''Dalekie podróże z Bliską'' to kontynuacja książki ''Ślad przeznaczenia''. Po poznaniu głównej bohaterki w pierwszej części od razu sięgnęłam po kolejną, bo chciałam poznać dalsze jej losy. Jak już pisałam w poprzedniej recenzji - polubiłam twórczość pani Agnieszki Moniki Polak i zabrałam się za tę książkę z nadzieją, że ta również mi się spodoba.

W tej książce poznajemy dalsze losy Moniki Bliskiej. Kobieta nadal pracuje w biurze, pisze kolejną książkę i zabiera nas se sobą w liczne miejsca. Są to nie tylko wyjazdy turystyczne, ale także podróże w głąb siebie. Główna bohaterka dzieli się z nami swoimi doświadczeniami i kolejny raz spotyka interesujących ludzi, a przy tym obserwujemy jej codzienność i poznajemy jej przemyślenia.

Kolejny raz miałam wrażenie, że autorka pokazuje nam trochę swojego życia. Na okładce pierwszej części można przeczytać, że Monika Bliska to alter ego pisarki, a do tego jak już wspominałam - sporo je łączy. Główna bohaterka nadal wzbudza we mnie sporo sympatii. To silna i inteligentna kobieta, która pokazuje czytelnikom, że jeśli naprawdę czegoś się chce to można to osiągnąć, spełniać swoje marzenia i cele. Jest taka jak my, ale przy tym potrafi zainspirować i zmotywować. Przeznaczenie jest dla niej bardzo ważne i według niej na wszystko musi przyjść odpowiedni czas.

Tak jak w poprzedniej części tak i tutaj akcja toczy się spokojnie i panuje w niej niezwykły klimat. Pani Agnieszka Monika Polak porusza tutaj naprawdę sporo ciekawych tematów: metafizyka, poczucie własnej wartości, akceptacja samego siebie, a nawet mamy wątek o regresji czyli sesji, dzięki której można się dowiedzieć kim się było w poprzednich wcieleniach. Motyw reinkarnacji bardzo mnie zainteresował i czytając rozdziały poświęcone temu tematowi sama się nad tym wszystkim zastanawiałam. To jednak nie wszystko, bo autorka opowiada również o przemocy, stereotypach i o osobach niepełnosprawnych. Przyjaciółka bohaterki (Teresa) jest niewidoma i w tej części lepiej poznajemy ją i jej doświadczenia. Byłam pod wrażeniem jak świetnie sobie radzi pomimo tego co ją spotkało. Nie da się jej nie lubić, bo kobieta wzbudza szacunek w czytelniku i pokazuje nam, że nie można się poddawać, że trzeba walczyć o siebie. Monika dzięki swoim podróżom pokazuje nam dużo interesujących miejsc. Razem z nią podróżujemy do Egiptu, Hiszpanii, a także nad polskie morze. Jest też rozdział, w którym barwnie opisany został Lublin.

Tutaj również jest narracja trzecioosobowa, a autorka operuje barwnym językiem. Klimatyczna atmosfera i sporo mądrych cytatów to dodatkowy plus tej książki. Pani Agnieszka Monika Polak opisuje codzienność, trudy życia, dzieli się przemyśleniami i potrafi przy tym naprawdę zmotywować. Podobnie jak w pierwszej części, tutaj również na początku rozdziałów pojawia się poezja. Muszę przyznać, że do wierszy jakoś nie mogłam się wcześniej przekonać, ale tutaj bardzo mi się to podobało i chyba zacznę więcej ich czytać.

''Dalekie podróże z Bliską'' to dobra i wartościowa kontynuacja. To kolejna życiowa i motywująca opowieść, która skłania do wielu refleksji. Znajdziemy tu też sporo ciekawostek i interesujących cytatów. Chętnie razem z bohaterką książki zwiedzałam te wszystkie miejsca i zastanawiałam nad wieloma aspektami. Cieszę się, że poznałam Monikę Bliską i mogłam zagłębić się w jej codzienność i jej losy.

