W mocy wichru

Z tomu na tom powieść staje się coraz lepsza. Bardziej zawikłana, tajemnicza, ale jednocześnie w niesamowity sposób splatająca pozornie niepowiązane wątki. Wszystko łączy się we wspaniałą historię dziejącą się jednocześnie w wielu miejscach i czasach. Wspomnienia bohaterów mieszają się z teraźniejszością, trzeźwy osąd sytuacji zaburzany jest przez napady szaleństwa i narkotyczne odurzenie.
Bohaterowie stają się coraz lepsi, nie tylko pod kątem zdolności magicznych, ale też biorąc pod uwagę ich historię, przeszłość, traumy. Wiarygodni, cudowni bohaterowie, którzy przeplatają się z groteskowymi demonami. Choć nawet te stwory z otchłani noszą w sobie pierwiastek człowieczeństwa.
Wciągająca, momentami zabawna, często tajemnicza i bardzo ciekawa. Polecam gorąco.

Z tomu na tom powieść staje się coraz lepsza. Bardziej zawikłana, tajemnicza, ale jednocześnie w niesamowity sposób splatająca pozornie niepowiązane wątki. Wszystko łączy się we wspaniałą historię dziejącą się jednocześnie w wielu miejscach i czasach. Wspomnienia bohaterów mieszają się z teraźniejszością, trzeźwy osąd sytuacji zaburzany jest przez napady szaleństwa i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W ostatnim czasie niewiele jest książek, które potrafią mnie wciągnąć. Powiedziałbym nawet, że niewiele jest tytułów, które biorę do ręki, o przeczytaniu ich od deski do deski nawet nie wspomnę. Nie wiem czy przy okazji którejś recenzji już o tym wspominałem, ale nową pozycję staram się czytać gdzieś do setnej strony natomiast kolejnym tomom dobrze znanej mi historii daje więcej czasu na rozwinięcie się. Po tym czasie albo coś między nami zaiskrzy albo książka zostaje wymieniona na inną. Na szczęście nieco inaczej jest z „Teatrem węży” wykreowanym przez znakomita polską pisarkę Agnieszkę Hałas. Każdy kolejny tom biorę bez pudła, bo wiem, że to miłość od pierwszej przeczytanej strony. Dlatego dzisiaj opowiem, co nieco o trzecim już tomie tej niezwykłej serii zatytułowanym „W mocy wichru”.

Wszystko zaczyna się jak dobry kryminał. Od morderstwa, a dokładniej od ciała znalezionego na brzegu rzeki. Tymczasem Krzyczący w Ciemnościach nadal stara się zagłębić w swoją przeszłość i odnaleźć odpowiedzi na nartujące go pytania. Nie spodziewa się jednak, że na jego życie czyhają nie tylko srebrni, którym nacisnął na odcisk i to wielokrotnie, ale również demony oraz wrogowie, o których nawet nie pamięta. Jego przyjaciół też czeka trudna przeprawa zwłaszcza tych, którzy z ciemnością są mocno powiązani.

Pewnie sami czytając poprzednie tomy orientujecie się, wokół kogo najbardziej toczy się akcja tej serii prócz oczywiście głównego bohatera. Chodzi mi o Marshię i jej dwie uczennice. Ta trójka odegra w tym tomie bardzo ważną rolę powiedziałbym nawet, że stanie się siłą napędową całości. Dziwnie to brzmi, wiem. Patrząc jednak obiektywnie to one ciągną tu wiele wątków i rozkręcają akcję. Może nie zawsze, ale jednak mają spory wpływ w rozwój historii.

Oczywiście tak jak i w poprzednich tomach mamy bardzo rozwinięty opis uniwersum. Powiedziałbym nawet, że chyba najbardziej ze wszystkich odsłon. Możemy zaobserwować, jakimi prawami rządza się Doliny Demonów oraz ile wart jest ka-ira na usługach jednego z ich władców. I tutaj warto wspomnieć o jeszcze jednym niuansie. Do tej pory czarny dar ukazywany był, jako coś „dobrego”, że tak powiem. Tym razem zobaczymy, że nie każdy potrafi sobie z nim poradzić i zaakceptować zmiany, które potrafią wywrócić życie do góry nogami. I to właśnie jest tu piękne. Może się powtarzam, ale uwielbiam w tej serii to, że bohaterowie nie są krystalicznie czyści bliżej im do antagonistów zwłaszcza biorąc pod uwagę skąd oni biorą moc. Wątek czarnych monet. Przyciągają jednak da się ich lubić.

