To już trzecia część bardzo dobrej serii dark fantasy. A może raczej dobrej, bo mimo tego, że uważam te pozycje za warte przeczytania i uwagi, to w każdym tomie czegoś mi brakuje. Tak jest też tutaj.

Nie spodziewajcie się tutaj szybkiej akcji - pojawiają się momenty, ale nawet one sprawiają wrażenie, że fabuła nie jest dynamiczna, a raczej "dokładne". Trudno mi to oddać słowami, ale autorka zdecydowanie postawiła na klimat i wczucie się, a także budowanie napięcia, co wychodzi tutaj świetnie. Spokojnie - nie jest tutaj wolno ani horrorowo, ale powiedzmy, że przedrostek "dark" tego nurtu nie jest przesadzony. Pani Hałas zdecydowanie bardziej lubuje się w opisie bohaterów i relacji pomiędzy nimi i to czuć - te elementy są lepiej poprowadzone niż choćby świat, który mógłby być ciekawy, ale nie ma dużego nacisku na jego odkrywanie. Zdecydowanie też prawie nic tutaj nie jest biało-czarne, a jeśli już coś jest, to czarne.

To, co mnie nie urzekło w tej części, to fakt, że w drugiej połowie wkradł się mały chaos i przyznam uczciwie, że przez dość klimatyczne opisy i budowanie atmosfery nie do końca akcja się "kleiła". Brakowało mi czasem jakichś łączników między rozdziałami, bo mimo że są jak najbardziej chronologiczne i opisują jedną przygodę, to są miejsca przeskoku, które moim zdaniem są słabo zaznaczone. Do tego napisałem "jedna przygoda" - jest tutaj stosunkowo mało wątków pobocznych i przez większość czasu mamy do czynienia z głównym bohaterem. To trochę nudzi, choć tutaj akurat pod koniec książki jest lepiej.

Na pewno polecam tę serię - po prostu zaakceptujcie, że nie jest idealna. Za to bardzo klimatyczna.

To już trzecia część bardzo dobrej serii dark fantasy. A może raczej dobrej, bo mimo tego, że uważam te pozycje za warte przeczytania i uwagi, to w każdym tomie czegoś mi brakuje. Tak jest też tutaj.

Nie spodziewajcie się tutaj szybkiej akcji - pojawiają się momenty, ale nawet one sprawiają wrażenie, że fabuła nie jest dynamiczna, a raczej "dokładne". Trudno mi to oddać...

Najlepsza z dotychczasowych części, nie tylko dlatego, że najdłuższa.

Najlepsza z dotychczasowych części, nie tylko dlatego, że najdłuższa.