''Dobro i przełamanie złej passy przychodzi wówczas, kiedy przestajemy o tym myśleć i do tego wracać. Ono przychodzi, kiedy wybaczamy i odpuszczamy. Wtedy nasza podświadomość oczyszcza się ze złej energii i zaczyna dziać się to, co jest dla nas przychylne, dobre, pożądane i wpisane w nasz Boski Plan.''

http://czytam-wszystko.blogspot.com

''Dalekie podróże z Bliską'' to kontynuacja książki ''Ślad przeznaczenia''. Po poznaniu głównej bohaterki w pierwszej części od razu sięgnęłam po kolejną, bo chciałam poznać dalsze jej losy. Jak już pisałam w poprzedniej recenzji - polubiłam twórczość pani Agnieszki Moniki Polak i zabrałam się za tę książkę z nadzieją, że ta również mi się spodoba.

W tej książce poznajemy...

Pamiętacie Monikę Bliską ze „Śladu przeznaczenia”, Agnieszki Moniki Polak? Spotkałam się z nią znów w kolejnej książce autorki „Dalekie podróże z Bliską”.
Sam tytuł sugeruje, iż główna bohaterka będzie podróżować, zarówno w dokładnym znaczeniu tego słowa, ale także – do czego przyzwyczaiła nas autorka – w głąb siebie.
Monika ma poukładane i udane życie rodzinne oraz zawodowe. Nadal pisze i gra na skrzypcach. Cały czas spełnia swoje marzenia, ale w dużej mierze skupia się na otaczającej ją rzeczywistości i na poszukiwaniu sensu życia. Odbywa podróż „zapadając się w sobie”, słuchając głosu wewnętrznego ja. Czytając odbywamy tę podróż razem z nią. Możemy zastanowić się nad swoim życiem, marzeniami czy sensem tego co robimy. Pobudza nas do refleksji i rozmyślań.
Autorka ma niezwykły dar pisania w lekki i przystępny sposób o rzeczach ważnych i trudnych, takich jak na przykład wiara, reinkarnacja czy niepełnosprawność. Ponownie spotkamy się z niewidomą Teresą, poznając jej historię radzenia sobie z niepełnosprawnością, ale także Kasię – która nie widzi od dzieciństwa. Bowiem często zapominamy w tym szalonym świecie, jak ważni są ludzie wokół nas. Przecież możemy się od nich wiele uczyć i czerpać pełnymi garściami.
Książka wzbogacona jest w wiersze autorki, pojawiają się one na wstępie niektórych rozdziałów. Mój ulubiony, to „Samki życia”. Właściwie jest on kwintesencją tego, o czym pisze autorka i co jest dla niej ważne ….

Smakuję życie
Dzień po dniu
Kęs za kęsem
Różnymi zmysłami
Wsłuchując się w tętniące gwarem ulice
Rozmowy mijanych przypadkowo ludzi
Szelest szumiących liści
Łapiąc promień jesiennego słońca
Karmiąc się codziennym oddechem
Okruchami szczęścia
Smakuję życie
Ciesząc się każdą spotkaną osobą
Dziękując za myśli i słowa

Powoli je trawię, gubiąc resztki rozsądku
Z łakomstwem zajadając kromki nadziei.

Serdecznie zachęcam do lektury obu książek, idealne na letnie, leniwe popołudnie.


http://zyje-bo-czytam.blogspot.com/2017/06/dalekie-podroze-z-bliska-agnieszka.html

Pamiętacie Monikę Bliską ze „Śladu przeznaczenia”, Agnieszki Moniki Polak? Spotkałam się z nią znów w kolejnej książce autorki „Dalekie podróże z Bliską”.
Sam tytuł sugeruje, iż główna bohaterka będzie podróżować, zarówno w dokładnym znaczeniu tego słowa, ale także – do czego przyzwyczaiła nas autorka – w głąb siebie.
Monika ma poukładane i udane życie rodzinne oraz...

