Zaślubiny patyków

Wiele ta książka zmieniła w moim życiu, na początku sceptycznie, wręcz niechętnie, w końcu nie potrafiłem przestać do niej wracać, teraz krąży po moim mieście, nieopatrznie podarowałem ją jakieś sąsiadce w poczekalni w przychodni i tyle ją widziałem...

Wiele ta książka zmieniła w moim życiu, na początku sceptycznie, wręcz niechętnie, w końcu nie potrafiłem przestać do niej wracać, teraz krąży po moim mieście, nieopatrznie podarowałem ją jakieś sąsiadce w poczekalni w przychodni i tyle ją widziałem...

Pokaż mimo to

Książka udowadnia, że warto wierzyć w magię i cuda. :) Wiele zdarzeń opisywanych w powieści nie może się zdarzyć, ale mnie to nie przeszkadza. Lubię pofantazjować. :)

Książka udowadnia, że warto wierzyć w magię i cuda. :) Wiele zdarzeń opisywanych w powieści nie może się zdarzyć, ale mnie to nie przeszkadza. Lubię pofantazjować. :)

Pokaż mimo to

Jonathan Carroll jak zwykle przekonuje Czytelników, że magia istnieje, a cuda mogą się wydarzyć. To opowieść magiczna, pełna niezwykłych zdarzeń i nietuzinkowych postaci, które muszą zmierzyć się ze swym życiem, tak na poważnie. Główna bohaterka uczy nas czym jest miłość, poświęcenie,a także strata i cierpienie. I pokazuje, że bez zrozumienia siebie i swej historii niczego nie możemy w swym życiu wyjaśnić. Niezmiennie polecam, gdyż warto sięgać po pozycje tego autora.

Jonathan Carroll jak zwykle przekonuje Czytelników, że magia istnieje, a cuda mogą się wydarzyć. To opowieść magiczna, pełna niezwykłych zdarzeń i nietuzinkowych postaci, które muszą zmierzyć się ze swym życiem, tak na poważnie. Główna bohaterka uczy nas czym jest miłość, poświęcenie,a także strata i cierpienie. I pokazuje, że bez zrozumienia siebie i swej historii niczego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Zaślubiny patyków" to powieść pełna magii, duchów, osobliwości, zdarzeń niemożliwych a czasem upiornych i strasznych.
To także książka o przeszłości, przemijaniu, śmierci, stracie ukochanych.
Należy do nurtu realizmu magicznego, czym dalej tym częściej zdarzają się rzeczy niemożliwe.

"Zaślubiny patyków" napisane są raczej zwięźle, bez niepotrzebnych zdań. Wciągają ale, nie od razu, dopiero około w połowie nie mogłem się oderwać od tej powieści.
W moim uznaniu autor troszkę przesadził w opisywaniu zdarzeń niemożliwych, w drugiej części powieści jest ich trochę za dużo i są straszne.

Główną bohaterkę Mirandę Romanac prześlauje fatum, traci osoby które kocha. Najpierw Jamesa Stillmana z którym chodziła w ogólniaku, potem największą miłość jej życia Hugh Oakleya.

Książkę czyta się dobrze i raczej szybko. Nie jest ona jednolita, inaczej jest napisana na początku inaczej w środku, pod koniec także się zmienia sposób narracji.

Myślę że mogę ją z czystym sumieniem polecić nie tylko fanom twórczości Jonathana Carrolla. Stawiam trochę naciągane 8/10.

"Zaślubiny patyków" to powieść pełna magii, duchów, osobliwości, zdarzeń niemożliwych a czasem upiornych i strasznych.
To także książka o przeszłości, przemijaniu, śmierci, stracie ukochanych.
Należy do nurtu realizmu magicznego, czym dalej tym częściej zdarzają się rzeczy niemożliwe.

"Zaślubiny patyków" napisane są raczej zwięźle, bez niepotrzebnych zdań. Wciągają ale,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To druga książka Jonathana Carrolla jaką przeczytałam. O ile sama historia głównej bohaterki "Zaślubin patyków" mnie początkowo wciągnęła to jednak zwrot pisarza w stronę zjawisk nadnaturalnych już po pewnym czasie zaczął mnie nużyć. Po prostu ta część powieści jest, jak dla mnie, zbyt rozbudowana i przez to jakby mało czytelna. Co nie znaczy, że nie pojęłam w czym rzecz, a wątek nieśmiertelności i rezygnowania z niej wydał mi się dość oryginalny i intrygujący w swej oczywistej nierealności. Początkowo myślałam o doczytaniu pozostałych części trylogii, ale to jednak nie moja bajka...