Jedyna uwaga, jaką mam to, potraktowanie po macoszemu wątku morderstwa. Nie powiem, że ono nie jest ciekawe. Znakomicie buduje atmosferę oraz podnosi ciśnienie czytelnikowi, Zwłaszcza w momencie, gdy autorka opisuje kolejną już ofiarę, ale po przeczytaniu pierwszego rozdziału liczyłem na coś bardziej w kierunku Sherlocka Holmesa, który zatapia się w świat magii. Mogłoby to być bardzo ciekawe odświeżenie historii i pewnego rodzaju odskocznia od ciągłych ucieczek i chowania się po kątach przed srebrnymi. Oczywiście one są cudowne. Zwłaszcza starcia między magami. Tutaj widać kunszt oraz pomysłowość pisarki. Pojawia się również pierwszy w historii tej serii wątek romantyczny, w który zostaje wplątany Krzyczący w Ciemnościach.

Dzieje się tu dużo i nie obyło się oczywiście od kilku nudniejszych momentów. Przeskakiwanie jednak z miejsca na miejsce i przenoszenie akcji w coraz to dziwniejsze rejony sprawia, że trudno tę pozycję nazwać nudną. Ze względu, iż to kolejny tom trudno mi napisać coś więcej. Co jednak najważniejsze nie jest to koniec, bo na chwilę obecną wydane zostały jeszcze dwie książki z tego uniwersum, a nawet z tej samej serii nie wiem jeszcze jak one mają się do tej historii zwłaszcza, że zaskoczenie ma formę dość otwartą, ale na pewno wcześniej czy później wpadną one w moje ręce.

Czas jednak kończyć tę recenzję i mam nadzieje, że moja ocena zachęci Was do zagłębienia się w to naprawdę fantastyczne i oryginalne uniwersum. W końcu nie codziennie na naszym podwórku trafia się tak rozbudowany i dobrze przemyślany świat. Brakuje mi jednak innych postaci poznanych w pierwszym tomie. Może autorka jeszcze do nich wróci i mam tylko nadzieję, że z nimi wszystko w porządku.

Więcej recenzji na blogu: link w profilu

W ostatnim czasie niewiele jest książek, które potrafią mnie wciągnąć. Powiedziałbym nawet, że niewiele jest tytułów, które biorę do ręki, o przeczytaniu ich od deski do deski nawet nie wspomnę. Nie wiem czy przy okazji którejś recenzji już o tym wspominałem, ale nową pozycję staram się czytać gdzieś do setnej strony natomiast kolejnym tomom dobrze znanej mi historii daje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna saga. Pierwszy tom, może męczyć, a z każdym kolejnym tomem autorka się rozkręca. Dynamiczna akcja, powieść trzyma w napięciu. Polecam, również dla nastolatków.

Świetna saga. Pierwszy tom, może męczyć, a z każdym kolejnym tomem autorka się rozkręca. Dynamiczna akcja, powieść trzyma w napięciu. Polecam, również dla nastolatków.

Pokaż mimo to

Trzecia część cyklu jest najdłuższa. W związku z tym czasem są nudniejsze momenty (przy ponad 600 stronach to nieuniknione). Mimo to książka jest bardzo dobra. W końcu poznajemy prawie cały obraz przeszłości Brune. Dużo miejsca dostają także inne postacie jak Anavri, Marshia, Zazel i Lorraine. Wątek romantyczny jest niezły chociaż spodziewałem się więcej.

Trzecia część cyklu jest najdłuższa. W związku z tym czasem są nudniejsze momenty (przy ponad 600 stronach to nieuniknione). Mimo to książka jest bardzo dobra. W końcu poznajemy prawie cały obraz przeszłości Brune. Dużo miejsca dostają także inne postacie jak Anavri, Marshia, Zazel i Lorraine. Wątek romantyczny jest niezły chociaż spodziewałem się więcej.

Pokaż mimo to

Trzeci tom Teatru węży jest obszerniejszy od wcześniejszych i może dlatego bardziej mi się podobał. Bohaterowie się rozwijają, poznajemy większą część Zmroczy jak i światy astralne, fabuła stopniuje napięcie i nie chodzi w niej tylko o to, by pokonać jednego czy też drugiego przeciwnika. Krzyczący ma ich tym razem co najmniej czterech. Rozprawia się z nimi po kolei przez co książka ma kilka punktów kulminacyjnych. Tym razem czuć większe zagrożenie niż w poprzednich tomach, czytelnik może, a nawet powinien bać się o bohaterów. Tak naprawdę nie przemówiła do mnie tylko ostatnia konfrontacja - wyrwanie się srebrnemu. Jeżeli udało się to Krzyczącemu, to powinno też innym ka-ira. Oczywiście było to wytłumaczone, ale mimo wszystko taki delikatny zgrzyt.

