Niech cię cholera doktorku ! Nie wierzę, że już skończyłem czytać twój pamiętnik ! Gdzie drugi, trzeci tom ?? Powinny być ! No nie wierzę.... jakbym go naprawdę polubił tego doktorka ! Z pewnością szybko wrócę do ponownego przeczytania tej książki !!! Polecam wszystkim przeczytanie tego ARCYDZIEŁA !!! Nic więcej nie potrafię napisać.... no chyba że jeszcze to, że szkoda mi Niny !!!

Niech cię cholera doktorku ! Nie wierzę, że już skończyłem czytać twój pamiętnik ! Gdzie drugi, trzeci tom ?? Powinny być ! No nie wierzę.... jakbym go naprawdę polubił tego doktorka ! Z pewnością szybko wrócę do ponownego przeczytania tej książki !!! Polecam wszystkim przeczytanie tego ARCYDZIEŁA !!! Nic więcej nie potrafię napisać.... no chyba że jeszcze to, że szkoda mi...

29/2023

Heinrich Haape jest lekarzem wojennym, któremu przyszło uczestniczyć w ataku Niemiec na ZSRR w 1941. Przyszło mu toczyć boje w Grupie Armii "Środek" Fedora von Bocka (do grudnia 1941, potem dowodzenie objął Günther von Kluge). Zadanie tego ugrupowania było wyjątkowo prestiżowe: natarcie przez Białoruś, ku Moskwie - stolicy Związku Radzieckiego.

Wydarzenia w książce opiewają na okres od ataku Niemiec 22 czerwca 1941, aż do otrzymania przez autora urlopu i powrotu do Rzeszy w maju 1942 roku.

Książka jest pozbawiona ideologii czy wybielania. Żołnierze od samego początku widzieli, że dyrektywy kaprala Hitlera (jak oficerowie w rozmowach między sobą pogardliwie określają Führera) o brutalnym terrorze na okupowanych terytoriach była gigantycznym błędem, ponieważ tylko wzmocniała opór społeczeństwa i Armii Czerwonej wobec Niemców.

Bohaterowie są świadomi, że jedynym rozsądnym rozwiązaniem byłoby uwolnienie obywateli Związku Sowieckiego od komunizmu, co zdecydowanie nie interesowało Hitlera, który był zaślepiony wizją urojonego Lebensraumu na Wschodzie. Narrator zbytnio się jednak nad tymi kwestiami nie rozwodzi. Jego zadaniem jest ratowanie swoich kolegów i na tym się w pełni koncentruje.

Trzeba oddać, że Haape był niezwykle oddanym swojej pracy i pracował na pierwszej linii z narażeniem życia. Za swoją ofiarność już na samym początku operacji „Barbarossa” został odznaczony Krzyżem Żelaznym drugiej klasy. Niedługo później otrzymał jeszcze wyższe odznaczenie - Krzyż Żelazny pierwszej klasy. Mimo, że Haape był lekarzem to nie stronił od działań bojowych, gdy występowała taka potrzeba, czego dowodem jest Niemiecki Krzyż w Złocie, który otrzymał za obronę punktu opatrunkowego przed czołgami.

Książkę czyta się fantastycznie. Autor niezwykle plastycznie opisuje zmagania na froncie wschodnim. Nie tylko zmagania z żołnierzami sowieckimi, ale także z szeregiem chorób (m.in. tyfus czy dyzenteria),siarczystymi mrozami, brakami w zaopatrzeniu, czy nawet chorobami psychicznymi i uzależnieniami od morfiny wśród swoich kolegów. Opisy zabiegów medycznych też są opisane w prosty sposób, żeby nawet kompletny laik w tej dziedzinie nauki zrozumiał w jaki sposób Haape ratował swoich kolegów.

W trakcie czytania miałem wręcz taką refleksję, że jak to dobrze, że Haape przeżył tę morderczą wojnę i mógł tak wspaniale opowiedzieć swoją historię. Narracja jest tak prowadzona, że nie da się nie kibicować bohaterowi. Co nie zmienia faktu, że warto mieć świadomość, że za Wehrmachtem poruszały „brunatne mundury”, czyli SS, któremu zdecydowanie nie dało się kibicować.

29/2023

Heinrich Haape jest lekarzem wojennym, któremu przyszło uczestniczyć w ataku Niemiec na ZSRR w 1941. Przyszło mu toczyć boje w Grupie Armii "Środek" Fedora von Bocka (do grudnia 1941, potem dowodzenie objął Günther von Kluge). Zadanie tego ugrupowania było wyjątkowo prestiżowe: natarcie przez Białoruś, ku Moskwie - stolicy Związku Radzieckiego.

Wydarzenia w...

Jedna z najlepszych książek typu "wspomnienia" jaką miałem okazję czytać. Naprawdę polecam - dla mnie rewelacja. Pozdrawiam :)

Jedna z najlepszych książek typu "wspomnienia" jaką miałem okazję czytać. Naprawdę polecam - dla mnie rewelacja. Pozdrawiam :)

Książka jest wyjątkowa z uwagi, że obejmuje wspomnienia lekarza niemieckiego z frontu wschodniego, który działał w linii, jako lekarz batalionowy, a nie w szpitalu na tyłach. Przez co poza opisami działań jako medyka, mamy również opisy walk, w których uczestniczył w ramach swojego batalionu. Polecam każdemu zainteresowanemu zarówno drugowojennym frontem wschodnim, jak również osobom interesującym się medycyną (w tym medycyną pola walki; aczkolwiek, jeśli o to chodzi, to aspekty udzielania pomocy medycznej nie zdominowały całej narracji książki).

