Ilość użytych znaczników sugeruje, że była świetna. Ale tak naprawdę przypomina raczej podręcznik do psychologii, jest wypełniona naukowymi faktami, badaniami, nazwami uniwersytetów i trudnym słownictwem przez co ciężko wchodzi. Nie wiele jest w niej konkretnych rad, raczej są to ciekawostki podane w formie wywiadu.

Ilość użytych znaczników sugeruje, że była świetna. Ale tak naprawdę przypomina raczej podręcznik do psychologii, jest wypełniona naukowymi faktami, badaniami, nazwami uniwersytetów i trudnym słownictwem przez co ciężko wchodzi. Nie wiele jest w niej konkretnych rad, raczej są to ciekawostki podane w formie wywiadu.

Książka nie jest poradnikiem do walki z lękami, nawet jest to zaznaczone na samym jej początku. Jest to po prostu pogawędka dziennikarki z psychologiem na temat lęków współczesnego świata, czyli bardzo luźna forma, jest tutaj sporo ciekawostek, ale nie ma większych konkretów, zatem jeśli ktoś liczy na poradnik do walki z zaburzeniami lękowymi, to polecam po prostu książkę "Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi", natomiast komentowana książka to ogólne podejście do tematu lęku.

Ja wypiszę tylko niektóre zagadnienia z książki, gdyż jest ich tutaj znacznie więcej, ale każde potraktowane pobieżnie.

Lęk to reakcja na wyobrażone i/lub pomyślane (świadomie i nieświadomie) sytuacje oraz zagrożenia.
Strach to odruchowe reakcje mobilizacji psychofizycznej na realnie występujące, zagrażające człowiekowi zdarzenia i sytuacje (powoduje unikanie lub ucieczkę).

Paul Ekman wyróżnia 7 emocji podstawowych: radość, smutek, złość, wstręt, strach, pogarda, zaskoczenie.
Robert Plutchik wyróżnia 8 emocji wrodzonych: radość, smutek, złość/gniew, ufność, wstręt/obrzydzenie, strach, zdziwienie/zaskoczenie, antycypacja/oczekiwanie.

Slaktywizm to synonim aktywnego lenia, który nie musi dużo robić, nie musi się napracować, żeby szybko dostać pozytywną wypłatę w postaci lajka czy zadowolonej buźki.

Instagram i Snapchat bardziej szkodliwe niż Facebook i Twitter, które z kolei są jeszcze bardziej szkodliwe niż YouTube, gdyż wszystkie social media zwiększają poczucie niedoskonałości i lęk u nastolatków oraz młodych dorosłych. (oczywiście nie zapominajmy o Tik Toku, no ale książka jest z 2018 roku)

Syndrom FOMO (Fear Of Missing Out) - lęk przed tym, co nas omija. Zwłaszcza młodzi ludzie, którzy uważają, że muszą być stale w kontakcie, muszą być na bieżąco. Muszą sprawdzać Facebooka, czytać wiadomości itd. Prowadzi to do przeładowania informacjami, a przeładowanie informacji utrudnia podejmowanie skutecznych działań i decyzji.

Liczba Dunbara, która pokazuje, że ludzki mózg może zapamiętać tylko 150 znaczących kontaktów. Z kolei zmniejszenie częstotliwości kontaktów w realu przyczynia się do rozwoju lęku, może także istnieć przemęczenie relacjami z ludźmi.

Debil salonowy - powstać w towarzystwie, która zna na pamięć kilkaset żartów i anegdot, lecz poza tym nie ma nic więcej do zaoferowania.

Przeładowanie informacjami jest niekorzystne, jednak całkowite wyciszenie jest również niebezpieczne dla zdrowia psychicznego. Dowiedziono tego podczas eksperymentów na przyszłych kosmonautach, którzy w skafandrach zostali odcięci od jakichkolwiek dźwięków, wokół panowała szarość. Najsłabsi psychicznie po około tygodniu dostawali halucynacji. Badanie deprywacji sensorycznej (stanu, w którym wszystkie nasze zmysły mają ograniczony do minimum dostęp do informacji i działających na nie bodźców) pokazało, że młodzi i świetnie wysportowani kandydaci po około 2 tygodniach mieli problemy z zaadaptowaniem się do całkowitej ciszy.

Jeżeli odłączymy się od wszystkich komunikatorów, to nasz mózg jeszcze przez co najmniej 48 godzin będzie oczekiwał, że zaraz zadzwoni telefon, dostaniemy wiadomość czy powiadomienie. Dlatego dopiero po 2 dniach wyciszają się ośrodki mózgowe odpowiedzialne za czujność.

