem ta książka była po prostu dobra. Nie była wybitna, ale też nie mogę powiedzieć, że była tragiczna. Przedstawione historie były składne, chociaż nie rozumiałam niektórych zabiegów. Późniejsze losy Laury przestały mnie interesować i byłam dosyć obojętna w stosunku do bohaterów mimo że poświęca się im mnóstwo czasu. Za to muszę pochwalić historie zagubionych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawy pomysł na historię, choć nie do końca wykorzystany. W pewnym momencie niepotrzebnie wpleciono wątek miłosny i książka na tym dużo straciła.. Podobało mi się łączenie rozdziałów (dwóch różnych historii jednym motywem).

Ciekawy pomysł na historię, choć nie do końca wykorzystany. W pewnym momencie niepotrzebnie wpleciono wątek miłosny i książka na tym dużo straciła.. Podobało mi się łączenie rozdziałów (dwóch różnych historii jednym motywem).

Pokaż mimo to

O rety, zachciało mi się lżejszej lektury niż te ostatnio przeczytane, więc mam za swoje. Zastanawiam się w jaki sposób wydawnictwo literackie przekonało się do wydania tej książki w Polsce. Dwa dni akcji "zostanwdomu" stracone dla mózgu. Durna ksiązka, nie polecam. A skad te wysokie oceny na LC? Ludzie, ogarnijcie się...

O rety, zachciało mi się lżejszej lektury niż te ostatnio przeczytane, więc mam za swoje. Zastanawiam się w jaki sposób wydawnictwo literackie przekonało się do wydania tej książki w Polsce. Dwa dni akcji "zostanwdomu" stracone dla mózgu. Durna ksiązka, nie polecam. A skad te wysokie oceny na LC? Ludzie, ogarnijcie się...

Pokaż mimo to

Wspaniała historia opowiadająca o rzeczach zgubionych przez różnych ludziach - o historiach, które mogą być związane z tymi rzeczami.

Główna bohaterka - Laura - to samotniczka i kobieta z przejściami, po nieudanym związku, bez doświadczenia w pracy, bez wykształcenia - nie ma co zrobić ze swoim życiem, w jej sytuacji, ciężko znaleźć pracę. Znajduje jednak ogłoszenie, w którym jej praca będzie polegała na opiece nad domem pewnego pisarza - Anthony'ego Peardew. Praca tam jest dla niej idealna, zajmuje się sprzątaniem domu i przygotowywaniem posiłków dla autora, nie ma kontaktu z innymi ludźmi poza gospodarzem i jego ogrodnikiem. Cały dom poza jednym pomieszczeniem jest dla niej dostępny i ma o niego dbać. Ten jeden pokój zamkniety jest zawsze na klucz i tylko Anthony ma do niego dostęp.

Po śmierci mężczyzny, kobieta staje się właścicielką całej posiadłości i poznaje największy sekret właściciela posiadłości - pokój ze znalezionymi rzeczami, które autor gromadził. Jej zadaniem staje się spełnienie prośby autora, w której prosi Laurę o oddanie zagubionych rzeczy właścicielom - oczywiście w miarę możliwości - tak staje się "Strażniczką rzeczy zagubionych".

Ciekawa historia, nie tylko głównej bohaterki, lecz również samych zagubionych rzeczy. "Strażnik rzeczy zagubionych" jest godną polecenia powieścią, która wciąga... i można się też pośmiać :)

Wspaniała historia opowiadająca o rzeczach zgubionych przez różnych ludziach - o historiach, które mogą być związane z tymi rzeczami.

Główna bohaterka - Laura - to samotniczka i kobieta z przejściami, po nieudanym związku, bez doświadczenia w pracy, bez wykształcenia - nie ma co zrobić ze swoim życiem, w jej sytuacji, ciężko znaleźć pracę. Znajduje jednak ogłoszenie, w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem jak ta książka znalazła się na mojej liście „do przeczytania” ale stało się tak najwyraźniej przez jakieś zamieszanie, błąd, nieporozumienie, bo to nie jest dobra książka,… Kolejny przykład że od genialnego pomysłu do realizacji długa droga. Bardzo szkoda.

O czym? mam wrażenie że o niczym, a nie przepraszam o parzeniu herbatek… ..
Ale po kolei. Opis książki : „klimatyczna, pełna magii” klimat był to fakt ale szybko się gdzieś ulotnił a magia została ukazana na irracjonalnych przykładach, bo można zaczarować czytelnika i historie przedstawić jak jakąś głęboką tajemnice i czytałam już takie książki ale tej do nich daleko, niestety. Autorka niczym mnie nie oczarowała a rzekoma „magia” wzbudziła tylko politowanie a nie zachwyt.