Brune'a Keare'a opuścił na dobre Shan Vaola. Jednak nawet w enklawie w pozaziemskim wymiarze, zamaskowanej przed ścigającymi mężczyznę srebrnymi magami, nie może czuć się zupełnie bezpieczny. Nadal dręczą go wizje strzępów wymazanej przeszłości, pogłębia się uzależnienie od opium, a na domiar złego Brune'em zaczynają się interesować kolejni władcy demonów. Dotychczas z każdej walki, nawet na pozór przegranej, wychodził silniejszy – ale czy to wystarczy, aby wywinąć się z układu zawartego z władcą z Otchłani? Jak daleko zaprowadzi czarnego maga niebezpieczna gra? Czy fakt, że dotąd udało mu się przeżyć, zawdzięcza tylko własnym umiejętnościom i szczęściu, czy może w jego sprawy coraz wyraźniej miesza się inna potęga?
Agnieszka Hałas przez większą część powieści prowadzi równolegle dwa wątki: śledztwo w sprawie brutalnych morderstw prostytutek w Eume oraz tragiczne skutki pojedynku z demonem, do którego została zmuszona Marshia Lavalle. W miarę rozwoju akcji poznajemy powiązania między tymi sprawami oraz odkrywamy kolejne kawałki mozaiki, z jakich Krzyczący próbuje poskładać obraz swojej tożsamości. Trop prowadzi do miasta ogarniętego zarazą, gdzie czterdzieści lat wcześniej zaginął ślad po muzyku i alchemiku Deuvenie de Ragues... Niebezpiecznych wypraw w poszukiwaniu śladów własnej przeszłości nie ułatwia bohaterowi świadomość, że ma pod opieką uczennicę. Romans, który niespodziewanie się pojawia, także staje się źródłem poważnych problemów – nie można się łudzić, że Krzyczący i jego wybranka będą żyli długo i szczęśliwie.
Postacie pojawiające się na kartach powieści są wiarygodnie przedstawione, pierwszoplanowi bohaterowie mają wyraźnie zarysowane charaktery, a ich postępowanie często wymyka się jednoznacznym ocenom. W świecie rządzonym przez magię za wszystko trzeba zapłacić, a w obliczu śmiertelnego niebezpieczeństwa chłodna kalkulacja i porywy serca nie idą ze sobą w parze. Co wybiorą bohaterowie: ochronę własnego życia czy bezpieczeństwo bliskich?
Tym, co podoba mi się w książkach Agnieszki Hałas, jest warstwa mitów i baśni wpleciona w fabułę np. nóż, który zardzewieje, gdy przyjaciel znajdzie się w niebezpieczeństwie. Wykreowany przez pisarkę świat jest spójny właśnie dzięki fragmentom mitów, historii, historii sztuki, wzmiankom o odległych miejscach i nawiązaniach do wiedzy nieznanej czytelnikowi; pokazuje, że rzeczywistość przedstawiona wykracza poza to, co jest niezbędne do zrozumienia następnego kroku bohatera. To zresztą budzi – przynajmniej we mnie – ciekawość tam, gdzie nie wszystko jest jasne, a zarazem nie zaburza rozumienia fabuły. Niewątpliwymi zaletami są także: plastyczny styl, odwołujący się do wszystkich zmysłów, oraz lekkość narracji.
Koniecznie dajcie się wciągnąć w świat Zmroczy!

Brune'a Keare'a opuścił na dobre Shan Vaola. Jednak nawet w enklawie w pozaziemskim wymiarze, zamaskowanej przed ścigającymi mężczyznę srebrnymi magami, nie może czuć się zupełnie bezpieczny. Nadal dręczą go wizje strzępów wymazanej przeszłości, pogłębia się uzależnienie od opium, a na domiar złego Brune'em zaczynają się interesować kolejni władcy demonów. Dotychczas z...

Świat stworzony przez Agnieszkę Hałas jest jednym z lepszych światów, w które się zanurzyłam w ostatnich latach. Ciekawy pomysł na magiczny świat, który nie jest powieleniem znanych już rozwiązań. Świetna opowieść, dobrze skrojeni bohaterowie i dobrze dopracowana przestrzeń. Jest to znakomita opowieść, która pochłania czytelnika i nie pozwala mu się oderwać.
Wszystkie tomy łyknęłam na jednym wdechu.

Świat stworzony przez Agnieszkę Hałas jest jednym z lepszych światów, w które się zanurzyłam w ostatnich latach. Ciekawy pomysł na magiczny świat, który nie jest powieleniem znanych już rozwiązań. Świetna opowieść, dobrze skrojeni bohaterowie i dobrze dopracowana przestrzeń. Jest to znakomita opowieść, która pochłania czytelnika i nie pozwala mu się oderwać.
Wszystkie tomy...

To miała być w zamierzeniu ostatnia cześć cyklu, wiec autorka przyłożyła się do ruszenia z akcją z kopyta. Świetna rozrywka, chociaż nie innowatorska. Jeśli ktoś nie chce tego co już znamy z innych autorów, to nie polecam. Ale dla dobrej rozrywki, momentami wzruszającej- jak najbardziej. Cieszę się, że powstały kolejne tomy, bo jednak miałam niedosyt.

To miała być w zamierzeniu ostatnia cześć cyklu, wiec autorka przyłożyła się do ruszenia z akcją z kopyta. Świetna rozrywka, chociaż nie innowatorska. Jeśli ktoś nie chce tego co już znamy z innych autorów, to nie polecam. Ale dla dobrej rozrywki, momentami wzruszającej- jak najbardziej. Cieszę się, że powstały kolejne tomy, bo jednak miałam niedosyt.