Prawie 95% ludzi w sytuacjach zagrożenia, stresu, lęku, strachu reaguje reakcjami adrenalinowymi (mechanizm ucieczki lub walki). Pozostałe 5% paradoksalnie reaguje na traumę reakcją znieruchomienia (syndrom ołowianych nóg) - nie potrafią wydobyć z siebie głosu, ruszyć się, są jak sparaliżowani.

Szklanka wody może być pomocna w zmniejszeniu lęku, gdyż druga osoba będzie tym zdezorientowana, a przełykanie wody osłabi inne reakcje fizjologiczne. Można także kogoś przytulić, pogłaskać, czy potrzymać za rękę, ale pod warunkiem, że samemu nie jest się zainfekowanym lękiem, gdyż można infekować innych ludzi lękiem nawet w sposób niewerbalny.

Splitting - zjawisko polegające na tym, że ludzie co inne myślą, a co innego robią.

Gdy jesteśmy w sytuacji beznadziejnej nie wystarczy jedno rozwiązanie, najlepiej mieć kilka, nawet 5, gdyż posiadając wybór zaczynamy mieć poczucie siły i tego, że decyzja będzie aktem naszej woli.

Koncepcja zmiany dla rodzin wg Virginii Satir (1916–1988) w 5 fazach:
1. fazę początkową (strefa komfortu – poprzednie status quo);
2. fazę oporu wobec zmiany (wypełnioną lękiem i negatywnymi emocjami);
3. fazę chaosu (wypełnioną dezorientacją, mieszanymi emocjami i chęcią wycofania się);
4. fazę integracji ludzi, postaw i relacji (stymulowaną przez ideę transformacyjną out-of-the-box idea, polegającą na zrozumieniu przesłania, celu i sposobów utrwalania oraz kontynuacji zmian);
5. fazę nowego status quo (powodującą, że to, co było nowe, stało się codziennością przez wykorzystywanie wszystkich możliwości, jakie przyniosły ze sobą lub stworzyły zmiana i ludzie ją kreujący)
„Nawet bowiem jeżeli uda nam się zmienić czyjeś zachowanie, stosując kary i wpędzając w poczucie winy, psychiczna blizna, która pozostanie po tym wydarzeniu, nie zagoi się ani szybko, ani łatwo”.

Mózg na emotikony przedstawiające uśmiechniętą buźkę reaguje jak na wizerunek prawdziwej, uśmiechniętej ludzkiej twarzy. Nie odbiera tego tylko w wymiarze graficznym, lecz także emocjonalnym.

Aleksytymia - trudności w nazywaniu emocji, deficyt zdolności rozpoznawania uczuć i nazywania ich słowami (zjawisko częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet).

Dystrakcja - automatyczne przesuwanie uwagi na coś innego niż odczuwane cieleśnie sygnały emocji.

Osiem sposobów Bruny Martinuzzi na pokonanie autosabotażu i wątpliwości dotyczących nas samych:
1. Powstrzymaj wymówki i usprawiedliwienia.
2. Strzeż się zamkniętego kręgu ludzi z własnego otoczenia. (połączenia nerwowe w mózgu mogą się zmieniać już po 20 minutach rozmowy z drugą osobą)
3. Pracuj nad podniesieniem własnej samoświadomości, poszukując zrozumienia przyczyn swoich reakcji zwątpienia w siebie.
4. Praktykuj samowspółczucie i życzliwość wobec siebie. (silna korelacja umiejętności traktowania siebie jako bliskiego przyjaciela ze zdrowiem psychicznym, zmniejszaniem lęku i większą satysfakcją z życia oraz wyższym poczuciem własnej wartości.)
5. Powstrzymuj zbyt częste prośby o ocenę tego, co robisz lub zamierzasz. (Zbyt długie zwlekanie z decyzją „rozcieńcza” poczucie własnego wkładu w działanie.)
6. Nie mów zbyt często i zbyt dużo o swoich planach. (zdradzanie innym swoich celów i planów na przyszłość obniża motywację do ich osiągnięcia)
7. Zaufaj swoim wartościom. (Kiedy wiesz, co jest dla ciebie ważne, łatwiej podejmować decyzje, które są zgodne z twoimi wartościami.)
8. Zacznij działać – zrób to, co chcesz, i planujesz. (Wątpliwości to psychiczny paraliż. Jedynym lekarstwem jest ćwiczenie silnej woli.)

Formuła 4 kroków do walki z lękami:
1. zaakceptować, że są,
2. zrozumieć, skąd się wzięły,
3. zaplanować, co robić, by nie przeszkadzały,
4. i wdrażać ten plan.

Ostatni rozdział jest o lęku przed śmiercią.