To druga książka Jonathana Carrolla jaką przeczytałam. O ile sama historia głównej bohaterki "Zaślubin patyków" mnie początkowo wciągnęła to jednak zwrot pisarza w stronę zjawisk nadnaturalnych już po pewnym czasie zaczął mnie nużyć. Po prostu ta część powieści jest, jak dla mnie, zbyt rozbudowana i przez to jakby mało czytelna. Co nie znaczy, że nie pojęłam w czym rzecz, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

U Jonathana Carrolla cenię elegancję języka, błyskotliwy czarny humor oraz umiejętność splatania realnego życia z wątkami surrealistycznymi. Ta powieść jest wzorcową egzemplifikacją stylu autora Krainy Chichów i przeczytanie jej było dla mnie przyjemnością z obcowania ze zmysłowymi cudami tej smakowitej prozy.

Miranda Romanac to typowa carrollowska bohaterka. Aktywna życiowo, realizująca się jako antykwariuszka handlująca białymi krukami i cennymi bibelotami z życia sławnych osób. Wydaje się być osobą doskonale pogodzoną z sobą i światem. Ale już wkrótce w jej życiu pojawi się szczelina, przez którą zajrzy inna rzeczywistość. Historia namiętnej, głęboko angażującej miłości i związku z Hughem Oakleyem właśnie w tę stronę ją poprowadzi. Jej udziałem staje się oniryczna podróż wewnętrzna i konfrontacja z prawdą o sobie samej.

Jonathan Carroll ma swoistą umiejętność wypowiadania się o związkach życia ze śmiercią z zaskakującym optymizmem. Bo pomimo mroku, wymowa tej książka jest pełna nadziei, a za posępnymi wizjami, wśród których krąży bohaterka nieoczekiwanie pojawia się blask nowego świtu. Dochodząc do końca lektury czytelnik może być mimo wszystko pokrzepiony. Z pewnością jedna z najbardziej udanych powieści autora.

U Jonathana Carrolla cenię elegancję języka, błyskotliwy czarny humor oraz umiejętność splatania realnego życia z wątkami surrealistycznymi. Ta powieść jest wzorcową egzemplifikacją stylu autora Krainy Chichów i przeczytanie jej było dla mnie przyjemnością z obcowania ze zmysłowymi cudami tej smakowitej prozy.

Miranda Romanac to typowa carrollowska bohaterka. Aktywna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Ilekroć w twoim życiu wydarzy się coś naprawdę istotnego, poszukaj najbliższego patyka i zapisz na nim tę okoliczność i datę. Kiedy się zestarzejesz, rozchorujesz albo będziesz pewna, że zostało ci mało czasu, zbierz wszystkie w wiązankę i spal ją. Dokonaj zaślubin patyków". Druga część trylogii- bardziej Carrollowska niż pierwsza. Jest magia, jest niebanalna historia miłosna. Warto przeczytać w wakacje, z braku laku, z nadmiaru czasu i z braku innego wyboru. Nie jest źle, ale idealnie też nie jest. Carroll budzi się z zimowego snu po "Całując Ul" ale jeszcze nie do końca jest sobą.

"Ilekroć w twoim życiu wydarzy się coś naprawdę istotnego, poszukaj najbliższego patyka i zapisz na nim tę okoliczność i datę. Kiedy się zestarzejesz, rozchorujesz albo będziesz pewna, że zostało ci mało czasu, zbierz wszystkie w wiązankę i spal ją. Dokonaj zaślubin patyków". Druga część trylogii- bardziej Carrollowska niż pierwsza. Jest magia, jest niebanalna historia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

nie chcę przeczytać

nie chcę przeczytać

Pokaż mimo to

Kolejna dziwna książka z tego młodego jeszcze roku, ale w przypadku Carrolla to już chyba sobie zapamiętam, że u niego zaczyna się normalnie, a potem jest coraz dziwniej. On chyba tak już ma, że zaczyna pisać książkę, a gdzieś po drodze dochodzi do wniosku, że jest za normalna i historię wykręca tak, że nie wiadomo, o co dokładnie chodzi.

Przez pierwszych kilkadziesiąt stron miałam wrażenie, że czytam historię dość młodej kobiety. Po prostu. Potem okazało się, że czytam historię o światach równoległych, powracających dzięki swego rodzaju reinkarnacji wcieleniach i generalnie o tym, co mogłoby być, co jest i co będzie. Ciekawe doświadczenie.

Kolejna dziwna książka z tego młodego jeszcze roku, ale w przypadku Carrolla to już chyba sobie zapamiętam, że u niego zaczyna się normalnie, a potem jest coraz dziwniej. On chyba tak już ma, że zaczyna pisać książkę, a gdzieś po drodze dochodzi do wniosku, że jest za normalna i historię wykręca tak, że nie wiadomo, o co dokładnie chodzi.

Przez pierwszych kilkadziesiąt...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Piękna melancholia.

Piękna melancholia.

Pokaż mimo to