"Życie jest nieprzewidywalne, a jego ścieżki i osoby, które na nich spotykamy, nigdy nie pozostają bez wpływu na jego dalszy bieg".


Nasze życie to wieczna wędrówka, bez początku i bez końca. Nie wiemy skąd przybywamy i nie wiemy dokąd zmierzamy. Znamy jedynie nasze tu i teraz, a przez całe życie będące swoistą podróżą, zadajemy sobie pytania o cel istnienia. Losy głównej bohaterki, czyli Moniki Bliskiej nie będą więc nikomu obce, gdyż każdy z nas odnajdzie w nich cząstkę siebie.

Agnieszka Monika Polak to urodzona w 1968 r. w Lublinie dziennikarka, która zadebiutowała na łamach Gazety Mówionej. Absolwentka Wydziału Pedagogiki i Psychologii, posiada także wykształcenie muzyczne. Autorka marzyła o pracy w orkiestrze, jednak los inaczej pokierował jej życiem, gdyż pracuje w branży metalowej. Zadebiutowała prozatorsko w 2012 r. książką pt. "Mimo wszystko".

Monika Bliska cały czas rozwija się na polu pisarskim i muzycznym. Odbywa spotkania autorskie, poznaje nowych ludzi oraz pogłębia przyjaźń z niewidomą Teresą, która uczy ją, jak czerpać pełnymi garściami radość z życia. Bohaterka zabiera także czytelnika w podróże po różnych miejscach, które inspirują do działania.

"Dalekie podróże z Bliską" to kontynuacja książki "Ślad przeznaczenia", która to utrzymana jest w podobnym klimacie, jak część pierwsza. Główna bohaterka, alter ego autorki, cały czas poszukuje ważnych wartości w swoim życiu, zarażając innych swoim optymizmem i podejściem do wielu problemów. Tom ten, w moim odczuciu, głębiej porusza kwestie duchowe i metafizyczne, dzięki czemu czytelnik zostaje niemalże zmuszony do wielu refleksji w obszarze wiary w istnienie Boga, wiary w przeznaczenie, czy też wiary w idee ciągłego rozwoju.

Wiele w tej książce mowy o wierze w wędrówkę dusz, czyli o życiu w różnych wcieleniach. To temat, który od lata sama zgłębiam, więc z wielką ciekawością poczytałam o sesjach regresji, w jakich uczestniczy Monika. Muszę nawet przyznać, że zaczęłam sama zastanawiać się nad tym, czy nie wziąć udział w takim spotkaniu, gdyż to niezwykle fascynujące móc dowiedzieć się, kim byłam w swoich poprzednich życiach.

Książka oprócz wymiaru duchowego, zajmuje się także bardziej przyziemnymi problemami, z jakimi borykają się ludzie od zarania dziejów. Mowa tutaj o przemocy w rodzinie, wykluczeniu ze społeczeństwa, czy też uprzedzeniach, które zbyt często budują naszą świadomość. Mądre słowa i mądra prawda życiowa wyziera z kart stron tego utworu. Fragmenty mówiące o aktywnej rehabilitacji, mocno mnie zaciekawiły, a lekki akcent w postaci przytoczenia sylwetek kilku znanych mi blogerów książkowych, wywołał bardzo pozytywne odczucia.

"Dalekie podróże z Bliską" to książka pełna życiowych mądrości, ważnych refleksji i ciekawostek, jakie warto poznać. Po przeczytaniu dwóch tomów losów Moniki Bliskiej mam poczucie, że ich autorka stała mi się bardzo... bliska.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl

"Życie jest nieprzewidywalne, a jego ścieżki i osoby, które na nich spotykamy, nigdy nie pozostają bez wpływu na jego dalszy bieg".


