Gra o wszystko

"Gra o wszystko" jest trzecią częścią serii o psycholog Aleksandrze Wilk, ale nieznajomość dwóch poprzednich w niczym mi nie przeszkadzała.
Początek książki wydaje się być trochę trudnym, ponieważ przed moimi oczami przewinęło się sporo bohaterów i potrzebowałam nieco czasu na ułożenie sobie w głowie, kto jest kim.
Powieść wyróżnia się wielowątkową, bogatą akcją. Toczy się tu równolegle kilka spraw: ta sprzed 30 lat, dotycząca śmierci dziewięcioletniej Marysi oraz bieżące sprawy morderstw przypominających bardziej samobójstwa, do których dochodzi w dziwnych, zainscenizowanych okolicznościach. Do tego zestawu dodać należy wątek psycholog Aleksandry, Ilony - siostry jej zmarłego męża oraz Urszuli - profilerki z Łodzi. Jak widać, trudno się nudzić przy tak bogatej fabule.

To, co z całą pewnością wyróżnia tę książkę i czyni ją niepowtarzalną, to przedstawienie różnych dewiacji seksualnych, które są pośrednią przyczyną zgonów. Autorka przybliża nam złożoność problemu, kreując bohaterów, którzy wiodą na pozór normalne życie, ale mają za to niecodzienne i trudne do zrozumienia oczekiwania seksualne. Zakończenie powieści przynosi rozwiązanie zagadki, kto bawi się w Pana Boga i zsyła śmierć, ale jak dla mnie było zupełnie nieprzewidywalne, gdyż typowałam inną osobę. Zatem autorka świetnie zwodzi czytelnika, któremu co rusz podsuwa inne sugestie.

Podsumowując, świetna lektura, a jednocześnie dawka wiedzy o tym, jak bardzo złożona i różnorodna jest ludzka psychika.

"Gra o wszystko" jest trzecią częścią serii o psycholog Aleksandrze Wilk, ale nieznajomość dwóch poprzednich w niczym mi nie przeszkadzała.
Początek książki wydaje się być trochę trudnym, ponieważ przed moimi oczami przewinęło się sporo bohaterów i potrzebowałam nieco czasu na ułożenie sobie w głowie, kto jest kim.
Powieść wyróżnia się wielowątkową, bogatą akcją. Toczy się...

Nie mogłem się wstrzelić w ta książkę, zeszło mi 1,5 tygodnia zanim ja skończyłem. Zawsze gdy się zabierałem to coś nagłego wyskakiwało i musiałem odkładać po kilku stronach. Ale na szczęście ostatnie dwa wieczory to już 'normalne" czytanie i wówczas "Gra o Wszystko" mnie wciągnęła do swego świata. Bardzo ciekawy temat, daje do myślenia i kolejny raz uświadamia nam, że nie jesteśmy w stanie oceniać ludzkich zachowań w kontekście dobre czy złe. To dużo bardziej skomplikowane....

Nie mogłem się wstrzelić w ta książkę, zeszło mi 1,5 tygodnia zanim ja skończyłem. Zawsze gdy się zabierałem to coś nagłego wyskakiwało i musiałem odkładać po kilku stronach. Ale na szczęście ostatnie dwa wieczory to już 'normalne" czytanie i wówczas "Gra o Wszystko" mnie wciągnęła do swego świata. Bardzo ciekawy temat, daje do myślenia i kolejny raz uświadamia nam, że...

Po "Grze pozorów" myślałam, że już nie sięgnę po książki Pani Opiat-Bojarskiej, ale przemogłam się i "Grę o wszystko" mimo wszystko udało mi się przeczytać. Może nie jest to jakaś nadzwyczajna książka, ale są zabójstwa, jest zagadka, jest do końca niepewność, czyli wszystko to, co w takiej książce powinno się znaleźć. Pracę autorki oceniam na pięć gwiazdek.
Niestety jedno się nie zmieniło - ilość błędów w książce jest powalająca! Pan redaktor i Pani korektorka najwidoczniej nie znają się na swojej robocie, bo w książce można znaleźć chyba wszystkie możliwe błędy, i to nawet takie zupełnie podstawowe! Pytanie do wydawnictwa: skąd bierzecie takich specjalistów??? Gdyby pracowali uczciwie, to błędów byłoby kilka w całej książce, a teraz jest po kilka na jednej stronie! To brak szacunku dla czytelników.
Pracę wydawnictwa oceniam na jedną gwiazdkę.