Książka jest wyjątkowa z uwagi, że obejmuje wspomnienia lekarza niemieckiego z frontu wschodniego, który działał w linii, jako lekarz batalionowy, a nie w szpitalu na tyłach. Przez co poza opisami działań jako medyka, mamy również opisy walk, w których uczestniczył w ramach swojego batalionu. Polecam każdemu zainteresowanemu zarówno drugowojennym frontem wschodnim, jak...

Jest to na pewno jedna z najlepszych książek wspomnieniowych z II wojny, jaką czytałem.
Plastyczne opisy z pierwszej ręki, nie tylko walk ale i ratowania rannych oraz całej frontowej codzienności.

Jest to na pewno jedna z najlepszych książek wspomnieniowych z II wojny, jaką czytałem.
Plastyczne opisy z pierwszej ręki, nie tylko walk ale i ratowania rannych oraz całej frontowej codzienności.

Przejmująca książka.Można - czytając ją - łapać się na kibicowaniu Wehrmachtowi, Haape unika bowiem ideologii,uważa się przede wszystkim za żołnierza walczącego w obronie swego kraju. Dopiero potem przychodzi refleksja,że jak powiedziała autorowi pewna Rosjanka : po żołnierzach przychodzą brunatni,a oni są tak samo źli , jak bolszewicy. Mimo to, myślę,że autor zachował się na wojnie z honorem,zarówno jako lekarz, jak i człowiek.

Przejmująca książka.Można - czytając ją - łapać się na kibicowaniu Wehrmachtowi, Haape unika bowiem ideologii,uważa się przede wszystkim za żołnierza walczącego w obronie swego kraju. Dopiero potem przychodzi refleksja,że jak powiedziała autorowi pewna Rosjanka : po żołnierzach przychodzą brunatni,a oni są tak samo źli , jak bolszewicy. Mimo to, myślę,że autor zachował się...

Znakomita wojenna literatura faktu. Zagłębiając się w lekturę przenosimy z się z autorem na front wschodni 1941 roku.Będąc kolegą po fachu pisarza potwierdzam rzetelność zawodową pisarza w opisach medycznych zdarzeń w trakcie okrutnych walk.Autor zdystansowany też, na ile mógł do zbrodniczego ustroju Hitlera.Polecam !

Znakomita wojenna literatura faktu. Zagłębiając się w lekturę przenosimy z się z autorem na front wschodni 1941 roku.Będąc kolegą po fachu pisarza potwierdzam rzetelność zawodową pisarza w opisach medycznych zdarzeń w trakcie okrutnych walk.Autor zdystansowany też, na ile mógł do zbrodniczego ustroju Hitlera.Polecam !

Swietna książka opisująca marsz na Moskwę i koszmarny, zimowy odwrót stamtąd. Walka z mrozem była wielokrotnie trudniejsza, niż odparcie sowieckich ataków. Doskonały opis żołnierskiej codzienności na froncie.

Swietna książka opisująca marsz na Moskwę i koszmarny, zimowy odwrót stamtąd. Walka z mrozem była wielokrotnie trudniejsza, niż odparcie sowieckich ataków. Doskonały opis żołnierskiej codzienności na froncie.

Właśnie na takie książki warto czekać. Rzadko spotykana szczerość nadaje tej pozycji olbrzymią wartość.

Właśnie na takie książki warto czekać. Rzadko spotykana szczerość nadaje tej pozycji olbrzymią wartość.

Wielkie pozytywne zaskoczenie. Sporo książek o froncie wschodnim już było w moich rękach, ale ta jest wyjątkowa. Pisana z punktu widzenia lekarza i żołnierza (Niemca, z wieloma typowymi cechami dla tej nacji). Autentyczna, raczej szczera, sporo ciekawostek, szczegółów z życia na froncie, opisy walk, sylwetki ludzi, trochę humoru sytuacyjnego (choć autor nie ma poczucia humoru za grosz),co nieco o płci pięknej (choć autor nie był zbyt namiętny). W książce jest naprawdę wszystko co potrzebne aby przeczytać ją jednym tchem, i nie da się jej zapomnieć. Zrozumiecie dlaczego Niemcy nie wygrali wojny, i jak niewiele im do tego zabrakło, poznacie życie frontowego żołnierza, braterstwo broni, metody walki, rodzaje ran na wojnie, i dla tych co interesują się medycyną, są tam niezwykle sugestywne i ciekawe przypadki. Sporo odniesień do filozofii, taktyki frontowej, współpracy i metod działania logistyki i zaopatrzenia. Trudno będzie znaleźć równie dobrą książkę w tej tematyce. Lepsze opisy walk są w "Krwawy śnieg", więcej magii i emocji w "Sołdat", więcej się dzieje w "Zapomniany żołnierz", ale ta książka wciąga równie mocno jak te wymienione. Naprawdę polecam!

Wielkie pozytywne zaskoczenie. Sporo książek o froncie wschodnim już było w moich rękach, ale ta jest wyjątkowa. Pisana z punktu widzenia lekarza i żołnierza (Niemca, z wieloma typowymi cechami dla tej nacji). Autentyczna, raczej szczera, sporo ciekawostek, szczegółów z życia na froncie, opisy walk, sylwetki ludzi, trochę humoru sytuacyjnego (choć autor nie ma poczucia...