Nasze życie to wieczna wędrówka, bez początku i bez końca. Nie wiemy skąd przybywamy i nie wiemy dokąd zmierzamy. Znamy jedynie nasze tu i teraz, a przez całe życie będące swoistą podróżą, zadajemy sobie pytania o cel istnienia. Losy głównej...

Piękna opowieść o sile wspólnego działania

Piękna opowieść o sile wspólnego działania

Autorka ponownie zabiera nas w ciekawą podróż pełną marzeń. Historia Moniki jest przepełniona mądrościami oraz humorem, ale nie brakuje w niej także momentów wzruszeń. Od samego początku bije z niej ogrom emocji.
Jeżeli jesteś marzycielami i lubicie osiągać zamierzone cele, które wyznaczyliście sobie w życiu, to zapewniam was, że utożsamicie się z główną bohaterkę powieści. Monika zabierze was w podróż przepełnioną marzeniami oraz humorem.

Więcej na http://www.bookparadise.pl/2017/05/dalekie-podroze-z-bliska-agnieszka.html

Autorka ponownie zabiera nas w ciekawą podróż pełną marzeń. Historia Moniki jest przepełniona mądrościami oraz humorem, ale nie brakuje w niej także momentów wzruszeń. Od samego początku bije z niej ogrom emocji.
Jeżeli jesteś marzycielami i lubicie osiągać zamierzone cele, które wyznaczyliście sobie w życiu, to zapewniam was, że utożsamicie się z główną bohaterkę powieści....

Książka „Dalekie podróże z Bliską” jest drugą odsłoną losów Moniki Bliskiej znanej nam już z powieści „Ślad przeznaczenia”, o której wspominałam Wam już kilka wpisów temu.
[Obie powieści do nabycia już od 5 maja!]

Po raz kolejny podróżujemy z naszą bohaterką nie tylko w sposób fizyczny, lecz również emocjonalny, gdyż na kartach powieści oprócz prozy autorka dzieli się bowiem z czytelnikami także swoją twórczością poetycką, co niewątpliwie dodaje całej publikacji odrobinę lirycznego charakteru.

W tym tomie Monika dokonuje ekspedycji w głąb samej siebie znacznie bardziej skupiając się na tym, co duchowe, na relacjach międzyludzkich oraz na tym, że postrzeganie świata z wielu różnych perspektyw może prowadzić do wielotorowych obserwacji i wielostronnych doświadczeń.

Opowieść ta jest naprawdę wielopłaszczyznowa, połączenie wiary katolickiej z jednoczesnym przekonaniem o wędrówce dusz staje się katalizatorem dla odbywanych przez bohaterkę sesji regresji. Nawiązanie do w/w sesji jest doskonałym pretekstem do rozważań na temat tego, jak zmieniała się rola kobiety na przestrzeni wieków, a także do poruszenia sporej ilości istotnych problemów, jakimi są np. alkoholizm, wynikające z różnych podłoży wykluczenie społeczne, przemoc w rodzinie i wiele, wiele innych.

Bardzo wyrazistym, a co za tym idzie mocno przemawiającym do odbiorcy przykładem całkowicie odmiennej perspektywy postrzegania świata jest relacja Moniki z jej przyjaciółką Teresą Ławecką, która jakiś czas temu straciła wzrok. Pomimo zaistniałych trudnych warunków kobieta odnalazła się w tym „nowym” życiu, a mało tego podołała samotnemu macierzyństwu.

Specjalnie dla Teresy, która w końcu odwiedza Monikę w Lublinie, Bliska maluje słowem obraz tego jakże urokliwego i magicznego miasta, podczas odbywanego przez naszych bohaterów spaceru po nim.