Trzeci tom Teatru węży jest obszerniejszy od wcześniejszych i może dlatego bardziej mi się podobał. Bohaterowie się rozwijają, poznajemy większą część Zmroczy jak i światy astralne, fabuła stopniuje napięcie i nie chodzi w niej tylko o to, by pokonać jednego czy też drugiego przeciwnika. Krzyczący ma ich tym razem co najmniej czterech. Rozprawia się z nimi po kolei przez co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trochę ciekawsza od dwóch poprzednich części. Więcej się dzieje.
Marshia, Brune, Anavri i Lorainee są ścigani przez magów Elity.
Czy wszystkim uda się przeżyć? Co będą musieli poświęcić?
Jednak mimo wszystko ta seria nie rzuciła mnie na kolana.
Pierwotnie trylogia, niedawno ukazała się czwarta część serii.
Przeczytam, żeby zobaczyć, co dalej będzie się działo z Krzyczącym w Ciemności.

Trochę ciekawsza od dwóch poprzednich części. Więcej się dzieje.
Marshia, Brune, Anavri i Lorainee są ścigani przez magów Elity.
Czy wszystkim uda się przeżyć? Co będą musieli poświęcić?
Jednak mimo wszystko ta seria nie rzuciła mnie na kolana.
Pierwotnie trylogia, niedawno ukazała się czwarta część serii.
Przeczytam, żeby zobaczyć, co dalej będzie się działo z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rzadko się zdarza ostatnimi czasami czytać coś, co nie jest przewidywalne. I faktycznie ta powieść nieźle przedstawia światy i postacie. Co najważniejsze wyróżnia ją to, że nie jesteś wstanie całkowicie przewidzieć ruchów bohaterów. Bowiem postacie żyją na każdej stronie, i zaiste nie wiesz jak wybiorą drogę. Polecam, bo przedstawione krainy i historie zachwycają.

Rzadko się zdarza ostatnimi czasami czytać coś, co nie jest przewidywalne. I faktycznie ta powieść nieźle przedstawia światy i postacie. Co najważniejsze wyróżnia ją to, że nie jesteś wstanie całkowicie przewidzieć ruchów bohaterów. Bowiem postacie żyją na każdej stronie, i zaiste nie wiesz jak wybiorą drogę. Polecam, bo przedstawione krainy i historie zachwycają.

Pokaż mimo to

Kontynuacja historii Krzyczącego i poznanych wcześniej postaci. Wydaje mi się trochę słabsza od pozostałych,ale wg mnie naprawdę minimalnie.
Odrobinę się zmartwiłam, że zgodnie z opisem może być ostatnim tomem cyklu, zwłaszcza biorąc pod uwagę zakończenie, które - moim zdaniem - otwiera drogę do całego wszechświata możliwości. Okazuje się jednak, że ciąg dalszy nastąpił, i dlatego...
Polecam i wyciągam rękępo jeszcze :)

Kontynuacja historii Krzyczącego i poznanych wcześniej postaci. Wydaje mi się trochę słabsza od pozostałych,ale wg mnie naprawdę minimalnie.
Odrobinę się zmartwiłam, że zgodnie z opisem może być ostatnim tomem cyklu, zwłaszcza biorąc pod uwagę zakończenie, które - moim zdaniem - otwiera drogę do całego wszechświata możliwości. Okazuje się jednak, że ciąg dalszy nastąpił, i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tajemnica otaczająca głównego bohatera przymusza do czytania i budzi oczekiwanie na ciąg dalszy...

Tajemnica otaczająca głównego bohatera przymusza do czytania i budzi oczekiwanie na ciąg dalszy...

Pokaż mimo to

Trzeci tom Teatru węży, wciąż pisany lekko i interesująco funduje rozwój wątków mających swój początek w poprzednich częściach. Od samego początku jest dramatycznie, a bohaterom znanym z Dwóch kart i Pośród cieni zagrażają nowi wrogowie i niebezpieczeństwa. Brune ponownie zachwyca jako bohater o różnorodnych cechach i nie do końca dobrej czy złej naturze. Pomysły autorki na nowe komplikacje, intrygi i spiski między czarnymi i srebrnymi magami wciągają czytelnika i fundują dynamiczną i przygodową fabułę, dzięki któej książkę ciężko odłożyć. Warto sięgnąć po powieści Hałas choćby i dla intrygującego, bogatego świata, który żyje.

Trzeci tom Teatru węży, wciąż pisany lekko i interesująco funduje rozwój wątków mających swój początek w poprzednich częściach. Od samego początku jest dramatycznie, a bohaterom znanym z Dwóch kart i Pośród cieni zagrażają nowi wrogowie i niebezpieczeństwa. Brune ponownie zachwyca jako bohater o różnorodnych cechach i nie do końca dobrej czy złej naturze. Pomysły autorki na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to