Autor zebrał zeznania i opisy żołnierzy niemieckich, którzy albo zostali ranni i ewakuowano ich tuż przed upadkiem 6 armii Paulusa, albo dostali się do niewoli i często po wielu latach (ostatni około 1955 roku) wrócili do Niemiec. Z około 90 tyś. jeńców gułagi i marsze śmierci przeżyło około 6 tyś.

W Niemczech powstał kult Stalingradu - stowarzyszenia weteranów, historyków i amatorów tego tytanicznego zmagania dwóch bandyckich reżimów, które najpierw wspólnie podpaliły Europę, a potem rzuciły się sobie do gardeł. Weterani 6 armii roztkliwiają się nad swoim ciężkim losem, mrozem, głodem, wszami, nieludzkim traktowaniem. Chciałbym tu jednak przypomnieć, że te wydarzenia miały miejsce na przełomie 1942-43 r, kiedy od prawie 3,5 roku w Polsce dymiły kominy Auschwitz, Bełżca, Majdanka, z katowni Gestapo wydobywał się nieustanny krzyk, a ten "bohaterski" Wehrmacht mordował w masowych egzekucjach nie tylko polskich żołnierzy, ale także mieszkańców wsi i miast nazywając wszystkich partyzantami praktycznie od pierwszego dnia wojny.
Jako ciekawostkę znalazłem tu fragment, jak to jeden z rannych trafił do szpitala w Krakowie, gdzie w tym czasie stacjonował jakiś 4 odział "misji humanitarnej" lekarzy ze Szwajcarii. Było tu wprost napisane, że w ten sposób wpływowi Szwajcarzy wspierali Niemców i próbowali zapobiegać ewentualnym pogróżkom najechania przez Niemcy ich kraju. To tyle tytułem neutralnej Szwajcarii, oraz nieszczęsnych bohaterów spod Stalingradu...

Autor zebrał zeznania i opisy żołnierzy niemieckich, którzy albo zostali ranni i ewakuowano ich tuż przed upadkiem 6 armii Paulusa, albo dostali się do niewoli i często po wielu latach (ostatni około 1955 roku) wrócili do Niemiec. Z około 90 tyś. jeńców gułagi i marsze śmierci przeżyło około 6 tyś.

W Niemczech powstał kult Stalingradu - stowarzyszenia weteranów,...

Ta książka to zbiór wielu krótkich relacji z kotła Stalingradzkiego. Często powtarzające się opisy wydarzeń, z odmiennym finałem, które ucinane są w najciekawszym momencie. Rozdział poświęcony niewoli żołnierzy to tylko krótkie relacje z pierwszych dni po poddaniu się, choć ci ludzie spędzili w Związku Sowieckim niekiedy po 12 lat. Zawiodłem się na tej pozycji, bo książka ta mogła być naprawdę rewelacyjna, a tak jest to tylko zbiór kopiuj-wklej (przedruki) krótkich relacji opublikowanych dawno temu w biuletynach dla frontowych żołnierzy.

Ta książka to zbiór wielu krótkich relacji z kotła Stalingradzkiego. Często powtarzające się opisy wydarzeń, z odmiennym finałem, które ucinane są w najciekawszym momencie. Rozdział poświęcony niewoli żołnierzy to tylko krótkie relacje z pierwszych dni po poddaniu się, choć ci ludzie spędzili w Związku Sowieckim niekiedy po 12 lat. Zawiodłem się na tej pozycji, bo książka...

Kilku stronnicowe. Wspomnienia ogromnej ilości żołnierzu.

Kilku stronnicowe. Wspomnienia ogromnej ilości żołnierzu.

Wspomnienia tych, którzy przeżyli
kocioł stalingradzki. Napisane przez tych
którzy, albo uciekli z kotła (ranni),albo ocaleli w sowieckiej niewoli. Przez lata „wygładzili” to co dane było im doświadczyć i widzieć. Próbując nadać sens swojemu udziałowi w tej makabrze. Jakże to różne spojrzenie od tego co można znaleźć u Anthonego Beevor.