Teresa jest zaś niebagatelnym przykładem tego, iż życiem i światem można, a nawet należy cieszyć się pomimo przeciwności zsyłanych nam przez los, nawet wtedy, gdy są one dużego kalibru. Dzięki tej postaci czytelnicy otrzymują szansę na to, aby uświadomić sobie, iż nawet, jeśli sami potrzebujemy pomocy, to posiadamy również potencjał ku temu, by pomóc innym i tylko od nas zależy czy i w jaki sposób postanowimy go wykorzystać.

„Dalekie podróże z Bliską” to książka o odkrywaniu, ciągłym rozwijaniu i nieustannym doskonaleniu tkwiących w każdym z nas ogromnych możliwości. Przy ustawicznej pracy nad sobą wiedza, jaką posiądziemy o sobie samych może okazać się wręcz zdumiewająca.

Puentą tej powieści, która według mnie idealnie współgra z przesłaniem „Dalekich podróży z Bliską” niech będzie ten oto cytat:

„Każdego poranka dostajemy szansę na nowe życie i od nas zależy, czy zaświeci słońce. Pomimo chmur-walcz, bo życie nie kończy się na kłopotach, a słońce świeci ponad nimi.”

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
http://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2017/05/podroze-bywaja-rozne.html

Książka „Dalekie podróże z Bliską” jest drugą odsłoną losów Moniki Bliskiej znanej nam już z powieści „Ślad przeznaczenia”, o której wspominałam Wam już kilka wpisów temu.
[Obie powieści do nabycia już od 5 maja!]

Po raz kolejny podróżujemy z naszą bohaterką nie tylko w sposób fizyczny, lecz również emocjonalny, gdyż na kartach powieści oprócz prozy autorka dzieli się...