„Dlaczego bać się śmierci, skoro nigdy nie możemy jej poczuć?” - epikurejski cytat

W książce jest więcej rzeczy wspomniane, ale po prostu nie chce mi się o wszystkim pisać, m.in. jest jeszcze mowa o lęku przed porażką, przed sukcesem, przed bliskością, przed samotnością itd.
A co do tego, czy polecam? Jeśli ktoś chce posłuchać o właściwie losowych rzeczach związanych z lękiem, to tak (ja właśnie z taką myślą się za to zabrałem),natomiast jeśli ktoś szukał czegoś konkretnie związanego z jednym zagadnieniem (bo w końcu lęk może dotyczyć różnych obszarów) lub poradnika do walki z lękami, no to jednak tutaj tego nie znajdzie.

Książka nie jest poradnikiem do walki z lękami, nawet jest to zaznaczone na samym jej początku. Jest to po prostu pogawędka dziennikarki z psychologiem na temat lęków współczesnego świata, czyli bardzo luźna forma, jest tutaj sporo ciekawostek, ale nie ma większych konkretów, zatem jeśli ktoś liczy na poradnik do walki z zaburzeniami lękowymi, to polecam po prostu książkę...

Książkę dobrze się czyta, ale za dużo teorii, a za mało konkretów.

Książkę dobrze się czyta, ale za dużo teorii, a za mało konkretów.

Świetna książka! Forma wywiadu sprawia, że mogłam nieco odpocząc od serii książek naukowych czy poradników na temat lęku. Poruszonych jest wiele zagadnień, przedstwione są ciekawe badania.

Świetna książka! Forma wywiadu sprawia, że mogłam nieco odpocząc od serii książek naukowych czy poradników na temat lęku. Poruszonych jest wiele zagadnień, przedstwione są ciekawe badania.

Oj, była to wymagająca książka. Przede wszystkim na początku rzuca się w oczy ciągły dialog między autorami. Chyba niekoniecznie przypada mi do gustu ta forma książek. Choć dużo w niej prawdy to jest mocno psychologiczna. Reakcje, zachowania i schematy ludzi, społeczeństwa są tutaj opowiedziane z różnych punktów widzenia. Dla tych, którym psychologia jest szczególnie bliska to ta pozycja będzie się podobała. Nie jest to na pewno typowy poradnik a skupienie na analizie. W wielu przypadkach można odnaleźć siebie, ale wydaje mi się, że dużo lepszym rozwiązaniem będzie czytanie jej "na raty". Ja sama skupiłam się rozdziałach, które mnie interesowały. Stwierdziłam, że przeczytanie jej od deski do deski dla samego przeczytania nie ma sensu. Wybrałam zagadnienia, które były mi potrzebne i ze spokojem starałam się wyciągnąć coś dla siebie. Ogólnie uważam, że warto do niej zajrzeć. Wiele razy z uznaniem kiwałam głową nad tym jak podchodzimy do życia, z czym mamy największy problem i gdzie najczęściej odczuwamy strach lub lęk. W każdej dziedzinie życia napotykamy trudności. Warto wiedzieć jak się z nimi oswoić i racjonalnie przyjąć w swoim życiu.

Oj, była to wymagająca książka. Przede wszystkim na początku rzuca się w oczy ciągły dialog między autorami. Chyba niekoniecznie przypada mi do gustu ta forma książek. Choć dużo w niej prawdy to jest mocno psychologiczna. Reakcje, zachowania i schematy ludzi, społeczeństwa są tutaj opowiedziane z różnych punktów widzenia. Dla tych, którym psychologia jest szczególnie bliska...

Książka zawiera dużo ciekawego materiału, bez zbędnego lania wody. Do tego rozdziały są bardzo dobrze poukładane i każdy wydaje się być interesujący.
Mimo to nie dałem tej książce wyższej oceny - nie mogłem się w nią wciągnąć, co jakiś czas robiłem pauzy i zmuszałem się do czytania, pomimo że książki pisane w stylu wywiadu zawsze czytałem się bez problemów,

Książka zawiera dużo ciekawego materiału, bez zbędnego lania wody. Do tego rozdziały są bardzo dobrze poukładane i każdy wydaje się być interesujący.
Mimo to nie dałem tej książce wyższej oceny - nie mogłem się w nią wciągnąć, co jakiś czas robiłem pauzy i zmuszałem się do czytania, pomimo że książki pisane w stylu wywiadu zawsze czytałem się bez problemów,

Udana pozycja. Czyta to się dobrze. Forma rozmowy nadaje żywy charakter.

Udana pozycja. Czyta to się dobrze. Forma rozmowy nadaje żywy charakter.

Dla mnie rewelacja! Konkretna, teorie oparte na różnych badaniach. Książka ciekawa, bardzo mądra.

