Autorzy książki Produkty pszczół w medycynie po raz trzeci dają społeczeństwu najnowsze osiągnięcia nauki i praktyki w obszarze apiterapii. Temat obecnie bardzo nośny a wywodzący się z kilkusetletniej praktyki medycyny ludowej (naturalnej),określanej dzisiaj mianem medycyny niekonwencjonalnej albo alternatywnej. Nośność tematu wynika z kilku przyczyn, w tym dwie trzeba uznać za podstawowe. Postęp cywilizacyjny, nad wyraz przyśpieszony, działa burząco na ekosystemy całego świata. Skupiska ludzkie przyjmują kształt gigantycznych metropolii, przekraczając możliwości chłonne środowiska przyrodniczego. W nowych niezrównoważonych warunkach pojawiają się nowe zarazki chorobotwórcze, zatrucia, alergeny, napromieniowania itd. Organizm ludzki jest atakowany agresywniej i częściej niż dawniej. Informacje o przypadkach epidemii, skażeń i przy tym braku odpowiednich lekarstw budzi powszechny strach. Psychoza strachu popycha do szukania pewnych i możliwie łatwo dostępnych środków leczniczych. To przyczyna pierwsza. Cechą dodatnią tego postępu w ostatnim półwieczu jest natomiast lepsze ogólne wykształcenie ludzi, poszerzenie wiedzy o możliwościach utrzymania swojego organizmu w dobrej kondycji, najczęściej przy pomocy medyków i higienistów. Nie małą rolę w naszym kraju odegrała w tym okresie bezpłatna opieka lekarska, bo wykształciła nawyk korzystania z ośrodków zdrowia, szpitali, sanatoriów. Dzisiaj wszyscy korzystamy chętniej i częściej z usług medycznych niż dawniej. To uznaję za drugą przyczynę szerokiego aktualnie zainteresowania się medycyną, lekarstwami.
Niestety medycyna przy wielu chorobach jest jeszcze bezradna, skazana na poszukiwania nowych środków leczniczych, nowych metod diagnozowania i kuracji. Jest to zresztą nieodłączny element medycyny jako dyscypliny i jako zawodu. Nawrót do ludowych sposobów leczenia jest jedną z dróg wzbogacania wiedzy medycznej i właśnie w tym miejscu produkty pszczół oferują bogate możliwości. Miód, pyłek kwiatowy, propolis, mleczko pszczele czy jad przedstawiają bogaty zestaw substancji chemicznych (200-300 każdy). Dominująca większość z nich oddziaływa korzystnie albo nawet leczniczo na różne układy organizmu ludzkiego:: krążenia, oddechowy, nerwowy, immunologiczny itd.
Niepodważalną zasługą Autorów tej książki jest zgromadzenie, przy wykorzystaniu literatury światowej, licznych danych o składzie chemicznym tych produktów, o ich działaniu na określone dolegliwości czy schorzenia człowieka. Dość często wzbogacają je wynikami własnych badań. Można twierdzić, że autorzy tej publikacji przyczyniają się bardzo skutecznie, dzięki bogatej podbudowie naukowej, do zacierania różnicy między medycyną alternatywną, na tym przynajmniej odcinku, a medycyną właściwą. Apiterapia świadomie nawiązuje do swojej historii ale włącza ją obecnie w obszar medycyny właściwej, z pełnym jej warsztatem badawczo-analitycznym. Różnice jakościowe znikają w tempie przyśpieszonym.
Autorzy publikację swoją adresują wyraźnie do środowiska lekarskiego. Zastosowana prawie podręcznikowa forma opracowania ma ułatwić lekarzom podejmowanie decyzji przy stosowaniu preparatów z produktów pszczół jak i uświadomić o stopniu zagrożenia i odpowiedzialności za skutki leczenia, np. przy przedawkowaniu. Główny walor książki leży w dobrym i sugestywnym uzasadnieniu potrzeby stosowania produktów pszczół w lecznictwie, bardzo efektywnych a dotychczas mało poznanych.
Masowy czytelnik tej książki, nie mający przygotowania nawet przyrodniczego też skorzysta z jej treści, dzięki klarownym opisom, poświęconym szczególnie objawom schorzeń, metodom stosowania preparatów apiterapeutycznych, dozowania czy unikania niebezpiecznych składników. Można domniemywać, że nakład tej pozycji szybko zostanie wyczerpany, podobnie jak dwie poprzednie pozycje tych samych Autorów z lat 1992 i 1994 r.
Prof. dr hab. Leon Bornus