Jedno spojrzenie czy jeden eksperyment nie wyjaśnia tajników świata, a co dopiero wszechświata. Czasami trzeba doświadczeń kilku pokoleń, a nawet eksperymentów prowadzonych przez całą ludzkość, aby opisać to, czego jesteśmy niewielką cząstką. Poznawanie wymaga ciągłej otwartości umysłu, gotowości na doświadczenia i chęci stawiania sobie pytań, przecierania nieznanych szlaków, odwagi i zaangażowania. Monika Bliska to bohaterka świadoma tego, że aby wyjaśnić różne rzeczy trzeba spojrzeć na nie z szerszej lub innej niż do tej pory perspektywy, otworzyć serce, umysł, duszę i wszystkie zmysły. „Dalekie podróże z Bliską” to opowieść o uczeniu się innego spojrzenia na świat, otoczenia, siebie, bliskich, nowym odkrywaniu znanych jej miejsc, wchodzeniu w nieznane w regiony własnej osobowości, poszerzaniu kręgu znajomości, zawodowym oraz osobistym ewoluowaniu. Zwykle tak bardzo skupiamy się na rozwoju zawodowym, że zapominamy o kształtowaniu i pracy nad naszą prywatną osobowością.
W „Śladzie przeznaczenia” bohaterka żyła w pośpiechu przerywanym momentami refleksji wywołanych rozmowami z bliskimi osobami. Czytelnik w tej książce poznał kobietę dojrzałą, silną, pracowitą i bardzo energiczną, ale wchodzącą w kolejny etap swojego życia: od zabiegania do refleksji, od ponowoczesnego korzystania z dóbr i powierzchownych znajomości do trwalszych więzi. Drugi tom jej przygód jest całkowicie inny nie tylko dlatego, że proza przeplata się tu z poezją, ale też i sama bohaterka coraz bardziej idzie w stronę duchowości, poznawaniem siebie, refleksji nad światem. To sprawia, że z większą uwagą zatrzymuje się też przy napotkanych ludziach pokonujących wielkie trudności, jakimi są różnego rodzaju niepełnosprawności. Jej świat przestaje się toczyć wokół pracy, a skupia się na niej oraz jej bliskich. Wszystko zaczyna się od poznania Pawła pomagającego doświadczyć Monice Bliskiej regresji, pozwalającej odkryć jej zapomniane przez nią fakty z życia własnej duszy. Wierząca w reinkarnację katoliczka czuje, że sam katolicyzm nie do końca wyjaśnia to, co ona odczuwa i doświadcza. Próbuje wyjaśnić swoje lęki, potrzeby i otwiera się na podróże do zakamarków swojej duchowej pamięci. Dzięki seansom pisarka porusza ważny temat dyskryminacji kobiet, wykluczenia społecznego, prześladowań rasowych, alkoholizmu, gwałtu małżeńskiego, przemocy w rodzinie. Podróż w głąb siebie pozwala Monice lepiej zrozumieć siebie.
Innym, ważnym doświadczeniem jest wycieczka z niewidomą Teresą, która w czasie tracenia wzroku uczyła się samodzielnego funkcjonowania i wychowania dzieci. Samotne rodzicielstwo, poczucie konieczności zadbania o siebie oraz najbliższych zmotywowały ją do niezwykłej walki. Niepełnosprawna kobieta pokazuje Monice oraz jej bliskim odmienny sposób patrzenia na świat, intensywniejszego cieszenia się z małych rzeczy, uczy pomagania osobom niepełnosprawnym. Dzięki tej przyjaciółce główna bohaterka na nowo odkrywa nie tylko Lublin, rodzinne okolice, ale i własny ogród.
O ile we wcześniejszych książkach Agnieszka Monika Polak wyprawiała się w przeszłość sięgającą młodości jej babci tu pozwala sobie na dalsze podróże pomagające pokazać jak bardzo zmieniła się sytuacja kobiet w dawnych wiekach i niesamowitą mieszankę światopoglądową we współczesnym świecie. Obok restauracji, zabytków, kramów natkniemy się na egzotyczną grupę uzdrowicieli. Lublin w takiej odsłonie staje się miejscem egzotycznym, kuszącym i niemal nierealnym, a jednak dostępnym na wyciągnięcie ręki.
Świat Moniki to tygiel różnych osobowości. Razem z bohaterką spotykamy ludzi nie tylko o różnych zainteresowaniach i doświadczeniach, ale też odmiennych sposobach patrzenia na otoczenie, ludzi, problemu. Agnieszka Monika Polak przez pokazania nam życia swoich bohaterów uzmysławia nam jak bardzo zależy ono od naszych ciągłych wyborów, mniej lub bardziej trafnych decyzji oraz nastawienia do ludzi.
Wszystkie książki Agnieszki Moniki Polak łączy ciągłe otwieranie się bohaterów na napotkane osoby, odmienne doznania. Typowe dla jej powieści są sylwetki silnych kobiet otaczających Monikę Bliską, ale też przechodnie czasami nieradzący sobie z własnymi uczuciami, poglądami oraz przekonaniami. Jedną z takich osób spotyka niewidoma Teresa, której mieszkająca niedaleko niej kobieta nie lubi przez jej demonstrowanie (za pomocą doskonale dobranych ubrań),że niepełnosprawna kobieta nie musi być zaniedbana i zależna od innych. Konfrontacja dwóch światów pomaga pokazać jak bardzo nie radzimy sobie ze światem, jak bardzo nie potrafimy go zaakceptować, jak bardzo niszczy naszą strefę komfortu, kiedy odbiega on od naszych przekonań.
Książka powinna spodobać się wszystkim, którzy lubią opowieści o osobach zmagających się z trudami życia i wychodzącymi z nich z uśmiechem oraz bogactwem doświadczeń.

Jedno spojrzenie czy jeden eksperyment nie wyjaśnia tajników świata, a co dopiero wszechświata. Czasami trzeba doświadczeń kilku pokoleń, a nawet eksperymentów prowadzonych przez całą ludzkość, aby opisać to, czego jesteśmy niewielką cząstką. Poznawanie wymaga ciągłej otwartości umysłu, gotowości na doświadczenia i chęci stawiania sobie pytań, przecierania nieznanych...