Dla mnie rewelacja! Konkretna, teorie oparte na różnych badaniach. Książka ciekawa, bardzo mądra.

zbyt mało jednak konkretów, chwilami zbyt abstrakcyjna

zbyt mało jednak konkretów, chwilami zbyt abstrakcyjna

„Lęk zrodził się z człowieka, ale człowiek rodzi się bez lęku. Rodzi się ze strachem, złością i ciekawością. To są trzy podstawowe emocje i stany, z jakimi przychodzimy na świat. Strach i lęk towarzyszą nam od zarania dziejów. Warto zaznaczyć, że lęk i strach w psychologii to nie są synonimy, choć słowniki tak je traktują.”

Zastanawialiście się kiedyś, czym jest lęk? Z czego wynika? Dobre pytania. A na początek może ja sama rozważę, do jakiej kategorii przypisać książkę? Na pewno nie jest to poradnik. Temat lęku jest tutaj poruszony bowiem w wielu aspektach, czy zestawieniach, a sama forma jest szerokim spektrum rozmowy, jaką przeprowadziła ze znanym psychologiem redaktor naczelna portalu Sukces Pisany Szminką. Forma ta jest zdecydowanie bardzo przystępną i przemawia do mnie znacznie sugestywniej, bo taka szczera rozmowa ma większe znaczenie, niż suche prawienie morałów. A i tych w ogóle tu nie znajdziecie. To raczej próba przyjrzenia się i zdefiniowania terminu – Lęk.

„Lęk zaś jest bardzo silną emocją, która często ma niezdefiniowane przyczyny – nie jest związany z konkretną sytuacją.”

W książce termin ten odmieniony jest przez wiele przypadków. W trzynastu rozdziałach zawarto mnóstwo spostrzeżeń, w których lękowi przyjrzano się z różnych stron, rozpatrywano w różnych kategoriach. Od zagadnień ogólnych, po dyskusje o początkach lęku, w jakich warunkach się rodzi, z czego wynika. Lęk w kategoriach oceny, czyli słynnym powiedzeniem „co ludzie powiedzą”. Następnie starano się zdefiniować lęk przed samotnością, przed porażką, przed sukcesem, przed emocjami, itp. Najciekawszym rozdziałem, który mnie osobiście bardzo zaabsorbował, to lęk przed śmiercią.

„Lęk przed śmiercią jest zakorzeniony w różnego typu przejawach życia człowieka – od kultury po rodzinę. Należy zacząć od tego, że lęk przed śmiercią przeżywa każdy, ale nie zawsze. To znaczy, że w normalnych warunkach, a więc na przykład bez wojny czy naturalnych kataklizmów, lęk przed śmiercią pozostaje ukryty.”


Nie wiem, z czego to wynika, ale ostatnio coraz częściej rozmyślam o śmierci. Czy to przychodzi taki moment? Być może. Kiedyś przebudziłam się nawet w nocy, bo śniło mi się, że umarłam. Przeraża mnie to. Coraz częściej zadaję sobie pytanie, co ze świadomością człowieka po śmierci? Czy to normalne takie kontemplowanie o takich sprawach?

„Istotą lęku przed śmiercią nie jest tylko strach przed cierpieniem, ale przede wszystkim świadomość, że przyjdzie taki moment, kiedy nas już nie będzie, czegoś ważnego nie skończymy, nie będzie nam dane więcej niż nowego stworzyć. Można powiedzieć, że jakkolwiek śmierć jest końcem przyszłości, to w lęku przed śmiercią kryje się wiele aspektów związanych z poczuciem tożsamości.”

Dagna Kurdwanowska stara się budować tak pytania, by zaintrygować czytelnika niecodziennymi odpowiedziami swojego rozmówcy. Autorzy książki rozpatrują lęk w ujęciu usprawiedliwienia go wymówkami, ale przede wszystkim starają się odpowiedzieć na bardzo istotne pytanie – czy naprawdę jest się czego bać? Czym tak naprawdę jest lęk? W dużej mierze generowany przez nasz umysł, bo my sami stawiamy sobie bariery, wymyślamy masę sprzeczności, by zracjonalizować obraz lęku.


Książka w psychologicznym ujęciu, odpowiadająca na różne wątpliwości i piętrzące się pytania. W końcu jesteśmy ludźmi i życie nas zaciekawia. A może warto lęk zamienić w ciekawość?

Intrygująca rozmowa. Szczerze polecam!

https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2018/02/a-moze-nie-ma-sie-czego-bac-jak.html

„Lęk zrodził się z człowieka, ale człowiek rodzi się bez lęku. Rodzi się ze strachem, złością i ciekawością. To są trzy podstawowe emocje i stany, z jakimi przychodzimy na świat. Strach i lęk towarzyszą nam od zarania dziejów. Warto zaznaczyć, że lęk i strach w psychologii to nie są synonimy, choć słowniki tak je traktują.”

Zastanawialiście się kiedyś, czym jest lęk? Z...