Dalszy opis : Starzejący się pisarz zbiera i kolekcjonuje przedmioty znalezione gdzieś przypadkiem a zgubione przez innych ludzi . Jako swoją życiową misję stawia sobie odnaleźć właścicieli wszystkich zgromadzonych przez siebie rzeczy jednak czuje że śmierć skrada się wielkimi krokami i postanawia tę misję w testamencie przepisać na swoją dobrą i oddaną asystentkę Laurę.
Jego marzeniem jest by Laura uszczęśliwiała choć jedną osobę , której uda się odzyskać zagubioną własność….
Ciekawe prawda? Ale tylko w opisie. Ja po takiej zapowiedzi liczyła na drugą Amelie, romantyczną, piękną, mądrą, pełną niesamowitych spotkań opowieść o przewrotności losu, o niezwykłości życia i tego jakie potrafi być zaskakujące i nieprzewidywalne . Na opowieść o rzeczach / przedmiotach które mają dusze i niosą za sobą niewyobrażalne, piękne historie ale nic z tych rzeczy. A samym odnajdywaniu właścicieli zgubionych przedmiotów jest baaardzo niewiele.Szkoda, że opis z tyłu książki trochę wprowadza w błąd bo tym większe rozczarowanie po przeczytaniu…


Żadna z historii danego przedmiotu nie przemówiła do mnie i nie skłoniła do refleksji. Bo kiedy autorka pisała już coś „ładnego i mądrego” wracała od razu do opisów parzenia herbatki, opisu ogrodu i domu nie zostawiając tym samym szansy czytelnikowi by jakoś bardziej zagłębił się w duszę tego przedmiotu i jego właściciela
Tak jak pisałam wyżej to książka o parzeniu herbaty, różach, niedojrzałości głównej bohaterki i jej denerwującym , infantylnym zachowaniu.
A skoro już jesteśmy przy bohaterach to niestety kreacja słaba. Są jacyś sztuczni, bez wyrazu.Autorka nie potrafiła w nich tchnąć ducha i osobowości a ich zachowania, dialogi dalekie od ciekawych i mądrych
Brak procesu tworzenia się relacji czy rodzącego się uczucia.. Wszystko działo się już, od razu. Za bardzo autorka skupiła się na ładnych opisach miejsc akcji a mniej na relacjach, uczuciach bohaterów..
Miało być bajkowo i w pewnym sensie było, ale jednocześnie płytko, i tak dość słodko. Książka taka z tych górnolotnych, mało ambitnych. jakby autorka wyszła z założenia że ma dobry pomysł i to wystarczy.
Też autorce brakowało warsztatu, bo pewne opisy zachowań, sytuacji niemalże takie same, a na pewno bardzo podobne. Dla mnie – nie urozmaicone słownictwem.
Zakończenie bardzo przewidywalne w zasadzie do rozszyfrowania bardzo szybko.Brak jakiegokolwiek elementu zaskoczenia, zachwytu, efektu wow.

Plusy? Mimo tego że książka mnie nudziła to czytało się szybko.Była lekkość pióra. Do tego ładna okładka i pomysł oczywiście ale na tym się kończy.Rozczarowanie i za ten zawód tę książkę zapamiętam.
Dałabym takie 2,5 / 10

https://magdakpisze.home.blog/

Nie wiem jak ta książka znalazła się na mojej liście „do przeczytania” ale stało się tak najwyraźniej przez jakieś zamieszanie, błąd, nieporozumienie, bo to nie jest dobra książka,… Kolejny przykład że od genialnego pomysłu do realizacji długa droga. Bardzo szkoda.

O czym? mam wrażenie że o niczym, a nie przepraszam o parzeniu herbatek… ..
Ale po kolei. Opis książki :...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka z dwiema toczącymi się równolegle historiami ma z pewnością swój urok. Porusza temat nieszczęśliwej miłości, sentymentalnego przywiązania do rzeczy , oceniania po pozorach, dobroci ludzkiej i poświęcenia. Jest w niej i niesympatyczna pani, i dziewczyna z ’własnym’ zespołem Downa, która obdarzona jest szczególną wrażliwością i talentami. Sympatyczna książka, ale to raczej nie rzuciła na kolana.

