Bardzo ciekawa i świetnie napisana. Polecam!!

Bardzo ciekawa i świetnie napisana. Polecam!!

Zdecydowanie zbyt długa książka, nawet gdy czyta sie ją w oryginale. Autor przeprowadza swoiste rozliczenie swojego czasu poświęconego na prace nad teoria strun i rozczarowania. Pomimo wysiłków wielu bardzo inteligentnych i pracowitych fizyków, od 30 lat ta teoria, a lepiej powiedzieć różne modele oparte na pomyśle elementarnej struny, nie może się pochwalić nie tylko weryfikacją swoich przewidywań z eksperymentem, ale nawet jednoznacznych wyliczeń, które doświadczalny mogliby sprawdzić. Ta koncepcja miała być teorią obejmującą zarówno mechanikę kwantową jak i teorię względności, unifikować świat kwantowo-polowy z klasycznym obrazem teorii Einsteina. I choć powstało wiele bardzo ciekawych i skomplikowanych modeli matematycznych, żaden z nich nie doprowadził do wyeliminowania arbitralnie zakładanych parametrów, nie został potwierdzony w doświadczeniu.
I na tym tle Smolin, aktualnie profesor w kanadyjskim Perimeter Institute, snuje swoje rozważania na temat środowiska fizyków, różnych nawyków i nieprawidłowości w nim panujących, braku przełomowych pomysłów, pewnego skosztowania metodyki fizyki. Nie daje gotowej recepty, jak sprawić, żeby znowu coś ciekawego się działo w fizyce teoretycznej, ale proponuje wrócić do podstaw: decydującej roli doświadczenia w potwierdzeniu bądź zanegowaniu jakiegoś modelu, wspierania różnorodnych pomysłów, a nie tylko tych aktualnie modnych, przywrócenia znaczenia wyobraźni w badaniach naukowych.
Autor starał się jak najprościej wyjaśnić skomplikowane modele wielowymiarowych wszechświatów, strun, membran i innych quasi-geometrycznych struktur. Ale po jakimś czasie czułem się przytłoczony nadmiarem terminologii. Po prostu autor chba chciał powiedzieć za dużo i za zbyt szczegółowo.

Zdecydowanie zbyt długa książka, nawet gdy czyta sie ją w oryginale. Autor przeprowadza swoiste rozliczenie swojego czasu poświęconego na prace nad teoria strun i rozczarowania. Pomimo wysiłków wielu bardzo inteligentnych i pracowitych fizyków, od 30 lat ta teoria, a lepiej powiedzieć różne modele oparte na pomyśle elementarnej struny, nie może się pochwalić nie tylko...

Następna wspaniała książka Lee Smolina. Autor ten ma dar omawiania trudnych teorii w zrozumiały sposób. W tej książce w sposób bezstronny omawia stan i perspektywy teorii strun. Twierdzi, że teoria ta jako spekulatywny kierunek jest przeinwestowana i przereklamowana. Teoria strun padła ofiarą myślenia grupowego i może okazać się ślepą uliczką. Z otwartym umysłem szuka i rozpatruje inne teorie i możliwości. Przede wszystkim stara się trzymać faktów doświadczalnych. Widać, że bardzo zależy mu na dalszym owocnym rozwoju fizyki teoretycznej.

Sama książka ma niestety sporo błędów językowych - nie świadczy to dobrze o wydawnictwie Prószyński i S-ka.

Następna wspaniała książka Lee Smolina. Autor ten ma dar omawiania trudnych teorii w zrozumiały sposób. W tej książce w sposób bezstronny omawia stan i perspektywy teorii strun. Twierdzi, że teoria ta jako spekulatywny kierunek jest przeinwestowana i przereklamowana. Teoria strun padła ofiarą myślenia grupowego i może okazać się ślepą uliczką. Z otwartym umysłem szuka i...

Treść ciekawa i skłaniająca do niejednej refleksji - niestety wydanie jest tak koszmarnie pełne wszelkiego rodzaju błędów językowych i interpunkcyjnych, że woła to o pomstę do nieba...

Treść ciekawa i skłaniająca do niejednej refleksji - niestety wydanie jest tak koszmarnie pełne wszelkiego rodzaju błędów językowych i interpunkcyjnych, że woła to o pomstę do nieba...