Po "Grze pozorów" myślałam, że już nie sięgnę po książki Pani Opiat-Bojarskiej, ale przemogłam się i "Grę o wszystko" mimo wszystko udało mi się przeczytać. Może nie jest to jakaś nadzwyczajna książka, ale są zabójstwa, jest zagadka, jest do końca niepewność, czyli wszystko to, co w takiej książce powinno się znaleźć. Pracę autorki oceniam na pięć gwiazdek.
Niestety jedno...

Z Łodzi do Poznania zostaje przeniesiona Urszula Zimińska. Ma tam stworzyć komórkę zajmowania się spawami sprzed laty. Tak w Poznaniu powstaje Archiwum Z. Z kolei nad Panią psycholog Aleksandrą Wilk znowu pojawiają się czarne chmury. W ciągu kilku dni ginie kilka osób. Początkowo policja myśli, że to samobójstwa. Wspólnym elementem wszystkich tych osób jest właśnie Aleksandra Wilk, która otrzymuje status podejrzanej. Szybko okazuje się jednak, że wspólnym elementem tych osób jest także terapia grupowa. Okazuje się, że wszyscy mieli wstydliwe sekrety i perwersyjne upodobania. Oj działo się w tej książce, oj działo.

Z Łodzi do Poznania zostaje przeniesiona Urszula Zimińska. Ma tam stworzyć komórkę zajmowania się spawami sprzed laty. Tak w Poznaniu powstaje Archiwum Z. Z kolei nad Panią psycholog Aleksandrą Wilk znowu pojawiają się czarne chmury. W ciągu kilku dni ginie kilka osób. Początkowo policja myśli, że to samobójstwa. Wspólnym elementem wszystkich tych osób jest właśnie...

Kiedy przeczytałem cykl "Kryształowi" wiedziałem, że zapamiętam nazwisko autorki. Joanna Opiat-Bojarska stała się dla mnie symbolem świetnego literackiego stylu i inteligentnie konstruowanej fabuły.
Kiedy więc w znajomym antykwariacie zobaczyłem 'Grę o wszystko' kupiłem bez zastanowienia.
Okazało się, że to trzeci tom opowieści o psycholog Aleksandrze Wilk, ale nie przeszkadzało to zbytnio w lekturze.

W Poznaniu, w niejasnych okolicznościach umierają a raczej giną osoby o dość nietypowych upodobaniach seksualnych. Okazuje się, że to byli pacjenci pani Aleksandry. Przebywająca akurat służbowo w Poznaniu policyjna profilerka z Łodzi, włącza się do prowadzonego śledztwa z uwagi na fakt, że jest przyjaciółką pani psycholog.
Akcja książki jest prowadzona płynnie, narracja wielotorowa, styl autorki bez zarzutu.

A jednak nie wszystko mi pasowało.

Ilość zboczeń, dewiacji i odchyleń jest w powieści zdecydowanie zbyt duża. Świadomie używam takich określeń, bo pojęcie 'parafilia' do mnie nie trafia. To jest jakieś ukute przez psychologów, psychiatrów czy cholera wie kogo, pojęcie, które tak naprawdę, moim zdaniem, tylko zaciemnia sedno sprawy.
Jasne, nie każdy lubi w seksie to samo, ale przymuszanie żony do zdrady i czekanie 'na potem' gdy wróci, pedofilia czy okładanie fiuta lodami czekoladowymi i marzenie, żeby drugi facet to zlizał nie jest normalne i musi być traktowane w kategoriach dziwactw i zboczeń. Psychologowie dla takiego zachowania zawsze znajdą jakieś 'uczone i mądre' wyjaśnienie, ale oni już tak mają.
Poza tym raził mnie zbyt częsty brak profesjonalizmu u profilerki Urszuli i nieprzekonujące rozwiązanie sprawy.
I jeszcze ten 'Gwiazdor'!! Kto to jest ?? Jakiś pociotek Dziadka Mroza ? Bohater którejś z kolejnych telenoweli ? Czy naprawdę Święty Mikołaj ma zostać powoli gumkowany z naszej tradycji, z naszej pamięci ??

Powieść nie jest zła, prawdopodobnie sięgnę po poprzednie tomy, ale to jednak nie jest poziom 'Kryształowych'.