Trzeci tom podobał mi się trochę mniej od poprzednich z tego względu , że po pierwsze, akcja przenosi nas z mrocznych podziemi Shan Vaola do magicznych sfer , po drugie, jest wyraźnie mniej postaci i wątków pobocznych , po trzecie, wprowadzony jest wątek kryminalny, po czwarte, wprowadzony jest wątek romantyczny. Równie dobrze, powody , które wymieniłem mogłyby być dla niektórych zaletami , jednak przyzwyczaiłem się do starej konwencji opowieści o Krzyczącym w Ciemności. Mimo tych zmian, książki nie czytało mi się źle. To nadal była ciekawa opowieść, nakierowana bardziej na opisywanie powstającej więzi między Krzyczącym a Anavri. Z tego co wiem to miał być ostatni tom ( na szczęście tak się nie stało) , więc przeszłość Krzyczącego została ujawniona.

Trzeci tom podobał mi się trochę mniej od poprzednich z tego względu , że po pierwsze, akcja przenosi nas z mrocznych podziemi Shan Vaola do magicznych sfer , po drugie, jest wyraźnie mniej postaci i wątków pobocznych , po trzecie, wprowadzony jest wątek kryminalny, po czwarte, wprowadzony jest wątek romantyczny. Równie dobrze, powody , które wymieniłem mogłyby być dla...

#WyzwanieLC2022 Wrzesień
Może to trochę naciągane, ale myślę, że ta pozycja spełnia wymogi wrześniowego wyzwania. W końcu wątek relacji nauczyciel - uczennica łączącej Krzyczącego w Ciemności i Anavri jest jednym z głównych w tej części "Teatru Węży". Relacji trudnej... Okoliczności sprawiają, że niechętny posiadaniu ucznia ka-ira podejmuje się szkolenia początkującej żmijki. Mężczyzna mierzy się z własnymi problemami, za to dziewczyna nienawidzi swojego daru i niechętnie z niego korzysta. Ogólnie książka bardzo dobra, i jestem ciekawa jak potoczą się dalsze losy bohaterów cyklu, niestety w bibliotece są tylko trzy pierwsze tomy cyklu. Ale może przekonam się do e-booków.

#WyzwanieLC2022 Wrzesień
Może to trochę naciągane, ale myślę, że ta pozycja spełnia wymogi wrześniowego wyzwania. W końcu wątek relacji nauczyciel - uczennica łączącej Krzyczącego w Ciemności i Anavri jest jednym z głównych w tej części "Teatru Węży". Relacji trudnej... Okoliczności sprawiają, że niechętny posiadaniu ucznia ka-ira podejmuje się szkolenia początkującej...

Trzeci tom cyklu Teatr Węży to oprócz bycia kontynuacją historii Brune Keare, to także motywy kryminalne i zakończenie niektórych wątków. Akcja jest znacznie bardziej dynamiczna niż w poprzednich tomach, poznajemy więcej z przeszłości bohatera i demonessy, która go pilnuje.

Jak dla mnie to na razie najlepszy tom z całego cyklu. A dlaczego? Więcej mówię w recenzji wideo.

Trzeci tom cyklu Teatr Węży to oprócz bycia kontynuacją historii Brune Keare, to także motywy kryminalne i zakończenie niektórych wątków. Akcja jest znacznie bardziej dynamiczna niż w poprzednich tomach, poznajemy więcej z przeszłości bohatera i demonessy, która go pilnuje.

Jak dla mnie to na razie najlepszy tom z całego cyklu. A dlaczego? Więcej mówię w recenzji wideo.

Tom bardziej męczący niż poprzednie. Fabuła która była bardzo chaotyczna od początku serii tutaj jest jeszcze bardziej chaotyczna a niektóre wątki jak ten z magicznymi monetami dziwny i średnio pasujący do serii.

Tom bardziej męczący niż poprzednie. Fabuła która była bardzo chaotyczna od początku serii tutaj jest jeszcze bardziej chaotyczna a niektóre wątki jak ten z magicznymi monetami dziwny i średnio pasujący do serii.

Dobre fantasy. Książka dobrze napisana. Jedyny mankament jaki widzę, to, że sama fabuła się trochę kręci w kółko. Mimo to warto

Dobre fantasy. Książka dobrze napisana. Jedyny mankament jaki widzę, to, że sama fabuła się trochę kręci w kółko. Mimo to warto