Wspomnienia tych, którzy przeżyli
kocioł stalingradzki. Napisane przez tych
którzy, albo uciekli z kotła (ranni),albo ocaleli w sowieckiej niewoli. Przez lata „wygładzili” to co dane było im doświadczyć i widzieć. Próbując nadać sens swojemu udziałowi w tej makabrze. Jakże to różne spojrzenie od tego co można znaleźć u Anthonego Beevor.

Wojenna literatura faktu opisująca losy żołnierzy niemieckich, którzy znaleźli się z w kotle stalingradzkim. Wadą tej pozycji jest to,że wspomnienia tych żołnierzy są bardzo do siebie podobne. W pewnym momencie staje się to nudne. Czytelnik się gubi dziesiątkach podobnych relacji. Bardzo irytujące było dla mnie,że na setki wspomnień ze stalingradzkiego piekła może tylko 3 czy 4 były refleksje tych niemieckich żołnierzy dlaczego znaleźliśmy się w tym Stalingradzie?Co robiliśmy w środku Rosji ,tysiące km od granic Niemiec? Mam wrażenie ,że gdyby cofnąć czas większość tych ludzi wróciła by do Stalingradu i dokończyłaby to co marzyło się Hitlerowi,tylko zrobiliby to „lepiej i mądrzej”. Zero refleksji nad tym jak naziści traktowali jeńców sowieckich ,zero refleksji nad naturą faszyzmu, zero potępienia reżimu nazistów. Te wspomnienia dużo mówią o Niemcach, ich mentalności i nie są dobre refleksje.

Wojenna literatura faktu opisująca losy żołnierzy niemieckich, którzy znaleźli się z w kotle stalingradzkim. Wadą tej pozycji jest to,że wspomnienia tych żołnierzy są bardzo do siebie podobne. W pewnym momencie staje się to nudne. Czytelnik się gubi dziesiątkach podobnych relacji. Bardzo irytujące było dla mnie,że na setki wspomnień ze stalingradzkiego piekła może tylko 3...

8/10

8/10

Trzy gwiazdki dałem z musu, żeby móc coś napisać w opinii. Denerwuje mnie ostatnia moda, czy to w literaturze, czy w filmie, żeby pokazywać wojnę od strony Niemców. Ogólnie pokazać jak dobrzy niemieccy chłopcy dostali wpierdol od złych rosyjskich chłopców. Może to zainteresuje niemieckiego czytelnika. Mnie niestety nie.

Trzy gwiazdki dałem z musu, żeby móc coś napisać w opinii. Denerwuje mnie ostatnia moda, czy to w literaturze, czy w filmie, żeby pokazywać wojnę od strony Niemców. Ogólnie pokazać jak dobrzy niemieccy chłopcy dostali wpierdol od złych rosyjskich chłopców. Może to zainteresuje niemieckiego czytelnika. Mnie niestety nie.

Bardzo dobra pozycja dotycząca bitwy pod Stalingradem, ujęcie tematu z nieco innej perspektywy, choć przez to momentami robi się wtórna. Wyczerpuje temat - od samej bitwy aż po obozy jenieckie.

Bardzo dobra pozycja dotycząca bitwy pod Stalingradem, ujęcie tematu z nieco innej perspektywy, choć przez to momentami robi się wtórna. Wyczerpuje temat - od samej bitwy aż po obozy jenieckie.

Osobiście dla mnie rewelacyjna pozycja. Wspomnienia żołnierzy spod Stalingradu.

Osobiście dla mnie rewelacyjna pozycja. Wspomnienia żołnierzy spod Stalingradu.

Wszystkie historie zbliżone do siebie, jednak wciąż bardzo ciekawe. Książka pokazuje, że nawet żołnierze pierwotnie zwycięskiej armii w czasie II WŚ mieli ostro pod górę.

Wszystkie historie zbliżone do siebie, jednak wciąż bardzo ciekawe. Książka pokazuje, że nawet żołnierze pierwotnie zwycięskiej armii w czasie II WŚ mieli ostro pod górę.