Ta książka z dwiema toczącymi się równolegle historiami ma z pewnością swój urok. Porusza temat nieszczęśliwej miłości, sentymentalnego przywiązania do rzeczy , oceniania po pozorach, dobroci ludzkiej i poświęcenia. Jest w niej i niesympatyczna pani, i dziewczyna z ’własnym’ zespołem Downa, która obdarzona jest szczególną wrażliwością i talentami. Sympatyczna książka, ale...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kilka miesięcy temu szukałam książki z ciekawym pomysłem na fabułę i... w moje ręce trafiła wtedy powieść brytyjskiej autorki Ruth Hogan z zachwycającą okładką, która w mgnieniu oka zdobyła moje serce. Tytułowy "Strażnik rzeczy zagubionych" to owdowiały starszy pan, pisarz o dziwnym hobbym - Anthony Peardew zbiera przedmioty zgubione lub porzucone przez swoich właścicieli. Mężczyzna czuje moralną potrzebę, by każdy z nich chronić, dlatego szczegółowo je opisuje i umieszcza w gabinecie. W ten sposób stworzył wyjątkową i różnorodną kolekcję. Gdy umiera, przekazuje ją Laurze - swojej wieloletniej współpracownicy i opiekunce z zastrzeżeniem, aby spróbowała zwrócić zgromadzone rzeczy ich właścicielom. Czytając powieść Ruth Hogan poznajemy radosne, smutne i wzruszające historie przedmiotów i ludzi, do których należały. Laura będzie musiała podjąć wyzwanie - naprawić swoje życie, uleczyć zranione serce i otworzyć je na drugiego człowieka. "Strażnik rzeczy zagubionych" to pomysłowa i urokliwa opowieść o miłości, przyjaźni, stracie, drugich szansach oraz o nieprzewidywalnym ludzkim losie i zaskakujących zbiegach okoliczności. Można powiedzieć, że Ruth Hogan utkała tę historię z drobnych momentów, w których nasze życie zmienia się nieodwracalnie. Powieść utrzymana jest w spokojnym i nieco nostalgicznym nastroju, a co ważne napełnia serce ciepłem i nadzieją. To historia, która pokazuje, że każdy z nas dzięki miłości i trosce może odnaleźć swoje miejsce♥️ Co prawda powieść Ruth Hogan ostatecznie nie oczarowała mnie aż tak bardzo, jak oczekiwałam, sądzę jednak, że to dobra książka z ważnym przekazem, uroczym klimatem i błyskotliwym pomysłem na fabułę. Może się spodobać♥️

Kilka miesięcy temu szukałam książki z ciekawym pomysłem na fabułę i... w moje ręce trafiła wtedy powieść brytyjskiej autorki Ruth Hogan z zachwycającą okładką, która w mgnieniu oka zdobyła moje serce. Tytułowy "Strażnik rzeczy zagubionych" to owdowiały starszy pan, pisarz o dziwnym hobbym - Anthony Peardew zbiera przedmioty zgubione lub porzucone przez swoich właścicieli....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Strażnik rzeczy zagubionych” już samą okładką wywołuje ciepłe uczucia: kwiaty, a wśród nich drobne przedmioty. Wielokrotnie nazywana przez recenzentów magiczną- chyba taka jest. To właśnie owe drobne przedmioty są bohaterem tej powieści. One są punktem wyjścia do snucia opowieści. Niezwykłe są krótkie, ale jakże wymowne historie osób, które są przypisane do każdego znalezionego przedmiotu. Czasami jednostronicowe, ale oddające głębię emocji bohaterów.
A kim jest ów strażnik rzeczy zagubionych? To starszy mężczyzna, który sam kiedyś zgubił coś bardzo cennego. Po śmierci ukochanej zaczyna katalogować drobne przedmioty z misją zwrócenia ich właścicielom. Jego imię jest nawiązaniem do św. Antoniego z Padwy, który jest patronem rzeczy zagubionych. Z pozoru nudne przechowywanie przedmiotów staje się jego dewizą. Bardzo pomocna okazuje się jego asystentka Laura, która dzięki pomocy innych wypełnia wolę swojego przyjaciela.
Wielość postaci i przeplatanie się dwóch równoległych wątków powoduje lekkie zamieszanie, ale jednocześnie wywołuje u czytelnika ciekawość, jaki związek mają ze sobą Bomber, Eunice z Anthonym, Theresą oraz Laurą? Snujemy własne scenariusze i przez to czytamy z zaciekawieniem. Bo żaden element opowieści nie jest przypadkowy, to tak jak z puzzlem w układance- jeden element, bez którego nie byłoby całości.

„Strażnik rzeczy zagubionych” już samą okładką wywołuje ciepłe uczucia: kwiaty, a wśród nich drobne przedmioty. Wielokrotnie nazywana przez recenzentów magiczną- chyba taka jest. To właśnie owe drobne przedmioty są bohaterem tej powieści. One są punktem wyjścia do snucia opowieści. Niezwykłe są krótkie, ale jakże wymowne historie osób, które są przypisane do każdego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Warto przeczytać, ale czegoś brakuje.

Warto przeczytać, ale czegoś brakuje.

Pokaż mimo to