6/10.

Kiedy przeczytałem cykl "Kryształowi" wiedziałem, że zapamiętam nazwisko autorki. Joanna Opiat-Bojarska stała się dla mnie symbolem świetnego literackiego stylu i inteligentnie konstruowanej fabuły.
Kiedy więc w znajomym antykwariacie zobaczyłem 'Grę o wszystko' kupiłem bez zastanowienia.
Okazało się, że to trzeci tom opowieści o psycholog Aleksandrze Wilk, ale nie...

Najlepsza część cyklu, a to za sprawą nietypowych zbrodni na osobach z nietypowymi preferencjami seksualnymi. Książka ma dużo zwrotów akcji zwłaszcza na końcu. Mamy również drugi wątek niewyjaśnionej zbrodni sprzed lat, którą prowadzi policjantka znana z poprzedniej części. Wielka szkoda, że podkomisarz Ula non stop powtarza jedno angielskie przekleństwo co staje się z czasem irytujące.

Najlepsza część cyklu, a to za sprawą nietypowych zbrodni na osobach z nietypowymi preferencjami seksualnymi. Książka ma dużo zwrotów akcji zwłaszcza na końcu. Mamy również drugi wątek niewyjaśnionej zbrodni sprzed lat, którą prowadzi policjantka znana z poprzedniej części. Wielka szkoda, że podkomisarz Ula non stop powtarza jedno angielskie przekleństwo co staje się z...

pożegnanie z przygodami psycholożki Aleksandry,która w ostatnim tomi musi mocno się postarć, żeby udowodnić swoją niewinność....choć wszystko wokół wskazuje na jej winę

pożegnanie z przygodami psycholożki Aleksandry,która w ostatnim tomi musi mocno się postarć, żeby udowodnić swoją niewinność....choć wszystko wokół wskazuje na jej winę

W kolejnej części nowe intrygi i emocje. Świetnie się czyta. Polecam.

W kolejnej części nowe intrygi i emocje. Świetnie się czyta. Polecam.

Od razu przyznam, że ta część podobała mi się najbardziej. Sympatia do pióra autorki rosła u mnie z każdym kolejnym tomem. Gra o wszystko to taka historia, od której ciężko było mi się oderwać. Już na samym początku czułam, że to będzie naprawdę dobre. I było!

Aleksandra Wilk znowu nie zaznaje spokoju. W jej rodzinnym Poznaniu co kilka dni ginie kolejny człowiek. Dziwne okoliczności, przekonania, że to samobójstwa i jeden puzzel, który łączy całą układankę. Wszystkie ofiary to pacjenci Pani Psycholog.

Urszula Zimińska, łódzka policjantka, poznana w drugiej części trylogii dostaje przeniesienie do Poznania, by rozwikłać zagadkę sprzed kilkudziesięciu lat.

Angażuje się również w sprawę niewyjaśnionych zabójstw. Obie kobiety zaczynają swoje śledztwo. I tym razem poszlaki prowadzą do tego, że zabójcą może okazać się sama Aleksandra. Policja podejrzewa, że ta manipuluje Ulą i przedstawia jej tylko niektóre z dowodów.


A tym co również łączy ofiary jest parafilia, czyli specyficzne dewiacje seksualne. Szczerze nigdy nie zagłębiałam się w te tematy. Dopiero to jak autorka przedstawiła takie upodobania uświadomiło mi, że może to wydawać się  odrzucające i nawet obleśne, ale to naprawdę indywidualna sprawa. Ludzie doświadczający tego też nie mają łatwo, żeby się z tym pogodzić. A to wszystko jak zazwyczaj ma początki już w najmłodszych latach.

Ogólnie bardzo podoba mi się duet Oli i Uli. Choć to dwie zupełnie inne osobowości, to razem mogą zawojować świat i dotrzeć do rozwiązania każdej zagadki.

Od razu przyznam, że ta część podobała mi się najbardziej. Sympatia do pióra autorki rosła u mnie z każdym kolejnym tomem. Gra o wszystko to taka historia, od której ciężko było mi się oderwać. Już na samym początku czułam, że to będzie naprawdę dobre. I było!

Aleksandra Wilk znowu nie zaznaje spokoju. W jej rodzinnym Poznaniu co kilka dni ginie kolejny człowiek. Dziwne...

Emocje nie zabijają.

Emocje nie zabijają.